Το να έχεις έναν φίλο που ασχολείται συνεχώς με το Instagram μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά εξαντλητικό. Ναι, το Instagram έχει αλλάξει τον τρόπο ζωής μας, αλλά και τις διαπροσωπικές σχέσεις σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχει μία πολύ μεγάλη μερίδα ανθρώπων που επιλέγουν μία συναυλία, κάποιο εστιατόριο/ μπαρ, ακόμα και τις διακοπές τους, βάσει των τάσεων που υπάρχουν τη δεδομένη χρονική περίοδο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτές οι επιλογές επηρεάζουν και τον εκάστοτε φίλο που τον συνοδεύει σε μία από αυτές τις συνθήκες.
Η αναφορά δεν γίνεται σε όσους είναι influencers και εξαρτώνται οικονομικά από αυτό, αλλά σε όσους δεν έχουν κανένα άμεσο όφελος, παρά μόνο μερικές αντιδράσεις σε stories και likes στις δημοσιεύσεις τους. Υπάρχουν πολλά μπαρ και καφέ που έχουν δημιουργηθεί για να προσελκύσουν τέτοιο κοινό, η μουσική και ο καφές μπορεί να σε ξενερώνουν αλλά “δεν πειράζει γιατί τουλάχιστουν θα βγάλουμε φωτογραφίες“. Οι διακοπές πια οργανώνονται με βάση τα πιο πολυφωτογραφημένα σημεία. Στόχος είναι το ανέβασμα παρόμοιας φωτογραφίας με αντίστοιχα ρούχα για να καλύψει ένα “τετραγωνάκι” του Instagram.
Αν έχεις έναν τέτοιο φίλο δύο επιλογές υπάρχουν: είτε να το αποδεχτείς/ ανεχτείς, είτε να τοποθετήσεις τα όριά σου και να μην πας διακοπές μαζί του. Αν έχει εγκατασταθεί στο “λογισμικό” του ότι πρέπει να πάει σε όλα τα Instagramικά σημεία και δεν συμβεί, θα επιστρέψει δυσαρεστημένος από τις διακοπές. Αν το ανεχτείς, η δυσφορία θα στραφεί προς το μέρος σου. Η καταπιέση δεν έχει θέση στις διακοπές, αν δεν υπάρχει το ίδιο lifestyle και από τις δύο πλευρές, τότε θα πρέπει να βρεις κάποιον άλλον, ώστε να περάσεις καλά.
Έχω υπάρξει στη θέση ανοχής και η τελική γεύση των διακοπών ήταν σα να έχω τρέξει σε ημιμαραθώνιο, που δεν τρέχω κιόλας. Τόση κούραση! Καμία δεν νύξη δεν είχε πραγματοποιηθεί, πριν το ταξίδι για αυτό που θα ακολουθήσει. Ωστόσο, η μεγαλύτερη βαλίτσα από τη δική μου, ήταν αρκετή για να έρθουν οι πρώτες υποψίες, που αμέσως αντικρούστηκαν με το “τι πειράζει; ας υπάρχουν πολλές επιλογές ρούχων“. Το πρόγραμμα εν τέλει είχε δομηθεί, δίνοντας έμφαση και στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Φτάνουμε στην όμορφη Κύθνο, η οποία είναι στις “νησιωτικές τάσεις” τα τελευταία χρόνια, πάμε στο ξενοδοχείο και το πρόγραμμα γίνεται πράξη. Σε τέσσερις μέρες χώρεσαν επτά παραλίες, αυτό από μόνο του είναι αρκετό. Οι διακοπές ξεκούρασης, μετατράπηκαν σε ένα ατελείωτο κυνήγι φωτογραφίας. Έπρεπε να απαθανατιστούν όλα τα viral σημεία των παραλιών, με highlights την πολυφημισμένη Κολώνα και τα σκαλάκια στην παραλία “Αντώνηδες”. Σε κάθε μία από αυτές δαπανήθηκαν πάνω από μία ώρα φωτογράφισης, κάτω από τον καυτό ήλιο.
Η θάλασσα έμοιαζε τόσο κοντά και τόσο μακριά ταυτόχρονα. Το σώμα ζητούσε να βιώσει την πολυπόθητη θαλασσινή βουτιά, που θα έσβηνε το κάψιμο από την ήλιο. Ωστόσο, οι απανωτές λήψεις και οι αλλαγές πόζας και σημείων την ανέβαλλε συνεχώς. Μαρτύριο η φωτογραφία σου λέω.
Το photoshooting τελειώνει και η βουτιά είναι λυτρωτική, όχι μόνο σωματικά, αλλά και στα νεύρα που είχαν δημιουργηθεί τόση ώρα. Όσες φωτογραφίες κι αν έβγαιναν, η λήψη δεν ήταν επιθυμητή. Η τοποθέτηση του σώματος, ο κόσμος από πίσω, το μαλλί που χαλάει από τον αέρα, ο ήλιος και η γωνία λήψης ήταν τα ζωτικά προβλήματα που έπρεπε να επιλυθούν, προκειμένου να υπάρξει η ανταμοιβή της βουτιάς. Το συγκεκριμένο αφήγημα, παρόλο που δεν έχει επιτυχία, πάει για πολλές σεζόν σε φιλικές και ερωτικές σχέσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις η αυλαία που πέφτει είναι οριστική, γιατί η ανοχή φέρνει τριβή και καταπίεση που στερεύουν την αντοχή.
