Φωτ.: Anita Jankovic / Unsplash+
Οι αναμνήσεις μας δεν είναι πιστά αντίγραφα του παρελθόντος, αλλά ζωντανές αφηγήσεις που ξαναγράφονται κάθε φορά που τις ανακαλούμε, διαμορφώνοντας την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας.
Φωτ.: Wikipedia Commons
Μια γενοκτονία σκοτώνει το σώμα, το όνειρο, το πριν και το μετά. Όμως κάθε διασωσμένο χειρόγραφο, κάθε tweet, κάθε φωτογραφία που περνά κρυφά τα σύνορα, γίνεται ντοκουμέντο επιβίωσης. Γιατί η Παλαιστίνη δεν υπάρχει μόνο στους χάρτες, αλλά και στους σκληρούς δίσκους, στα ονόματα των δρόμων, και στις λέξεις που κάποιος αρνείται να ξεχάσει.
Φωτ.: Getty Images / Unsplash+
Ζούμε στην εποχή των αόρατων χρεώσεων και των «δωρεάν δοκιμών» που καταλήγουν σε απρόσμενους λογαριασμούς. Όμως ο σύγχρονος χρήστης δεν είναι πια αφελής, έχει μάθει να παίζει το παιχνίδι των συνδρομών με τα δικά του κόλπα. Γιατί αυτός ο πόλεμος δεν κρίνεται στην αγορά, αλλά στη λεπτομέρεια του όρου χρήσης που κανείς δεν διάβασε.
Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism / OLAFAQ
Όταν όλα πλέον μετριούνται με ταχύτητα, η επιστήμη των υπολογιστών επιμένει σε μια σχεδόν φιλοσοφική ανατροπή: ίσως αυτό που μετράει δεν είναι πόσο γρήγορα τρέχει κάτι, αλλά πόση μνήμη χρειάζεται για να υπάρξει.
Φωτ.: Kelly Sikkema / Unsplash+
Το μέλλον του ίντερνετ είναι ένα ατελείωτο σκρολάρισμα γεμάτο «ψηφιακή σαβούρα». Πώς μπορούμε να ξανακερδίσουμε την προσοχή μας από τα μικρά βίντεο;
ΑΙ Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism
Κάποτε, η συγγραφή ήταν μια εσωτερική πράξη, σχεδόν μυσταγωγική· σήμερα, δίπλα στο χέρι του συγγραφέα κάθεται ένας αλγόριθμος.
Μια κριτική σαν ήσυχος αποχαιρετισμός στον κόσμο που ακόμη επιμένει να ελπίζει.
Εικονογράφηση: Wiki Sinaloa / Unsplash+
Ακόμα κι όταν νομίζουμε ότι έχουμε ξεχάσει κάτι, ο εγκέφαλος συνεχίζει να το «θυμάται» με τρόπους που δεν φτάνουν στη συνείδησή μας. Έρευνες δείχνουν ότι οι αναμνήσεις αφήνουν βιολογικό αποτύπωμα στον εγκέφαλο (γνωστό ως engram) το οποίο μπορεί να καθοδηγεί τις επιλογές και τη συμπεριφορά μας χωρίς να το συνειδητοποιούμε.
Εικονογράφηση: Gaspas Uhas / Unsplash+
Δεν υπάρχει «κέντρο φαντασίας» στον εγκέφαλο, μόνο ένα πολύπλοκο δίκτυο που ενεργοποιείται όταν ονειροπολούμε. Νέες έρευνες αποκαλύπτουν πώς η φαντασία γεννιέται από τη συνεργασία μνήμης, συναισθήματος και ενδοσκόπησης.
Φωτ.: Andrey Tikhonovsky / Unsplash+
Ακόμα και ζώα με πολύ μικρούς εγκεφάλους φαίνεται πως έχουν πολιτισμικές παραδόσεις, κάτι που δημιουργεί έναν γρίφο για τους βιολόγους που προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που κάνει τον ανθρώπινο πολιτισμό μοναδικό.
