Στα μέσα των 90s σε ένα προάστιο του New Jersey, η τοπική γυναικεία σχολική ομάδα ποδοσφαίρου κατακτά το πρωτάθλημα της πολιτείας και προκρίνεται στους εθνικούς αγώνες. Το αεροπλάνο που τους μεταφέρει συντρίβεται σε μια απομονωμένη δασώδη έκταση και τα επιζώντα μέλη καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα αφιλόξενο περιβάλλον στο (γεμάτο ανασφάλειες) μεταίχμιο της ενηλικίωσης τους. 25 χρόνια μετά με αφορμή την αυτοκτονία ενός από τους επιζώντες, τέσσερις πρώην μαθήτριες της μοιραίας πτήσης προβαίνουν σε ένα ‘αναγκαστικό’ reunion προκειμένου να βρουν αυτόν που τους εκβιάζει ότι θα αποκαλύψει τις πράξεις τους κατά τη διάρκεια της 19μηνης εξαφάνισής τους.
Κινούμενη στην ίδια θεματική με τη σειρά που άλλαξε το τηλεοπτικό τοπίο – το «Lost»- η παραγωγή του Showtime ανοίγει την πόρτα στο μυστήριο και το μεταφυσικό τόσο όσο, προσέχοντας να μην αυτοπαγιδευθεί σε αμέτρητα αναπάντητα ερωτήματα, όπως ο προκάτοχός της. Η αφήγηση κυλά στρωτά ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν με συνδετικό κρίκο τα μυστικά -στα όρια του αποκρυφισμού- των πρωταγωνιστριών που ταλαντεύονται μεταξύ του εφηβικού τους δυναμισμού και των κατάλοιπων αυτής της εμπειρίας στην ενήλικη ζωή τους. Στα συν της σειράς, το comeback της Juliette Lewis σε έναν εντελώς punk ρόλο που της ταιριάζει γάντι και της Christina Ricci (Wednesday Addams before she was cool) που δίνει ρεσιτάλ ως το κορίτσι που τα ξέρει όλα αλλά κανείς δε θέλει να κάνει παρέα μαζί του στην ενήλικη βερσιόν. Εκπληκτική και η πιτσιρίκα Sammi Hanratty που την υποδύεται μικρή, η οποία όταν συνειδητοποιεί ότι αποκτά αξία μετά το δυστύχημα φέρνει συνειρμικά στον Τζον Λοκ του Lost που όταν είδε ότι περπατά δεν ήθελε να αφήσει το νησί. Όλα αυτά υπό τους grunge και alternative rock ήχους των 90s, γεννώντας πάντα την ελπίδα ότι θα ξαναγίνουν επιτυχία κομμάτια εκείνης της εποχής (όπως έγινε λόγου χάριν με το Running up that Hill της Kate Bush στο Stranger Things).
Ακολουθούν αντίστοιχου είδους κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές σε χρονολογική σειρά:
Alive (1993)
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το φιλμ περιγράφει τη συντριβή του αεροπλάνου μιας ομάδας ράγκμπι από την Ουρουγουάη κάπου στις Άνδεις και τον αγώνα επιβίωσης τους για δυόμιση μήνες που έφτασε μέχρι και τον κανιβαλισμό. Στο ίδιο μοτίβο με το yellowjackets, μιας κι εδώ συναντάμε αθλητική ομάδα, διακρίνεται για το λιτό (μακριά από χολιγουντιανούς εντυπωσιασμούς) αλλά ουσιαστικό τρόπο αφήγησης με τον Ethan Hawke λίγα χρόνια μετά την εμφάνισή του στον ‘Κύκλο των Χαμένων Ποιητών’.
Cast Away (2000)
Ίσως η πιο αναγνωρίσιμη ταινία του Tom Hanks μετά το Forrest Gump. Ένα one-man show που αποδεικνύει ότι ένας καλός ηθοποιός μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του μια ολόκληρη ταινία χωρίς να βαρεθείς καθόλου. Υπάλληλος της FedEx προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα ερημονήσι όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε, καταπίπτει στον Νότιο Ειρηνικό. Μοναδική του συντροφιά ο Wilson .. μια μπάλα του βόλεϊ. Υποψηφιότητα Α’ ανδρικού ρόλου για το φιλέλληνα ηθοποιό που έχασε το αγαλματίδιο εκείνη τη χρονιά από το ‘Μονομάχο’ Russell Crowe.
