Η έννοια του influencer, όπως και αρκετές άλλες, έχει αρχίσει να αλλάζει και να παίρνει τη μορφή που θα έπρεπε να έχει πάντα. Πολλοί followers απομυθοποιούν τις γυαλιστερές και εξωπραγματικές ζωές των ανθρώπων που βγάζουν χρήματα από τους αριθμούς των likes και ψάχνουν κάποιον για να ταυτιστούν λίγο περισσότερο.Και παράλληλα, οι ίδιοι οι influencers, έχουν ξεκινήσει να να χρησιμοποιούν την δημοτικότητα τους με άλλους, πιο διακριτικούς τρόπους και με διαφορετική πλέον αισθητική.

Μία τέτοια, υπέροχη περίπτωση είναι ο ευφυέστατος Μάριος Μητράκης, τον οποίο μάθαμε με το όνομα Managereos, όταν σατίριζε βίντεο διασήμων ντουμπλάροντας τις φωνές τους και έκανε αστείες photoshopικές παρεμβάσεις σε φωτογραφίες τους. Αναρρωτιόμασταν ποιος να είναι εκείνος ο τύπος που είχε καταφέρει να τον αγαπούν πολλοί απ’ αυτούς που επέλεγε για να δώσει τη δική του εκδοχή στα posts τους και κυκλοφορούσε συνέχεια στα stories και στις συζητήσεις ανάμεσα στα γραφεία. Και τον προσέξαμε όλοι όχι μόνο επειδή μας έκανε να γελάμε αλλά γιατί φαινόταν πως είχε γίνει πολλή δουλειά πίσω από το στήσιμο αυτής της περσόνας, η οποία έχει αποχωρήσει για λίγο στον πάγκο για να μπει ο πραγματικός του εαυτός στον αγώνα μιας ακτιβιστικής πρωτοβουλίας από τη σωστή πλευρά.

Τώρα, στο ίδιο προφίλ- με το κανονικό του όνομα-, κάνει κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Ο Μητράκης δημιούργησε μία google φόρμα, στην οποία μπορούν όλοι να γράψουν μία εμπερία από τη ζωή τους, να διασκορπίζουν σκέψεις, να εξομολογηθούν ό,τι θέλουν, να μιλήσουν ανοιχτά για οτιδήποτε τους προβληματίζει, να γράψουν για όσα βιώνουν και δεν μπορούν να τα μοιραστούν με άλλο τρόπο. Στη συνέχεια, εκείνος αφού τα διαβάσει, τα μεταφέρει στο instagramικό του λογαριασμό με γραφιστικές παρεμβάσεις και ανοίγει threads για να μάθει ο κόσμος όσους έχουν ανάγκη για ψυχολογική και οικονομική στήριξη. Ουσιαστικά, είναι μία προσπάθεια για να μη βρεθούν αυτοί οι άνθρωποι, που δεν αποκαλύπτουν δημόσια τα ονόματα τους, στους τίτλους της μη αναστρέψιμης επικαιρότητας και να προλάβουμε τις στροφές στο αντίθετο ρεύμα.

Διαβάζοντας τις 10 ιστορίες που έχουν ανέβει έως τώρα, είναι σοκαριστικό πόσοι εκεί έξω/μέσα ζουν τραγικές καταστάσεις και δεν έχουν κανέναν να τους ακούσει και να τους βγάλει από μία μαρμοτική δυστοπία χωρίς τέλος. Οι περισσότερες σχετίζονται με βάναυσες κακοποιήσεις από γονείς, συγγενείς και συζύγους και τα μόνιμα τραύματα που τους έχουν προκαλέσει, τα οποία προσπαθούν να τα θεραπεύσουν ώστε να συνεχίζουν κανονικά τη ζωή τους.

Μία από τις πιο συγκλονιστικές μαρτυρίες που έχουν δημοσιευθεί είναι ενός 21χρονου κοριτσιού, το οποίο έχει κακοποιηθεί από τον αδερφό της και, αρκετά χρόνια αργότερα όντας εργαζόμενη μητέρα ενός παιδιού, δέχεται καθημερινά την ίδια αρρωστημένη συμπεριφορά από τον σύζυγο της. Ζουν στο εξωτερικό και νιώθει παγιδευμένη ενώ αυτό που θέλει είναι να φύγει μακριά του. «Το κράτος ανύπαρκτο, όχι ότι θα έσωζε την κατάσταση αλλά έστω μια οικονομική βοήθεια θα ήταν χρήσιμη. Νομίζω πως η ζωή μου είναι ένας φαύλος κύκλος κακοποίησης και εξευτελισμού στα όρια της παράνοιας. Η μόνη μου ελπίδα είμαι εγώ», αναφέρει σε ένα απόσπασμα και αυτό που εύχεται είναι να τα κοιτάει όλα σε ένα χρόνο και να γελάει.

Σε αυτή με το νούμερο 3, κάποια μιλάει για τα δύσκολα και ανύπαρκτα παιδικά της χρόνια με τον εθισμένο στο τζόγο και τα στριπτιτζάδικα πατέρα της και τη μητέρα, η οποία δεν την αγάπησε ποτέ και ξαναπαντρεύτηκε όταν εκείνη ήταν δέκα χρονών. Ο πατριός της απεδείχθη παιδεραστής και όταν βρήκε το κουράγιο να το πει στη μαμά της όταν πήγαινε λύκειο, της απάντησε πως λέει ψέματα και ότι δεν κατάλαβε κάτι καλά. Παρόλο που έφυγε από το σπίτι στα 17 της, δουλεύει από τότε, κάνει ψυχοθεραπείες και στέκεται στα πόδια της, έχει μάθει να ζει με την κατάθλιψη και την αγχώδη διαταραχή. Όπως λέει στο τέλος, ελπίζει να βρει τη δύναμη κάποια μέρα να τα αφήσει όλα αυτά πίσω και να γίνει χαρούμενη γιατί το χρωστάει σε εκείνη. «Μην κάνετε παιδιά αν δεν μπορείτε να τα μεγαλώσετε όπως πρέπει και οφείλετε, δεν σας φταίνε σε τίποτα», καταλήγει και γι’ άλλη μια φορά, συζητάμε τα αυτονόητα.

Επειδή σίγουρα υπάρχουν και άλλες παρόμοιες ιστορίες που περιμένουν να βγουν στον αέρα, είναι μια καλή στιγμή να γίνουν άμεσα sold out οι κερκίδες όσων χρησιμοποιούν τα social media για να αλλάξουν αυτόν τον κόσμο, ανεξάρτητα με τα χιλιόμετρα που μετρούν οι αποστάσεις μεταξύ μας και όσο ουτοπικό και αν ακούγεται σε κάποιους.

Γιατί περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, νιώθουμε πως θα βρεθούμε στη θέση του άλλου σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και πως οι κόκκινες σημαίες των τοξικών συμπεριφορών μπορούν να κρύβονται στα σπίτια όλων μας. Και κυρίως, επειδή άλλη μία έννοια που θυμηθήκαμε πόση δύναμη έχει και τι σημαίνει τελικά, είναι η αλληλεγγύη που φεύγει από τα χαρτιά και τους τοίχους της θεωρίας και προσγειώνεται ανάμεσα μας.

 

INFO ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΝΑΚΙ ΣΟΥ
Instagram 
Google form