Την ιστορία αυτή την πρωτοδιάβασα από τον φίλο και συνάδελφο Αντώνη Μποσκοϊτη, πριν από καμιά 15αριά χρόνια.

Η Σωτηρία Μπέλλου ήταν πολύ στενή φίλη με τον βρετανό ηθοποιό Christopher Lee, με τον οποίο κρατούσαν τακτική επικοινωνία μέχρι τον θάνατο της μεγάλης ρεμπέτισσας το 1997.

Η Μπέλλου με τον Lee λέγεται ότι μιλούσαν μάλιστα συχνά και στο τηλέφωνο – είναι άλλωστε γνωστό ότι, παρόλο που η Μπέλλου δεν μιλούσε γρι αγγλικά, ο Lee ήταν ένας ευρυμαθής και πολύγλωσσος που μιλούσε 9 γλώσσες, εκ των οποίων τις 5 άπταιστα.

Ο Lee είχε διδαχθεί, φοιτητής ων, αρχαία ελληνικά, ενώ μπορούσε κάλλιστα να διαβάσει και να καταλάβει ένα αρχαίο κείμενο, είτε του Ευριπίδη, είτε του Αριστοφάνη.

Όπως έμαθα τότε από το άρθρο του Αντώνη, ο σπουδαίος βρετανός ηθοποιός που ενσάρκωσε άψογα τον Κόμη Δράκουλα στο σινεμά, θεωρούσε, με δηλώσεις του στην τότε ΕΡΤ, «τη φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου εφάμιλλη με εκείνη της Billie Holiday».

«Ένας δημοσιογράφος που ‘χε πάει κάποτε να της πάρει συνέντευξη τρόμαξε όταν μπήκε σπίτι της και είδε καδραρισμένη μια φωτογραφία του Δράκουλα! “Μη σκιάζεσαι”, τον ηρέμησε εκείνη, “είναι θαυμαστής μου ο Δράκουλας”! Κι έπειτα του εξήγησε πως ο Christopher Lee μάζευε φανατικά τις ηχογραφήσεις της από τη δεκαετία του 1950», έγραφε ο Μποσκοϊτης.

Η αλήθεια είναι όντως ότι ο (αθεράπευτα μουσικόφιλος και λάτρης όλων των ειδών μουσικής, ειδικά της κλασικής και της metal) Lee μάζευε φανατικά δίσκους και 45άρια από το ελληνικό ρεμπέτικο τραγούδι και κάπως έτσι απέκτησε αυτή την αγάπη για την Μπέλλου.

«Το ενδιαφέρον μου για την κλασική μουσική εκτοξεύτηκε σε σημείο που έγινα εντελώς φανατικός: κυρίως συμφωνίες, κοντσέρτα – ο Μπετόβεν για μένα είναι ο Θεός – αλλά πάνω απ’ όλα όπερα», έλεγε ο ίδιος ο Lee το 2003 σε συνέντευξή του σε γνωστό ιστότοπο κλασικής μουσικής.

Και όποτε επισκεπτόταν την Αθήνα, έπαιρνε τηλέφωνο την καλή του φίλη και μαζί με την Μπέλλου έβγαιναν για καφέ ή κρασάκι σε διάφορα στέκια της Αθήνας, όπως βλέπετε και από την παρακάτω φωτογραφία αρχείου.

Christopher Lee και Σωτηρία Μπέλλου σε κοινή τους έξοδο τους σε αθηναϊκό στέκι στα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Ποιος ήταν ο Christopher Lee

Ο (σερ) Κρίστοφερ Φρανκ Καραντίνι Λι (αγγλικά: (Sir) Christopher Frank Carandini Lee, 27 Μαΐου 1922 – 7 Ιουνίου 2015) ήταν Βρετανός ηθοποιός, ιταλικής καταγωγής, τραγουδιστής και συγγραφέας.

Ο Λι, υποδυόταν αρχικά ρόλους κακών και έγινε ευρύτερα γνωστός για τον ρόλο του κόμητα Δράκουλα στη σχετική σειρά ταινιών της Hammer Horror. Υποδύθηκε επίσης τον Φρανσίσκο Σκαραμάνγκα στην ταινία του Τζέιμς Μποντ, με τίτλο Ο άνθρωπος με το χρυσό πιστόλι (1974) και τον Σάρουμαν στην τριλογία του Άρχοντα των δαχτυλιδιών (2001-2003) και στην τριλογία του Χόμπιτ (2012-2014). Επίσης, έπαιξε τον ρόλο του κόμητα Ντούκου στα τελευταία δύο φιλμ της πρήκουελ τριλογίας του Star Wars (2002 και 2005).