Open Water (2003)
Βασισμένο στην πραγματική ιστορία ενός ζευγαριού ερασιτεχνών δυτών, που το τουριστικό καράβι τους ξέχασε σε ένα σημείο του ωκεανού στη μέση του πουθενά. Μέχρι που κάνουν την εμφάνισή τους καρχαρίες. Σχεδόν εξ ολοκλήρου γυρισμένο στο νερό με ψηφιακή κάμερα, αντανακλά με ρεαλισμό την αγωνία που όλοι κάποια στιγμή έχουμε νιώσει στα βαθιά (ας όψεται ο κος Σπίλμπεργκ με τo θρυλικό Jaws του 1975).
Lost (2004–2010)
Οι επιζώντες της πτήσης 815 της Oceanic προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα νησί που σιγά σιγά ξεδιπλώνει τα μυστήρια του. Όταν ανακαλύψουν μια καταπακτή, θα βρεθούν σε ένα δωμάτιο όπου θα πρέπει να πληκτρολογούν κάθε 20 λεπτά 6 αριθμούς προκειμένου να σώσουν όχι μόνο τους ίδιους αλλά πιθανότατα και τον υπόλοιπο κόσμο. H σειρά φαινόμενο όπου στο τέλος κάθε επεισοδίου (τουλάχιστον στις πρώτες σεζόν) προσπαθούσες να συνειδητοποιήσεις τι είχες μόλις δεις και να αποκρυπτογραφήσεις την πλοκή τη ιστορίας. Συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο -εισάγοντας πέρα από τα flashbacks και τα flash forwards- επεισόδια ορόσημα και προπομπός του binge-watching σε μια εποχή που έπρεπε να περιμένεις βδομάδες για να μαζευτούν επεισόδια και να είναι αυτό εφικτό. Κάποια στιγμή έχασε τον προσανατολισμό του (όπως παραδέχθηκαν κι οι ίδιοι οι δημιουργοί του) καταλήγοντας σε ένα μάλλον απογοητευτικό φινάλε, όπου η ιδέα του καθαρτηρίου ψυχών του Δάντη φαίνεται να μην ‘κολλούσε’ με το υπόλοιπο concept.
The Road (2010)
Το βιβλίο που χάρισε το 2006 το βραβείο Πούλιτζερ στον πρόσφατα εκλιπόντα Κόρμακ ΜακΚάρθυ, μεταφέρθηκε μόλις 4 χρόνια μετά στη μεγάλη οθόνη με τον Viggo Mortensen και τη Charlize Theron (σε μικρότερο ρόλο). Χωρίς να έχει σημασία το πότε και το γιατί, ο πλανήτης έχει καταστραφεί κι ένας πατέρας προσπαθεί με το γιο του σχεδόν ρακένδυτοι να κατευθυνθούν προς τη θάλασσα, ενώ παραμονεύουν διάφορες συμμορίες στη διαδρομή. Σκοτεινό, πεσιμιστικό και μινιμαλιστικό, αρκετά κοντά στο ύφος του συγγραφέα, χωρίς να φτάνει το υπαρξιακό του βάθος, αλλά με συνέπεια στην αναζήτηση της ελπίδας ακόμα και στις πιο ζοφερές και ανήθικες συνθήκες.
127 Hours (2010)
Νεαρός ορειβάτης φεύγει για Σαββατοκύριακο στη Γιούτα, χωρίς να το πει σε κανένα. Εκεί πέφτει σε ένα φαράγγι όπου ένας βράχος καταπλακώνει το χέρι του. Για 127 ώρες θα μείνει εγκλωβισμένος καταγράφοντας τις εμπειρίες αλλά και τις εξομολόγησες του σε μια κάμερα, αναπολώντας στιγμές και μετανιώνοντας για πράγματα που δεν είπε ή δεν έκανε ποτέ του. Βασισμένο στην αυτοβιογραφία του Άρον Ράλστον “Between a Rock and a Hard Place” και σκηνοθετημένο από τον πολυπράγμονα Danny Boyle που δε διστάζει να πειραματιστεί με επιτυχία σε ένα ακόμα είδος. Πολύ δυνατός ο James Franco στον πρωταγωνιστικό ρόλο. 6 υποψηφιότητες για Όσκαρ εκ των οποίων και καλύτερης ταινίας.
