Επιτρέψτε μου να σας κάνω μια ερώτηση: Σας έχουν πει ποτέ: «Για να πετύχετε σπουδαία πράγματα, πρέπει να βγείτε από τη ζώνη άνεσής σας;»Πάω στοίχημα ότι σας το έχουν πει.
Είναι μια κλασική κοινοτοπία που αναμασάται σε βιβλία αυτοβελτίωσης και σε ομιλίες στο Ted Ex. Έχουν μαζευτεί ένα σωρό «γκουρού της επιτυχίας» που υποστηρίζουν πως είναι τρομερά ωφέλιμο να εγκαταλείψουμε τη ζώνη άνεσης μας και να αρχίσουμε να τολμούμε νέα βήματα. Άλλοι δηλώνουν πως είναι ο μόνος τρόπος για να μάθουμε και να εξελιχθούμε, και ακόμη περισσότεροι είναι εκείνοι που πιστεύουν πως έξω από τo comfort zone θα ανακαλύψουμε ικανότητες και δυναμικές που ούτε εμείς οι ίδιοι γνωρίζαμε ότι είχαμε.
Αλλά πόσο ισχύει κάτι τέτοιο; Χρειάζεται όντως να ταλαιπωρείτε συνεχώς τον εαυτό σας για να πετύχετε κάτι; Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγα ότι το να παραμείνετε στο comfort zone σας μπορεί να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού για την παραγωγικότητα και την ευτυχία σας;
Δώστε βάση
Θέλω να ξεχάσετε όλες εκείνες τις φορές που σας συμβούλεψαν να «εγκαταλείψετε τη ζώνη άνεσής σας». Αντ’ αυτού, ας σκεφτούμε γιατί δεν πειράζει να μείνετε εκεί που είστε.
Ζώνη άνεσης
Ας ξεκαθαρίσουμε τι είναι πραγματικά η ζώνη άνεσης.
Είναι μια κατάσταση όπου αισθανόμαστε άνετα, νιώθουμε ασφάλεια και εξοικειωμένοι με το περιβάλλον και τα καθιερωμένα μας καθήκοντά. Έχουμε τον έλεγχο, λιγότερο στρες και είναι όλα οικεία. Γενικότερα, αποτελείται από χαρακτηριστικά που έχουμε συνηθίσει και ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε ή να ανεχτούμε.
Δεν ακούγεται πολύ άσχημο, σωστά;
Πόσο συχνά είστε αποδοτικός όταν νιώθετε ακραίο στρες; ‘Όχι πολύ συχνά λογικά.
Το άγχος αναστέλλει τη δημιουργικότητα και εμποδίζει την παραγωγικότητα. Δεν είναι κάτι που πρέπει να επιδιώκουμε ενεργά.
Ναι, είναι αλήθεια ότι κάποια ποσότητα στρες, το λεγόμενο «καλό στρες», γνωστό και ως «ευστρες», μπορεί να αποδειχθεί ευεργετικό σε συγκεκριμένες συγκυρίες.
Αλλά η αφήγηση ότι πρέπει πάντα να πιέζουμε τους εαυτούς μας σε δυσφορία για να αναπτυχθούμε, δεν είναι απλώς λανθασμένη – είναι εντελώς επιβλαβής.
Έχετε παρακολουθήσει ποτέ έναν επαγγελματία αθλητή σε δράση; Έναν χορευτή μπαλέτου, έναν ποδοσφαιριστή, έναν παίκτη του γκολφ, ίσως;
Θα παρατηρήσετε ένα πράγμα κοινό σε όλους αυτούς: Αποδίδουν ακριβώς εντός της ζώνης της άνεσής τους.
Επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά τα ίδια βήματα, τα ίδια χτυπήματα και τις ίδιες πάσες μέχρι να γίνουν δεύτερη φύση τους.
Δεν εγκαταλείπουν τη ζώνη άνεσής τους κατά τη διάρκεια ενός σημαντικού αγώνα ή παράστασης- βασίζονται σε αυτό ακριβώς που τους είναι οικείο, άνετο.
Τώρα, αυτό πάει να πει ότι μένουν στάσιμοι; Απολύτως όχι.
Εξακολουθούν να βελτιώνονται και να εξελίσσονται, παραμένοντας στη ζώνη άνεσής τους, και το κάνουν με ευκολία και ακρίβεια. Αυτή είναι η δύναμη του να αποδέχεσαι το comfort zone σου.
Το comfort zone δεν είναι ο εχθρός
Θυμάστε εκείνες τις φορές που καθόσασταν μπροστά στο πιάνο, λίγο φοβισμένοι, με τα δάχτυλα να σκοντάφτουν στα πλήκτρα; Και πώς τελικά, αυτές οι νότες άρχισαν να σας έρχονται από μόνες τους; Αυτή είναι η ζώνη άνεσής σας.
Είναι το μέρος όπου αποκτάτε δεξιότητες, γνώσεις και αυτοπεποίθηση.
