Ο Ιάπωνας συγγραφέας κοιτάζει το γλυπτό ενός γυναικείου χεριού του Auguste Rodin, 1948.
Ο σπουδαίος νομπελίστας ήταν ο τελευταίος σαμουράι των ιαπωνικών γραμμάτων.
Το 1961, η Lisa Lane ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι στο σκάκι – μέχρι που εξαφανίστηκε από τα φώτα της δημοσιότητας προκειμένου να αγωνιστεί για ίσες ευκαιρίες, κάτι που εξακολουθεί να απασχολεί τις γυναίκες στο άθλημα μέχρι σήμερα.
Συνδυάζοντας την πορνεία με τις ληστείες και τον εκβιασμό, σύντομα κατέστη γνώριμη φιγούρα μεταξύ των τζογαδόρων και των γκάνγκστερ.
Όσο περνούν τα χρόνια, η σιδερένια καμπάνα του “Time” αντηχεί όλο και πιο δυνατά, υπενθυμίζοντάς μας το πεπερασμένο του βίου μας.
Επισκέπτρια μπροστά από το "Riding with Death" του Basquiat. | Φωτ.: Sabine Glaubitz / Picture Alliance/AP Images
Μια μακάβρια υπενθύμιση ότι ο θάνατος δεν παραβλέπει κανέναν, ακόμη και αν πρόκειται για έναν παγκοσμίου φήμης ζωγράφο που βρίσκεται στη μέση ενός δυνητικού magnum opus.
Ο Ερνστ Μόρο που ενώ έμεινε στην ιστορία της ιατρικής για τα “αντανακλαστικά του Μόρο” και το “γάλα Μόρο”, δεν έλαβε ποτέ την αναγνώριση που του αναλογούσε όταν η Ναζί κατέλαβαν την εξουσία.
Φωτ.: @HelloDavidPradoPerucha / freepik
H φρικτή (ή όχι και τόσο) ασθένεια του 19ου αιώνα που έκανε τους ανθρώπους να ταξιδεύουν εν αγνοία τους στον κόσμο.
Salò, ή οι 120 μέρες στα Σόδομα, 1975
Με αφορμή τις πρόσφατες σχετικές αναφορές για κάποιες συγκεκριμένες ταινίες που προβλήθηκαν στο Sundance Film Festival 2024, ρίχνουμε μια ματιά στο παρελθόν σε ιστορίες με ασθενοφόρα, εμετούς και έντονο στρες.
Ο αστικός μύθος της Χανάκο-Σαν έχει στοιχειώσει τις ιαπωνικές δημόσιες τουαλέτες. | Εικονογράφηση: Olafaq Staff
Αυτά τα παραμύθια για υπερφυσικές οντότητες και κατάρες θα προκαλέσουν εφιάλτες ακόμη και στους πιο γενναίους.
AI artwork: freepik
«Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή», και μπαίνει στο τσουκάλι.