The Walking Dead (2010–2022)
Ένας ιός μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι και μια ομάδα ετερόκλητων ατόμων που δε μολύνθηκαν περιπλανιούνται ψάχνοντας για ασφαλές καταφύγιο. Μεταφορά ενός graphic novel στη μικρή οθόνη από τον (δοκιμασμένο σε μεταφορές μυθιστορημάτων του Stephen King) Frank Darabont, απεικόνισε μεταξύ άλλων για πρώτη φορά άτομα να αναγκάζονται να θυσιάσουν δικά τους πρόσωπα πριν ή αφότου μεταμορφωθούν και προχώρησε με την πάροδο των χρόνων σε ένα απρόσμενο character development (με χαρακτηριστικότερο της Carol). Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχασε ποτέ τους φανατικούς οπαδούς του, φτιάχνοντας το δικό του post-apocalyptic franchise με αμέτρητους μιμητές. Αν και με τα χρόνια κούρασε με την επαναλαμβανόμενη θεματική του παρανοϊκού ηγέτη που χειραγωγεί τις κοινότητες που η πρωταγωνιστική ομάδα κατά διαστήματα συναντούσε και με το δάσος εμμονικά σταθερό πεδίο δράσης, αποτέλεσε σταθμό στην προ-streaming περίοδο της τηλεόρασης και κληροδότησε αρκετά spin-off.
The Martian (2015)
Αστροναύτης εγκαταλείπεται από επανδρωμένη αποστολή, θεωρούμενος νεκρός, στον Άρη και προσπαθεί να βρει τρόπο να επιβιώσει στον Κόκκινο Πλανήτη και να έρθει παράλληλα σε επικοινωνία με τη Γη. Φιλμ που αρκετά συχνά φιγουράρει ψηλά στις λίστες με τα καλύτερα του Riddley Scott και αυτό σίγουρα λέει πολλά, αφού μιλάμε για το δημιουργό του Alien και του Blade Runner. Βασισμένο στο best seller του Andy Weir, με μπόλικη δράση και αρκετές πινελιές χιούμορ και … ντίσκο ήχους αποκαλύπτει με μαεστρία το ταλέντο του Matt Damon που μονοπωλεί και κερδίζει Χρυσή Σφαίρα.
Everest (2015)
Και εδώ έχουμε να κάνουμε με φιλμ που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα το 1996. Δύο διαφορετικές ορειβατικές ομάδες αγωνίζονται να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου. Έμπειροι οδηγοί ταξιδιωτικών πρακτορείων βγάζουν τα προς το ζην βοηθώντας τους πλούσιους πελάτες τους να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους να υπερβούν τα προσωπικά τους όρια και να μεγιστοποιήσουν την αδρεναλίνη τους. Ακόμα κι αν σε υψόμετρο που το οξυγόνο είναι ελάχιστο, ελλοχεύει ο κίνδυνος απώλειας της ζωής τους. Με Jake Gyllenhaal (Donnie Darko) Josh Brolin (Sicario) & Jason Clarke (Zero Dark Thirty).
The Terror (2018–2019)
Στα μέσα του 19ου αιώνα δύο πλοία του Βρετανικού Ναυτικού προσπαθούν να ανακαλύψουν τον αρκτικό θαλάσσιο δρόμο που συνδέει τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, γνωστό και ως Βορειοδυτικό Πέρασμα. Μέχρι που θα εγκλωβιστούν στους πάγους, ελπίζοντας αυτοί να λιώσουν, προτού τελειώσουν οι προμήθειές τους. Στο απόκοσμο λευκό τοπίο, ο στόλος θα έρθει αντιμέτωπος με το μυθικό τέρας Tuunbaq από την Ιστορία των ιθαγενών Inuit,το σκορβούτο και την υποθερμία. Μεταφορά από το ομώνυμο βιβλίο του Dan Simmons που βασίστηκε σε ιστορικά γεγονότα, η υποδειγματική παραγωγή από τον τηλεοπτικό σταθμό AMC (που μας έχει χαρίσει το Mad Men & το Breaking Bad) συνέχισε και για δεύτερη σεζόν με εντελώς διαφορετική ιστορία, η οποία όμως δεν κατάφερε να συναγωνιστεί την ανατριχιαστική πρώτη.
