«Δεν υπάρχουν μικροί ρόλοι, μόνο μικροί ηθοποιοί» έλεγε ο Στανισλάφσκι. Κι όπως έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση, η αξία ενός ηθοποιού δεν εντοπίζεται στην έκταση του εκάστοτε ρόλου, αλλά στο ταλέντο, την μαεστρία και τη λειτουργικότητα της ερμηνείας του. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα ηθοποιών που ενώ εμφανίστηκαν σε μόνο μια σκηνή (περίπου), κατάφεραν να κλέψουν τις εντυπώσεις και να μας μείνουν αξέχαστοι.

1. Ο Evan Peters (ως Peter Maximoff / Quicksilver), ο οποίος είναι υπεύθυνος για μια από τις πιο cool σκηνές ταινιών όλων των εποχών, παρόλο που ήταν στην οθόνη μόνο για 5 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα στο X-Men: Days of Future Past.

2. Η Molly Shannon (ως Tracy), η οποία είχε μόνο μία σκηνή, αλλά της αξίζουν όλα τα βραβεία της γης για την τρίλεπτη ερμηνεία της στο The Santa Clause.

3. Η Drew Barrymore (ως Casey), που εμφανίστηκε μόνο στα πρώτα 12 λεπτά του Scream.Όχι μόνο εμφανίστηκε στην οθόνη για τόσο μικρό χρονικό διάστημα αλλά κατάφερε να κλέψει την παράσταση, τόσο που οι σκηνές της είναι από τις πιο χαρακτηριστικές ολου του franchise.

4. Η Viola Davis (ως κυρία Μίλερ), ήταν υποψήφια για Όσκαρ παρόλο που εμφανίστηκε μόνο σε μία σκηνή στο Doubt. Ήταν τόσο σπαρακτική στην ταινία, που με κάθε δάκρυ, μπορείς να δεις τον πόνο στο πρόσωπο του χαρακτήρα της, καθώς προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της ότι κάνει το σωστό, παρόλο που ξέρει ότι και οι δύο πλευρές είναι μια χαμένη μάχη.

5. Ο Jonathan Groff (ως βασιλιάς George III), ο οποίος έλαβε υποψηφιότητα για Emmy αφού εμφανίστηκε για λιγότερο από 10 λεπτά στην τηλεοπτική προβολή της παράστασης «Hamilton».

6. Ο Anthony Hopkins (ως Χάνιμπαλ Λέκτερ), ο οποίος κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου παρόλο που ήταν στην οθόνη μόνο για 24 λεπτά στη «Σιωπή των Αμνών». Για την ιστορία, ο David Niven είναι ο μόνος νικητής Α’ Ανδρικού ρόλου που βρίσκεται στην οθόνη για μικρότερο χρονικό διάστημα, κερδίζοντας το Όσκαρ για την εμφάνισή του σε μόλις 23 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα στην ταινία «Separate Tables» του 1958.

7. Η Rooney Mara (ως Erica Albright), την οποία απολαύσαμε στις οθόνες μας μόνο για περίπου πέντε λεπτά στο «The Social Network». Στην ταινία εμφανίζεται συνολικά τρεις φορές, αλλά όλο το ζουμί βρίσκεται στα πρώτα 10 λεπτά της ταινίας, όπου κυριαρχεί βέβαια ο Jesse Eisenberg στον ρόλο του Mark Zuckerberg. Αυτή η αριστοτεχνική πρώτη σκηνή θυμίζει λεκτικό μπρα ντε φερ, το οποίο η Mara δείχνει να το κερδίζει.

8. Ο Donnie Wahlberg (ως Vincent Grey), με μια καθηλωτική ερμηνεία που σε…«στοιχειώνει» (pun intended), παρόλο που εμφανίστηκε στην οθόνη για περίπου τρία λεπτά στην ταινία «Έκτη Αίσθηση».

9. Ο Bill Murray υποδυόμενος τον εαυτό του, ο οποίος ήταν κατά κάποιο τρόπο μόνο σε πέντε λεπτά του Zombieland.

