Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism
Όταν οι λέξεις χαράζονται πιο βαθιά από τα γεγονότα και ο εγκέφαλος απλώς προσπαθεί να σε προστατεύσει.
Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism
Η πιο ανησυχητική λέξη του 2025 δεν είναι «παρακολούθηση». Είναι «μνήμη». Όχι η δική σου, η δική τους. Των AI μοντέλων που «εκπαιδεύονται» πάνω σε δισεκατομμύρια δεδομένα ανθρώπων, μηνυμάτων, συνομιλιών, email, σημειώσεων, ημερολογίων.
Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism
Ένα βλέμμα, μια μυρωδιά, ένα τραγούδι — κι όμως άλλα σβήνουν πριν προλάβουν να ριζώσουν. Νέες έρευνες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος επιλέγει τι θα θυμόμαστε όχι με τη λογική, αλλά με την καρδιά: οι στιγμές που δένονται με συναίσθημα γίνονται οι πιο ανθεκτικές στον χρόνο.
Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism
Από τον Philip K. Dick μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη του σήμερα, το ίδιο ερώτημα πλανάται: τι σημαίνει μνήμη και τι λήθη; Οι νέοι «πράκτορες» AI της Letta υπόσχονται κάτι τρομακτικό και συναρπαστικό μαζί: να μαθαίνουν, να διαγράφουν, να εξελίσσονται σαν να είχαν δικό τους εγκέφαλο.
Φωτ.: Anita Jankovic / Unsplash+
Οι αναμνήσεις μας δεν είναι πιστά αντίγραφα του παρελθόντος, αλλά ζωντανές αφηγήσεις που ξαναγράφονται κάθε φορά που τις ανακαλούμε, διαμορφώνοντας την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας.
Φωτ.: Wikipedia Commons
Μια γενοκτονία σκοτώνει το σώμα, το όνειρο, το πριν και το μετά. Όμως κάθε διασωσμένο χειρόγραφο, κάθε tweet, κάθε φωτογραφία που περνά κρυφά τα σύνορα, γίνεται ντοκουμέντο επιβίωσης. Γιατί η Παλαιστίνη δεν υπάρχει μόνο στους χάρτες, αλλά και στους σκληρούς δίσκους, στα ονόματα των δρόμων, και στις λέξεις που κάποιος αρνείται να ξεχάσει.
Φωτ.: Getty Images / Unsplash+
Ζούμε στην εποχή των αόρατων χρεώσεων και των «δωρεάν δοκιμών» που καταλήγουν σε απρόσμενους λογαριασμούς. Όμως ο σύγχρονος χρήστης δεν είναι πια αφελής, έχει μάθει να παίζει το παιχνίδι των συνδρομών με τα δικά του κόλπα. Γιατί αυτός ο πόλεμος δεν κρίνεται στην αγορά, αλλά στη λεπτομέρεια του όρου χρήσης που κανείς δεν διάβασε.
Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism / OLAFAQ
Όταν όλα πλέον μετριούνται με ταχύτητα, η επιστήμη των υπολογιστών επιμένει σε μια σχεδόν φιλοσοφική ανατροπή: ίσως αυτό που μετράει δεν είναι πόσο γρήγορα τρέχει κάτι, αλλά πόση μνήμη χρειάζεται για να υπάρξει.
Φωτ.: Kelly Sikkema / Unsplash+
Το μέλλον του ίντερνετ είναι ένα ατελείωτο σκρολάρισμα γεμάτο «ψηφιακή σαβούρα». Πώς μπορούμε να ξανακερδίσουμε την προσοχή μας από τα μικρά βίντεο;
ΑΙ Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism
Κάποτε, η συγγραφή ήταν μια εσωτερική πράξη, σχεδόν μυσταγωγική· σήμερα, δίπλα στο χέρι του συγγραφέα κάθεται ένας αλγόριθμος.