Στα μέσα των 90s σε ένα προάστιο του New Jersey, η τοπική γυναικεία σχολική ομάδα ποδοσφαίρου κατακτά το πρωτάθλημα της πολιτείας και προκρίνεται στους εθνικούς αγώνες. Το αεροπλάνο που τους μεταφέρει συντρίβεται σε μια απομονωμένη δασώδη έκταση και τα επιζώντα μέλη καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα αφιλόξενο περιβάλλον στο (γεμάτο ανασφάλειες) μεταίχμιο της ενηλικίωσης τους. 25 χρόνια μετά με αφορμή την αυτοκτονία ενός από τους επιζώντες, τέσσερις πρώην μαθήτριες της μοιραίας πτήσης προβαίνουν σε ένα ‘αναγκαστικό’ reunion προκειμένου να βρουν αυτόν που τους εκβιάζει ότι θα αποκαλύψει τις πράξεις τους κατά τη διάρκεια της 19μηνης εξαφάνισής τους.
Κινούμενη στην ίδια θεματική με τη σειρά που άλλαξε το τηλεοπτικό τοπίο – το «Lost»- η παραγωγή του Showtime ανοίγει την πόρτα στο μυστήριο και το μεταφυσικό τόσο όσο, προσέχοντας να μην αυτοπαγιδευθεί σε αμέτρητα αναπάντητα ερωτήματα, όπως ο προκάτοχός της. Η αφήγηση κυλά στρωτά ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν με συνδετικό κρίκο τα μυστικά -στα όρια του αποκρυφισμού- των πρωταγωνιστριών που ταλαντεύονται μεταξύ του εφηβικού τους δυναμισμού και των κατάλοιπων αυτής της εμπειρίας στην ενήλικη ζωή τους. Στα συν της σειράς, το comeback της Juliette Lewis σε έναν εντελώς punk ρόλο που της ταιριάζει γάντι και της Christina Ricci (Wednesday Addams before she was cool) που δίνει ρεσιτάλ ως το κορίτσι που τα ξέρει όλα αλλά κανείς δε θέλει να κάνει παρέα μαζί του στην ενήλικη βερσιόν. Εκπληκτική και η πιτσιρίκα Sammi Hanratty που την υποδύεται μικρή, η οποία όταν συνειδητοποιεί ότι αποκτά αξία μετά το δυστύχημα φέρνει συνειρμικά στον Τζον Λοκ του Lost που όταν είδε ότι περπατά δεν ήθελε να αφήσει το νησί. Όλα αυτά υπό τους grunge και alternative rock ήχους των 90s, γεννώντας πάντα την ελπίδα ότι θα ξαναγίνουν επιτυχία κομμάτια εκείνης της εποχής (όπως έγινε λόγου χάριν με το Running up that Hill της Kate Bush στο Stranger Things).
Ακολουθούν αντίστοιχου είδους κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές σε χρονολογική σειρά:
Alive (1993)
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το φιλμ περιγράφει τη συντριβή του αεροπλάνου μιας ομάδας ράγκμπι από την Ουρουγουάη κάπου στις Άνδεις και τον αγώνα επιβίωσης τους για δυόμιση μήνες που έφτασε μέχρι και τον κανιβαλισμό. Στο ίδιο μοτίβο με το yellowjackets, μιας κι εδώ συναντάμε αθλητική ομάδα, διακρίνεται για το λιτό (μακριά από χολιγουντιανούς εντυπωσιασμούς) αλλά ουσιαστικό τρόπο αφήγησης με τον Ethan Hawke λίγα χρόνια μετά την εμφάνισή του στον ‘Κύκλο των Χαμένων Ποιητών’.
Cast Away (2000)
Ίσως η πιο αναγνωρίσιμη ταινία του Tom Hanks μετά το Forrest Gump. Ένα one-man show που αποδεικνύει ότι ένας καλός ηθοποιός μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του μια ολόκληρη ταινία χωρίς να βαρεθείς καθόλου. Υπάλληλος της FedEx προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα ερημονήσι όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε, καταπίπτει στον Νότιο Ειρηνικό. Μοναδική του συντροφιά ο Wilson .. μια μπάλα του βόλεϊ. Υποψηφιότητα Α’ ανδρικού ρόλου για το φιλέλληνα ηθοποιό που έχασε το αγαλματίδιο εκείνη τη χρονιά από το ‘Μονομάχο’ Russell Crowe.
