Σε όλους μας έχει τύχει να πρέπει να συνυπάρξουμε με αυτόν τον συνάδελφο που δεν σταματάει να μιλάει όλη τη μέρα και μας ενοχλεί για το παραμικρό. Όσο τους αφήνετε να μιλάνε, τόσο θα διαιωνίζεται η φλύαρη κατάσταση. Μπορεί να νομίζετε ότι αποφεύγετε κάποια πιθανή διένεξη και ότι έχετε πάρει τον δρόμο της ανωτερότητας, αλλά στην πραγματικότητα χτίζετε μία τοξική δυσαρέσκεια που σας βλάπτει επαγγελματικά και προσωπικά.

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι υπερμιλούν (άγχος, αποδιοργάνωση και εγωισμός, μεταξύ άλλων), αλλά ανεξάρτητα από τη βασική αιτία, πρέπει να τιμάτε τις δικές σας ανάγκες και να προστατεύετε την ομάδα σας θέτοντας όρια με διπλωματία και συμπόνια, ώστε να είστε σε θέση να εργαστείτε. Σκεφτείτε για λίγο τους πολυλογάδες συναδέλφους με τους οποίους συναναστρέφεστε τακτικά. Έχοντας υπόψη σας ποια είναι αυτά τα άτομα, μπορείτε να προετοιμαστείτε εκ των προτέρων για τις συναντήσεις σας μαζί τους.

Βάλτε τα όριά σας

Στην αρχή της συζήτησής σας, εκφράστε τα όριά σας. Θέστε ένα σαφές χρονικό όριο στην αλληλεπίδραση λέγοντας κάτι όπως: “Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να φροντίσω στην αρχή της ώρας” ή “Θέλω να σας προειδοποιήσω εκ των προτέρων ότι μπορώ να μιλήσω μόνο για 10 λεπτά“.

Δεν χρειάζεται να εξηγήσετε γιατί βάζετε όριο στο χρόνο σας μαζί τους. Η ανάγκη σας να ολοκληρώσετε τις εργασίες σας, να ξεκουραστείτε ή να κάνετε ένα διάλειμμα είναι ένας λόγος υπεραρκετός. Όταν θέτετε ένα όριο, είναι σημαντικό να το επιβάλλετε και να τελειώσετε τη συνάντηση όταν είπατε ότι θα το κάνετε. Αν τους αφήσετε να συνεχίσουν πέρα από τον χρόνο που αναφέρατε, διδάσκετε στο άτομο αυτό ότι δεν χρειάζεται να σεβαστεί τα αιτήματά σας ή έστω να τα πάρει στα σοβαρά.

Δώστε σήμα για το κλείσιμο της συνάντησής σας

Αν έχετε πει στον συνάδελφό σας ότι μπορείτε να συναντηθείτε μόνο για μία ώρα, τότε φροντίστε να το αναφέρετε αυτό στο σημείο των 45 λεπτών και αρχίστε να συνοψίζετε. Θα μπορούσατε να πείτε κάτι σαν: “Στα 15 λεπτά που μας απομένουν, γιατί δεν στρέφουμε την προσοχή μας στα επόμενα βήματά μας. Ας πούμε επιγραμματικά ποια είναι αυτά“.

Εξασκηθείτε στη στρατηγική διακοπή

Είναι δύσκολο μερικές φορές να διακόψετε, αλλά μπορεί να γίνει. Ξεκινήστε με ευγενικές διατυπώσεις όπως: “Πειράζει να μοιραστώ κάτι;” ή “Θα ήθελα να προσθέσω κάτι σε αυτά που μόλις είπατε, αν μου επιτρέπετε…“. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε χειρονομίες, όπως να σηκώσετε το δείκτη ή το χέρι σας.

Ένας άλλος τρόπος για να σηματοδοτήσετε την επιθυμία να μιλήσετε είναι να αποσιωπήσετε τον εαυτό σας. Ορισμένες φορές, μπορεί να είναι απαραίτητο να διεκδικήσετε τον εαυτό σας πιο έντονα. Υπάρχει μια τεχνική διεκδίκησης που ονομάζεται “σπασμένος δίσκος” και μπορεί να σας φανεί χρήσιμη. Αποτελείται από την απλή επανάληψη της ίδιας φράσης με ομοιόμορφο τρόπο. Μπορείτε να πείτε το όνομά τους (“Άννα, Άννα, Άννα, Άννα-συγγνώμη, αλλά πρέπει να επιστρέψω σε αυτό που έκανα“) ή μια φράση (“Πρέπει να σταματήσουμε για σήμερα. Πρέπει να σταματήσουμε για σήμερα.“).

