Φωτ.: © The Anonymous Project
Ο υπερβολικός συναισθηματισμός που μένει στην οθόνη και εν τέλει λείπει από την πραγματική ζωή.
Artwork: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
Οι ανάγκες και τα προβλήματα ενός πολιτισμού και μίας κοινωνίας, λειτουργούν ως κατευθυντήριος άξονας για την εξέλιξη και την ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Artwork: Γιάννης Παπαϊωάννου / @artificial_vandalism
Η πολιτική ευθύνη λοιδορείται. Και μαζί της λοιδορείται ο πολίτης και η νοημοσύνη μας.
Artwork: @artificial_vandalism
Ρωτήσαμε ανθρώπους της πόλης να μας πουν κατά πόσο η νοοτροπία της “πολιτικής ορθότητας” έχει βοηθήσει επί της ουσίας την συνύπαρξη των ανθρώπων και οι γνώμες διίσταντο.
Artwork: @artificial_vandalism
Ο σχεδόν ψυχαναγκαστικός στόχος να επισκεφθούμε κάθε νεοσύστατο μπραντσάδικό, ή να παραβρεθούμε σε κάθε “σπουδαία” συναυλία, έχει ουσιαστικά αντικαταστήσει τα μεγάλα σχέδια ζωής.
Φωτ.: Stories από την σελίδα του @postnoise (Pan Pan) στο Instagram.
Το τραγούδι που κάνει την Αθήνα να χορέψει την μιζέρια της δεν αρκεί για να μας βγάλει από αυτήν.
Φωτ.: Αleks Μarinkovic / Unsplash
Στην κοινωνία της αποτελεσματικότητας ζούμε απλώς για να εργαζόμαστε και να καταναλώνουμε. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν πολυτέλεια.
Artwork: @artificial_vandalism
Γιατί μια οικογένεια με βέλη και τόξα έχει αναχθεί σε “απειλή” στην δημόσια συζήτηση; Γιατί οι αρμόδιοι δεν κόπτονται αντίστοιχα για τους άστεγους, τα παιδιά των Ρομά και τους ανθρώπους που δέχονται εξώσεις καθημερινά;
AI artwork: freepik
Μπορεί οι αλγόριθμοι να μην ξέρουν τι κάνουν, αλλά οι άνθρωποι σίγουρα ξέρουν.
Εικονογράφηση: Olafaq Staff
Υπάρχει μια εξαιρετικά γελοία κατηγορία ανθρώπων ανάμεσα στις δεκάδες άλλες γελοίες κατηγορίες ανθρώπων. Είναι αυτοί που πάνε και βάζουνε τρικλοποδιές. Και νομίζουν ότι πέφτεις. Και νομίζουν ότι δεν πρόκειται να σηκωθείς ξανά. Ναι, μιλάμε για τέτοια και για τόση βλακεία.
