Το ελληνικό καλοκαίρι θα μπορούσε να είναι brandname, αν οι εμπειρίες είχαν brands. Η αξία του συγκεκριμένου θα ήταν πολύ υψηλή. Δεν θα μπορούσε να αντιγραφεί εύκολα και δύσκολα κάποιος θα μπορούσε να ανακαλύψει την μυστική συνταγή.
Εμείς που το ζούμε χρόνια, γνωρίζουμε την αξία αυτή, κι ας μην βρίσκεται στο χρηματιστήριο. Στην καρδιά μας εξαργυρώνεται ως πανάκριβη, πολύτιμη, αμίμητη, μοναδική. Δεν είναι η νοστιμιά του καρπουζιού καο της ντομάτας, δεν είναι το πάλλευκο χρώμα των ξωκλησιών που δροσίζει το μάτι, ούτε το απόλυτο μπλε που σε τραβά κοντά του. Δεν είναι τα επικά ξενύχτια με θέα αρχιπέλαγος, ούτε τα κοκτέιλ στο beach bar με την παρέα ή τον έρωτα που ξεκινούν από το μεσημέρι και φθάνουν μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Είναι όλα αυτά μαζί και τίποτα από όλα. Είναι το κουκούτσι, ο πυρήνας όλων αυτών των εμπειριών, είναι η επίγευσή τους, κάτι μέρες του Νοέμβρη που σκάνε σαν καρφίτσα στο πίσω μέρος του αυχένα και σε ανατριχιάζουν.
Τα νοσταλγικά μας, αξέχαστα καλοκαίρια, που ζούσαμε στο έπακρον από παιδιά και τώρα τα ζούμε μαζί με τα δικά μας παιδιά ή με την καλύτερη εκδοχή των ενήλικων εαυτών μας, αυτή την άχρονη, την ξέγνοιαστη, ναι, την αδιάκοπα παιδική, είναι γεμάτα στιγμές, οι μέρες μας μοιάζουν με ταινίες και οι νύχτες μας με μουσικά βίντεο κλιπ. Μπορεί να μην κρατούν οι διακοπές όσο κάποτε, αλλά ακόμα και 3-4 μέρες μπορεί να αρκούν για να μας γαληνέψουν και να μας πλησιάσουν με το μέσα μας.
Υπάρχουν, λοιπόν, μερικές καλοκαιρινού τύπου εμπειρίες που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές ούτε μέσω AI, ούτε μέσω κάποιας άλλης υψηλής τεχνολογίας. Μόνο το δέρμα και οι αισθήσεις μας μπορούν να τις υποδεχθούν και να τις αντιληφθούν στο έπακρο.
Όσ@ τυχερ@ τις έχουν βιώσει, θα ταυτιστούν:
1. Catwalk από την θάλασσα στην παραλία
Νιώθουμε να πρωταγωνιστούμε σε διαφήμιση αρώματος/παγωτού/μπίρας/whatever. Με βρεγμένο μαλλί και αίσθημα δροσιάς, βγαίνουμε και πάλι στην ακτή, για να ανανεώσουμε το αντηλιακό μας, να παραγγείλουμε δεύτερη μπίρα ή να ανάψουμε το τελειότερο τσιγάρο του κόσμο, αυτό μετά από βουτιά. Κι είμαστε γόηδες και γόησσες, έτοιμοι να κατακτήσουμε όλο το νησί.
2. Ξεσανδάλωτοι και με ακόμα βρεγμένο το μαγιώ πάνω μας, παραγγέλνουμε μεζεδάκια στην ταβέρνα
Και, το κυριότερο, αυτά καταφθάνουν σε ηδονικές δόσεις. Ούζο με πάγο, ψωμάκι, τζατζίκι ή τυροκαυτερή. Ύστερα, τα χόρτα ή η χωριάτικη, το σαγανάκι, το μαστέλο. Και μετά, τα κοψίδια μας ή τα ψαράκια. Δέος. Κι αν είμαστε κορίτσια και φοράμε μπικίνι, το ξεκουμπώνουμε μέσα από το τοπάκι μας και με δροσερά, αλλά στεγνά βυζιά τρώμε από όλα τα πιάτα και γλεντάμε την ζωή. Το μπικίνι στεγνώνει στην καρέκλα δίπλα και, καμιά φορά, ξεχνιέται εκεί.
3. Μεθυσμένες στα καλντερίμια και στα σκαλοπάτια κι οι κολλητοί μας κάνουν στόρυ
Όποιος έχει μεθύσει σε νησί ξέρει. Άλλη αίσθηση! Όλα γυρίζουν και, αν δεν φθάσουμε μέχρι τον εμετό (καλό είναι να μην γίνονται αυτά), είναι το μεθύσι της ζωής μας. Άσε που ξεμεθάς ευκολότερα γιατί για να φθάσεις στο ενοικιαζόμενο έχεις να ανέβεις 87 σκαλιά. Την επομένη, βλέπεις τα στόρυ και γελάς. Ζωάρα.
