«Οι μάρτυρες είναι τα αστέρια στον ουρανό / Για τον ρατσισμό που είναι σαν όνειρο
Όλος ο κόσμος θα το καταθέσει / Δεν θα υπάρχουν Άραβες στην ομάδα
Δεν με νοιάζει πόσοι και πώς θα σκοτωθούν / Η εξάλειψη των Αράβων με ενθουσιάζει.
Αγόρι, κορίτσι ή γέρος / Θα θάψω κάθε Άραβα βαθιά στο χώμα».
Το παραπάνω είναι ένα από τα αγαπημένα συνθήματα των οργανωμένων οπαδών της ισραηλινής ποδοσφαιρικής ομάδας Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, προσεχούς αντιπάλου του ΠΑΟΚ στο Conference League.
Η Μπεϊτάρ αυτοαποκαλείται από μερίδα οπαδών της ως «η πιο ρατσιστική ομάδα στο κόσμο» καθώς σε αυτή δεν έχει αγωνιστεί ποτέ Άραβας παίκτης στα 85 χρόνια της ιστορίας της – όπως φαίνεται και από το ανωτέρω εμετικό σύνθημα, το οποίο θα ακουστεί, όπως γίνεται πάντα, και στον αγώνα της ερχόμενης Πέμπτης (03/08, 20:30) στην έδρα της ισραηλινής ομάδας, το «Teddy Stadium», μετά και το προ ημερών 0-0 του πρώτου αγώνα στην Τούμπα για τον β’ προκριματικό του Europa Conference League.
Η Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ έχει έξι πρωταθλήματα και επτά Κύπελλα στο Ισραήλ, ωστόσο είναι εξαιρετικά λαοφιλής ως ομάδα ΚΑΙ λόγω της βαθιάς ρατσιστικής εξέδρας της, με τους οργανωμένους και εξαιρετικά ακροδεξιούς οπάδους της, μάλιστα, τους επονομαζόμενους και «La Familia» [Η Οικογένεια], να… λύνουν και να δένουν εντός και εκτός του συλλόγου, αναφέρει το περσινό εκτενές ρεπορτάζ της Guardian.
Λόγου χάρη, το 2005, ο Νιγηριανός ποδοσφαιριστής Ντάλα Ιμπραχίμ αναγκάστηκε να φύγει άμεσα από την ομάδα με την οποία είχε συμφωνήσει, επειδή ήταν Μουσουλμάνος.
Το 2009 ο Αβιράμ Μπρουχιάν, τότε αρχηγός της ομάδας και ανιψιός του θρύλου του συλλόγου Ούρι Μαλμίλιαν, δήλωσε πως «θα ήμουν χαρούμενος αν έπαιζα με έναν Άραβα ποδοσφαιριστή στο πλευρό μου εδώ στη Μπεϊτάρ».
Ο Μπρουχιάν έκανε την δήλωση αυτή στις 9 το πρωί. Στις 12 το μεσημέρι, μέσα σε τρεις μόλις ώρες, τον κάλεσε (κατόπιν απειλών κατά της ζωής και της ικογένειάς του) η ανώτατη ηγεσία της La Familia και την επόμενη ημέρα ο παίκτης αναγκάστηκε, υπό τον φόβο αντιποίνων, να βγάλει την εξής ανακοίνωση:
«Λυπάμαι για τον πόνο που προκάλεσα στους οπαδούς και καταλαβαίνω ότι τους πλήγωσα. Είναι σημαντικό για μένα να γνωρίζουν ότι είμαι μαζί τους σε κάθε περίσταση. Δεν είμαι εγώ αυτός που παίρνει τέτοιες αποφάσεις, αλλά αν οι οπαδοί της ομάδας δεν θέλουν Άραβα παίκτη, τότε δεν θα υπάρξει Άραβας παίκτης στην Μπεϊτάρ».
Τέσσερα χρόνια μετά, 2013 η διοίκηση της ομάδας υπέγραψε δύο Τσετσένους ποδοσφαιριστές. Καλά ως εδώ, μόνο που αμφότεροι οι παίοκτες οι οποίοι ήταν μουσουλμάνοι. Οι οπαδοί ξεσηκώθηκαν και έκαψαν τα γραφεία του συλλόγου. Οι δυο παίκτες συνέχισαν να παίζουν κανονικά, όταν όμως ο ένας εξ αυτών σκόραρε σε ένα εντός έδρας ματς, αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι: οι οργανωμένοι οπαδοί της La Familia αποχώρησαν από το γήπεδο. Λίγες ημέρες μετά, οι δύο Τσετσένοι αθλητές αποδεσμεύτηκαν από τον ισραηλινό σύλλογο.
Με το που έφυγαν, άρχισαν ξανά στις κερκίδες να ανεμίζουν σημαίες του Kahane, της απαγορευμένης από το 1994 ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης, που ζητούσε… ξεχωριστές παραλίες για Εβραίους και μη Εβραίους.