Open Water (2003)
Βασισμένο στην πραγματική ιστορία ενός ζευγαριού ερασιτεχνών δυτών, που το τουριστικό καράβι τους ξέχασε σε ένα σημείο του ωκεανού στη μέση του πουθενά. Μέχρι που κάνουν την εμφάνισή τους καρχαρίες. Σχεδόν εξ ολοκλήρου γυρισμένο στο νερό με ψηφιακή κάμερα, αντανακλά με ρεαλισμό την αγωνία που όλοι κάποια στιγμή έχουμε νιώσει στα βαθιά (ας όψεται ο κος Σπίλμπεργκ με τo θρυλικό Jaws του 1975).
Lost (2004–2010)
Οι επιζώντες της πτήσης 815 της Oceanic προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα νησί που σιγά σιγά ξεδιπλώνει τα μυστήρια του. Όταν ανακαλύψουν μια καταπακτή, θα βρεθούν σε ένα δωμάτιο όπου θα πρέπει να πληκτρολογούν κάθε 20 λεπτά 6 αριθμούς προκειμένου να σώσουν όχι μόνο τους ίδιους αλλά πιθανότατα και τον υπόλοιπο κόσμο. H σειρά φαινόμενο όπου στο τέλος κάθε επεισοδίου (τουλάχιστον στις πρώτες σεζόν) προσπαθούσες να συνειδητοποιήσεις τι είχες μόλις δεις και να αποκρυπτογραφήσεις την πλοκή τη ιστορίας. Συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο -εισάγοντας πέρα από τα flashbacks και τα flash forwards- επεισόδια ορόσημα και προπομπός του binge-watching σε μια εποχή που έπρεπε να περιμένεις βδομάδες για να μαζευτούν επεισόδια και να είναι αυτό εφικτό. Κάποια στιγμή έχασε τον προσανατολισμό του (όπως παραδέχθηκαν κι οι ίδιοι οι δημιουργοί του) καταλήγοντας σε ένα μάλλον απογοητευτικό φινάλε, όπου η ιδέα του καθαρτηρίου ψυχών του Δάντη φαίνεται να μην ‘κολλούσε’ με το υπόλοιπο concept.
The Road (2010)
Το βιβλίο που χάρισε το 2006 το βραβείο Πούλιτζερ στον πρόσφατα εκλιπόντα Κόρμακ ΜακΚάρθυ, μεταφέρθηκε μόλις 4 χρόνια μετά στη μεγάλη οθόνη με τον Viggo Mortensen και τη Charlize Theron (σε μικρότερο ρόλο). Χωρίς να έχει σημασία το πότε και το γιατί, ο πλανήτης έχει καταστραφεί κι ένας πατέρας προσπαθεί με το γιο του σχεδόν ρακένδυτοι να κατευθυνθούν προς τη θάλασσα, ενώ παραμονεύουν διάφορες συμμορίες στη διαδρομή. Σκοτεινό, πεσιμιστικό και μινιμαλιστικό, αρκετά κοντά στο ύφος του συγγραφέα, χωρίς να φτάνει το υπαρξιακό του βάθος, αλλά με συνέπεια στην αναζήτηση της ελπίδας ακόμα και στις πιο ζοφερές και ανήθικες συνθήκες.
127 Hours (2010)
Νεαρός ορειβάτης φεύγει για Σαββατοκύριακο στη Γιούτα, χωρίς να το πει σε κανένα. Εκεί πέφτει σε ένα φαράγγι όπου ένας βράχος καταπλακώνει το χέρι του. Για 127 ώρες θα μείνει εγκλωβισμένος καταγράφοντας τις εμπειρίες αλλά και τις εξομολόγησες του σε μια κάμερα, αναπολώντας στιγμές και μετανιώνοντας για πράγματα που δεν είπε ή δεν έκανε ποτέ του. Βασισμένο στην αυτοβιογραφία του Άρον Ράλστον “Between a Rock and a Hard Place” και σκηνοθετημένο από τον πολυπράγμονα Danny Boyle που δε διστάζει να πειραματιστεί με επιτυχία σε ένα ακόμα είδος. Πολύ δυνατός ο James Franco στον πρωταγωνιστικό ρόλο. 6 υποψηφιότητες για Όσκαρ εκ των οποίων και καλύτερης ταινίας.