4. Ύπνος στην παραλία, ξύπνημα και αμέσως βουτιά
Τι συναρπαστικότερο; Με την ζέστη να έχει μουδιάσει όλο το σώμα, αγουροξυπνημένος σηκώνεσαι από την πετσέτα, τεντώνεσαι και μπλουμ στο νεράκι μπροστά. Αναζωογόνηση μέχρι το μεδούλι και χρήσιμο απόθεμα χαράς για τις δύσκολες μέρες στο γραφείο και στην κίνηση.
5. Σιέστα σε τριζάτα σεντόνια ενός room to let
Συγκεκριμένη η αίσθηση αυτών των σεντονιών. Επιστροφή από παραλία, ξέπλυμα στο εξωτερικό λάστιχο τα ποδαράκια από την αμμο και απευθείας ξάπλα χωρίς ντους, αφού, το απόγευμα πάλι στην θάλασσα θα μπούμε. Έρωτας, χαλάρωση, ύπνος. Μηδέν όνειρα, η απόλυτη ξεκούραση των γυμνών σωμάτων που έχουν κιόλας πιάσει να μαυρίζουν με τα σημάδια από το μαγιώ να ξεχωρίζουν.
6. Πρωινό ξύπνημα στην σκηνή από τον ήλιο και την γλυκιά βαβούρα της κοινότητας
Το φως μπαίνει από τα παραθυράκια της σκηνής και τα παιδιά γελάνε πίνοντας τον πρώτο καφέ της ημέρας. Ανοίγεις δειλά τα μάτια, άλλη μια γαμάτη μέρα σε περιμένει, άντε να σηκώνεσαι σιγά σιγά. Τι ευλογία η απλότητα, η επαφή με την γη από κάτω σου. Είδες, πο δεν σ’ άρεσε πολύ το camping; Τώρα, το έχεις κρυφαγαπήσει.
7. Δάγκωμα φρούτου δροσερού και αλμυρού από την θάλασσα
Έχεις κρατήσει τα φρούτα σου (γιαρμάδες, βανίλιες, σταφύλια) δροσερά μέσα στην θάλασσα και όχι απλώς τα απολαμβάνεις κρύα και φρέσκα, αλλά έχουν πάρει και λίγο αλάτι. Η απόλυτη γκουρμεδιά.
8. Μπάνιο σε παγωμένα νερά ποταμού
Καλή είναι η θάλασσα, αλλά ο φυσιοδίφης ο σωστός, ο φεστιβαλικός γνωρίζει στο πετσί του (κυριολεκτικά!) την ηδονή του κολυμπιού στα ποτάμια. Νερράιδες και παλικάρια, ημίγυμνα ή πασίγυμνα βιώνουν την μαγεία της χαλάρωσης κάτω από τα δροσερά πλατάνια και σφίγγουν δέρμα κάνοντας απλωτές στα ρομαντικά και παραμυθένια ποτάμια της χώρας.
9. Βουτιά από ψηλό βράχο, αίσθημα αβεβαιότητας στην αρχή και νίκη ενάντια στον φόβο
«Κοίταξε τον φόβο κατάματα κι εκείνος θα φοβηθεί και θα φύγει», λέει ο Καζαντζάκης και έχει ένα δίκιο. Όποιος το κάνει αυτό το πράγμα καθώς βρίσκεται σε βράχο δέκα και δεκαπέντε μέτρα ψηλό για να πέσει ηρωικά στα νερά της όποιας θάλασσας από κάτω, έχει γευτεί ένα ανεπανάληπτο αίσθημα νίκης, αδρεναλίνης, άγριας χαράς, έντονης αντίληψης τι θα πει να είσαι ζωντανός. Εθιστικό πράγμα οι βουτιές από ψηλά!
10. Ξημερώματα σε κάποια ωραία θέα, με ζακετούλα και μυρωδιά φούρνου που μόλις άνοιξε
Μοσχοβολιστό ψωμάκι, 5 η ώρα τα χαράματα σε κυκλαδονήσι κι εσύ να καπνίζεις ένα ακόμα τσιγάρο με το μάτι γλαρό και το μαλλί αναντάμ παπαντάμ από τα μελτέμια χαζεύοντας τον ορίζοντα. Συλλαβίζεις την ευτυχία και δεν το ξέρεις. Το κατανοείς μέρες, μήνες μπορεί και χρόνια μετά, ποτέ εκείνη την στιγμή.
