Γιατί ο εγκέφαλός μας επιλέγει να θυμάται τον στίχο ενός τραγουδιού αλλά όχι το όνομα ενός συναδέλφου;
Γιατί ο εγκέφαλός μας επιλέγει να θυμάται τον στίχο ενός τραγουδιού αλλά όχι το όνομα ενός συναδέλφου;
Γιατί ο εγκέφαλός μας επιλέγει να θυμάται τον στίχο ενός τραγουδιού αλλά όχι το όνομα ενός συναδέλφου;
«Κοιτάζουμε τον κόσμο μια φορά, στα παιδικά μας χρόνια. Τα άλλα όλα είνʼ ανάμνηση» γράφει η Aμερικανίδα ποιήτρια Λουίζ Γκλουκ και κάπως ταιριάζει στην περίσταση, βρε παιδί μου.
Οι άνθρωποι συνδέονται με τις αναμνήσεις τους μέσω της αφής και της αίσθησης των γεωγραφικών χώρων.
Κι αφού διαπίστωσα ότι η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία όπως λέει ο Ρολάν Μπαρτ πάτησα το κομβίον στο app και έμαθα ποιο είναι το τραγούδι της εισαγωγής.