Οι πολλαπλές παραλίες σηματοδοτούν και τις συνεχείς αλλαγές μαγιό και ρούχων. Η μετάβαση από τη μία παραλία στην άλλη “επιβάλλει” και την αλλαγή εμφάνισης για να μην υπάρχουν δύο φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τα ίδια ρούχα και κακοφανούν στα μάτια των υπόλοιπων χρηστών.
Μετά την λήψη των φωτογραφιών γίνεται η επιλογή των καλύτερων έπειτα από ψηφοφορία (γίνεται αποστολή σε φίλους για να εγκριθούν), στη συνέχεια πραγματοποιείται εξονυχιστική επεξεργασία ώστε να τελειοποιηθούν, να ανέβουν στο Instagram και να επιτεχθεί ο στόχος των likes. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας δεν υπάρχει καμία επικοινωνία και αλληλεπίδραση. Η ίδια τακτική ακολουθείται και κατά τη νυχτερινή έξοδο, απλά δεν είναι τόσο επίπονη, γιατί δεν υπάρχει η πρωινή ζέστη να κατατρώει κάθε πόρο του σώματος.
Οι εκκλησίες, τα γραφικά σοκάκια και το ηλιοβασίλεμα από τη must γωνία του νησιού, είναι ακόμα κάποια σημεία που είχαν μπει στην “to do” λίστα της Κύθνου.
Δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω από την τάση των πολλαπλών φωτογραφιών, γιατί θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι δεν έχω επηρεαστεί. Πάντα, όμως, υπάρχει η σκέψη του άλλου με τον οποίο συνυπάρχεις και συμπορεύεσαι στις διακοπές. Η εγωκεντρική λειτουργία του εαυτού πρέπει να μπαίνει σε αναστολή σε τέτοιες περιπτώσεις και να δίνεται βάση στο έμφαση στο συλλογικό “εμείς”. Οι ανάγκες και των δύο μπαίνουν σε πρώτο επίπεδο και σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό πρέπει να λειτουργούμε σε οποιαδήποτε σχέση, ανεξαρτήτου συνθήκης. Καλό θα ήταν οι διακοπές να μην μετατρέπονται σε καταναγκαστικά έργα.
Το να έχεις έναν φίλο που ασχολείται συνεχώς με το Instagram μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά εξαντλητικό. Ναι, το Instagram έχει αλλάξει τον τρόπο ζωής μας, αλλά και τις διαπροσωπικές σχέσεις σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχει μία πολύ μεγάλη μερίδα ανθρώπων που επιλέγουν μία συναυλία, κάποιο εστιατόριο/ μπαρ, ακόμα και τις διακοπές τους, βάσει των τάσεων που υπάρχουν τη δεδομένη χρονική περίοδο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτές οι επιλογές επηρεάζουν και τον εκάστοτε φίλο που τον συνοδεύει σε μία από αυτές τις συνθήκες.
Η αναφορά δεν γίνεται σε όσους είναι influencers και εξαρτώνται οικονομικά από αυτό, αλλά σε όσους δεν έχουν κανένα άμεσο όφελος, παρά μόνο μερικές αντιδράσεις σε stories και likes στις δημοσιεύσεις τους. Υπάρχουν πολλά μπαρ και καφέ που έχουν δημιουργηθεί για να προσελκύσουν τέτοιο κοινό, η μουσική και ο καφές μπορεί να σε ξενερώνουν αλλά “δεν πειράζει γιατί τουλάχιστουν θα βγάλουμε φωτογραφίες“. Οι διακοπές πια οργανώνονται με βάση τα πιο πολυφωτογραφημένα σημεία. Στόχος είναι το ανέβασμα παρόμοιας φωτογραφίας με αντίστοιχα ρούχα για να καλύψει ένα “τετραγωνάκι” του Instagram.
Αν έχεις έναν τέτοιο φίλο δύο επιλογές υπάρχουν: είτε να το αποδεχτείς/ ανεχτείς, είτε να τοποθετήσεις τα όριά σου και να μην πας διακοπές μαζί του. Αν έχει εγκατασταθεί στο “λογισμικό” του ότι πρέπει να πάει σε όλα τα Instagramικά σημεία και δεν συμβεί, θα επιστρέψει δυσαρεστημένος από τις διακοπές. Αν το ανεχτείς, η δυσφορία θα στραφεί προς το μέρος σου. Η καταπιέση δεν έχει θέση στις διακοπές, αν δεν υπάρχει το ίδιο lifestyle και από τις δύο πλευρές, τότε θα πρέπει να βρεις κάποιον άλλον, ώστε να περάσεις καλά.
