«Κάσος, Κάρπαθος και Ανάφη χωρίς πλοίο εν μέσω καλοκαιριού» έγραφαν πριν δυο βδομάδες τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης του διαδικτύου. Ενώ τον χειμώνα δεν προλαβαίνουν να μετράνε τα δρομολόγια. Με τις βαλίτσες στο χέρι έμειναν τουρίστες και κάτοικοι της Ανάφης, αλλά, τουλάχιστον, είχαν μια ελπίδα και τις είχαν φτιάξει. Διότι τον χειμώνα, όταν φεύγει το δολάριο, οι κάτοικοι μένουν μόνοι τους πολλές φορές με ελλείψεις σε φάρμακα, ακόμα και είδη διατροφής. Εάν χρειαστούν γιατρό κάνουν τον σταυρό τους και ρίχνουν ένα ξεμάτιασμα, ενώ ο προγραμματισμός ταξιδιού είναι σχεδόν ανέκδοτο. Θα αναρωτηθεί κανείς «στην Ανάφη είσαι, πού θες να πας;». Εάν, ας πούμε, είσαι ο δάσκαλος που υπηρετεί εκεί, να μη σε ξαναδεί ποτέ η οικογένεια, οι φίλοι, το αίσθημά σου. Μόνο τουριστική σεζόν και τους υπόλοιπους εννέα μήνες βιντεοκλήσεις.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ικαρία και Καστελλόριζο αναγκάστηκαν να κλείσουν ήδη μια φορά στην φετινή καλοκαιρινή σεζόν τα αεροδρόμια τους γιατί ο δόλιος ο ένας υπάλληλος που εργάζεται στον Πύργο Ελέγχου κόντεψε να μείνει στον τόπο, προφανώς από την κούραση. Όπως δήλωσε ο δήμαρχος της Ικαρίας, δεν ήταν καν η πρώτη φορά, αφού από το 2011 υπηρετεί μόνο ένας πιστοποιημένος εργαζόμενος, ο οποίος εξυπηρετεί ανελλιπώς επτά ημέρες την εβδομάδα όλες τις επιβατικές πτήσεις, τις έκτακτες πτήσεις ΕΚΑΒ όλο το 24ωρο, τα έκτακτα δρομολόγια (στρατός, αστυνομία, πρωθυπουργικά αεροσκάφη κτλ), τις παρατάσεις ωραρίου του Αερολιμένα λόγω καθυστερήσεων στις πτήσεις που είναι πλέον καθημερινές και, ίσως, του έχουν δώσει μια σφουγγαρίστρα να περνάει τα πλακάκια στο τέλος της βάρδιας. Η στήλη θα είχε παραιτηθεί.
Όμως, έστω, ότι με κάποιο τρόπο έφτασες, είσαι στο νησί, απολαμβάνεις διακοπές. Μπορεί να μένεις σε 5στερο με πισινούλα, μπορεί να είσαι λαϊκό παιδί με συγκρατημένο μπάτζετ και διάλεξες ένα πιο φτηνό (αλλά όχι φτηνό γιατί πλέον όλα είναι ακριβά) ρουμ του λετ και πας σαν άνθρωπος να κάνεις ένα μπάνιο να ξεπλύνεις τα αλάτια από πάνω σου, να λάμψει το υπέροχο μαύρισμά σου. Η στήλη εύχεται να μην βρίσκεσαι, για παράδειγμα, στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς, όπου οι διακοπές νερού είναι πιο συχνές από τις γεννήσεις παιδιών. Επίσης, έτσι και κάνεις το λάθος να μείνεις άλουστος 14 Αυγούστου, ξέχασέ το, θα το πας σερί για 16. Μάλιστα, το καλοκαίρι του 2018, της Παναγίας, μεγάλη η χάρη της, έπαιξε ένας πολύ δυνατός συνδυασμός, όταν κόπηκε ταυτόχρονα το νερό και το ηλεκτρικό, σχεδόν όλη μέρα, και οι αγαπημένοι φίλοι της στήλης στο καταπληκτικό παγωτατζίδικο iScream κλαίγανε πάνω από τα λιωμένα παγωτά αγκαλιασμένοι. Η στήλη δεν έκλαιγε γιατί έτρωγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, καθώς βρίσκει τη θετική πλευρά της ζωής σε κάθε στιγμή.
