Οι Lip Forensics ξεκίνησαν φτιάχνοντας το soundtrack μιας σκηνής εγκλήματος όπου το μόνο πειστήριο ήταν ένα χειλικό αποτύπωμα, από το οποίο όχι μόνο μπορείς να βρεις ποιος διέπραξε μια πράξη, αλλά και τι συναισθήματα είχε τη στιγμή που διέπραττε το έγκλημα. Γι’ αυτούς, όλα είναι εκφράσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, το έγκλημα, η παρέκκλιση, αλλά και οι πιο σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης φύσης. Με χειρουργικές κινήσεις, θεωρίες των παιγνίων, ψυχολογικά τεστ και εγκληματολογικές θεωρίες που θα ζήλευε και ο μεγάλος εγκληματολόγος Τσέζαρε Μπεκαρία, οργάνωσαν ένα είδος μουσικής που δεν κλείνεται σε κουτάκια αλλά βάζει τα θεμέλια μιας ψυχολογικής αρχιτεκτονικής που προκαλεί συναισθήματα και συνειρμούς. Δεν τους αρέσει καθόλου να δίνουν απαντήσεις, κι αντ’ αυτού, με ψυχαναλυτική διάθεση, ρίχνουν στον ακροατή την ανακριτική λάμπα για να φτιάξει μόνος του ιστορίες και αφηγήσεις, προκαλώντας τον με beats, ηλεκτρονικές ατμόσφαιρες, κιθάρες, χαοτικές μελωδίες, distorted φωνές, δυνατές γκρούβες με σκοτεινά αλλά και ευφορικά σημεία να ελλοχεύουν.

Οι ιθύνοντες που κρύβονται πίσω από το προτζεκτ είναι ο Ζήσης και ο Κώστας, ή αλλιώς ο Zade και ο Ekelon. Ο Ζήσης εκτός από μουσικός είναι και δικηγόρος, ενώ ο Κώστας εκτός από παραγωγός είναι και ηχολήπτης. Συναντήθηκαν πριν από μερικά χρόνια και η σύζευξη της προηγούμενής indie και ηλεκτρονικής εμπειρίας τους αντίστοιχα, μετουσιώθηκε στoυς Lip Forensics, ένα project που σίγουρα δεν δίνει στον ακροατή τίποτα στο πιάτο.

Μετά το πρώτο τους EP Cheiloscopy, οι Lip Forensics ετοιμάζουν τον δεύτερο δίσκο τους Apophenia που θα κυκλοφορήσει τον ερχόμενο Μάρτιο από τη Veego Records, ενώ τον Οκτώβρη που μας πέρασε κυκλοφόρησαν το single Rorschach.Εγώ συνάντησα τον Zade και τον Ekelon στο στούντιο του δεύτερου στα Εξάρχεια, όπου έκαναν πρόβες για το event Κρύα Νύχτα στον νεοσύστατο συναυλιακό χώρο Πλύφα σε ένα εκπληκτικό line-up που περιλαμβάνει τους Kalte Nacht, τον Σεραφείμ Τσοτσώνη, τον Morah αλλά και το Ghone & Quantum Body Athens Butoh Dance Group. Εκεί, μεταξύ άλλων συζητήσαμε για την δημιουργική ελευθερία που βρίσκεται στον συγκερασμό ετερόκλιτων στοιχείων, αλλά και για το μέλλον της ηλεκτρονικής σκηνής.

Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq

– Πώς γνωριστήκατε οι δυο σας, πώς γεννήθηκαν οι Lip Forensics;

Z: Ξεκίνησε ως προσωπικό μου πρότζεκτ, ενώ παράλληλα έπαιζα και σε άλλα σχήματα. Βγήκε το πρώτο EP με ένα άλλο μέλος, τον φίλο μου τον Θάνο από την Πάτρα, κι όταν αυτό το πράγμα έπρεπε να φορτσάρει κι ο Θάνος δεν μπορούσε να συνεχίσει, ο Κώστας ήταν ο καλύτερος δυνατός bandmate καθώς γνωριζόμασταν ήδη αρκετά καλά, είχαμε συνυπάρξει μουσικά, είχαμε πάει και περιοδεία μαζί, ενώ είχε επίσης κάνει την μίξη και το mastering στο πρώτο EP, Cheiloscopy, και λίγο πριν κυκλοφορήσει έγινε η μεταγραφή, γιατί έτσι τα φέρνει η ζωή. Έπαιξε φυσικά ρόλο και το γεγονός ότι αυτό το πράγμα που ήθελα να κάνω ήταν ηλεκτρονικό και αυτό που χρειαζόμουν ήταν κάποιον που να μπορεί να χειρίζεται καλά τα electronics.

Κ: Κι εγώ ψαχνόμουν εκείνη την εποχή για να δω τι θα κάνω, είχα μείνει πολύ καιρό εκτός μουσικής και συγκροτημάτων -μπορεί να έκανα ηχοληψίες και παραγωγές αλλά δεν είχα κάτι δικό μου- και ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου αποφάσισα να συνεργαστώ με κάποιον που τον γούσταρα περισσότερο ως άνθρωπο, παρά το πόσο γούσταρα τη μουσική του. Αυτό για μένα ήταν πιο σημαντικό, ότι ήξερα κι εμπιστευόμουν τον Ζήση. Όπως είχα πει για πλάκα στους φίλους μου: «Έχω κάνει την καλύτερη κίνηση της καριέρας μου, έφτιαξα μπάντα με δικηγόρο». Κι όμως αυτό έχει μια δόση αλήθειας για εμάς που επενδύουμε σε αυτό. Θέλεις κάποιον να μπορείς να συμβαδίζεις, να υπάρχει συνεννόηση, να κοιτάτε προς την ίδια κατεύθυνση, είναι ξεκάθαρα σαν την οποιαδήποτε σχέση. Οι Lip Forensics σε αυτή τους τη σύνθεση φτιάχτηκαν περισσότερο από εμπειρία και ωριμότητα παρά επειδή πήγαμε μαζί σχολείο, ή επειδή παίζαμε ποδόσφαιρο στην ίδια αλάνα.

– Ποιοι συνειρμοί συνδέονται με την ονομασία του project;

Z: Είναι ένα όνομα καθόλου μαρκετίστικα σωστό, χρειάζεται να το πούμε δύο και τρεις φορές, να το δει κάποιος γραμμένο για να το εμπεδώσει, το αναγραμματίζουν πολύ, το έχουμε δει λάθος σε αφίσα για event, αλλά οι ιστορίες έχουν σημασία πίσω από το όνομα, και το τι θες να εκφράσεις μέσω αυτού, για μένα έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο το ακαδημαϊκό background μου, καθώς έχω εξειδικευτεί στο ποινικό δίκαιο και την εγκληματολογία. Το “forensics” είναι το εγκληματολογικό και το “lip” το χειλικό, κι έπεσα πάνω σε μια διατριβή όπου υποστήριζε ότι το χειλικό αποτύπωμα είναι εξίσου μοναδικό για κάποιον άνθρωπο, όπως είναι και το δακτυλικό αποτύπωμα, κι από το χειλικό όχι μόνο μπορείς να βρεις ποιος διέπραξε μια πράξη, αλλά και τι συναισθήματα είχε τη στιγμή που το έκανε. Οι Lip Forensics ουσιαστικά ξεκίνησαν φτιάχνοντας το soundtrack μιας σκηνής εγκλήματος όπου το μόνο πειστήριο ήταν ένα χειλικό αποτύπωμα, κι έτσι η πρώτη κυκλοφορία ονομάστηκε Cheiloscopy.

Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq

– Μιας και αναφερθήκαμε στην ηλεκτρονική μουσική, ποια πιστεύετε ότι θα είναι η εικόνα της ηλεκτρονικής σκηνής σε 10 χρόνια από τώρα; Πιστεύετε ότι ως είδος εξελίσσεται ή ότι παραμένει στάσιμο;

Ζ: Έχει καβαλήσει ένα φοβερό κύμα ο ηλεκτρονικός ήχος τα τελευταία χρόνια, το βλέπεις κι από τα μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού τα οποία έχουν dance stages στα οποία παίζουν μεγάλοι DJs, μέχρι το γεγονός ότι techno DJs που είναι superstars.

Ε: Σύμφωνα με τους ανθρώπους της βιομηχανίας, υπήρχε μια κομβική στιγμή σε όλη αυτή την ιστορία, όταν βγήκε ο Tiesto την ίδια χρονιά που βγήκαν οι Rolling Stones για περιοδεία, κι ότι έκανε μεγαλύτερο τζίρο από τους Rolling Stones, που παραδοσιακά οι Stones κατέχουν όλα τα ρεκόρ στους τζίρους των περιοδειών. Είναι και κάτι άλλο, που το σκέφτομαι πάρα πολύ τώρα τελευταία. Η ηλεκτρονική μουσική υπάρχει από τα 70s, πολλοί θα πούνε κι από τα 60s. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι η ηλεκτρονική -ως μεμονωμένο είδος μουσικής, και όχι ως επιρροή σε κάποιο άλλο είδους- εμφανίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 90, έχουν περάσει 30 ολόκληρα χρόνια από τότε. Σκέψου ότι η αντιστοιχία είναι να είμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 90, να έχει βγει το Nevermind των Nirvana και ολόκληρη η έκρηξη της σκηνής του Σιατλ, και να μιλάμε ακόμα για 30 χρόνια πριν για το «πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα των Beatles και τον βασιλιά Elvis». Τα τελευταία 30 χρόνια εμπεριέχουν την ταχύτητα και την ραγδαία εξέλιξη που εμπεριείχε η μουσική γενικότερα, από το 60 μέχρι το 90, αλλά πλέον η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι κάτι καινοτόμο ή καινούργιο, αλλά είναι καθεστώς, κι αυτό το βλέπεις με το πως έχει διεισδύσει σε άλλα είδη μουσικής. Synthesizers, drum machines και ηλεκτρονική επεξεργασία. Έχει διαχυθεί σε όλο το μουσικό φάσμα.

Ζ: Και είναι και θέμα μέσου πιστεύω, καθώς η ηλεκτρονική σκηνή απαρτίζεται από τους ανθρώπους που την αποτελούν, ηλεκτρονική μουσική σε ένα πρώιμο επίπεδο, μπορείς να κάνεις με ένα laptop κι ένα controller, δηλαδή υπάρχει πολύ μεγαλύτερη προσβασιμότητα στο μέσο. Έτσι, εύκολα μπορεί να ξεκινήσει κάτι μόνος του, να βρει έναν παραγωγό, να γίνει ο ίδιος παραγωγός, αλλά μπορείς να έχεις μια σχετική αυτονομία και με αρκετά οικονομικά μέσα, ενώ παλαιότερα έπρεπε να κάνεις μπάντα. Οπότε μέσα σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συνθήκη, η ηλεκτρονική μουσική μπορεί να επιβιώσει γιατί δημιουργεί μεγάλη αμεσότητα. Πιστεύω ότι θα εξελιχθεί πολύ.

– Πώς συνηθίζετε να παίζετε στα λάιβ σας, τι εξοπλισμό χρησιμοποιείτε;

Ζ: Τα πράγματα που μπορούμε να παίξουμε λάιβ, τα παίζουμε κι έχουμε καταλήξει να κουβαλάμε τόσο πολύ πράμα, και τόσο πολύ εξοπλισμό, γιατί θέλουμε η κιθάρα να παιχτεί λάιβ, να υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας και το ανθρώπινο στοιχείο. Είναι πολύ σύνηθες οι ηλεκτρονικοί παραγωγοί να γράφουν το κομμάτι και απλά στο λάιβ να πειράζουν κάποια φίλτρα. Εμείς τα κομμάτια τα παίζουμε, γιατί εκεί είναι και το νόημα της μπάντας. Αλλιώς θα ήμασταν ο καθένας μόνος του, και θα κάναμε και κάποια DJ sets. Οι Lip Forensics είναι μπάντα, είναι συγκρότημα.