10. Η Vanessa Redgrave (ως Old Briony), η οποία άξιζε τόσο πολύ μια υποψηφιότητα για Όσκαρ (αλλά κατά κάποιο τρόπο δεν προτάθηκε) μετά τον μοναδικό της μονόλογο στο τέλος του «Atonement» (Η Εξιλέωση). Συγκεκριμένα, εμφανίζεται μόνο στο τέλος της ταινίας σε μια σκηνή 5 λεπτών, ωσόσο η εμφάνισή της είναι σημαντική για την ταινία, αφού ο συγκεκριμένος μονόλογος έρχεται και «δένει» μαεστρικά όλα όσα είχαμε δει μέχρι εκείνη τη στιγμή.

11. Ο Denis Ménochet (ως Perrier LaPadite), ο οποίος ήταν στην οθόνη μόνο κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας σεκάνς του «Inglourious Basterds». Η ερμηνεία του Ménochet σε αυτή τη σκηνή είναι πραγματικά συγκινητική. Δεν υπερβάλλει, δεδομένης της βαρύτητας της ιστορικής πραγματικότητας που απεικονίζει η σκηνή, και νομίζω ότι αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο. Μας φέρνει άβολα κοντά στην απύθμενη ανθρωπιά και τη θλίψη ενός συνήθως άγνωστο χαρακτήρα στη μυθοπλασία ή την ιστορία: ενός ανώνυμου, αληθινού ήρωα του οποίου ο στόχος κατέληξε σε τραγωδία και θάνατο, όχι σε θρίαμβο.

12. Η Anne Hathaway (ως Fantine), η οποία κέρδισε ένα Όσκαρ όταν εμφανίστηκε σε λιγότερο από 15 λεπτά στην ταινία «Les Misérables». συνολικής διάρκειας 158 λεπτών. Ας πάρουμε για παράδειγμα την ερμηνεία της στο «I Dreamed a Dream». Ίσως πολλοί να περίμεναν να ακούσουν μια φωνητικά άρτια εκδοχή του ύμνου, αλλά ανταυτού βλέπουμε την Hathaway να εξερευνά τα συναισθήματα και τις αποχρώσεις που νιώθει η Fantine εκείνη τη στιγμή. Δεν το τραγουδάει με σκοπό να πιάσει τέλεια την κάθε νότα, αλλά για να δείξει το συναίσθημά της δυναμικά και ακατέργαστα. Είναι μια συναισθηματικά συντετριμμένη γυναίκα που μετά βίας ζει και προσπαθεί να τραγουδήσει.

13. Ο Harry Belafonte (ως Τζερόμ Τέιλορ), έκλεψε τις εντυπώσεις από έναν και μόνο μονόλογο στο BlacKkKlansman. Σε αυτή τη σκηνή, ο χαρακτήρας του επισκέπτεται ένα τοπικό σωματείο μαύρων φοιτητών για να συζητήσει το πραγματικό λιντσάρισμα του Jesse Washington. Η σκηνή διασταυρώνεται ανάμεσα σε μια μύηση της KKK και τον οδυνηρό μονόλογο του Belafonte για τον ακρωτηριασμό της Ουάσιγκτον, μαζί με την εξήγησή του για το πώς η ρατσιστική ταινία του 1915 «The Birth of a Nation» επηρέασε τις ΗΠΑ. Στη συνέχεια η σκηνή καταλήγει σε κραυγές και συνθήματα και από τις δύο ομάδες. Ο Belafonte βγήκε από τη σύνταξη για να γυρίσει αυτή τη σκηνή, που πραγματικά θα σας ανατριχιάσει.

14. Ο Matthew McConaughey (ως Μαρκ Χάνα), ο οποίος ήταν στην οθόνη μόνο για περίπου πέντε λεπτά του τρίωρου «Λύκου της Γουόλ Στριτ». Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρακάτω σκηνή ήταν εντελώς δικός του αυτοσχεδιασμός. Μάλιστα ο DiCaprio δίπλα του φαίνεται να προσπαθεί να συγκρατήσει τα γέλια του.

15. Η Mariah Carey (ως κυρία Weiss), η οποία ήταν μόνο σε λίγες σύντομες σκηνές στο «Precious». Έχοντας κατά νου την πανωλεθρία που ήταν το «Glitter», κανείς δε θα περίμενε πόσο απίστευτα καλή ήταν η Carey σε αυτήν την τόσο απαιτητική και δύσκολη σκηνή της ταινίας, όπου μια κακοποιητική μητέρα παραδέχεται τα συναισθήματα ζήλιας και μίσους που έχει για την κόρη της από τότε που γεννήθηκε. Η στιγμή που η Mariah Carey στον ρόλο της κοινωνικής λειτουργού βουρκώνει από συγκίνηση και αηδία, έπειτα από την εξομολόγηση της μητέρας, είναι πραγματικά ανατριχιαστική.