Όταν μαθαίνετε μια νέα γλώσσα, μεταπηδάτε κατευθείαν στην προχωρημένη λογοτεχνία; Φυσικά και όχι. Ξεκινάτε με τα βασικά, στη ζώνη άνεσής σας, και σταδιακά την επεκτείνετε.
Γιατί, λοιπόν, είμαστε τόσο πρόθυμοι να αποφύγουμε αυτόν τον ανακουφιστικό, καλλιεργητικό χώρο όταν πρόκειται για την προσωπική μας ανάπτυξη;
Απλά σκεφτείτε το. Πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθανθήκατε να πετυχαίνετε κάτι ενώ ήσασταν αγχωμένοι, ή εντελώς φοβισμένοι; Τις περισσότερες φορές, αυτά τα συναισθήματα δημιουργούν εμπόδια αντί για γέφυρες προς την ανάπτυξη.
Η ζώνη άνεσης δεν είναι ο εχθρός- είναι ένας σύμμαχος, ένας φίλος που ανοίγει το δρόμο για βιώσιμη επιτυχία.
Στην ουσία, πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε τη ζώνη άνεσης ως ένα όριο, έως να κουτί που μας παγιδεύει. Αντ’ αυτού, ας τη δούμε ως ένα στέρεο θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορούμε να χτίσουμε τη μαεστρία μας.
Καθώς μεγαλώνουμε και μαθαίνουμε, η ζώνη άνεσής μας διευρύνεται, όχι επειδή την εγκαταλείψαμε, αλλά επειδή την επεκτείναμε.
Ανάπτυξη μέσω της άνεσης, όχι της δυσφορίας
Κοιτάξτε, δεν λέω ότι το να βγαίνετε έξω από τη ζώνη άνεσής σας είναι πάντα κακό.
Μερικές φορές, είναι απαραίτητο, ειδικά όταν έρχεστε αντιμέτωποι με απρόβλεπτες καταστάσεις ή σημαντικές αλλαγές στη ζωή σας.
Ωστόσο, η αφήγηση ότι πρέπει πάντα να βρισκόμαστε σε κατάσταση δυσφορίας για να αναπτυχθούμε, να πετύχουμε και να βελτιωθούμε δεν είναι απλά αληθινή.
Ας αλλάξουμε αυτή την αφήγηση. Ας επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη μέσω της άνεσης. Καλλιεργήστε μια νοοτροπία που αγαπά την εξοικείωση και τη συνέπεια, αντί για τη συνεχή δυσφορία.
Θυμηθείτε ότι κάθε δάσκαλος ήταν κάποτε ένας αρχάριος που επέκτεινε σταδιακά τη ζώνη άνεσής του, ένα μικρό βήμα τη φορά.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα πιεστείτε να εγκαταλείψετε τη ζώνη άνεσής σας, αφιερώστε μια στιγμή. Σκεφτείτε και ξανασκεφτείτε.
Χρειάζεται πραγματικά να ταλαιπωρείστε; Ή μήπως μπορείτε να επιτύχετε την ίδια ανάπτυξη, ή ίσως και περισσότερη, μένοντας ακριβώς εκεί που είστε;
Επαναπροσδιορίστε τη ζώνη της άνεσής σας
Το πραγματικό μυστικό της ανάπτυξης δεν είναι να πηδήξεις με τα μούτρα σε άγνωστο έδαφος- είναι να διευρύνεις τη ζώνη άνεσης εκ των έσω.
Η ζώνη άνεσής σας είναι ένα πεδίο κυριαρχίας, όχι στασιμότητας.
Η ζωή δεν έχει κανένα νόημα όταν αισθάνεσαι άβολα όλη την ώρα. Σημασία έχει να μεγαλώνεις, να μαθαίνεις και να απολαμβάνεις το ταξίδι.
Και ένα μεγάλο μέρος αυτού του ταξιδιού περιλαμβάνει το να νιώθεις άνετα, να είσαι σε αρμονία με τον εαυτό σου και όχι να αναζητάς συνεχώς τη δυσφορία ως βαρόμετρο για την ανάπτυξη.
Να λοιπόν μια ριζοσπαστική σκέψη: σταματήστε να βγαίνετε από τη ζώνη άνεσής σας. Αντ’ αυτού, αρχίστε να την επεκτείνετε.
Επαναπροσδιορίστε τη ζώνη άνεσής σας και συνειδητοποιήστε ότι είναι ένα μέρος ανάπτυξης, όχι στασιμότητας. Να θυμάστε ότι είναι η δική σας ζώνη άνεσης. Κάντε την δική σας, αγκαλιάστε την και χρησιμοποιήστε την προς όφελός σας.
Διαβάστε επίσης: H σωστή ρουτίνα είναι αυτή που εξυπηρετεί τις ανάγκες σου και όχι το χρονοδιάγραμμα
