Kάθε εβδομάδα οι συντάκτες του αγαπημένου σας FAQ Team γράφουν  ποια πράγματα τους ανεβάζουν (ή τους κατεβάζουν) συναισθηματικά, ψυχολογικά και εγκεφαλικά!

Εύα Αναστασιάδου

👍 Η παράσταση Ερωτευμένα άλογα στο Ανοιχτό Θέατρο Παλαιού Ελαιουργείου Ελευσίνας. Μία ωδή στη διαφορετικότητα από  μια κολεκτίβα ηθοποιών και ατόμων με αναπηρία, που τολμούν να μιλούν για το ανοίκειο και το ανείπωτο μέσα από τη θεατρική επικοινωνία.

👎 Η εμμονή με την ποσότητα και όχι με την ποιότητα. Ο αλγόριθμος της Google που καταδυναστεύει τις ζωές μας και θέλει να ορίζει από το τι θα τρώμε μέχρι το τι μουσική θα ακούμε.

Δήμητρα Βασιλειάδη

👍 Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο που πέρασα μαζί με τη συνάδελφο και φίλη Σίντυ Χατζή στην όμορφη Ραφήνα. Ένας κοντινός προορισμός που σε βοηθάει να γεμίσεις τις μπαταρίες σου. Ναι, χρειαζόμαστε μία ανάσα από τη βαβούρα της πολυπληθούς Αθήνας για να παλέψουμε την καθημερινότητα και τη ρουτίνα.

👎 Στον επιχείλιο έρπη που με βρήκε πάλι μετά από σχεδόν ένα χρόνο. Η επανεμφάνισή του ήταν τόσο αναμενόμενη όσο και ανατολή του Ηλίου, με την υπάρχουσα κατάσταση που βιώνουμε όλοι.

Γεωργία Δρακάκη

👍 Το ατμοσφαιρικό Arteo στα Εξάρχεια, που άνοιξε πριν μερικούς μήνες. Το επισκέφθηκα πρώτη φορά την εβδομάδα που πέρασε και α)ήπια ένα πεντανόστιμο λευκό κρασί (αρκετή ποσότητα, μόλις 4 ευρώ) β)άκουσα συγκλονιστική μουσική (Κουέλης-Τατασόπουλος-Μέρμηγκας, τα λόγια είναι περιττά, ειδικά για την φωνή του Μέρμηγκα και τον αμανέ του) γ)ανυπομονώ να ξαναπάω. Ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι, ωραίος κόσμος, απλότητα και φροντίδα μες στο μαγαζί, τι άλλο να ζητήσεις;

👎 Οι κατσαρίδες άρχισαν να βγαίνουν παγανιά κανονικότατα. Στις σκάλες της πολυκατοικίες, στην Αθήνα παντού, γενικώς. Ξέρω πολύ καλά ότι, αργά ή γρήγορα, μες στο καλοκαίρι θα δω κάποια στο σαλόνι μου. Καλά, για το μπαλκόνι δεν το συζητώ. Βαθιές ανάσες. Και απολύμανση. Αλλά και πάλι, δεν γλιτώνουμε εντελώς.

Ειρήνη Δρίβα

👍 Από τις 7 έως τις 10 Ιουνίου θα παιχτεί ξανά, στην Πειραιώς 260, “Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι” του Μάριους φον Μάγενμπουργκ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή. Όσοι δεν προλάβατε να το δείτε, την προηγούμενη χρονιά, πρόκειται για μια παραβολή -στα όρια του παρανοϊκού- της πραγματικότητας που ζούμε. Ο σκηνοθέτης της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου καταπιάνεται με ένα σπάνια παιγμένο έργο του ανατρεπτικού δραματουργού της Schaubühne Μάριους φον Μάγενμπουργκ.

👎 Χάνω τις μέρες και ίσως χάνω και πολλά περισσότερα σε μία λούπα που δε ξέρω καν αν είναι δική μου. Τεράστια ανάγκη για απομόνωση την ίδια στιγμή που το σώμα και η ψυχή διψάει για ζωή. Μα δεν είναι η ζωή που θέλω και αυτό μου τη δίνει.

Νίκος Παγουλάτος

👍 Στους ανθρώπους που δεν φοβούνται τη γενναιοδωρία.

