Φωτ.: Pauline Loroy / Unsplash
Κάθε φως, κάθε τοίχος, κάθε κενό ανάμεσα στα έργα των μουσείων διαμορφώνει το βλέμμα μας και αποκαλύπτει πόση ιδεολογία κρύβεται πίσω από την ουδετερότητα.
Leonardo Da Vinci, L'uomo vitruviano (ca. 1490)
Από την ανατομία ως παράθυρο στο υποσυνείδητο μέχρι την ανατροπή των κοινωνικών και πολιτικών στερεοτύπων το σώμα στην τέχνη είναι κάτι πολύ περισσότερο από φόρμα, είναι μανία και τόπος διαρκούς εξερεύνησης της φύσης και της τέχνης.
The Mastermind (2025)
Μερικές μέρες μετά την αληθινή ληστεία του Λούβρου, η Kelly Reichardt επιστρέφει με μια ταινία που μετατρέπει τη ληστεία έργων τέχνης σε στοχασμό για την ίδια την έννοια της δημιουργίας, με τον Josh O’Connor στο ρόλο ενός άτυχου κλέφτη.
Glass Tears, 1932, ασημένια ζελατινοτυπία, 24X30cm © Man Ray Trust – ADAGP
Όταν το φως γίνεται σκιά και η φωτογραφία παύει να χρειάζεται μηχανή, ένα βλέμμα στη διαρκή επιρροή του Man Ray, του ανθρώπου που επανεφηύρε την εικόνα είναι απαραίτητο.
Φωτ.: Jr Korpa / Unsplash
Η αληθινή ανθεκτικότητα δεν είναι να αντέχεις, αλλά να μεταμορφώνεις. Μέσα από τη δημιουργικότητα (τη γραφή, τη μουσική, τη χειροτεχνία) ο άνθρωπος βρίσκει τρόπους να δώσει μορφή στον πόνο και να συνεχίσει με νέα δύναμη και νόημα.
Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism
Ίσως τα πιο αληθινά ράφια δεν είναι αυτά που έχουν διαβασμένα βιβλία, αλλά εκείνα που κουβαλούν υποσχέσεις και την ατέρμονη δίψα για γνώση. Το ιαπωνικό φαινόμενο tsundoku εξηγεί τη γλυκιά ενοχή του να αγοράζεις περισσότερα βιβλία απ’ όσα προλαβαίνεις να διαβάσεις.
Eικονογράφηση: Artificial Vandalism
Στη μαύρη ουτοπία της ψηφιακής εποχής, τόσο οι καλλιτέχνες όσο και οι θεατές δεν χρειάζεται πια να ψάχνουν. Το μόνο που τους απομένει είναι να καταναλώνουν την αντανάκλαση των ίδιων τους των επιθυμιών. Ο αλγόριθμος, νέος προστάτης και δεσμοφύλακας μαζί, σε ταΐζει με οικειότητα μέχρι να σε πείσει ότι η φυλακή σου είναι το πιο άνετο δωμάτιο του κόσμου.
Φωτ.: Jamakassi Wejk / Unsplash+
Η μουσική δεν είναι απλά συντροφιά στην καθημερινότητά μας, είναι εργαλείο ψυχικής ρύθμισης, φροντίδας και ανακούφισης.
Φωτ.: Αrdian Pranomo / Unsplash+
Η τεχνητή νοημοσύνη δεν ήρθε απλώς για να μείνει. Ήρθε για να ταρακουνήσει όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα στον κόσμο της τέχνης, της δημιουργίας, και ειδικά του κινηματογράφου.
Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism / OLAFAQ
Παρά τα ορθοπεδικά στρώματα, τις εφαρμογές διαλογισμού και τα κλιματιζόμενα υπνοδωμάτια, εκατομμύρια άνθρωποι κοιμούνται σαν να ζουν ακόμα στον 17ο αιώνα. Ο ύπνος, αυτή η θεμελιώδης αλλά ατίθαση ανθρώπινη λειτουργία, δεν υπακούει ούτε στην πρόοδο ούτε στην τεχνολογία.