Ο Κρίστοφερ Λι γεννήθηκε στο Μπελγκρέβια του δυτικού Λονδίνου. Φοίτησε στο αγγλικό κολέγιο του Ουέλινγκτον, όπου έμαθε αρχαία Ελληνικά και Λατινικά. Αργότερα, έμαθε επίσης και Γαλλικά, Ισπανικά, Γερμανικά και Ιταλικά, ενώ επίσης κατείχε σε έναν βαθμό και τα Ρωσικά, Σουηδικά και τα Κινέζικα. Το 1939, μήνες πριν την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έζησε για λίγο καιρό στο Παρίσι, όπου έγινε αυτόπτης μάρτυρας της τελευταίας δημόσιας εκτέλεσης με γκιλοτίνα. Το 1939, έλαβε μέρος, ως εθελοντής, στον Σοβιετοφινλανδικό Πόλεμο, με την πλευρά των Φινλανδών, ενώ αργότερα, επέστρεψε στην Αγγλία και συμμετείχε ενεργά στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο σε ειδικές επιχειρησιακές ομάδες.

Με το τέλος του πολέμου άρχισε να ασχολείται με τον κινηματογράφο και η πρώτη ταινία στην οποία έλαβε μέρος ονομαζότανε Corridor of Mirrors (1948). Μέχρι το 1957 είχε παίξει ήδη σε 37 ταινίες και 11 σειρές, μεταξύ των οποίων και οι Άμλετ (1948) του Λόρενς Ολίβιε και Μουλέν Ρουζ (1952), έχοντας όμως μικρούς ρόλους. Εκείνο το έτος (1957), υποδύθηκε το τέρας του Φρανκενστάιν στην ταινία με τίτλο Η μάσκα του Φρανκενστάιν. Την επόμενη χρονιά (1958), έπαιξε τον ρόλο του κόμητα Δράκουλα στην ομώνυμη ταινία. Το 1959 συμμετείχε στην κινηματογραφική ταινία Η επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς, στον ρόλο του σερ Χένρι Μπάσκερβιλ, με τον Πίτερ Κάσινγκ να έχει τον ρόλο του Σέρλοκ Χολμς, ενώ έπαιξε και στην ταινία τρόμου Ο βρικόλακας των πυραμίδων.

Το 1962 έπαιξε ξανά σε ταινία Σέρλοκ Χολμς, που είχε το όνομα Ο Σέρλοκ Χολμς σε παγίδα θανάτου, όπου είχε τον ρόλο του Σέρλοκ. Το 1966 υποδύθηκε τον Ρασπούτιν στην ταινία Ρασπούτιν, ο δαίμων της Ρωσίας. Το 1970 θα κάνει την εμφάνισή του σε τρίτη ταινία του Σέρλοκ Χολμς (Η ιδιωτική ζωή τού Σέρλοκ Χολμς), στον ρόλο του Μάικροφτ Χολμς, όμως την δεκαετία του 60 και μέχρι το 1972 θα γίνει γνωστός για τον ρόλο του Δράκουλα τον οποίο έπαιξε στην σειρά ταινιών της Hammer Horror που ακολούθησαν την ταινία του 1958. Συνολικά έπαιξε τον ρόλο του Δράκουλα σε 7 ταινίες. Ήτανε ένας ρόλος που έμελλε να στιγματίσει τον Λι για ολόκληρη την καριέρα του. Άλλες αξιόλογες ταινίες στις οποίες πήρε μέρος την δεκαετία του 1960 ήταν οι Μια κραυγή μέσα στη νύχτα (1961), Αίμα στο κόκκινο ποτάμι (1962) και Η ερωμένη του διαβόλου (1968).

Το 1973 θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ταινία τρόμου Το καταραμένο σκιάχτρο, η οποία θεωρείται η καλύτερη ταινία του. Το 1974 υποδύθηκε τον Φρανσίσκο Σκαραμάνγκα στην ταινία Ο άνθρωπος με το χρυσό πιστόλι, όπου συνεργάστηκε με τους Ρότζερ Μουρ και Μπριτ Έκλαντ. To 1979 έπαιξε στην κωμική ταινία με τίτλο 1941: Από που πάνε για το Χόλιγουντ, παρακαλώ;, σε σκηνοθεσία του Στίβεν Σπίλμπεργκ.

Το 1981 έπαιξε στην ταινία Σαλαμάνδρα με συμπρωταγωνιστές τους Φράνκο Νέρο και τον Άντονι Κουίν, καθώς και στην ταινία Οφθαλμόν αντί οφθαλμού όπου συνεργάστηκε με τον Τσακ Νόρις. Το 1983 συνεργάστηκε με τους φίλους του Βίνσεντ Πράις και Πίτερ Κάσινγκ στην ταινία τρόμου House of the Long Shadows. Τα επόμενα χρόνια θα συμμετάσχει σε αρκετές ταινίες χωρίς όμως να έχει κάποιο μεγάλο ρόλο. Το 1998 θα ερμηνεύσει τον Μοχάμεντ Αλί Τζίνα, ιδρυτή του Πακιστάν, στην ταινία Jinnah, που ο ίδιος θεώρησε ότι ήταν η καλύτερη ερμηνεία του.

Από το 2000 και μετέπειτα, ο Λι θα επιστρέψει στους μεγάλους ρόλους, υποδυόμενος τον κόμητα Ντούκου στην πρήκουελ τριλογία του Star Wars (2002 και 2005) και τον Σάρουμαν στις τριλογίες του Άρχοντα των δαχτυλιδιών (2001-2003) και Χόμπιτ (2012-2014). Παράλληλα, θα παίξει σε αρκετές ταινίες του Τιμ Μπάρτον, όπως στον Μύθο του ακέφαλου καβαλάρη (1999), Η νεκρή νύφη (2005), Η Αλίκη επιστρέφει στη Χώρα των Θαυμάτων (Alice in Wonderland) (2010) και Dark Shadows (2012), όπου θα έχει για συμπρωταγωνιστή τον Τζόνι Ντεπ.

Η μεγαλύτερη επιτυχία της συνεργασίας των τριών θα έρθει με την ταινία Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας (Charlie and the chocolate factory) (2005), όπου ο Λι υποδύθηκε τον δρα Γουίλμπουρ Γουόνκα, πατέρα του Γουίλι Γουόνκα (Τζόνι Ντεπ). Το 2008 θα συνεργαστεί ξανά με μερικούς από τους ηθοποιούς του Star Wars στην ταινία κινουμένων σχεδίων Star Wars: Ο πόλεμος των κλώνων, όπου θα δανείσει την φωνή του στον ρόλο που είχε υποδυθεί στο παρελθόν, αυτόν του κόμητα Ντούκου, ενώ το επόμενο έτος θα έχει για συμπρωταγωνιστή τον Κόλιν Φάρελ στην ταινία Στιγμιότυπα πολέμου (Triage).

Το 2011 θα συνεργαστεί με τον Μάρτιν Σκορσέζε στην ταινία Hugo, ενώ από το 2013 και μετά συμμετείχε σε ταινίες με μικρότερους ρόλους. Τελευταία του εμφάνιση ήταν στην ταινία Χόμπιτ: Η μάχη των πέντε στρατών (2014), όπου υποδύθηκε τον Σάρουμαν. Ωστόσο, δάνεισε την φωνή του σε τρεις ακόμα ταινίες. Αυτές είναι οι: Angels in Notting Hill (2015), The Hunting of the Snark (2016) και στο τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ The Time War. Εκτός από τις ταινίες, είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του ως ηθοποιός σε μεγάλο αριθμό τηλεοπτικών σειρών, ενώ επίσης δάνεισε τη φωνή του σε χαρακτήρες πολλών ηλεκτρονικών παιχνιδιών και βιντεοπαιχνιδιών.

Απεβίωσε στις 7 Ιουνίου 2015 στις 08:30 στο νοσοκομείο Τσέλσι εντ Γουεστμίνστερ, λίγες ημέρες αφότου γιόρτασε τα 93α γενέθλιά του. Εισήχθη στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα και νοσηλευόταν για τρεις εβδομάδες. Τελικά απεβίωσε λόγω εμφράγματος. Ο θάνατός του ανακοινώθηκε λίγες ημέρες αργότερα, ύστερα από επιθυμία της συζύγου του, ώστε να ενημερωθούν πρώτα όλα τα μέλη της οικογένειάς του. Ήταν παντρεμένος με την Δανέζα Μπιργκίτ Κρόνκε και είχαν μία κόρη.