👎 Μια σύντομη βραδινή βόλτα στο κέντρο της Αθηνάς είναι αρκετή για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι έχουμε παραδώσει πλήρως τα «κλειδιά» της πόλης στους τουρίστες, χωρίς καν να υπάρχουν οι αντίστοιχες υποδομές για να υποστηρίξουν τον υπερτουρισμό. Όχι, η Πλάκα δεν χρειάζεται να θυμίζει γραφικό σοκάκι στην Αμοργό ούτε τα πέριξ του Συντάγματος στην Πάρο. Κάθε πόλη οφείλει να έχει «ταυτότητα» και η Αθήνα την έχασε -ίσως ξέμεινε σε κάνα Airbnb.

Γιάννης Παπαϊωάννου

👍 Τα Post-It που γράφω στον εαυτό μου. Είναι μια καλή άσκηση για να θυμάμαι ή να ξεκολλάω ή να μην χάνω το δρόμο μου. «Ζήσε! Τώρα». «Φανερώσου λίγο! Εξερεύνησε τον φυσικό κόσμο ακόμη και σ’ αυτό το μικρό άλσος δίπλα στο σπίτι σου. Ξέχασε τη φήμη σου. Βάλε τα γυμνά σου πόδια να νιώσουν το γρασίδι. Δημιούργησε κάτι καινούργιο!». Όπως είχε γράψει κάποτε και ο μεγάλος Llewelyn Powys στο “Glory of Life”: «Καμιά φορά χρειάζεται να ασχολούμαστε λιγότερο με την κοινωνία και λίγο βαθύτερα με την ύπαρξη μας».

👎 Υπάρχει κανένας έξυπνος να πει στους πολιτικούς αρχηγούς ότι τα κοινωνικά δίκτυα έχουν εξαντληθεί εδώ και πολύ καιρό, πολύ πριν τη συγκλονιστική πτώση της Meta και πολύ πριν αναλάβει ο Μασκ το Twitter. Το Instagram, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα posh σκουπιδαριό του κυβερνοχώρου και το TikTok ο αντιπρόσωπος της στιγμιαίας βίντεο κ@βλας μιας χαζοχαρούμενης γενιάς. (Btw, μιλώντας για το TikTok, ναι, έχει έναν φοβερό αλγόριθμο. Ναι, οι νεότερες γενιές το λατρεύουν. Ναι, η αύξηση των χρηστών του είναι εκρηκτική. Αλλά ουσιαστικά ανήκει στην κινεζική κυβέρνηση, όπως και τα data που μοιράζετε σε αυτό ξεφτέρια μου!).

Χριστιάνα Στυλιανού

👍 Το βιβλίο του Paul Tillich «Η Ελπίδα Ενάντια στην Ελπίδα» που μόλις κυκλοφορησε από τις εκδόσεις Firebranς με εισαγωγή και μετάφραση του Δημήτρη Μ. Μόσχου.

👎 Το εργατικό δυστύχημα στο Πέραμα που μας θυμίζει ότι οι ζωές των εργατών δεν έχουν αξία για το καιφάλαιο και καθίστανται αναλώσιμοι.

Μίλτος Τόσκας

👍 Μεγάλο ενδιαφέρον έχει η θεατρική παράσταση  “Προσοχή εκτελούνται Έργα” που αναδεικνύει τα κακώς κείμενα μιας “κορεσμένης” κοινωνίας με χιούμορ. Επίσης τα θερινά σινεμά έχουν ανοίξει κι έχουμε κάθε βράδυ ξεχωριστές επιλογές. Ειδικά τώρα που οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν. Το “Χρονοκαταφύγιο” του Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ από τον Ίκαρο και το “Αρκτικό Καλοκαίρι ” του Damon Galgut από της Διόπτρα αξίζουν την προσοχής μας.

👎 Στα αρνητικά το γεγονός ότι μπήκαμε σε μια ακόμα προεκλογική περίοδο με φόντο τις εκλογές της 25ης Ιουνίου και πάλι όμως φαντάζει αδύνατο να επιβληθεί μια προγραμματική ατζέντα με στόχευση την πλειοψηφία των πολιτών. Ακόμα το γεγονός της αλλαγής του καιρού, κάθε ημέρα, μέσα στην ίδια ημέρα που δημιουργεί τριγμούς κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Σίντυ Χατζή

👍 Τα βιβλία «Σκέψεις για το πρόβλημα του Έρωτα» και «Η Σεξουαλικότητα και το Εγώ» της Λου Αντρέας-Σαλομέ. Μικρά δοκίμια που ενώ γράφτηκαν πάνω από έναν αιώνα πριν, μου έκανε εντύπωση πόσο σύχρονα κι επίκαιρα ήταν.

👎 Η μουντίλα του καιρού αυτού. Πότε θα δούμε γαλάζιο ουρανό και πότε θα νιώσουμε επιτέλους λίγο καλοκαίρι στο πετσί μας;