16. Ο Gene Jones (ως ιδιοκτήτης βενζινάδικου), ο οποίος εμφανίστηκε μόνο σε μια σκηνή τεσσάρων λεπτών στο «Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους». Η ήσυχη, στοιχειωτική ερμηνεία του Javier Bardem είναι πραγματικά εξαιρετική. Αλλά δε μιλάμε αρκετά για το πόσο σπουδαίος είναι και ο μαγαζάτορας. Είναι εξίσου φανταστικός με τον Bardem (που κέρδισε Όσκαρ για την ερμηνεία του) και του αξίζουν τα εύσημα.

17. Η Michelle Williams (ως Ράντι Τσάντλερ), η οποία κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ αφού εμφανίστηκε σε λιγότερο από 10 λεπτά του Manchester by the Sea. Η Williams εμφανίζεται μόνο σε κάποια flashbacks. Αν λέγαμε περισσότερα σχετικά με τη συνομιλία της με τον χαρακτήρα του Casey Affleck θα ήταν spoiler, οπότε αρκέσου στο ότι θα σε κάνει να κλάψεις σχεδόν και στα 10 λεπτά που εμφανίζεται στην οθόνη.

18. Ο Kenneth Tigar (ως ηλικιωμένος ανώνυμος άντρας), ο οποίος ήταν τόσο αξιομνημόνευτος, παρόλο που είχε κυριολεκτικά μόνο δύο πλάνα στο Avengers. Σε αυτή τη σκηνή, ο Tigar υποδύεται έναν γέρο που αρνείται να γονατίσει στον Λόκι αφού ο Λόκι απαιτεί από όλους να υποκύψουν στην εξουσία του και να πέσουν στα πόδια του. Ο ηλικιωμένος, μιλώντας με γερμανική προφορά, είναι ο μόνος που αντιστέκεται. Υπάρχει μια υπόνοια εδώ, ότι ο γεράκος είναι επιζών του Ολοκαυτώματος.

19. Όταν σκέφτεται κανείς τον «Εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες», έρχεται αμέσως στο νου ο Φρέντι Κρούγκερ. Έλα όμως που Robert Englund, που υποδύεται τον Κρούγκερ, εμφανίζεται μόνο για 7 λεπτά στην ταινία. 

20. Ο William Hurt (ως Richie Cusack), εμφανίστηκε στην οθόνη για μόνο εννέα λεπτά στο A History of Violence. Για τον συγκεκριμένο ρόλο απέσπασε, μάλιστα, μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.

21. Η Judi Dench (ως βασίλισσα Ελισάβετ), η οποία κέρδισε ένα Όσκαρ αφού βρέθηκε στην οθόνη μόνο για οκτώ λεπτά στην ταινία του 1998, «Ερωτευμένος Σαίξπηρ».

22. Και τέλος, ο Alan Rickman (ως Professor Snape), ο οποίος ήταν στην οθόνη μόνο για 1 λεπτό και 15 δευτερόλεπτα στην ταινία «Οι Κλήροι του Θανάτου Α’ Μέρος». Συγκεκριμένα, στις 8 ταινίες Harry Potter, εμφανίστηκε συνολικά για μόλις 43 λεπτά, παρόλο που είναι από τους εμβληματικότερους χαρακτήρες του franchise.

Για του λόγου το αληθές, αυτή είναι μια συνολική ανάλυση του χρόνου προβολής του Rickman ανά ταινία:

• Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος (2001): 4 λεπτά
• Η Κάμαρα με τα Μυστικά (2002): 4 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα
• Ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν (2004): 5 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα
• Το Κύπελλο της Φωτιάς (2005): 4 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα
• Το Τάγμα του Φοίνικα (2007): 4 λεπτά
• Ημίαιμος Πρίγκιψ (2009): 9 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα
• Οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος Α’ (2010): 1 λεπτό και 15 δευτερόλεπτα
• Οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος Β’ (2011): 9 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα

Ποιους ηθοποιούς ξεχάσαμε, ποιος θα έπρεπε να μπει οπωσδήποτε στη λίστα;

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News