Όλα τα παραπάνω αναφέρονται με το νι και με το σίγμα στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της Guardian, το οποίο είχε προβληθεί τον Νοέμβριο του 2015 και εξιστορεί την ιστορία του συλλόγου:
Και όλα τα παραπάνω ασφαλώς συμβαίνουν υπό την ανοχή της (ακροδεξιάς) πολιτικής ηγεσίας της χώρας, όπως λόγου χάρη τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, οπαδού της ομάδας, ο οποίος δεν δίσταζε να χαιρετάει κανονικά τους οργανωμένους της La Familia, αδιαφορώντας για τα συνθήματα ακραίου μίσους που ζητούσαν τον «θάνατο όλων των Αράβων».
«Κάναμε λάθος που δεν σταματήσαμε αυτή την κατάσταση εγκαίρως. Θεωρούσαμε ότι είναι απλά μια βλακεία που θα εξαφανιστεί. Κάναμε λάθος», παραδέχθηκε δημοσίως ο Ρούβι Ρίβλιν, πρώην πρόεδρος του συλλόγου, υπουργός και πρόεδρος της χώρας από το 2014 μέχρι το 2021.
Η τελευταία… αντιαραβική εξέλιξη συνέβη το 2020, όταν η Μπεϊτάρ ανακοίνωσε την πώληση του 50% των μετοχών της σε μέλος της βασιλικής οικογένειας των Αραβικών Εμιράτων.
Ο τότε ιδιοκτήτης της Μπεϊτάρ, Μοσέ Χόγκεγκ, αντιμετώπισε απειλές θανάτου για τον ίδιο και την οικογένειά του, αν περνούσε τον έλεγχο της Μπεϊτάρ σε αραβικά χέρια και συγκεκριμένα σε εκείνα του σεΐχη Χαμάντ Μπιν Καλίφα Αλ Ναχγιάν, ο οποίος δεσμεύτηκε ότι θα επενδύσει 90 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε διάστημα 10 ετών.
Η πώληση δεν προχώρησε για διαφόρους λόγους και τελικά πέρσι, τον Αύγουστο του 2022 την αγόρασε ο Μπαράκ Αμπράμοφ, πρώην ιδιοκτήτης της Μπνέι Γιεχούντα.
«Ποιος πραγματικά θέλει να αντιμετωπίσει αυτούς τους ανθρώπους;», αναρωτιούνται εντέλει πολλά ισραηλινά και διεθνή αθλητικά ΜΜΕ.
Και η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν θέλει, ούτε μπορεί -μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
«Οι μάρτυρες είναι τα αστέρια στον ουρανό / Για τον ρατσισμό που είναι σαν όνειρο
Όλος ο κόσμος θα το καταθέσει / Δεν θα υπάρχουν Άραβες στην ομάδα
Δεν με νοιάζει πόσοι και πώς θα σκοτωθούν / Η εξάλειψη των Αράβων με ενθουσιάζει.
Αγόρι, κορίτσι ή γέρος / Θα θάψω κάθε Άραβα βαθιά στο χώμα».
Το παραπάνω είναι ένα από τα αγαπημένα συνθήματα των οργανωμένων οπαδών της ισραηλινής ποδοσφαιρικής ομάδας Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, προσεχούς αντιπάλου του ΠΑΟΚ στο Conference League.
Η Μπεϊτάρ αυτοαποκαλείται από μερίδα οπαδών της ως «η πιο ρατσιστική ομάδα στο κόσμο» καθώς σε αυτή δεν έχει αγωνιστεί ποτέ Άραβας παίκτης στα 85 χρόνια της ιστορίας της – όπως φαίνεται και από το ανωτέρω εμετικό σύνθημα, το οποίο θα ακουστεί, όπως γίνεται πάντα, και στον αγώνα της ερχόμενης Πέμπτης (03/08, 20:30) στην έδρα της ισραηλινής ομάδας, το «Teddy Stadium», μετά και το προ ημερών 0-0 του πρώτου αγώνα στην Τούμπα για τον β’ προκριματικό του Europa Conference League.
Η Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ έχει έξι πρωταθλήματα και επτά Κύπελλα στο Ισραήλ, ωστόσο είναι εξαιρετικά λαοφιλής ως ομάδα ΚΑΙ λόγω της βαθιάς ρατσιστικής εξέδρας της, με τους οργανωμένους και εξαιρετικά ακροδεξιούς οπάδους της, μάλιστα, τους επονομαζόμενους και «La Familia» [Η Οικογένεια], να… λύνουν και να δένουν εντός και εκτός του συλλόγου, αναφέρει το περσινό εκτενές ρεπορτάζ της Guardian.
Λόγου χάρη, το 2005, ο Νιγηριανός ποδοσφαιριστής Ντάλα Ιμπραχίμ αναγκάστηκε να φύγει άμεσα από την ομάδα με την οποία είχε συμφωνήσει, επειδή ήταν Μουσουλμάνος.
