Jean Cocteau, 1889 - 1963
Ο Ζαν Κοκτώ υπήρξε μια φιλοσοφική παραβολή για το πώς η τέχνη και η ζωή αλληλοδιαπλέκονται, και πώς η αναζήτηση της αλήθειας μέσα από την τέχνη οδηγεί πάντα στη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού.
Evening on Karl Johan Street, Edvart Munch, 1892
Από την ανείπωτη θλίψη της απώλειας έως την καταθλιπτική μονοτονία της καθημερινής εργασίας, ο Σκανδιναβός ζωγράφος Έντβαρτ Μουνκ απεικόνισε τον πόνο με τέτοια ένταση που οι πίνακές του αντηχούν στην ψυχή μας, γεμίζοντάς μας με μια μοναδική αίσθηση εκστατικής μελαγχολίας.
Φωτ.: Αleks Μarinkovic / Unsplash
Στην κοινωνία της αποτελεσματικότητας ζούμε απλώς για να εργαζόμαστε και να καταναλώνουμε. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν πολυτέλεια.
Φωτ.: Anastase Maragos / Unsplash
Τα πιο ωραία της κτίρια έχουν κατεδαφιστεί. Και τα λίγα εναπομείναντα σε λίγο θα είνα παρελθόν. Η αθηναϊκή αρχιτεκτονική σηκώνει τα χέρια ψηλά.
H ανατρεπτική, ασεβής – κάποτε βλάσφημη – προσωπικότητά του δεν τον εμπόδισε να γίνει μέλος σε δέκα ακαδημίες. Aσχολήθηκε εξίσου λαμπρά με την ποίηση, την λογοτεχνία, το θέατρο, τον κινηματογράφο, την ζωγραφική, τη σκηνογραφία, τη λιθογραφία, κερδίζοντας έτσι, χωρίς υπερβολή, τη φήμη του πιο πολύπλευρου και παραγωγικού καλλιτέχνη του 20ου αιώνα.
Evening on Karl Johan Street, 1892
Από την οδύνη της απώλειας μέχρι τη μιζέρια της εργασίας, ο Σκανδιναβός ζωγράφος βυθίζεται στον πόνο, γεμίζοντας τη ψυχή μας με την εκστατική μελαγχολία των χρωμάτων του.