Έχω υπάρξει στη θέση ανοχής και η τελική γεύση των διακοπών ήταν σα να έχω τρέξει σε ημιμαραθώνιο, που δεν τρέχω κιόλας. Τόση κούραση! Καμία δεν νύξη δεν είχε πραγματοποιηθεί, πριν το ταξίδι για αυτό που θα ακολουθήσει. Ωστόσο, η μεγαλύτερη βαλίτσα από τη δική μου, ήταν αρκετή για να έρθουν οι πρώτες υποψίες, που αμέσως αντικρούστηκαν με το “τι πειράζει; ας υπάρχουν πολλές επιλογές ρούχων“. Το πρόγραμμα εν τέλει είχε δομηθεί, δίνοντας έμφαση και στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Φτάνουμε στην όμορφη Κύθνο, η οποία είναι στις “νησιωτικές τάσεις” τα τελευταία χρόνια, πάμε στο ξενοδοχείο και το πρόγραμμα γίνεται πράξη. Σε τέσσερις μέρες χώρεσαν επτά παραλίες, αυτό από μόνο του είναι αρκετό. Οι διακοπές ξεκούρασης, μετατράπηκαν σε ένα ατελείωτο κυνήγι φωτογραφίας. Έπρεπε να απαθανατιστούν όλα τα viral σημεία των παραλιών, με highlights την πολυφημισμένη Κολώνα και τα σκαλάκια στην παραλία “Αντώνηδες”. Σε κάθε μία από αυτές δαπανήθηκαν πάνω από μία ώρα φωτογράφισης, κάτω από τον καυτό ήλιο.
Η θάλασσα έμοιαζε τόσο κοντά και τόσο μακριά ταυτόχρονα. Το σώμα ζητούσε να βιώσει την πολυπόθητη θαλασσινή βουτιά, που θα έσβηνε το κάψιμο από την ήλιο. Ωστόσο, οι απανωτές λήψεις και οι αλλαγές πόζας και σημείων την ανέβαλλε συνεχώς. Μαρτύριο η φωτογραφία σου λέω.
Το photoshooting τελειώνει και η βουτιά είναι λυτρωτική, όχι μόνο σωματικά, αλλά και στα νεύρα που είχαν δημιουργηθεί τόση ώρα. Όσες φωτογραφίες κι αν έβγαιναν, η λήψη δεν ήταν επιθυμητή. Η τοποθέτηση του σώματος, ο κόσμος από πίσω, το μαλλί που χαλάει από τον αέρα, ο ήλιος και η γωνία λήψης ήταν τα ζωτικά προβλήματα που έπρεπε να επιλυθούν, προκειμένου να υπάρξει η ανταμοιβή της βουτιάς. Το συγκεκριμένο αφήγημα, παρόλο που δεν έχει επιτυχία, πάει για πολλές σεζόν σε φιλικές και ερωτικές σχέσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις η αυλαία που πέφτει είναι οριστική, γιατί η ανοχή φέρνει τριβή και καταπίεση που στερεύουν την αντοχή.
Οι πολλαπλές παραλίες σηματοδοτούν και τις συνεχείς αλλαγές μαγιό και ρούχων. Η μετάβαση από τη μία παραλία στην άλλη “επιβάλλει” και την αλλαγή εμφάνισης για να μην υπάρχουν δύο φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τα ίδια ρούχα και κακοφανούν στα μάτια των υπόλοιπων χρηστών.
Μετά την λήψη των φωτογραφιών γίνεται η επιλογή των καλύτερων έπειτα από ψηφοφορία (γίνεται αποστολή σε φίλους για να εγκριθούν), στη συνέχεια πραγματοποιείται εξονυχιστική επεξεργασία ώστε να τελειοποιηθούν, να ανέβουν στο Instagram και να επιτεχθεί ο στόχος των likes. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας δεν υπάρχει καμία επικοινωνία και αλληλεπίδραση. Η ίδια τακτική ακολουθείται και κατά τη νυχτερινή έξοδο, απλά δεν είναι τόσο επίπονη, γιατί δεν υπάρχει η πρωινή ζέστη να κατατρώει κάθε πόρο του σώματος.
Οι εκκλησίες, τα γραφικά σοκάκια και το ηλιοβασίλεμα από τη must γωνία του νησιού, είναι ακόμα κάποια σημεία που είχαν μπει στην “to do” λίστα της Κύθνου.
Δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω από την τάση των πολλαπλών φωτογραφιών, γιατί θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι δεν έχω επηρεαστεί. Πάντα, όμως, υπάρχει η σκέψη του άλλου με τον οποίο συνυπάρχεις και συμπορεύεσαι στις διακοπές. Η εγωκεντρική λειτουργία του εαυτού πρέπει να μπαίνει σε αναστολή σε τέτοιες περιπτώσεις και να δίνεται βάση στο έμφαση στο συλλογικό “εμείς”. Οι ανάγκες και των δύο μπαίνουν σε πρώτο επίπεδο και σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό πρέπει να λειτουργούμε σε οποιαδήποτε σχέση, ανεξαρτήτου συνθήκης. Καλό θα ήταν οι διακοπές να μην μετατρέπονται σε καταναγκαστικά έργα.
