Εικονογράφηση: @artificial_vandalism
Είστε κάτι περισσότερο από ένα προϊόν.
Είστε κάτι περισσότερο από ένα προϊόν.
Άνθρωποι
141 χρόνια από τον θάνατο του Καρλ Μαρξ: iPhone, βρυκόλακες που ρουφάνε υπεραξία, θεωρίες, επαναστάσεις και απεργίες
Artwork: Γιάννης Παπαϊωάννου / @artificial_vandalism
Πολλές φορές διερωτόμαστε, γιατί το έργο του παραμένει τόσο επίκαιρο;
Πολλές φορές διερωτόμαστε, γιατί το έργο του παραμένει τόσο επίκαιρο;
Φωτ.: freepik
Πρόσφατη έρευνα ισχυρίζεται ότι η κοινωνικοοικονομική μας κατάσταση σχετίζεται με τον βαθμό στον οποίο ανταποκρινόμαστε τις επιβραβεύσεις κατά τη διάρκεια της ζωής μας.
Πρόσφατη έρευνα ισχυρίζεται ότι η κοινωνικοοικονομική μας κατάσταση σχετίζεται με τον βαθμό στον οποίο ανταποκρινόμαστε τις επιβραβεύσεις κατά τη διάρκεια της ζωής μας.
AI Εικονογράφηση: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
Μας υποσχέθηκαν ιπτάμενα αμάξια και αντί αυτού, παίρνουμε πολέμους και φτώχεια. Έχουμε λόγους να ελπίζουμε σε έναν πιο ισότιμο κόσμο;
Μας υποσχέθηκαν ιπτάμενα αμάξια και αντί αυτού, παίρνουμε πολέμους και φτώχεια. Έχουμε λόγους να ελπίζουμε σε έναν πιο ισότιμο κόσμο;
Φωτ.: Arturo Castaneyra / Unsplash
Ένα rant για τους ανθρώπους που δεν σε αφήνουν να βγεις από το μετρό.
Ένα rant για τους ανθρώπους που δεν σε αφήνουν να βγεις από το μετρό.
Φωτ.: Alexander Grey / Unsplash
Μοναξιά, ατομικισμός, στρες και αλλοτρίωση. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν πώς τα όνειρα αντικατοπτρίζουν την κοινωνία μας.
Μοναξιά, ατομικισμός, στρες και αλλοτρίωση. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν πώς τα όνειρα αντικατοπτρίζουν την κοινωνία μας.
Φωτ.: Max Harlynking / Unsplash
Μήπως η λύση είναι η επιστροφή στο γραφείο;
Μήπως η λύση είναι η επιστροφή στο γραφείο;
Artwork: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
Οι σατανιστικές λατρείες ως φορείς κοινωνικής αλλαγής.
Οι σατανιστικές λατρείες ως φορείς κοινωνικής αλλαγής.
Άνθρωποι
Από τα Τέμπη μέχρι τον Έβρο, μήπως ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε σοβαρά με το συλλογικό μας τραύμα;
AI artwork: @obolon3212 / freepik
Καθώς πολύ συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το τραύμα της απώλειας της κοινότητας, τον πόνο ενός διαλυόμενου κοινωνικού ιστού και ενός χαμένου τρόπου ζωής, θα πρέπει να αναζητήσουμε μορφές συλλογικής θεραπείας στη δημόσια ζωή.
Καθώς πολύ συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το τραύμα της απώλειας της κοινότητας, τον πόνο ενός διαλυόμενου κοινωνικού ιστού και ενός χαμένου τρόπου ζωής, θα πρέπει να αναζητήσουμε μορφές συλλογικής θεραπείας στη δημόσια ζωή.
Artwork: Banovia AG
Είναι απολύτως φυσικό να νιώθεις ντροπή όταν προσπαθείς πραγματικά σκληρά και κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, αλλά παρόλα αυτά αποτυγχάνεις.
Είναι απολύτως φυσικό να νιώθεις ντροπή όταν προσπαθείς πραγματικά σκληρά και κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, αλλά παρόλα αυτά αποτυγχάνεις.
Δείτε επίσης
Κοινωνία
Τελικά πόσα έχουν αλλάξει στην Ελλάδα 3 χρόνια μετά την εμφάνιση του #MeToo
19.05.24Θα περίμενε κανείς ότι οι γυναίκες έχουν βρει τη φωνή τους, αλλά ακόμα απέχουμε αρκετά από αυτό.
Κοινωνία
Ένα ρατσιστικό show από τον δήμαρχο Περάματος για την επιβολή του νόμου και της τάξης
17.05.24Ο επανεκλεχθείς μετά από 17 χρόνια δήμαρχος Περάματος, Γιάννης Λαγουδάκος, έβρεξε με την κάνουλα Ρομά της περιοχής, αφού προηγουμένως είχε υπογράψει Σύμφωνο Συνεργασίας με το “Χαμόγελο του Παιδιού".
Κοινωνία
Ο ταξικός πόλεμος μεταξύ των Millennials μαίνεται
04.05.24Μια νέα επιστημονική έρευνα επαναφέρει το "γραφικό" ζήτημα του ταξικού χάσματος στο τραπέζι της κοινωνικής διαστρωμάτωσης.
