Αν έχετε πει στον εαυτό σας «μην το σκέφτεσαι και θα περάσει» ή έχετε προστάξει το μυαλό σας να αγνοήσει κάποια κατάσταση για να μην αναστατωθείτε, μάλλον θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Συνήθως όσο προσπαθούμε να αντισταθούμε σε κάτι, τελικά αυτό γίνεται πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι ήταν αρχικά.
Αντί να αντιμετωπίσουμε ό,τι συμβαίνει προσπαθούμε να το θάψουμε κι ας είναι ακόμη ζωντανό. Αυτή είναι και η μεγάλη παγίδα. Με την αντίσταση αυτό γίνεται πιο δυνατό, δυναμώνει και κάποια στιγμή θα επανέλθει δριμύτερο, έτοιμο να μας ρίξει το κατάλληλο χτύπημα. Αυτό μπορεί να είναι επίσης μια κακή συνήθεια, ένα αρνητικό μοτίβο σκέψης, κύματα συναισθημάτων, προηγούμενες εμπειρίες ή μια επικείμενη προθεσμία.
Το φαινόμενο του “λευκού ελέφαντα”, όπως ονομάζεται, αναφέρεται ακριβώς σε αυτή την κατάσταση. Όσο πιο έντονα προσπαθείς να ξεχάσεις έναν λευκό ελέφαντα, τόσο περισσότερο το σκέφτεσαι. Η αντίσταση λειτουργεί παρόμοια, κρατώντας τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές στην πρώτη γραμμή του μυαλού σας.
Ο Carl Jung, ο επιδραστικός ψυχολόγος που έγραψε πολλά για τη δύναμη του ασυνείδητου νου, είπε :
«Αυτό στο οποίο αντιστέκεσαι όχι μόνο επιμένει αλλά θα μεγαλώσει σε μέγεθος».
Η φιλοσοφία που αλλάζει τη ζωή πίσω από τα λόγια του Jung είναι η εξής: Η αντίσταση δημιουργεί ένταση. Διατηρεί την εστίασή σας κλειδωμένη σε αυτό ακριβώς που θέλετε να αποφύγετε. Η συνεχής εστίαση ενισχύει ανεπιθύμητες σκέψεις, συναισθήματα ή εμπειρίες. Γίνεται σαν ένας προβολέας, τραβώντας όλη σας την προσοχή και κάνοντας το να φαίνεται μεγαλύτερο και πιο δυνατό από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Φανταστείτε ότι το μυαλό σας, η συνείδησή σας είναι η κορυφή ενός παγόβουνου και κάτω από την επιφάνεια του νερού που βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του, είναι ο ασυνείδητος νους. Το συνειδητό μυαλό είναι εκεί που κάνετε επιλογές και ελέγχετε τις σκέψεις σας. Αλλά κάτω από την επιφάνεια είναι το τεράστιο ασυνείδητο, ένας στροβιλισμός συναισθημάτων, αναμνήσεων και πρωταρχικών ορμών.
Σε αυτό το ασυνείδητο βασίλειο ριζώνει η αντίσταση. Όταν αντιστέκεσαι σε κάτι – σε έναν φόβο, μια σκέψη, μια κακή συνήθεια – το σπρώχνεις κάτω στο ασυνείδητο, με τη βία, άτσαλα, κάνεις τα πάντα μέχρι να φτάσει εκεί. Όμως το ασυνείδητο δεν δουλεύει έτσι. Δεν καταλαβαίνει την άρνηση. Δεν κάνει διάκριση μεταξύ αντίστασης και εστίασης. Όταν αντιστέκεσαι συνεχώς σε κάτι, στην πραγματικότητα του δίνεις δύναμη με το ασυνείδητο.
Είναι σα να δίνετε υπερβολική σημασία σε ένα παιδί που έχει πέσει στο πάτωμα του σούπερ μάρκετ και φωνάζει προκειμένου να του αγοράσετε το μεγάλο σοκολατένιο αυγό. Όσο περισσότερη προσοχή του δώσετε, θετική ή αρνητική, τόσο περισσότερο θα κλιμακωθεί η συμπεριφορά του. Ομοίως, η αντίσταση σε κάτι στο συνειδητό μυαλό σας τροφοδοτεί την παρουσία του στο ασυνείδητό σας. Μετατρέπεται σε ένα διανοητικό εμπόδιο, που εξαντλεί την ενέργειά σας και εμποδίζει την ανάπτυξή σας.
Η κρυμμένη μηχανή της ζωής
Δεν είστε μόνο το συνειδητό μυαλό σας. Η εσωτερική μάχη μεταξύ του συνειδητού και του ασυνείδητου είναι η κρυμμένη μηχανή της ζωής σας. Διαμορφώνει τις αποφάσεις σας, χρωματίζει τα συναισθήματά σας και μπορεί ακόμη και να σαμποτάρει ολόκληρη την ύπαρξη.
«Γνωρίζουμε ότι τα πιο τρελά και συγκινητικά δράματα δεν παίζονται μόνο στο θέατρο, αλλά στις καρδιές απλών ανδρών και γυναικών που περνούν χωρίς να προκαλούν προσοχή και που δεν προδίδουν στον κόσμο τίποτα από τις συγκρούσεις που μαίνονται μέσα τους, παρά μόνο από μια νευρικό κλονισμό. Αυτό που είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσει ο λαϊκός είναι το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι ίδιοι οι ασθενείς δεν έχουν καμία υποψία για τον εσωτερικό πόλεμο που μαίνεται στο ασυνείδητό τους. Αν θυμηθούμε ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν τίποτα για τον εαυτό τους, θα εκπλαγούμε λιγότερο από τη συνειδητοποίηση ότι υπάρχουν επίσης άνθρωποι που αγνοούν τελείως τις πραγματικές τους συγκρούσεις ». — «Νέα Μονοπάτια στην Ψυχολογία» (1912).