Ε: Σαν ηχολήπτης που έχω κάνει πάρα πολλά τέτοια λάιβ, είναι ξεκάθαρο το έλλειμμα ενέργειας των παραγωγών ηλεκτρονικής μουσικής που δεν προσπαθούν να παίξουν ζωντανά. Στο τέλος της ημέρας τι θέλουμε; Να πάμε σε ένα λάιβ και να τα σπάσουμε. Αυτοί που θα προσπαθήσουν, θα έχουν το άγχος, θα παίξει, δεν θα παίξει, θα κάνουν λάθη, αυτοί θα βγάλουν περισσότερη ενέργεια και θα διασκεδάσουν περισσότερο τον κόσμο.

Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq

– Έχετε στίχους; Eπειδή δεν είναι πολύ ευδιάκριτο αυτό.

Ζ: Ναι, έχουμε αλλά δεν είναι η κλασική φόρμα τραγουδιού, γιατί κανείς από τους δυο μας δεν είναι τραγουδιστής, οπότε αυτό ήταν και ο πλάνο, οι στίχοι να μην υπερτερούν.

Ε: Η ηλεκτρονική μουσική έχει και μια παράδοση στο μη κυριολεκτικό. Δεν είναι μια μουσική που φτιάχτηκε για να τραγουδάς από πάνω, ούτε έχει αυτές τις φόρμες τις πολύ αυστηρές, ούτε προϋποθέτει μια ιστορία. Αυτή η ανάγκη να μην κυριολεκτήσεις ή να μην είσαι περιγραφικός και να αφήνεις χώρο στη φαντασία του ακροατή να δημιουργήσει το δικό του story, είναι εγγενής στην ηλεκτρονική μουσική. Οπότε προσπαθούμε να εισάγουμε στοιχεία από άλλες μουσικές όπως είναι τα κιθαριστικά riff και οι φωνές, αλλά να κρατάμε αυτό το στοιχείο ότι δεν τα εξηγούμε όλα. Αυτή η διπλή υπόσταση υπάρχει παντού στη μουσική μας. Από τα distorted φωνητικά, μέχρι τις κιθάρες που ίσως να ακούγονται σαν synthesizers.

– Τι μουσική ακούτε στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο όταν δεν ηχογραφείτε τη δική σας μουσική;

Ζ: Από Rotting Christ μέχρι Τρύπες, κι από Aphex Twin μέχρι Brian Eno, Rival Consoles, Burial. Η διάκριση για την μουσική, κι εδώ θα παραθέσω αυτό που λέει ο Andrew Weatherall, «είναι μουσική που μου αρέσει, και μουσική που δεν μου αρέσει». Τώρα αν είναι αφρικάνικα κομμάτια ή συμφωνική μουσική, σημασία έχει να σου δημιουργεί κάτι. Οι ταμπέλες είναι για να βάζουν τα δισκάδικα τους δίσκους τους στη σειρά.

Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq

– Πείτε μου αν θέλετε λίγα λόγια για το τελευταίο σας single Rorschach που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο που μας πέρασε.

Ζ: Λέγεται Rorschach και είναι το πρώτο single από τον δίσκο μας που ετοιμάζουμε και θα λέγεται Apophenia και θα κυκλοφορήσει από τη Veego Records. Έχουμε κάποιες ωραίες συνεργασίες στο δίσκο, όπως με την Ειρήνη Σκυλακάκη που συνεργαστήκαμε και στον προηγούμενό μας δίσκο, την Sugahspank!, τραγουδάει ο Δημήτρης από τους Sad Disco, και δύο κομμάτια ο Ηλίας από τους Grey Skies και τους Trendts. Το Rorschach είναι ίσως το πιο Lip Forensics κομμάτι από την άποψη ότι έχει όλα τα στοιχεία που διαμορφώνουν αυτή την μπάντα. Έχει beats, έχει ηλεκτρονικές ατμόσφαιρες, κιθάρα, μελωδία, φωνή, έχει και μια σκοτεινιά, αλλά και ένα φωτεινό σημείο. Έχει riff και πράγματα που μπορούν να σε κάνουν να κολλήσεις. Επίσης ο Rorschach είναι κι ένας ήρωας της Marvel, και είναι οι μάσκες που φοράμε στη φωτογράφηση.