Ας μιλήσουμε για τους γιατρούς. «Ιούνιος 2022: Χωρίς στέγη ο γιατρός που πήγε στη Μήλο». Πες έφταιγε η Μήλος. Τον Μάρτιο του 2021, οι κάτοικοι της Σύμης αναγκάστηκαν να φτιάξουν βίντεο κυριολεκτικά για να παρακαλέσουν τον κόσμο, τον θεό, τον Πάουλο Κοέλιο αυτοπροσώπως το σύμπαν να συνωμοτήσει και να φτάσει «ένας γιατρός γενικής ιατρικής» στο νησί τους. Από προσωπική ευαισθησία, ένα ζευγάρι υγειονομικών αποφάσισε να μετακομίσει τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς. Η Πολιτεία άφαντη. Αντιθέτως, τον Μάρτιο του 2022, η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας κ. Μίνα Γκάγκα σημείωσε εύγλωττα «δηλαδή, να κάθονται 8 μήνες και να πληρώνονται από τους Έλληνες πολίτες;». Δηλαδή, ποιου κράτους είναι πολίτες οι κάτοικοι των νησιών, διότι η στήλη μπερδεύτηκε. Και, γιατί στέλνουμε γιατρούς το καλοκαίρι, αφού οι τουρίστες είναι πολίτες άλλου κράτους; Να έρθουν με τους γιατρούς τους. Ή να έρχονται μόνο τουρίστες γιατροί.
Κάποιοι ίσως θυμούνται ότι το 2021 η Μύκονος κολύμπησε δύο φορές στα λύματα (πόσο ευγενής διατύπωση) γιατί φυσικά δεν διαθέτει ούτε καν υποδομές αποχέτευσης ικανές ώστε να μετακομίζει όλο το διεθνές τζετ σετ και μερικές ανθυποσελέμπιτι της Αθήνας εκεί όλο το καλοκαίρι. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 3.000π.Χ. η Μινωική Κρήτη διέθετε το πρώτο ιστορικά οργανωμένο αποχετευτικό δίκτυο, άριστα κατασκευασμένο τόσο για τα λύματα, όσο και για τα όμβρια ύδατα. Ακολούθησε η αρχαία Αθήνα και δεν χρειάζεται να αναφερθεί το γνωστό σε όλους αποχετευτικό σύστημα στο Βυζάντιο. Ευτυχώς όμως, τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, οι κάτοικοι της Μυκόνου ανακάλυψαν πετρέλαιο στις βρύσες τους αφού η τοπική ιστοσελίδα mykonoslive.tv παρουσίασε βίντεο στα οποία το νερό τρέχει μαύρο, πίσσα, κατράμι, πολύ κατάλληλο σε περίπτωση βιολογικού πολέμου ενάντια στους οχτρούς.
Τέλος, εάν, για παράδειγμα, επιλέξει κάποιος για τις διακοπές του την Χίο ή τη Μυτιλήνη, το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας θα τον καλωσορίσει στην Τουρκία, γιατί οι εταιρείες της Ελλάδας, με τις ακριβότερες χρεώσεις στην Ευρώπη, έχουν επίσης τις χειρότερες παροχές. Οπότε θα λάβει sms από την Turkcell «Welcome to Turkey!», εάν είναι τυχερός. Στη Νίσυρο, ίσως δεν καταφέρει να έχει ούτε αυτή την πολυτέλεια. Για τις τουρκικές σαπουνόπερες που εκπέμπουν σε όλο το ανατολικό Αιγαίο, χωρίς την εναλλακτική της «Γης της Ελιάς» και των «Άγριων Μελισσών», η στήλη δε θα σχολιάσει τίποτε, διότι και στην υπόλοιπη χώρα, το ίδιο ποιοτικό τηλεοπτικό πρόγραμμα απολαμβάνουμε. Θα σχολιάσει ωστόσο την Ελλάδα 2.0 και την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, αφού είναι κυριολεκτικά αδύνατο να αποκτήσει μια τουριστική μονάδα παροχή διαδικτύου σε περίπτωση που δεν βρίσκεται στο όποιο αστικό κέντρο, του όποιου νησιού. Μάλιστα, στην Κεφαλονιά έχουν βρει μια πατέντα και στερεώνουν σε κολώνες και σπίτια αναμεταδότες που δίνουν σήμα internet από δεύτερη γραμμή του πλησιέστερου χωριανού στο χτισμένο με ΕΣΠΑ τουριστικό κατάλυμα. Η επιχείρηση που κάνει τη δουλειά και τις συνεννοήσεις ανθεί!
Παρόλο που, πράγματι, η Αθήνα τον Αύγουστο είναι ωραία, επειδή η επόμενη φράση που λέει ένα παιδί που γεννιέται στα χώματά μας, μετά το «μαμά», «μπαμπάς» είναι «η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας είναι ο τουρισμός» και το 25% του ΑΕΠ εξαρτάται ευθέως από αυτόν, αλλά εμμέσως το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο, μήπως χρειάζεται να γίνει κάποιος σχεδιασμός, κάποια σοβαρή δημόσια επένδυση σε αυτούς τους αφημένους τόπους. Γιατί από το Ιόνιο, μέχρι το Αιγαίο, μέχρι το νοτιοανατολικότερο σημείο της Ευρώπης στο ακριτικό Καστελλόριζο, ίσως μια μέρα οι κάτοικοι αποφασίσουν ότι θέλουν να λούζονται καθημερινά, ίσως και οι τουρίστες να βαρεθούν να τρώνε το παγωτό τους semifreddo και βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Ίσως πάλι, τελικά, να μη μας ενοχλεί το «Welcome to Turkey!».
«Κάσος, Κάρπαθος και Ανάφη χωρίς πλοίο εν μέσω καλοκαιριού» έγραφαν πριν δυο βδομάδες τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης του διαδικτύου. Ενώ τον χειμώνα δεν προλαβαίνουν να μετράνε τα δρομολόγια. Με τις βαλίτσες στο χέρι έμειναν τουρίστες και κάτοικοι της Ανάφης, αλλά, τουλάχιστον, είχαν μια ελπίδα και τις είχαν φτιάξει. Διότι τον χειμώνα, όταν φεύγει το δολάριο, οι κάτοικοι μένουν μόνοι τους πολλές φορές με ελλείψεις σε φάρμακα, ακόμα και είδη διατροφής. Εάν χρειαστούν γιατρό κάνουν τον σταυρό τους και ρίχνουν ένα ξεμάτιασμα, ενώ ο προγραμματισμός ταξιδιού είναι σχεδόν ανέκδοτο. Θα αναρωτηθεί κανείς «στην Ανάφη είσαι, πού θες να πας;». Εάν, ας πούμε, είσαι ο δάσκαλος που υπηρετεί εκεί, να μη σε ξαναδεί ποτέ η οικογένεια, οι φίλοι, το αίσθημά σου. Μόνο τουριστική σεζόν και τους υπόλοιπους εννέα μήνες βιντεοκλήσεις.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ικαρία και Καστελλόριζο αναγκάστηκαν να κλείσουν ήδη μια φορά στην φετινή καλοκαιρινή σεζόν τα αεροδρόμια τους γιατί ο δόλιος ο ένας υπάλληλος που εργάζεται στον Πύργο Ελέγχου κόντεψε να μείνει στον τόπο, προφανώς από την κούραση. Όπως δήλωσε ο δήμαρχος της Ικαρίας, δεν ήταν καν η πρώτη φορά, αφού από το 2011 υπηρετεί μόνο ένας πιστοποιημένος εργαζόμενος, ο οποίος εξυπηρετεί ανελλιπώς επτά ημέρες την εβδομάδα όλες τις επιβατικές πτήσεις, τις έκτακτες πτήσεις ΕΚΑΒ όλο το 24ωρο, τα έκτακτα δρομολόγια (στρατός, αστυνομία, πρωθυπουργικά αεροσκάφη κτλ), τις παρατάσεις ωραρίου του Αερολιμένα λόγω καθυστερήσεων στις πτήσεις που είναι πλέον καθημερινές και, ίσως, του έχουν δώσει μια σφουγγαρίστρα να περνάει τα πλακάκια στο τέλος της βάρδιας. Η στήλη θα είχε παραιτηθεί.
Όμως, έστω, ότι με κάποιο τρόπο έφτασες, είσαι στο νησί, απολαμβάνεις διακοπές. Μπορεί να μένεις σε 5στερο με πισινούλα, μπορεί να είσαι λαϊκό παιδί με συγκρατημένο μπάτζετ και διάλεξες ένα πιο φτηνό (αλλά όχι φτηνό γιατί πλέον όλα είναι ακριβά) ρουμ του λετ και πας σαν άνθρωπος να κάνεις ένα μπάνιο να ξεπλύνεις τα αλάτια από πάνω σου, να λάμψει το υπέροχο μαύρισμά σου. Η στήλη εύχεται να μην βρίσκεσαι, για παράδειγμα, στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς, όπου οι διακοπές νερού είναι πιο συχνές από τις γεννήσεις παιδιών. Επίσης, έτσι και κάνεις το λάθος να μείνεις άλουστος 14 Αυγούστου, ξέχασέ το, θα το πας σερί για 16. Μάλιστα, το καλοκαίρι του 2018, της Παναγίας, μεγάλη η χάρη της, έπαιξε ένας πολύ δυνατός συνδυασμός, όταν κόπηκε ταυτόχρονα το νερό και το ηλεκτρικό, σχεδόν όλη μέρα, και οι αγαπημένοι φίλοι της στήλης στο καταπληκτικό παγωτατζίδικο iScream κλαίγανε πάνω από τα λιωμένα παγωτά αγκαλιασμένοι. Η στήλη δεν έκλαιγε γιατί έτρωγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, καθώς βρίσκει τη θετική πλευρά της ζωής σε κάθε στιγμή.
Ας μιλήσουμε για τους γιατρούς. «Ιούνιος 2022: Χωρίς στέγη ο γιατρός που πήγε στη Μήλο». Πες έφταιγε η Μήλος. Τον Μάρτιο του 2021, οι κάτοικοι της Σύμης αναγκάστηκαν να φτιάξουν βίντεο κυριολεκτικά για να παρακαλέσουν τον κόσμο, τον θεό, τον Πάουλο Κοέλιο αυτοπροσώπως το σύμπαν να συνωμοτήσει και να φτάσει «ένας γιατρός γενικής ιατρικής» στο νησί τους. Από προσωπική ευαισθησία, ένα ζευγάρι υγειονομικών αποφάσισε να μετακομίσει τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς. Η Πολιτεία άφαντη. Αντιθέτως, τον Μάρτιο του 2022, η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας κ. Μίνα Γκάγκα σημείωσε εύγλωττα «δηλαδή, να κάθονται 8 μήνες και να πληρώνονται από τους Έλληνες πολίτες;». Δηλαδή, ποιου κράτους είναι πολίτες οι κάτοικοι των νησιών, διότι η στήλη μπερδεύτηκε. Και, γιατί στέλνουμε γιατρούς το καλοκαίρι, αφού οι τουρίστες είναι πολίτες άλλου κράτους; Να έρθουν με τους γιατρούς τους. Ή να έρχονται μόνο τουρίστες γιατροί.
Κάποιοι ίσως θυμούνται ότι το 2021 η Μύκονος κολύμπησε δύο φορές στα λύματα (πόσο ευγενής διατύπωση) γιατί φυσικά δεν διαθέτει ούτε καν υποδομές αποχέτευσης ικανές ώστε να μετακομίζει όλο το διεθνές τζετ σετ και μερικές ανθυποσελέμπιτι της Αθήνας εκεί όλο το καλοκαίρι. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 3.000π.Χ. η Μινωική Κρήτη διέθετε το πρώτο ιστορικά οργανωμένο αποχετευτικό δίκτυο, άριστα κατασκευασμένο τόσο για τα λύματα, όσο και για τα όμβρια ύδατα. Ακολούθησε η αρχαία Αθήνα και δεν χρειάζεται να αναφερθεί το γνωστό σε όλους αποχετευτικό σύστημα στο Βυζάντιο. Ευτυχώς όμως, τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, οι κάτοικοι της Μυκόνου ανακάλυψαν πετρέλαιο στις βρύσες τους αφού η τοπική ιστοσελίδα mykonoslive.tv παρουσίασε βίντεο στα οποία το νερό τρέχει μαύρο, πίσσα, κατράμι, πολύ κατάλληλο σε περίπτωση βιολογικού πολέμου ενάντια στους οχτρούς.
Τέλος, εάν, για παράδειγμα, επιλέξει κάποιος για τις διακοπές του την Χίο ή τη Μυτιλήνη, το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας θα τον καλωσορίσει στην Τουρκία, γιατί οι εταιρείες της Ελλάδας, με τις ακριβότερες χρεώσεις στην Ευρώπη, έχουν επίσης τις χειρότερες παροχές. Οπότε θα λάβει sms από την Turkcell «Welcome to Turkey!», εάν είναι τυχερός. Στη Νίσυρο, ίσως δεν καταφέρει να έχει ούτε αυτή την πολυτέλεια. Για τις τουρκικές σαπουνόπερες που εκπέμπουν σε όλο το ανατολικό Αιγαίο, χωρίς την εναλλακτική της «Γης της Ελιάς» και των «Άγριων Μελισσών», η στήλη δε θα σχολιάσει τίποτε, διότι και στην υπόλοιπη χώρα, το ίδιο ποιοτικό τηλεοπτικό πρόγραμμα απολαμβάνουμε. Θα σχολιάσει ωστόσο την Ελλάδα 2.0 και την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, αφού είναι κυριολεκτικά αδύνατο να αποκτήσει μια τουριστική μονάδα παροχή διαδικτύου σε περίπτωση που δεν βρίσκεται στο όποιο αστικό κέντρο, του όποιου νησιού. Μάλιστα, στην Κεφαλονιά έχουν βρει μια πατέντα και στερεώνουν σε κολώνες και σπίτια αναμεταδότες που δίνουν σήμα internet από δεύτερη γραμμή του πλησιέστερου χωριανού στο χτισμένο με ΕΣΠΑ τουριστικό κατάλυμα. Η επιχείρηση που κάνει τη δουλειά και τις συνεννοήσεις ανθεί!
Παρόλο που, πράγματι, η Αθήνα τον Αύγουστο είναι ωραία, επειδή η επόμενη φράση που λέει ένα παιδί που γεννιέται στα χώματά μας, μετά το «μαμά», «μπαμπάς» είναι «η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας είναι ο τουρισμός» και το 25% του ΑΕΠ εξαρτάται ευθέως από αυτόν, αλλά εμμέσως το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο, μήπως χρειάζεται να γίνει κάποιος σχεδιασμός, κάποια σοβαρή δημόσια επένδυση σε αυτούς τους αφημένους τόπους. Γιατί από το Ιόνιο, μέχρι το Αιγαίο, μέχρι το νοτιοανατολικότερο σημείο της Ευρώπης στο ακριτικό Καστελλόριζο, ίσως μια μέρα οι κάτοικοι αποφασίσουν ότι θέλουν να λούζονται καθημερινά, ίσως και οι τουρίστες να βαρεθούν να τρώνε το παγωτό τους semifreddo και βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Ίσως πάλι, τελικά, να μη μας ενοχλεί το «Welcome to Turkey!».
