«Απλώς έτσι είναι το σώμα σου», «Υπερβολές. Θα παίρνεις ένα παυσίπονο και θα περνάει», «Μάλλον θα χρειαστεί να ζήσεις με αυτό». Είναι μερικές ατάκες που πολλές γυναίκες λίγο πολύ έχουν ακούσει κατά την επίσκεψή τους στο γιατρό. Οι πόνοι της περιόδου μπορούν να γίνουν αφόρητοι. Πολλές κοπέλες και γυναίκες υποφέρουν κατά τη διάρκεια της περιόδου του σε σημείο να μην μπορούν να είναι λειτουργικές στην καθημερινότητά τους.

Σύμφωνα με έρευνες, μία στις έξι γυναίκες βιώνει έντονο πόνο κάθε μέρα, μία στις δύο γυναίκες ένιωσε ότι ο πόνος της αγνοήθηκε ή απορρίφθηκε από τον γιατρό της λόγω του φύλου της. Και όταν πρόκειται για πόνο περιόδου, υπάρχει συχνά το πρόσθετο εμπόδιο του αισθήματος αμηχανίας ή η ευρεία πεποίθηση ότι ο πόνος περιόδου είναι «φυσιολογικός».

Τι μπορεί να θεωρηθεί «φυσιολογικός» πόνος περιόδου;

Ο πόνος, ως παγκόσμια εμπειρία παραμένει μεγάλο μυστήριο – ειδικά το καθήκον του προσδιορισμού του πόσο πόνο νιώθει κάποιος.

Είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί ο πόνος, καθώς είναι κάτι εξαιρετικά υποκειμενικό, που όλοι τον βιώνουμε διαφορετικά. Όλα όσα γνωρίζουμε για τον πόνο βασίζονται σε αυτά που μας λέει ένας ασθενής. Αυτό που ένα άτομο πιστεύει ότι είναι φυσιολογικό, ένα άλλο άτομο μπορεί να το βρει βασανιστικό.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα βιώσουν κάποιο πόνο ως μέρος της περιόδου τους. Τείνει να γίνεται αισθητός ως κράμπα που έρχεται κατά κύματα. Αντί για “κανονικό”, φυσιολογικό πόνο, είναι ίσως πιο αποτελεσματικό να ελέγχουμε τυχόν αλλαγές. Εάν ο πόνος της περιόδου σας αλλάξει ξαφνικά ή έχει διαφορετική αίσθηση από αυτό που είναι φυσιολογικό για εσάς, τότε αυτό είναι κάτι που μπορεί να απαιτεί περαιτέρω έρευνα.

Ποια συμπτώματα απαιτούν ραντεβού με τον γιατρό;

Ο πόνος που σας εμποδίζει να κάνετε τις καθημερινές σας δραστηριότητες θα ταξινομηθεί ως σοβαρός και απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση. Υπάρχουν μερικές καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν πιο έντονους πόνους περιόδου – αυτές περιλαμβάνουν:

Ενδομητρίωση : τα κύτταρα που βρίσκονται μέσα στη μήτρα μπορεί μερικές φορές να βρεθούν κολλημένα σε άλλους ιστούς και όργανα. Αυτό μπορεί να έχει την άισθηση έντονου πόνου με κράμπες ή σαν μαχαιριές κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει και συνεχόμενο έντονο πόνο. Τα άτομα με ενδομητρίωση μπορεί επίσης να εμφανίσουν:

-πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ

-εντερικό πόνο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως

-πόνο κατά την ούρηση/αίμα στα ούρα κατά την έμμηνο ρύση.

Αδενομύωση:  ένας συγκεκριμένος τύπος ενδομητρίωσης όπου ο ιστός εισβάλλει στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές κράμπες ή έντονο πυελικό πόνο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Η αδενομύωση μπορεί να χαρακτηριστεί από:

– βαριές και πολύ επώδυνες περιόδους

– μια διευρυμένη/ογκώδη μήτρα

– κοιλιακό πρήξιμο.

Ινομυώματα:  μια καλοήθης ανάπτυξη στο τοίχωμα της μήτρας. Πρόκειται για μη καρκινικούς συμπαγείς σχηματισμούς στα τοιχώματα της μήτρας που μπορεί να νεγαλώσουν αρκετά προκαλώντας συμπτώματα όπως:

– βαριές επώδυνες περιόδους

– κοιλιακό πρήξιμο

– συχνοουρία και δυσκοιλιότητα.

Ενώ τα συμπτώματα για αυτές τις καταστάσεις μπορεί να είναι εξουθενωτικά, είναι πιθανό να έχετε οποιαδήποτε από τις παραπάνω καταστάσεις και να εμφανίσετε ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα.

Κάθε γυναίκα είναι διαφορετική και κάθε αλληλεπίδραση με τον ασθενή είναι διαφορετική. Ορισμένες καταστάσεις είναι εμφανώς δύσκολες στη διάγνωση και μπορεί να έχουν εξαιρετικά ποικίλα συμπτώματα. Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι ιστορικά, οι αναφορές πόνου των γυναικών δεν λαμβάνονται πάντα σοβαρά υπόψη. Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι πολλές γυναίκες μπορεί να μην αναζητήσουν βοήθεια καθώς πιστεύουν ότι ο πόνος που βιώνουν είναι φυσιολογικός.

Είναι απογοητευτικό για τους ασθενείς να αισθάνονται ότι η φωνή τους δεν ακούγεται. Είναι σημαντικό, όταν κάποια γυναίκα αισθάνεται ότι δεν έχει τη βοήθεια και την ανταπόκριση που χρειάζεται από το γιατρό τους, να αναζητούν και δεύτερη γνώμη. Έχετε τη δύναμη να το κάνετε αυτό ως ασθενείς και μερικές φορές αν η σχέση και η εμπιστοσύνη γιατρού-ασθενούς έχει χαλάσει ανεπανόρθωτα, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να αναζητήσετε βοήθεια αλλού.

Το σημαντικό είναι να γνωρίζετε το σώμα σας. Εάν η περίοδός σας σας εμποδίζει να κάνετε τις καθημερινές σας δραστηριότητες ή κάτι σας φαίνεται ασυνήθιστο, κλείστε ένα ραντεβού για να μιλήσετε με τον γιατρό σας. Υπάρχει μια σειρά καταστάσεων που μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί, οπότε αν αισθάνεστε ότι ο πόνος σας απορρίπτεται ως «φυσιολογικός», ζητήστε εξετάσεις για να επιβεβαιώσετε ότι είναι, ή για μια δεύτερη γνώμη.

Γενικά, όλοι – γυναίκες και άνδρες – πρέπει να νιώθουμε πιο άνετοι όταν συζητάμε για την περίοδο και να εργαστούμε για να ξεπεράσουμε το στίγμα που ακόμα την περιβάλλει.

Κάθε γυναίκα και εν γένει κάθε ασθενής θα πρέπει να αισθάνεται άνετα να λέει και να εκφράζει αυτό που βιώνει. Η διάγνωση ή η διερεύνηση είναι δουλειά των γιατρών και το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να είστε ειλικρινείς. Εάν υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε διαβάσει και πιστεύετε ότι ταιριάζει με τα συμπτώματά σας, πείτε μας για αυτό, ώστε να μπορέσουμε να βρούμε αν αυτό είναι κάτι που πρέπει να λάβουμε υπόψη. Αλλά πραγματικά το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε ως ασθενής είναι να πείτε άφοβα την ιστορία σας, αφήστε τους γιατρούς να κάνουν τα υπόλοιπα.

 

Πηγή: The Guardian

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News