Τα 85 του χρόνια κλείνει σήμερα ο Παντελής Βούλγαρης.
Τα 85 του χρόνια κλείνει σήμερα ο Παντελής Βούλγαρης.
Τα 85 του χρόνια κλείνει σήμερα ο Παντελής Βούλγαρης.
Πώς η επιλογή του να αφήνεις τον έξω κόσμο από στα ακουστικά σου αποδεικνύεται όχι απλώς τεχνολογική διαφοροποίηση, αλλά φιλοσοφική στάση ζωής.
Ο κοινωνικός ναρκισσισμός ανθίζει αθόρυβα μέσα στις πιο προσωπικές μας σχέσεις. Δεν εκδηλώνεται με φωνές και φώτα, αλλά με μια σχεδόν αόρατη μετατόπιση, όταν ο διάλογος γίνεται μονόλογος και οι άνθρωποι γύρω μας μετατρέπονται σε παθητικούς ακροατές.
Η ιρλανδική ταινία “Sanatorium” θα ανοίξει στις 6 Νοεμβρίου το Women and the World International Film Festival στο Λονδίνο, σε μια βραδιά με έντονο συμβολισμό και οικοδέσποινα τη Σοφί Ουίνδσορ, Δούκισσα του Έδιμβουργου.
Η Wall Street ρίχνει καύσιμο στο “τρένο της τρέλας” της Τεχνητής Νοημοσύνης διογκώνοντας μια φούσκα επενδύσεων που θυμίζει τις εποχές των dot-com και των subprime στεγαστικών με δισεκατομμύρια να ρέουν σε υποδομές και υποσχέσεις, πριν καν διαμορφωθεί σταθερό έδαφος για πραγματικές εφαρμογές.
Κάτω από τα παστέλ χρώματα, τα συμμετρικά κάδρα και τους εκκεντρικούς ήρωες, ο Wes Anderson σκηνοθετεί την ανθρώπινη αδυναμία να συμβιβαστεί με την απώλεια. Εκεί, ανάμεσα στη φόρμα και την πληγή, βρίσκεται όλη η γοητεία (και η παγίδα) του κινηματογράφου του.
Η ζωή δεν χρειάζεται να γίνει πιο «έξυπνη» για να γίνει καλύτερη, απλά θα πρέπει να γίνει πιο ήσυχη. Κάτω από τον θόρυβο των ειδοποιήσεων και των δεδομένων, υπάρχει ακόμη ένας ρυθμός που δεν μετριέται: η απλή ανθρώπινη εμπειρία, εκεί όπου η ηρεμία δεν προγραμματίζεται, αλλά μπορεί και αναπνέει.
Η ραγδαία εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) και των ρομποτικών συστημάτων εγείρει έναν θεμελιώδη κοινωνικό προβληματισμό στο εάν οι μηχανές αναλάβουν «όλες» τις δουλείες, τι θα απομείνει για τον άνθρωπο να κάνει;
Η συνταξιοδότηση δεν είναι μόνο το τέλος μιας επαγγελματικής διαδρομής, αλλά η αρχή μιας νέας υπαρξιακής πρόκλησης. Για κάποιους σημαίνει σιωπή και αποσύνδεση, για άλλους μια ευκαιρία αναγέννησης, επαναπροσδιορισμού και ουσιαστικής ζωής πέρα από τη δουλειά.
Από τους στίχους του Marc Almond, μέχρι τα σύγχρονα ζευγάρια που ζουν «μαζί αλλά χώρια» η αγάπη επαναπροσδιορίζεται χωρίς φωνές, χωρίς πιάτα στο νεροχύτη, χωρίς την ανάγκη να είσαι πάντα δίπλα στον άλλον. Γιατί, τελικά, ίσως το «μαζί» να ανθίζει μόνο όταν του αφήνεις λίγο χώρο.