Βρίσκομαι σε πολύ αισιόδοξο και χαρούμενο mood τον τελευταίο καιρό και καθώς πλησιάζω ολοένα και πιο απειλητικά στα 50 μου χρόνια, πολλά είναι εκείνα τα φίδια που με ζώνουν.

Κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει ότι με έχουν πιάσει οι «μαύρες» μου, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι πιο λάθος καθότι οι μαύρες μου με έπιασαν για πρώτη φορά εκεί γύρω στα 11-12 μου χρόνια, όταν έπαθα και την πρώτη μου κρίση μέσης ηλικίας.

Ας είναι. Προχωράμε.

Προ μηνών σκεφτόμουν: Είναι η τελευταία μου μέρα πάνω στον πλανήτη αυτό. Τι θα προλάβαινα να κάνω ή να ξεκάνω μέσα σε 24 ώρες;

Τώρα σκέφτηκα το άλλο, ένα δυνητικό Bucket List των επιθυμιών μου και των κατακτήσεων που θα ήθελα να έχω βάλει πάνω τους την προσωπική μου «σημαία».

Δεν έχω καταρτίσει ένα, τρόπον τινά, επίσημο «Bucket List», αλλά η αλήθεια είναι ότι έχω σκεφτεί όλα εκείνα τα πράγματα που θα ήθελα να κάνω πριν πεθάνω.

Που είναι τα εξής, δίχως αξιολογική σειρά στο Bucket List μου:

• Να ταξιδέψω σε καθεμία από τις επτά ηπείρους, έστω για μια φορά. Εχω «κατακτήσει» ήδη Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Μου μένουν άλλες τέσσερις. Η Ανταρκτική μού φαίνεται κομματάκι δύσκολη. Αλλά παραμένω αισιόδοξος.
• Να ζήσω σαν «ντόπιος» για ένα μήνα. Οπουδήποτε. Στην Γροιλανδία, στο Κατάρ, στην Σουμάτρα, σε έναν καταυλισμό αυτοχθόνων Αμερικανών, να μου μαθαίνουν τη λέξη «τατάνκα». 
• Να επισκεφθώ ένα πραγματικό μπλουζ μπαρ στο Σικάγο ή ένα αντίστοιχο στη Νέα Ορλεάνη με το φάντασμα του Dr. John να πλανιέται στην ατμόσφαιρα.
• Να κάνω μια (οργανωμένη ασφαλώς) κατάδυση δίπλα σε έναν φαλαινοκαρχαρία. Για καρχαρία κανονικό, ούτε λόγος. Είπαμε να κάνουμε κάτι ευχάριστο, όχι να γίνουμε γεύμα για ένα θαλάσσιο κήτος.
• Θα ήθελα, εκτός από scuba diving, να μάθω να κάνω σέρφινγκ. Εστω και αν απλώς καταφέρω να σταθώ για πέντε δευτερόλεπτα πάνω στη σανίδα.
• Να ακολουθήσω τα «βήματα», τις τοποθεσίες και τα τοπωνύμια ενός αγαπημένου μου βιβλίου. Σε φάση Κέρουακ ή μη, δεν θα με χαλούσε ένα road trip στον Route 66.
• Η μεγάλη μου αγάπη και μελλοντικός ταξιδιωτικός μου στόχος είναι η Ισλανδία. Εκεί όπου θα ήθελα να διασχίσω έναν παγετώνα με τα πόδια. Και μετά, αν μπορώ να ανεβώ σε ένα ενεργό ηφαίστειο.
• Θα ήθελα να φτιάξω ένα μποστάνι και να μάθω να καλλιεργώ φρούτα και λαχανικά, ώστε να είμαι αυτόνομος. Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι θα τα κατάφερνα, ωστόσο, γιατί έχω τη φήμη ότι σκοτώνω κάθε μορφή ζωής που με περιβάλλει – κατάφερα να ξεράνω μέχρι και τη γιούκα-χαϊλάντερ στο μπαλκόνι μου.
• Να πάρω μέρος στο φεστιβάλ «Burning Man». Όπως λέει και η σχετική παροιμία: «Το να προσπαθείς να εξηγήσεις το Burning Man σε κάποιον που δεν έχει πάει ποτέ, είναι σαν να προσπαθείς να εξηγήσεις το χρώμα σε έναν τυφλό».
• Να διδάξω ελληνικά σε μια ξένη χώρα. Δεν το κάνω τόσο για «πολιτιστικά αποικιοκρατικούς» λόγους, όσο για να κατανοήσω το πόσο δύσκολη ενδεχομένως να φαίνεται η ελληνική γλώσσα σε έναν ξένο.
• Να διασχίσω μια σχετικά μικρή και όχι αχανή χώρα όπως η Ολλανδία ή το Βέλγιο χρησιμοποιώντας μόνο τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Να δω μια χώρα με τον τρόπο που τη βλέπουν οι περισσότεροι κάτοικοί της, δηλαδή από το παράθυρο ενός λεωφορείου, τρένου ή πλοίου.
• Να περάσω μια νύχτα σε ένα ιστορικό ξενοδοχείο, όπως το Chelsea Hotel στη Νέα Υόρκη, το τόπο γνωριμίας του Λέοναρντ Κοέν με τη Τζάνις Τζόπλιν και το μέρος όπου ο Καναδοεβραίος μουσικός εμπνεύστηκε ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια του.
• Να γνωρίσω τον αγαπημένο μου (εν ζωή) σκηνοθέτη ή συγγραφέα. Θα ήθελα να έχω γνωρίσει και να έχω πιει ένα ποτό με τον Αντονι Μπουρντέν, αλλά δυστυχώς αυτοκτόνησε. Τώρα, πρέπει να συμβιβαστώ με τον Μπρετ Ιστον Ελις ή τον Πολ Τόμας Αντερσον.
• Ιαπωνία, Ιαπωνία, Ιαπωνία. Μετά την Ισλανδία, υπάρχει μόνο η Ιαπωνία και εγώ σε ρόλο απρόθυμου ταξιδιώτη «Μπομπ Χάρις».
• Να μπω στο «Λα Μπομπονέρα» ή στο «Μονουμεντάλ» του Μπουένος Αϊρες και να παρακολουθήσω έναν αγώνα «σουπερκλάσικο», την ποδοσφαιρική αναμέτρηση των αργεντίνικων ομάδων Ρίβερ Πλέιτ και Μπόκα Τζούνιορς.
• Να κάνω μια ποδηλατάδα κατά μήκος του αμερικανικού αυτοκινητοδρόμου Pacific Coast Highway.
• Να παρακολουθήσω μια παράσταση ορχήστρας στη Βιέννη. Kατά προτίμηση, του Τζον Ουίλιαμς ή οτιδήποτε από Μότσαρτ, Χολστ ή Χάιντν.