Η σιωπή – είτε πραγματοποιείται συνειδητά είτε υποσυνείδητα – μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απάντηση και μάλιστα, μερικές φορές είναι πιο ηχηρή, από την εκφορά του λόγου. Ένα μεγάλο ποσοστό αποχής στις εκλογές περιλαμβάνει μία σιωπή που σηματοδοτεί την ματαιότητα στην οποία ζούμε. Πρόκειται για μία θέση που εμπεριέχει έντονο το πολιτικό στοιχείο και μερικές φορές υποδηλώνει μία εσωτερική κραυγή, που νιώθεις ότι πρέπει να εξωτερικευτεί με αυτό τον τρόπο.

Η σιωπή δεν είναι κενή, είναι γεμάτη απαντήσεις και έχει τη δική της γλώσσα.

Ναι, κάποιες φορές η σιωπή δηλώνει ανημπόρια ή παραίτηση, όταν δεν υπάρχει άλλο συναισθηματικό απόθεμα. Ανημπόρια, όταν βρίσκεσαι μπροστά στην επαναληψιμότητα καταστάσεων στις οποίες δεν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση, παρά τις προσπάθειες που μπορεί να έχουν προηγηθεί. Οι εντάσεις για τις ίδιες αιτίες, που δεν έχουν επίλυση φέρνουν την άμυνα σε πρώτο επίπεδο με αποτέλεσμα να υπάρχει το γνωστό σε όλους “κατέβασμα” ρολών.

Η επαληψιμότητα του εαυτού σε ίδιες συζητήσεις, τσακωμούς και καταστάσεις, τον κάνουν να απομονώνεται και η απεμπλοκή από αυτές με οποιονδήποτε τρόπο είναι μονόδρομος. Περισσότερα για τους τσακωμούς σε μία σχέση μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Σίγουρα, σε έναν τσακωμό κατά τον οποίο – όπως είναι επόμενο – υπάρχει θυμός, η σιωπή μπορεί να είναι η καλύτερη αντίδραση/ απάντηση προκειμένου να μην οξυνθούν παραπάνω τα πνεύματα και να διατηρηθεί η απαιτούμενη ψυχραιμία. Κάποτε είχε πει ο Winston Churchill: «Ποτέ δεν θα φτάσουμε στον προορισμό μας, αν σταματάμε για να ρίξουμε πέτρες σε κάθε σκυλί που μας γαβγίζει». Το γάβγισμα δεν θα επιφέρει την επίλυση της κατάστασης, εν αντιθέσει θα αποπροσανατολίσει από το κύριο πρόβλημα και θα δημιουργήσει παρακλάδια προβλημάτων.

Όση περισσότερη σημασία δίνουμε στα «γαβγίσματα», τόσο περισσότερο θα τα ακούμε. Γιατί αυτά τρέφονται από την προσοχή μας, η οποία αποσπάται και υπάρχει η πιθανότητα να ασκηθεί επιρροή μας και να αλλοιώσει τις θέσεις μας. Το «γάβγισμα» είτε θα το ανταποδώσεις παρορμητικά, είτε θα γυρίσεις το κεφάλι από την άλλη, ώστε ούτε η βλεμματική επαφή να δώσει την χαρά που επιθυμούν. Η χαρά έρχεται, όταν σταματάμε, δίνουμε προσοχή και αφιερώνουμε ενέργεια στις άσκοπες φωνές και εντάσεις. Είπαμε ότι κάποιοι υπάρχουν μόνο για να «γαβγίζουν».

Η σιωπή θα αναδείξει την απαξίωση προς την κατάσταση και τον τρόπο διαχείρισής της, ενώ ταυτόχρονα θα ανακοπεί η χαρά που εισπράτται από την διαρκή επαναφορά του προβλήματος και της έντασης.

Η σιωπή είναι το επιχείρημα απέναντι σε όλους εκείνους που κρίνουν αυθαίρετα χωρίς να θέλουν να κριθούν και σε όσους θέλουν να πουλήσουν τις ιδεολογίες και τις πεποιθήσεις τους, ελπίζοντας σε κάποια πιθανή προσκόλληση ή την οικειοποίηση τους.

Δεν πρόκειται για ήττα, όπως πολλοί πιστεύουν ενοχικά ή μπορεί να τους έχουν κάνει να το πιστεύουν, μέσω χειριστικών συμπεριφορών και με την παντελής απουσία ενσυναίσθησης. Επίσης, είναι ένας εναλλακτικός τρόπος προκειμένου να αναπτυχθεί η κατανόηση του ανθρώπου. Η σιωπή, αμέσως, σε φέρνει σε μία θέση παρατήρησης και αποστασιοποίησης και με αυτό τον τρόπο μπορείς να δεις την ευρύτερη εικόνα.

Το ghosting μπορεί να είναι πληγωματικό ή να υποδηλώνει δηλεία, όμως, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που δεν αφήνεις άλλη επιλογή και η εξαφάνιση σε συνδυασμό με την αποσιώπηση να είναι η καλύτερη δυνατή λύση στην προβληματική κατάσταση.

Πρόκειται για μία μέθοδο προστασίας του εαυτού και της ψυχικής κατάστασης. Αν ζητάς χρόνο και δεν σου δίνεται, αν υπάρχουν βίαια σημάδια συμπεριφοράς ή οποιαδήποτε άλλη τοξική κατάσταση, τότε το ghosting είναι μία αναγκαστική πράξη που παράλληλα μεταφέρει στον αποδέκτη την προβληματική της κατάστασης και τους λόγους που πραγματοποιήθηκε. Ναι, είναι εκτός των άλλων και ένας τρόπος για να υπογραμμίσεις τα λάθη, χωρίς να τα κατονομάσεις.

Η σιωπή χρησιμοποιείται και για να δημιουργηθούν τύψεις, ή ως τιμωρία. Ωστόσο, αυτή η τακτική ανήκει στην παιδική φύση και πρέπει να αποφεύγεται.

Σε μία σχέση αγαπάς τα λόγια και τις σιωπές, όμως οι σιωπές μερικές φορές μπορεί να είναι πιο έντονες και να γράψουν εντονότερα μέσα σου. Η σιωπή μπορεί να δείχνει σεβασμό και εκτίμηση. Δεν χρειάζεται να υπάρχει μία απάντηση για όλα, ώστε να μειώσουμε τον άλλον. Με αυτό τον τρόπο αναδεικνύεται η σύμφωνη γνώμη στο έκαστοτε θέμα.

Όταν δεν υπάρχει κάποια επισήμανση ή παρατήρηση η σιωπή, μπορεί να είναι και μορφή επιβράβευσης. Ναι, μπορεί μερικοί να θέλουν την λεκτική επιβράβευση, όμως και η πρώτη έχει την ίδια βαρύτητα, γιατί έχει την ίδια σημειολογία.

Ναι, μερικές φορές είναι η πιο αποστομωτική απάντηση για την οποία δεν χρειάζεται καταβληθεί κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια.

Η σιωπή δεν πρέπει να υιοθετείται σε σοβαρές καταστάσεις κατά τις οποίες οφείλουμε να υψώσουμε το ανάστημά μας, ώστε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Αν νιώθουμε αδικία η φωνή είναι ο μόνος τρόπος προκειμένου να αποτραπεί και να διεκδηκήσουμε ό,τι μας αξίζει ως άνθρωποι, εργαζόμενοι και ερωτικοί σύντροφοι. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις μπορεί να φανεί ιδιαίτερα λειτουργική και μερικές φορές να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα είτε για την κατάσταση είτε για την ψυχική μας υγεία. Μη μιλάς δεν είναι απαραίτητο…