The Walking Dead (2010–2022)
Ένας ιός μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι και μια ομάδα ετερόκλητων ατόμων που δε μολύνθηκαν περιπλανιούνται ψάχνοντας για ασφαλές καταφύγιο. Μεταφορά ενός graphic novel στη μικρή οθόνη από τον (δοκιμασμένο σε μεταφορές μυθιστορημάτων του Stephen King) Frank Darabont, απεικόνισε μεταξύ άλλων για πρώτη φορά άτομα να αναγκάζονται να θυσιάσουν δικά τους πρόσωπα πριν ή αφότου μεταμορφωθούν και προχώρησε με την πάροδο των χρόνων σε ένα απρόσμενο character development (με χαρακτηριστικότερο της Carol). Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχασε ποτέ τους φανατικούς οπαδούς του, φτιάχνοντας το δικό του post-apocalyptic franchise με αμέτρητους μιμητές. Αν και με τα χρόνια κούρασε με την επαναλαμβανόμενη θεματική του παρανοϊκού ηγέτη που χειραγωγεί τις κοινότητες που η πρωταγωνιστική ομάδα κατά διαστήματα συναντούσε και με το δάσος εμμονικά σταθερό πεδίο δράσης, αποτέλεσε σταθμό στην προ-streaming περίοδο της τηλεόρασης και κληροδότησε αρκετά spin-off.
The Martian (2015)
Αστροναύτης εγκαταλείπεται από επανδρωμένη αποστολή, θεωρούμενος νεκρός, στον Άρη και προσπαθεί να βρει τρόπο να επιβιώσει στον Κόκκινο Πλανήτη και να έρθει παράλληλα σε επικοινωνία με τη Γη. Φιλμ που αρκετά συχνά φιγουράρει ψηλά στις λίστες με τα καλύτερα του Riddley Scott και αυτό σίγουρα λέει πολλά, αφού μιλάμε για το δημιουργό του Alien και του Blade Runner. Βασισμένο στο best seller του Andy Weir, με μπόλικη δράση και αρκετές πινελιές χιούμορ και … ντίσκο ήχους αποκαλύπτει με μαεστρία το ταλέντο του Matt Damon που μονοπωλεί και κερδίζει Χρυσή Σφαίρα.
Everest (2015)
Και εδώ έχουμε να κάνουμε με φιλμ που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα το 1996. Δύο διαφορετικές ορειβατικές ομάδες αγωνίζονται να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου. Έμπειροι οδηγοί ταξιδιωτικών πρακτορείων βγάζουν τα προς το ζην βοηθώντας τους πλούσιους πελάτες τους να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους να υπερβούν τα προσωπικά τους όρια και να μεγιστοποιήσουν την αδρεναλίνη τους. Ακόμα κι αν σε υψόμετρο που το οξυγόνο είναι ελάχιστο, ελλοχεύει ο κίνδυνος απώλειας της ζωής τους. Με Jake Gyllenhaal (Donnie Darko) Josh Brolin (Sicario) & Jason Clarke (Zero Dark Thirty).
The Terror (2018–2019)
Στα μέσα του 19ου αιώνα δύο πλοία του Βρετανικού Ναυτικού προσπαθούν να ανακαλύψουν τον αρκτικό θαλάσσιο δρόμο που συνδέει τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, γνωστό και ως Βορειοδυτικό Πέρασμα. Μέχρι που θα εγκλωβιστούν στους πάγους, ελπίζοντας αυτοί να λιώσουν, προτού τελειώσουν οι προμήθειές τους. Στο απόκοσμο λευκό τοπίο, ο στόλος θα έρθει αντιμέτωπος με το μυθικό τέρας Tuunbaq από την Ιστορία των ιθαγενών Inuit,το σκορβούτο και την υποθερμία. Μεταφορά από το ομώνυμο βιβλίο του Dan Simmons που βασίστηκε σε ιστορικά γεγονότα, η υποδειγματική παραγωγή από τον τηλεοπτικό σταθμό AMC (που μας έχει χαρίσει το Mad Men & το Breaking Bad) συνέχισε και για δεύτερη σεζόν με εντελώς διαφορετική ιστορία, η οποία όμως δεν κατάφερε να συναγωνιστεί την ανατριχιαστική πρώτη.