Το ελληνικό καλοκαίρι θα μπορούσε να είναι brandname, αν οι εμπειρίες είχαν brands. Η αξία του συγκεκριμένου θα ήταν πολύ υψηλή. Δεν θα μπορούσε να αντιγραφεί εύκολα και δύσκολα κάποιος θα μπορούσε να ανακαλύψει την μυστική συνταγή.
Εμείς που το ζούμε χρόνια, γνωρίζουμε την αξία αυτή, κι ας μην βρίσκεται στο χρηματιστήριο. Στην καρδιά μας εξαργυρώνεται ως πανάκριβη, πολύτιμη, αμίμητη, μοναδική. Δεν είναι η νοστιμιά του καρπουζιού καο της ντομάτας, δεν είναι το πάλλευκο χρώμα των ξωκλησιών που δροσίζει το μάτι, ούτε το απόλυτο μπλε που σε τραβά κοντά του. Δεν είναι τα επικά ξενύχτια με θέα αρχιπέλαγος, ούτε τα κοκτέιλ στο beach bar με την παρέα ή τον έρωτα που ξεκινούν από το μεσημέρι και φθάνουν μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Είναι όλα αυτά μαζί και τίποτα από όλα. Είναι το κουκούτσι, ο πυρήνας όλων αυτών των εμπειριών, είναι η επίγευσή τους, κάτι μέρες του Νοέμβρη που σκάνε σαν καρφίτσα στο πίσω μέρος του αυχένα και σε ανατριχιάζουν.
Τα νοσταλγικά μας, αξέχαστα καλοκαίρια, που ζούσαμε στο έπακρον από παιδιά και τώρα τα ζούμε μαζί με τα δικά μας παιδιά ή με την καλύτερη εκδοχή των ενήλικων εαυτών μας, αυτή την άχρονη, την ξέγνοιαστη, ναι, την αδιάκοπα παιδική, είναι γεμάτα στιγμές, οι μέρες μας μοιάζουν με ταινίες και οι νύχτες μας με μουσικά βίντεο κλιπ. Μπορεί να μην κρατούν οι διακοπές όσο κάποτε, αλλά ακόμα και 3-4 μέρες μπορεί να αρκούν για να μας γαληνέψουν και να μας πλησιάσουν με το μέσα μας.
Υπάρχουν, λοιπόν, μερικές καλοκαιρινού τύπου εμπειρίες που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές ούτε μέσω AI, ούτε μέσω κάποιας άλλης υψηλής τεχνολογίας. Μόνο το δέρμα και οι αισθήσεις μας μπορούν να τις υποδεχθούν και να τις αντιληφθούν στο έπακρο.
Όσ@ τυχερ@ τις έχουν βιώσει, θα ταυτιστούν:
1. Catwalk από την θάλασσα στην παραλία
Νιώθουμε να πρωταγωνιστούμε σε διαφήμιση αρώματος/παγωτού/μπίρας/whatever. Με βρεγμένο μαλλί και αίσθημα δροσιάς, βγαίνουμε και πάλι στην ακτή, για να ανανεώσουμε το αντηλιακό μας, να παραγγείλουμε δεύτερη μπίρα ή να ανάψουμε το τελειότερο τσιγάρο του κόσμο, αυτό μετά από βουτιά. Κι είμαστε γόηδες και γόησσες, έτοιμοι να κατακτήσουμε όλο το νησί.
2. Ξεσανδάλωτοι και με ακόμα βρεγμένο το μαγιώ πάνω μας, παραγγέλνουμε μεζεδάκια στην ταβέρνα
Και, το κυριότερο, αυτά καταφθάνουν σε ηδονικές δόσεις. Ούζο με πάγο, ψωμάκι, τζατζίκι ή τυροκαυτερή. Ύστερα, τα χόρτα ή η χωριάτικη, το σαγανάκι, το μαστέλο. Και μετά, τα κοψίδια μας ή τα ψαράκια. Δέος. Κι αν είμαστε κορίτσια και φοράμε μπικίνι, το ξεκουμπώνουμε μέσα από το τοπάκι μας και με δροσερά, αλλά στεγνά βυζιά τρώμε από όλα τα πιάτα και γλεντάμε την ζωή. Το μπικίνι στεγνώνει στην καρέκλα δίπλα και, καμιά φορά, ξεχνιέται εκεί.
3. Μεθυσμένες στα καλντερίμια και στα σκαλοπάτια κι οι κολλητοί μας κάνουν στόρυ
Όποιος έχει μεθύσει σε νησί ξέρει. Άλλη αίσθηση! Όλα γυρίζουν και, αν δεν φθάσουμε μέχρι τον εμετό (καλό είναι να μην γίνονται αυτά), είναι το μεθύσι της ζωής μας. Άσε που ξεμεθάς ευκολότερα γιατί για να φθάσεις στο ενοικιαζόμενο έχεις να ανέβεις 87 σκαλιά. Την επομένη, βλέπεις τα στόρυ και γελάς. Ζωάρα.