Λοιπόν, ποια είναι η εναλλακτική; Ο Jung προτείνει την αποδοχή.
Αναγνωρίστε το συναίσθημα, τη σκέψη, την εμπειρία, τη συνήθεια, την παρόρμηση χωρίς κρίση. Μην παλεύετε μαζί του. Αφήστε το να κυλήσει μέσα, παρατηρήστε το ήρεμα και μετά αφήστε το να υποχωρήσει. Όχι γιατί θέλετε να μείνει, αλλά γιατί το να αρνείστε την ύπαρξή του απλώς το ενισχύει. Η αποδοχή σας βοηθάει να επαναφέρετε την συναισθηματική σας ενέργεια.
Τώρα, με την αντίσταση που πλέον θα αναγνωρίζετε, έχετε μια επιλογή. Μπορείτε να το παρατηρήσετε, να καταλάβετε γιατί είναι εκεί και μετά να επιλέξετε να προχωρήσετε. Η αντίσταση μπορεί να είναι ακόμα εκεί, αλλά δεν είναι πλέον ο οδηγός. Πλέον θα βρίσκεστε εσείς στο τιμόνι.
Η αντίσταση είναι μια χαμένη μάχη. Αν προσπαθήσετε να καταλάβετε τι συμβαίνει, μόνο τότε θα καταφέρετε να το αντιμετωπίσετε. Το να αγνοούμε τη συναισθηματική μας αγωνία ή άγχος το κάνει μόνο χειρότερο. Αυτό θα συνεχίζει να είναι εκεί. Θα παραμένει και θα μεγαλώνει μέχρι να αναγκαστούμε να το αντιμετωπίσουμε.
Η καταστολή όσων χρειάζεστε ή έχετε να πείτε οδηγεί σε συσσώρευση έντασης που τελικά εκρήγνυται με τρόπο που δεν θα σας αρέσει. Βρείτε χρόνο για αυτή τη δύσκολη συζήτηση.
Ίσως η σχέση να θεραπευτεί, ή ίσως να τελειώσει. Αλλά η αντίσταση παρατείνει μόνο το αναπόφευκτο.
«Μέχρι να κάνετε το ασυνείδητο συνειδητό, θα κατευθύνει τη ζωή σας και θα το αποκαλείτε μοίρα». – Carl Jung
Αποδεχτείτε το σκοτάδι κάτω από την επιφάνεια για να το εξερευνήσετε, να κατανοήσετε την πηγή του και τελικά να το μεταμορφώσετε.
Αν αγνοήσετε τον θυμό, σιγοβράζει κάτω από την επιφάνεια, απειλώντας να βράσει ανά πάσα στιγμή. Βρείτε έναν εποικοδομητικό τρόπο να μιλήσετε για αυτό. Επιλύστε το πρόβλημα πριν γίνει γίνει μεγαλύτερο και ίσως φτάσει σε σημείο να μην συμβιβαστική υπάρχει λύση.
Το να κρατάτε τον θυμό, τη δυσαρέσκεια ή τον φόβο μόνο σας βαραίνει. Όταν σταματήσετε να αντιστέκεστε, ελευθερώνετε διανοητικό χώρο για πράγματα που πραγματικά έχουν σημασία. Από αντιδραστικοί, θα μετραπείτε σε προνοητικοί.
«Φίλοι μου, είναι σοφό να τρέφεις την ψυχή, αλλιώς θα γεννήσεις δράκους και διαβόλους στην καρδιά σου». – Carl Jung
Με αυτή την επίγνωση, έχετε τη δύναμη να επιλέξετε. Μπορείτε να επιλέξετε να το αφήσετε για να αναπτύξετε πιο υγιείς μηχανισμούς αντιμετώπισης. Ίσως αυτός ο φόβος μπορεί να επαναπροσδιοριστεί ως μια υγιής προσοχή. Ίσως αυτή η κακή συνήθεια να πηγάζει από μια βαθύτερη συναισθηματική ανάγκη.
Υπάρχει ελευθερία στο να αφήσετε την αντίσταση. Σας επιτρέπει να βλέπετε τα πράγματα όπως είναι, όχι αυτό που φοβάστε να είναι. Σας δίνει τη δυνατότητα να επιλέξετε τη δράση αντί της αποφυγής. Σας ανοίγει σε πιθανότητες που δεν μπορούσατε να δείτε όταν ήσασταν πολύ απασχολημένοι με την καταπολέμηση των σκιών.
Όταν αισθάνεστε αυτή την παρόρμηση της αντίστασης, αναρωτηθείτε: «Αυτό βοηθάει ή εμποδίζει;» ή «Τι μπορώ να κάνω για αυτό;» Επιλέξτε να κινηθείτε με τη ροή, όχι ενάντια σε αυτήν. Μπορεί απλώς να εκπλαγείτε με το πόσο πιο ομαλή θα δείτε τη διαδρομή να γίνεται.
Σύμφωνα με τον Jung, « οι άνθρωποι θα κάνουν τα πάντα, όσο παράλογο κι αν είναι, για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τις ψυχές τους ».
Αλλά δεν είστε οι σκιές σας.
Σύμφωνα με τα λόγια του Jung, «Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επιλέγω να γίνω». Καθορίζεστε από το πώς ανταποκρίνεστε στο ασυνείδητο μυαλό σας.
Γυρίστε προς τα μέσα για να μεταμορφώσετε την πραγματικότητά σας.
Επιλέξτε την ελευθερία.
• Με πληροφορίες από το Medium.
