AI artwork: freepik
Αν τα Χριστούγεννα ήταν μουσικό είδος θα ήταν jazz και η Πρωτοχρονιά punk. Στο ενδιάμεσο, όμως, υπάρχει πρόβλημα. Εκεί τι ακούμε, τι κάνουμε, πώς συμπεριφερόμαστε, τι νιώθουμε, τι διάολο συμβαίνει;
Φωτ.: freepik
Οι γονείς συνήθως αναρωτιούνται ποια μέθοδος είναι η καλύτερη: τα παιδιά να απογοητευτούν “απαλά” με μια κουβέντα ή να τα αφήσουν να το καταλάβουν μόνα τους;
Φωτ.: Toomas Tartes / Unsplash
Μήπως πρέπει να πάρουμε όλοι τα βουνά;
Φωτ.: Gil Ribeiro / Unsplash
«Βρέχει, μα ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται».
Artwork: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
Μήπως είμαστε εμείς το σαράκι της ψυχής μας;
Artwork: @cannedgoods
Ο διαλογισμός και το mindfulness, αντί να αλλάζουν τον κόσμο, έχουν γίνει μια κοινόχρηστη μορφή καπιταλιστικής πνευματικότητας που αποστρέφεται την κοινωνική αλλαγή, ενισχύοντας το νεοφιλελεύθερο status quo.
Artwork: @artificial_vandalism
Η μυρωδιά από αρμπαρόριζα, το παιδικό μας μαξιλάρι, οι φλούδες των πορτοκαλιών, το άρωμα της μαμάς, τα βενζινάδικα και ο πρώτος μας έρωτας – μυρωδιές που κρατούν ανέπαφο το παρελθόν. Κάποιες φορές ένα ερέθισμα μπορεί να επαναφέρει αναμνήσεις απ’ την παιδική αυτή ηλικία που όλοι νοσταλγούμε.
Φωτ.: Kenny Eliason / Unsplash
Τη δική μας τη διάθεση, ε; Γιατί των φίλων και των αγαπημένων συνήθως ξέρουμε πώς να την ανεβάσουμε.
Φωτ.: Kal Visuals / Unsplash
Οι συνθήκες μπορεί να μην ωριμάσουν ποτέ, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία για να μη δράσουμε. Στην τελική, οι υψηλές προσδοκίες “σκοτώνουν” την ευτυχία.
Legally Blonde, 2001
Ριζοσπαστικός οπτιμισμός ή ψευδαισθήσεις; Όλοι έχουμε δικαίωμα να είμαστε λίγο εκτός πραγματικότητας.
