Δεν ξέρω αν σας συμβαίνει κι εσάς αλλά κάποιες φορές ενώ διανύουμε το φθινόπωρο νιώθω ότι έχουμε άνοιξη.  Αυτές άλλωστε είναι οι δυο πιο αγαπημένες μου εποχές, με τις ιδανικές θερμοκρασίες που με κάνουν να μη θέλω να κάτσω σπίτι ούτε λεπτό.

Σάββατο λοιπόν και λέω να ξεκινήσω τη μέρα μου στη Sianti Gallery (Βασ. Αλεξάνδρου 2 & Μιχαλακοπούλου) καθώς στο πλαίσιο της ατομικής έκθεσης του ταλαντούχου εκπρόσωπου της γενιάς του ΄60 με τίτλο «Χρίστος Καράς, Ο μεγάλος ονειρικός», στις 13:00 θα γίνει ξενάγηση από τον επιμελητή Μάνο Στεφανίδη, παρουσία του ζωγράφου. Μετά την ολοκλήρωση της ξενάγησης θα ακολουθήσει βιβλιοπαρουσίαση του ομότιτλου βιβλίου από τις εκδόσεις Νίκας και συζήτηση.  Ο Μάνος Στεφανίδης  χαρακτηριστικά αναφέρει για την πορεία των έργων του Καρά : «Είναι πάντως πολύ χαρακτηριστικό πως και οι τρεις κορυφαίοι ζωγράφοι ο Μυταράς, ο Φασιανός και ο Καράς, πρωτοεμφανίζονται ως καθαρόαιμοι εξπρεσιονιστές με τα εξπρεσιονιστικά τους έργα, τα οποία φιλοτεχνούνται grosso modo στην περίοδο της δικτατορίας, να είναι τα καλύτερα. Προσωπικά μου αρέσουν οι ζωγράφοι που έχουν εμμονές. Που επιστρέφουν ξανά και ξανά στο ίδιο θέμα, όχι τόσο για να το τελειοποιήσουν -αυτό θα ήταν αφέλεια- αλλά για να τελειοποιήσουν, όσο γίνεται, τον εαυτό τους· αυτό σημαίνει αγιοσύνη. Αφού η τέχνη αποτελεί μια μορφή αγιότητας (που όμως δεν φοβάται να αμαρτήσει). Κι αφού η αμαρτία, υπό όρους, δηλαδή όταν εμφορείται από αναπαλλοτρίωτο πάθος, είναι κι αυτή, μορφή αγιότητας. Άρα, με τη σειρά της, διεκδικεί το πρόσωπο (και το προσωπείο) της τέχνης. Όπως ο Χρίστος Καράς».

Στην επιστροφή προς το σπίτι θα κάνω και μια ολιγόλεπτη στάση στον Έλβις (Αρχιμήδου 1-5) για καλαμάκι λουκάνικο και μια μπίρα στο χέρι, αφού δεν πρόλαβα να μαγειρέψω, και να πάρω δυνάμεις για την βραδινή έξοδο. Το βράδυ ο Σπύρος Γραμμένος και ο Κωνσταντίνος Πουλής θα είναι οι οικοδεσπότες στο Orfeas live bar (Φωκίωνος Νέγρη 25) όπου μέσα από τραγούδια και αφηγήσεις θα μας εξηγήσουν τι σημαίνει για το ελληνικό φθινόπωρο του 2022 «έχουμε ρεύμα», γεγονός που με κάνει να θέλω να τους καλέσω στην επόμενη συνέλευση της πολυκατοικίας που θα συζητηθεί το θέμα της θέρμανσης. Θα γελάσουμε -γιατί και τα δύο αγόρια έχουν τρομερό χιούμορ-  θα τραγουδήσουμε, θα πιούμε και μετά θα πάμε για ένα τελευταίο ποτό στο Suzie Q Bar (Φωκίωνος Νέγρη 53) γιατί εκεί θα παίζει μουσικές η Θέκλα Τσελεπή γιατί αυτό δεν πρέπει, και δεν θέλω, να το χάσω.

Η Κυριακή θα ξεκινήσει με χουζούρι. Πώς αλλιώς; Μην σου πω με καφέ στο κρεβάτι και διάβασμα˙ πιο συγκεκριμένα το βιβλίο «Ένα μακρύ Σάββατο» από τις εκδόσεις Δώμα (μτφ. Θάνος Σαμαρτζής) που περιλαμβάνει τις συζητήσεις του Τζωρτζ Στάινερ με τη διακεκριμένη Γαλλίδα δημοσιογράφο Λωρ Αντλέρ. Το μεσημέρι επειδή ο καιρός προβλέπεται (σχεδόν) καλοκαιρινός έχει προγραμματιστεί τραπέζι στον Κάκια (Ακτή Καραϊσκάκη 38, Σαλαμίνα). Πρόκειται για μια εξαιρετική ταβέρνα με ολόφρεσκα ψάρια και οστρακοειδή στη Σαλαμίνα. Θα πάρουμε το φέρι, θα απολαύσουμε το φαγητό μας δίπλα στις τράτες, θα δοκιμάσουμε κάποια ή κάποιες από τις συνολικά 52 ετικέτες ούζου που προσφέρει το μαγαζί και θα νιώσουμε ότι βρισκόμαστε πολύ πολύ μακριά απ’ την Αθήνα χωρίς μεγάλο κόστος και ταλαιπωρία.

Ε, το βραδάκι της Κυριακής θα έρθει η ώρα της ξεκούρασης. Πικέ κουβερτούλα γιατί όταν πέφτει ο ήλιος βάζει ψυχρούλα, καναπές και κάποια σειρά που δεν θέλει και πολύ αφοσίωση. Σκέφτομαι να ξεκινήσω το The Watcher. Τι λέτε; Αξίζει;