4. Ύπνος στην παραλία, ξύπνημα και αμέσως βουτιά
Τι συναρπαστικότερο; Με την ζέστη να έχει μουδιάσει όλο το σώμα, αγουροξυπνημένος σηκώνεσαι από την πετσέτα, τεντώνεσαι και μπλουμ στο νεράκι μπροστά. Αναζωογόνηση μέχρι το μεδούλι και χρήσιμο απόθεμα χαράς για τις δύσκολες μέρες στο γραφείο και στην κίνηση.
5. Σιέστα σε τριζάτα σεντόνια ενός room to let
Συγκεκριμένη η αίσθηση αυτών των σεντονιών. Επιστροφή από παραλία, ξέπλυμα στο εξωτερικό λάστιχο τα ποδαράκια από την αμμο και απευθείας ξάπλα χωρίς ντους, αφού, το απόγευμα πάλι στην θάλασσα θα μπούμε. Έρωτας, χαλάρωση, ύπνος. Μηδέν όνειρα, η απόλυτη ξεκούραση των γυμνών σωμάτων που έχουν κιόλας πιάσει να μαυρίζουν με τα σημάδια από το μαγιώ να ξεχωρίζουν.
6. Πρωινό ξύπνημα στην σκηνή από τον ήλιο και την γλυκιά βαβούρα της κοινότητας
Το φως μπαίνει από τα παραθυράκια της σκηνής και τα παιδιά γελάνε πίνοντας τον πρώτο καφέ της ημέρας. Ανοίγεις δειλά τα μάτια, άλλη μια γαμάτη μέρα σε περιμένει, άντε να σηκώνεσαι σιγά σιγά. Τι ευλογία η απλότητα, η επαφή με την γη από κάτω σου. Είδες, πο δεν σ’ άρεσε πολύ το camping; Τώρα, το έχεις κρυφαγαπήσει.
7. Δάγκωμα φρούτου δροσερού και αλμυρού από την θάλασσα
Έχεις κρατήσει τα φρούτα σου (γιαρμάδες, βανίλιες, σταφύλια) δροσερά μέσα στην θάλασσα και όχι απλώς τα απολαμβάνεις κρύα και φρέσκα, αλλά έχουν πάρει και λίγο αλάτι. Η απόλυτη γκουρμεδιά.
8. Μπάνιο σε παγωμένα νερά ποταμού
Καλή είναι η θάλασσα, αλλά ο φυσιοδίφης ο σωστός, ο φεστιβαλικός γνωρίζει στο πετσί του (κυριολεκτικά!) την ηδονή του κολυμπιού στα ποτάμια. Νερράιδες και παλικάρια, ημίγυμνα ή πασίγυμνα βιώνουν την μαγεία της χαλάρωσης κάτω από τα δροσερά πλατάνια και σφίγγουν δέρμα κάνοντας απλωτές στα ρομαντικά και παραμυθένια ποτάμια της χώρας.
9. Βουτιά από ψηλό βράχο, αίσθημα αβεβαιότητας στην αρχή και νίκη ενάντια στον φόβο
«Κοίταξε τον φόβο κατάματα κι εκείνος θα φοβηθεί και θα φύγει», λέει ο Καζαντζάκης και έχει ένα δίκιο. Όποιος το κάνει αυτό το πράγμα καθώς βρίσκεται σε βράχο δέκα και δεκαπέντε μέτρα ψηλό για να πέσει ηρωικά στα νερά της όποιας θάλασσας από κάτω, έχει γευτεί ένα ανεπανάληπτο αίσθημα νίκης, αδρεναλίνης, άγριας χαράς, έντονης αντίληψης τι θα πει να είσαι ζωντανός. Εθιστικό πράγμα οι βουτιές από ψηλά!
10. Ξημερώματα σε κάποια ωραία θέα, με ζακετούλα και μυρωδιά φούρνου που μόλις άνοιξε
Μοσχοβολιστό ψωμάκι, 5 η ώρα τα χαράματα σε κυκλαδονήσι κι εσύ να καπνίζεις ένα ακόμα τσιγάρο με το μάτι γλαρό και το μαλλί αναντάμ παπαντάμ από τα μελτέμια χαζεύοντας τον ορίζοντα. Συλλαβίζεις την ευτυχία και δεν το ξέρεις. Το κατανοείς μέρες, μήνες μπορεί και χρόνια μετά, ποτέ εκείνη την στιγμή.