Προσεγγίστε από τη δική σας οπτική γωνία

Όταν θέτετε ένα όριο, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε τη γλώσσα του “εγώ” για να αναλάβετε την ευθύνη της προοπτικής σας και να εκφραστείτε. Αυτό σημαίνει ότι μιλάτε αρχικά σε γλώσσα πρώτου προσώπου (εγώ, εγώ, δικό μου) και όχι σε δεύτερο πρόσωπο (εσείς, εσείς, δικό σας.) Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για το πώς ακούγεται αυτό:

– Έχω μια προθεσμία και δεν έχω χρόνο να μιλήσω τώρα.
– Προκειμένου να δώσω την καλύτερη δυνατή απόδοση, χρειάζομαι αδιάλειπτο χρόνο για να συγκεντρωθώ. Ευχαριστώ για την κατανόηση.
– Είμαι υπερβολικά πιεσμένος και δεν είμαι στο κατάλληλο επίπεδο σκέψης για να προσφέρω όσα θα ήθελα σε αυτή τη συζήτηση. Μπορούμε να επιστρέψουμε την επόμενη εβδομάδα;
– Στο παρελθόν, ξέρω ότι μπορούσα να παρέμβω και να σας βοηθήσω σε αυτό, αλλά δεν έχω πλέον το εύρος ζώνης.
– Αισθάνομαι ότι οι συζητήσεις μας έχουν χάσει την ισορροπία τους κατά κάποιο τρόπο. Μπορούμε να μιλήσουμε για το πώς να τις κάνουμε πιο ισότιμες;

Περιορίστε τη συζήτηση σε συγκεκριμένο χρόνο

Οι φλύαροι συνάδελφοί σας μπορεί να ζητούν τη συμβουλή και την καθοδήγησή σας συχνότερα από ό,τι θα θέλατε. Μπορείτε να εξορθολογήσετε αυτά τα αιτήματα δημιουργώντας συστήματα που σας προστατεύουν από έναν συνεχή καταιγισμό ερωτήσεων. Ορισμένοι από τους πελάτες μου διοργανώνουν “ώρες γραφείου”, κλείνοντας χρόνο στο ημερολόγιο, όταν οι συνάδελφοι είναι ευπρόσδεκτοι να περάσουν για την αντιμετώπιση προβλημάτων, ανεπίσημες συζητήσεις και πολλά άλλα. Αν ακολουθήσετε αυτή την προσέγγιση, μπορείτε να απαντήσετε στην προσπάθεια του συναδέλφου σας να συνομιλήσει λέγοντας: “Θα μπορούσατε να έρθετε στο γραφείο μου την Τρίτη στις 2; Έχω ορίσει αυτή την ώρα στην άκρη για θέματα όπως αυτό“.

Αναφέρετε τη μεγάλη εικόνα.

Είναι πιθανό η τάση του συναδέλφου σας να μιλάει πολύ, να απαιτεί τελικά μια ευρύτερη συζήτηση ανατροφοδότησης. Αυτό είναι απαραίτητο αν η φλυαρία αυτού του ατόμου έχει μεγάλο αρνητικό αντίκτυπο είτε σε εσάς είτε στο χρόνο σας, σε επίπεδο που επηρεάζει την παραγωγικότητα, την ακρίβεια ή ακόμη και την εμπειρία των πελατών. Αν μια τέτοια συζήτηση καταστεί αναγκαία, ξεκινήστε με την επαναφορά των προσδοκιών του για την επαγγελματική σας σχέση. Εξετάστε τη διαθεσιμότητα και το ωράριό σας, τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνετε την ημερήσια διάταξη των συναντήσεών σας και τι χρειάζεται ο καθένας από εσάς προκειμένου να αποδώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η θέσπιση ορίων μπορεί να είναι δυσάρεστη, ειδικά όταν εμπλέκονται συνάδελφοι. Είναι όμως μια ευεργετική άσκηση που μπορεί να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή σας. Κάθε φορά που διεκδικείτε ένα όριο, στέλνετε ένα μήνυμα στον εαυτό σας ότι η ενέργεια, οι προτιμήσεις και οι επιθυμίες σας είναι εξίσου σημαντικές και άξιες με αυτές οποιουδήποτε άλλου.

 

• Με πληροφορίες από το Forbes

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News