Το “Rheingold” έκανε πανελλήνια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης παρουσία του σκηνοθέτη σε ένα κατάμεστο Ολύμπιον δημιουργώντας μία γέφυρα πολιτισμού μεταξύ των λαών. Μία αληθινή ιστορία μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη κι από σήμερα έχουν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν οι σινεφίλ. Ένας γερμανικός μύθος, η ιστορία και η κλασική μουσική έρχονται να συναντηθούν και να δώσουν την αντανάκλασή τους μέσα από την ιστορία του ράπερ Xatar. Η ταινία έσπασε τα ταμεία στο γερμανικό box office προσελκύοντας πλήθος κόσμου κι αποτελεί μία από τις εισπρακτικές επιτυχίες της χρονιάς.

Μία βασανισμένη οικογένεια, κατατρεγμένη για τις αξίες και τα «πιστεύω» που πρεσβεύει φυλακίζεται. Εκεί έρχεται η γέννηση του μικρού Giwar (το όνομα σημαίνει οδύνη στα ελληνικά). Σύντομα έρχεται η μετάβαση στην Ευρώπη, το πολιτικό άσυλο στο Παρίσι για τον μουσικό πατέρα και το ταξίδι του γιου συνεχίζεται μεταξύ Γερμανίας και Ολλανδίας. Όταν νιώσει μόνος στον κόσμο, σαν ανήμερο θηρίο θα στραφεί στη σωματική δύναμη, ωστόσο βαθιά στο υποσυνείδητό του θα υπάρχουν πάντα τα καλλιτεχνικά ερεθίσματα που πήρε από τους γονείς του.

Η ενηλικίωσή του θα είναι μία βίαιη υπόθεση. Θα υποστεί ποικιλόμορφη βία και θα ανταποδώσει. Η εξέλιξή του αναμενόμενη. Τα βιώματά του θα τον κάνουν σκληρό, αλλά ταυτόχρονα ευάλωτο στους πειρασμούς. Θα πειραματιστεί, θα τολμήσει, θα ρισκάρει, θα ζήσει την απόλυτη χλιδή, αλλά ταυτόχρονα θα θυσιάσει ένα κομμάτι του εαυτού του. Δυστυχώς θα μπορέσει να το βρει ξανά και να δημιουργήσει κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες σε ένα νέο κελί. Αναπτύσσεται μία οξυδερκής αλληγορία.

Ο Φατίχ Ακίν με καταγωγή από την Τουρκία παρουσιάζει την μετάβαση στον Δυτικό κόσμο που δίνει μεγάλες ελευθερίες στους κατοίκους του, αλλά ταυτόχρονα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα κακώς κείμενα αυτού. Δεν ωραιοποιεί καταστάσεις, δε δικαιολογεί τις συμπεριφορές του πρωταγωνιστή του, δεν προσπαθεί να τον κάνει συμπαθή στο κοινό. Παραθέτει τα γεγονότα με βάση την αυτοβιογραφία του Χατζάμπι με τίτλο, «All or nothing: As they say, the world is yours».

Παρ΄ότι αφήγηση δεν είναι γραμμική, στο πρώτο μισό εκτυλίσσεται η δράση σε υψηλό τέμπο και κερδίζει τον θεατή. «Η ζωή γράφει τη δική της ιστορία». Αυτό είναι το μότο του Xatar (ο επικίνδυνος) που δίνει μικρές καθημερινές μάχες. Απέναντι σε άλλους, αλλά κυρίως απέναντι στον εαυτό του. Μέσα σε δαιδαλώδη μονοπάτια αναζητεί τον έρωτα της ζωής του. «Εμείς οι δύο πρέπει να είμαστε μαζί». Απορρίπτεται και απογοητεύεται. Παραμένει άνθρωπος και αυτό θα λειτουργήσει ευεργετικά όταν έρθει η ώρα της παύσης και της περισυλλογής.

Οικοδομείται μία περιπέτεια με έντονη πλοκή. Όπως και στο “Cut” ο σκηνοθέτης θα κάνει την αναφορά του στην κουρδική κοινότητα. Ο Χατζάμπι γεννήθηκε στη φυλακή και καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής του «φλερτάρει» με αυτήν. Μία βιογραφία με έντονα ντοκιμαντεριστικά στοιχεία που δένει άριστα με την μυθοπλασία και με την τελευταία της σκηνή αγγίζει το μυθικό και το σινεμά του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. «Μία ταινία μένει σαν τατουάζ για πάντα μαζί σου», μας είπε ο Φατίχ Ακίν και την αφιέρωσε στην μνήμη του πατέρα του, που έφυγε από τη ζωή το 2021.