Μεγάλος νικητής των γαλλικών εκλογών ήταν ο Εμμανουέλ Μακρόν συγκεντρώνοντας ένα ποσοστό που ξεπέρασε το 58%. Η Λεπέν ηττήθηκε, η Ακροδεξία όμως αύξησε τα ποσοστά της. Μετά την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, είχαμε τις δύο νίκες των Όρμπαν στην Ουγγαρία και Βούτσιτς στη Σερβία που τρόμαξαν την Ευρώπη. Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία άφησε ανοιχτούς λογαριασμούς, όμως ο λαός έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον απερχόμενο Πρόεδρο για μία δεύτερη θητεία. Την ίδια ώρα το “μπλοκ του εθνικισμού” που θέλει να συντηρεί και συντονίζει ο Ούγγρος πρωθυπουργός δεχόταν ένα ακόμα πλήγμα με την ήττα του Γιάνεζ Γιάνσα στη Σλοβενία.

Εφόσον το τελικό αποτέλεσμα είχε άλλη έκβαση, η Ευρώπη θα άλλαζε ριζικά. Η έτερη υποψήφιος δεν έκρυψε τη διάθεσή της να βγάλει τη χώρα από το ΝΑΤΟ. Σε μία περίοδο που η πανδημία δεν έχει σβήσει, η ενεργειακή κρίση επιτείνεται και εξελίσσεται σε οικονομική κανείς δεν είχε διάθεση για περαιτέρω ακροβασίες. Οι άνθρωποι προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους, να ανασυγκροτηθούν και να βρουν όραμα – ελπίδα για να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Επομένως η επικράτηση παίρνει χαρακτήρα σωσίβιας λέμβου. Η Ευρώπη μπορεί να “αναπνεύσει”, όπως λέει ο Jean-Dominique Giuliani (του ιδρύματος Robert Schuman).

Για καλή μας τύχη οι προσδοκίες του Όρμπαν διαψεύδονται, μάλλον πανηγυρικά. Το μέλλον δεν είναι αυτό που ονειρεύεται. “Η περιρρεύουσα ατμόσφαιρα αρχίζει να γίνεται ασφυκτική” για αυτόν, όπως δηλώνει ο Peter Kreko, διευθυντής του Political Capital της Βουδαπέστης. Οι συσχετισμοί αλλάζουν και τείνουν προς την προοδευτική κατεύθυνση. Για να επιβιώσει ο καπιταλισμός, ο νεοφιλελευθερισμός οφείλει να μπει σε καλούπια. Στο προσκήνιο δεν υπάρχει ούτε ο Τραμπ τη δεδομένη χρονική στιγμή, ούτε ο Σαλβίνι. Η Λεπέν έχει μόλις χάσει μία μεγάλη μάχη και ο Πούτιν βρίσκεται σε οριακή θέση. Όλα αυτά οδηγούν σε μία απομόνωση για τον ηγέτη της Ουγγαρίας.

Την ίδια ώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητάει την πυξίδα της στη νέα εποχή. Εκεί ο Μακρόν έχει την ευκαιρία να ηγηθεί και να πάρει κρίσιμες πρωτοβουλίες για το παρόν και το μέλλον του κόσμου. Ο Πρόεδρος της Γαλλίας έχει θέσει επί τάπητος τα ζητήματα της άμυνας, της ασφάλειας και της κλιματικής αλλαγής. Για να καταφέρει όμως να πείσει Γερμανούς, Ολλανδούς και τις υπόλοιπες κραταιές οικονομίες του Βορρά για το όραμά του πρέπει να δουλέψει επισταμένα και να αποφύγει λάθη που έκανε στην πρώτη του θητεία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο πολύ σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσουν οι συσχετισμοί κι οι συνεργασίες μεταξύ των μελών της.

Η επόμενη ημέρα κρύβει κινδύνους, δίνει όμως ταυτόχρονα την αίσθηση πως κάτι καλό μπορεί να γεννηθεί μέσα σε ένα πλαίσιο αβεβαιότητας. Οι άνθρωποι αρχίζουν σιγά σιγά να ενεργοποιούνται και να απαιτούν. Η παραίτηση θα δώσει αργά ή γρήγορα τη θέση της στην επαγρύπνηση. Οι διεθνείς ισορροπίες διαρκώς μεταβάλλονται. Μη ξεχνάτε πως στην Ήπειρό μας διεξάγεται πόλεμος και παράλληλα η διπλωματία προσπαθεί να αμβλύνει το χάσμα και να δώσει λύσεις. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις βουλευτικές εκλογές που ακολουθούν στη Γαλλία ζητούν “απαντήσεις” από τον Μακρόν.

Εύχομαι να έχει αντιληφθεί ο ίδιος ποιο είναι το διακύβευμα και πόσο σημαντικοί είναι ο ρόλος κι η θέση του. Το όνειρο του Μπάνον – που έφερε τον Τραμπ στην εξουσία και τον Λευκό Οίκο – εκπροσωπείται στην Ευρώπη από τον Όρμπαν που πρέπει να πάψει να ελπίζει και να διαμορφώνει υπέρ του δεδομένα. Τώρα είναι ίσως η καλύτερη δυνατή ευκαιρία, εκμεταλλευόμενοι άπαντες τους π΄ροους του Ταμείου Ανάκαμψης. Η Ευρώπη θα έχει μία ακόμα ευκαιρία να σβήσει τη φωτιά του εθνικισμού και του λαϊκισμού, αν όμως δεν τα καταφέρει, αυτή θα την κάψει