Το 2009 ο Αβιράμ Μπρουχιάν, τότε αρχηγός της ομάδας και ανιψιός του θρύλου του συλλόγου Ούρι Μαλμίλιαν, δήλωσε πως «θα ήμουν χαρούμενος αν έπαιζα με έναν Άραβα ποδοσφαιριστή στο πλευρό μου εδώ στη Μπεϊτάρ».
Ο Μπρουχιάν έκανε την δήλωση αυτή στις 9 το πρωί. Στις 12 το μεσημέρι, μέσα σε τρεις μόλις ώρες, τον κάλεσε (κατόπιν απειλών κατά της ζωής και της ικογένειάς του) η ανώτατη ηγεσία της La Familia και την επόμενη ημέρα ο παίκτης αναγκάστηκε, υπό τον φόβο αντιποίνων, να βγάλει την εξής ανακοίνωση:
«Λυπάμαι για τον πόνο που προκάλεσα στους οπαδούς και καταλαβαίνω ότι τους πλήγωσα. Είναι σημαντικό για μένα να γνωρίζουν ότι είμαι μαζί τους σε κάθε περίσταση. Δεν είμαι εγώ αυτός που παίρνει τέτοιες αποφάσεις, αλλά αν οι οπαδοί της ομάδας δεν θέλουν Άραβα παίκτη, τότε δεν θα υπάρξει Άραβας παίκτης στην Μπεϊτάρ».
Τέσσερα χρόνια μετά, 2013 η διοίκηση της ομάδας υπέγραψε δύο Τσετσένους ποδοσφαιριστές. Καλά ως εδώ, μόνο που αμφότεροι οι παίοκτες οι οποίοι ήταν μουσουλμάνοι. Οι οπαδοί ξεσηκώθηκαν και έκαψαν τα γραφεία του συλλόγου. Οι δυο παίκτες συνέχισαν να παίζουν κανονικά, όταν όμως ο ένας εξ αυτών σκόραρε σε ένα εντός έδρας ματς, αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι: οι οργανωμένοι οπαδοί της La Familia αποχώρησαν από το γήπεδο. Λίγες ημέρες μετά, οι δύο Τσετσένοι αθλητές αποδεσμεύτηκαν από τον ισραηλινό σύλλογο.
Με το που έφυγαν, άρχισαν ξανά στις κερκίδες να ανεμίζουν σημαίες του Kahane, της απαγορευμένης από το 1994 ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης, που ζητούσε… ξεχωριστές παραλίες για Εβραίους και μη Εβραίους.
Όλα τα παραπάνω αναφέρονται με το νι και με το σίγμα στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της Guardian, το οποίο είχε προβληθεί τον Νοέμβριο του 2015 και εξιστορεί την ιστορία του συλλόγου:
Και όλα τα παραπάνω ασφαλώς συμβαίνουν υπό την ανοχή της (ακροδεξιάς) πολιτικής ηγεσίας της χώρας, όπως λόγου χάρη τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, οπαδού της ομάδας, ο οποίος δεν δίσταζε να χαιρετάει κανονικά τους οργανωμένους της La Familia, αδιαφορώντας για τα συνθήματα ακραίου μίσους που ζητούσαν τον «θάνατο όλων των Αράβων».
«Κάναμε λάθος που δεν σταματήσαμε αυτή την κατάσταση εγκαίρως. Θεωρούσαμε ότι είναι απλά μια βλακεία που θα εξαφανιστεί. Κάναμε λάθος», παραδέχθηκε δημοσίως ο Ρούβι Ρίβλιν, πρώην πρόεδρος του συλλόγου, υπουργός και πρόεδρος της χώρας από το 2014 μέχρι το 2021.
Η τελευταία… αντιαραβική εξέλιξη συνέβη το 2020, όταν η Μπεϊτάρ ανακοίνωσε την πώληση του 50% των μετοχών της σε μέλος της βασιλικής οικογένειας των Αραβικών Εμιράτων.
Ο τότε ιδιοκτήτης της Μπεϊτάρ, Μοσέ Χόγκεγκ, αντιμετώπισε απειλές θανάτου για τον ίδιο και την οικογένειά του, αν περνούσε τον έλεγχο της Μπεϊτάρ σε αραβικά χέρια και συγκεκριμένα σε εκείνα του σεΐχη Χαμάντ Μπιν Καλίφα Αλ Ναχγιάν, ο οποίος δεσμεύτηκε ότι θα επενδύσει 90 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε διάστημα 10 ετών.
Η πώληση δεν προχώρησε για διαφόρους λόγους και τελικά πέρσι, τον Αύγουστο του 2022 την αγόρασε ο Μπαράκ Αμπράμοφ, πρώην ιδιοκτήτης της Μπνέι Γιεχούντα.
«Ποιος πραγματικά θέλει να αντιμετωπίσει αυτούς τους ανθρώπους;», αναρωτιούνται εντέλει πολλά ισραηλινά και διεθνή αθλητικά ΜΜΕ.
Και η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν θέλει, ούτε μπορεί -μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