Επίσης το Rorschach προέρχεται από ένα ψυχολογικό τεστ του οποίου βέβαια έχει απορριφθεί η εγκυρότητα. Είναι αυτό το κλασικό με τη μελάνη που το ανοίγουν και ανάλογα με το τι σχήμα βλέπει ο καθένας το ερμηνεύουν -αν για παράδειγμα βλέπεις μια πεταλούδα ή ένα δαίμονα ή κάτι άλλο, καταλαβαίνουν κάτι για σένα. Οπότε αυτό σαν ιδέα και σαν αντίληψη έλεγε ότι το κάθε πράγμα είναι τελικά αυτό που εσύ βλέπεις, που εσύ ερμηνεύεις και τι συνειρμούς σου δημιουργεί. Δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το πιο μυστικιστικό και κάπως απόκρυφο νόημα, βγαίνει μόνο του στα κομμάτια, χωρίς απαραίτητα να είναι dark η μουσική μας. Γενικά έχουμε πολλές ποπ μελωδίες, ποπ reefs, βέβαια το γενικό πλαίσιο δεν είναι «εκεί που ο ήλιος λάμπει και όλα είναι φωτεινά».

Ε: Είναι και πως θα ερμηνεύεις το pattern βέβαια, για κάποιους μπορεί και να είναι.

– Σε ποια ταινία θα ήταν ιδανικό σάουντρακ οι Lip Forensics;

Z: Εγώ σκέφτηκα το Fountain, Η πηγή της ζωής του Αρονόφσκι, το οποίο έχει τρεις διαφορετικές ιστορίες με την ίδια βάση, σε τρεις διαφορετικές περιόδους, όπου το πρόβλημα είναι το ίδιο που πραγματεύεται ο άνθρωπος στο παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον, και όλο αυτό σίγουρα θα μας έδινε μια παλέτα στην οποίο θα μπορούσαμε να βγάλουμε σε κάθε πράγμα το ίδιο νόημα με διαφορετική προσέγγιση. Το ένα θα ήταν πιο κιθαριστικό, το άλλο πιο ηλεκτρονικό, το άλλο πιο ambient.

E: Αυτό που είπε ο Ζήσης θα ήταν το ιδεατό, μια σπονδυλωτή ταινία που το κάθε μέρος της θέλει και κάτι διαφορετικό, αλλά όλο αυτό θα ήταν κάτι που θα ακουγόταν σαν ένα. Αυτή η προσέγγιση μας ενδιαφέρει πάρα πολύ, και είναι και κάτι που θα είναι και προφανές στον δίσκο μας που θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο. Έχουμε συνειδητά προσπαθήσει να το κάνουμε αυτό, να συγκεράσουμε ετερόκλιτα πράγματα με έναν ενιαίο παρανομαστή από κάτω.

– Τι να περιμένουμε από εσάς το Σάββατο 24 Δεκεμβρίου στη σκηνή του Πλύφα την Κρύα Νύχτα;

Ε: Είναι ένα πολύ αρμονικά στημένο φεστιβάλ και αρκετές κοινές αναφορές στα συγκροτήματα που παίζουν. Εμέις θα παρουσιάσουμε ένα χορευτικό ηλεκτρονικό set πλαισιωμένο από έντονα μελωδικά στοιχεία και επίσης θα παίξουμε live για πρώτη φορά, το νέο μας single, Rorschach.

Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq