Σε βίντεο του στο TikTok για τις Ευρωεκλογές, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με soundtrack το τραγούδι “Ζάρι” της Μαρίνας Σάττι, μεταξύ αστεϊσμών για τον Πίνατ, ο οποίος χοροπηδάει ως «Ευρωκομματόσκυλο» -που τί φταίει το ζωντανό- και selfies, εντελώς casually αναφέρει ότι «υπάρχει ένα θέμα με την ακρίβεια». Σημείο πρώτο, το κρατάμε.

Είμαι της άποψης ότι εάν ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, τότε η πολιτική οφείλει να εξαντλεί όποιο μέσο βρει μπροστά της και δεν έχω κανένα πρόβλημα με την έκθεση των πολιτικών προσώπων με όποιο τρόπο κρίνουν σκόπιμο ώστε να πεισθεί έστω και ένας παραπάνω πολίτης να ασχοληθεί (με τα χάλια τους) και να ψηφίσει ή να εμπλακεί ακόμη πιο ενεργά ή να τους απορρίψει και να επιλέξει τον επόμενο, γιατί αυτό είναι η Δημοκρατία. Διαφωνώ απολύτως με τον ελιτισμό της πολιτικής για τον ιδανικό πολίτη -που δεν υπάρχει. Οπότε, καλά κάνει και σαρώνει στο TikTok ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ας είχαν το μυαλό να σαρώνουν και οι άλλοι. Σημείο δεύτερο.

Όμως, να δούμε το μήνυμα του πρωθυπουργού γι’ αυτό που είναι. Διότι όταν κάποιος βάζει την ακρίβεια ανάμεσα στον Πίνατ, στους bloopers, σε καλαματιανούς και σε τσάμικα, την ώρα που 6 στους 10 Έλληνες «μόλις τα βγάζουν πέρα», σύμφωνα με την χθεσινή ανακοίνωση του ΙΟΒΕ, δεν πρόκειται για viral video για τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές, αλλά για άγρια προπαγάνδα που υποβαθμίζει το ζήτημα της ακρίβειας σε αστεϊσμό, σε meme. Δεδομένου ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο καθ’ ύλην υπεύθυνος να λύσει το πρόβλημα, υποτιμά τις ανάγκες του πολίτη και την νοημοσύνη του μαζί. Σημείο τρίτο.

Και ενδέχεται να έχει δίκιο. Tο ζήτημα δεν είναι το μέσο, ούτε καν ο πομπός. Αλλά, ότι ο δέκτης έχει καταστεί παντελώς ανίκανος να διακρίνει την ουσία από τον θόρυβο, την πραγματικότητα, από την αυταπάτη. Δεν πάμε κατά διαόλου επειδή κάποιοι κάνουν βίντεο. Στην τελική, η κομμουνιστική προπαγάνδα και το Χόλυγουντ αποδεικνύουν ότι κάθε εποχή έχει τα εργαλεία της. Πάμε κατά διαόλου γιατί μας ενδιαφέρει να κερδάει η ομάδα «κι άσε να μας φέρει ό,τι θέλει μετά». Σημείο τελευταίο: Δηλαδή, απομακρυνόμαστε ραγδαία από τις αρχές του ορθού λόγου.

Ως προς το γιατί συμβαίνει αυτό, δεν έχω απάντηση. Ίσως επειδή η σφαίρα του ιδιωτικού και του δημόσιου έχουν γίνει μαλλιά κουβάρια; Στην τελική, είμαι κι εγώ προϊόν της ίδιας κατάστασης, οπότε διατηρώ το δικαίωμα να γράφω φλυαρίες.

➸ Το κείμενο που μόλις διαβάσατε δημοσιεύθηκε αρχικά στο Facebook της συνεργάτιδας του Olafaq, Σοφίας Μανδηλαρά, και αναπαράγεται με την άδειά της.