Μια εβδομάδα πριν την γιορτή μου (του Αγίου Γεωργίου), αποφάσισα με μερικούς φίλους να στήσουμε ένα πικ νικ, σαν γιορτή, στο πάρκο του Βενιζέλου, δίπλα στο Μετρό Μέγαρο Μουσικής.
Θα φέρναμε καθένας κρασί, γλυκά, μεζέδες και θα περνούσαμε μερικές ώρες την Κυριακή, κάτω από τον αθηναϊκό ουρανό, ακούγοντας μουσική.
Για μένα, που τρέμω και μόνο στην ιδέα (και στην ανάμνηση) του camping, το πικ νικ σαν πρότζεκτ δεν ακούγεται και τόσο υπέροχο. Θα προτιμούσα, αν είχα την δυνατότητα, να μαζέψω τους φίλους σε ένα μαγαζί, να φάμε και να πιούμε «σαν άνθρωποι». Αν ήταν χειμώνας θα τους μάζευα σπίτι, όπως συνηθίζω, για σαλονάδα με τσούγκρες, κάπνισμα, αρειμάνιες αναλύσεις και, στην ζούλα, κανά χορευτικό στο χωλάκι.
Αλλά, με χαρά Θεού και καιρό-προάγγελο καλοκαιριού και με όχι και πάρα πολλά χρήματα να περισσεύουν (οποία έκπληξις), το να μαζευτούμε δέκα δεκαπέντε άτομα και να στήσουμε κατάσταση στο πάρκο, μάλλον ήταν η καλύτερη ιδέα.
Και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα, κι ας μην έχετε γιορτή ή γενέθλια. Νιώσαμε ελευθερία, συνδέσαμε τα κινητά μας με το ηχείο, τριγύρω έπαιζαν παιδιά, παραδίπλα μας άλλες παρέες είχαν φτιάξει την δική τους φάση, τα χέρια μας άγγιξαν γρασίδι και μαυρίσαμε και λίγο στην μύτη και τους ώμους. Άσε που φωτογραφηθήκαμε για πρώτη φορά στα πόδια του ορειχάλκινου Ελευθερίου Βενιζέλου (τι επιβλητικό, τι όμορφο άγαλμα), επιβεβαιώνοντας στα κεφάλια μας για ακόμα μια φορά την ρήση ότι την Αθήνα μπορείς να την ζεις συνεχώς σαν τουρίστας, αρκεί να έχεις διάθεση.
Μπροστά μας, βούιζε η Βασιλίσσης Σοφίας. Κι εμείς αναρωτηθήκαμε γιατί δεν το’ χαμε κάνει πιο πριν αυτό το πικ νικ, αλλά, τουλάχιστον, υποσχεθήκαμε πως θα το επαναλάβουμε σύντομα-έρχεται και Πρωτομαγιά.
Οδηγός πικ νικ για πρωτάρηδες
Θα χρειαστείτε ψάθες για να κάτσει ο κόσμος. Μπορεί, βέβαια, καθένας να φέρει την δική του αρίδα. Μην ξεχάσετε και ένα μεγάλο τραπεζομάντηλο ή ριχτάρι για να απλώσετε στην μέση και να βάλετε τα καλούδια.
Προβλέψτε για λίγο, έστω, πάγο. Θυμηθείτε χαρτοπετσέτες και ποτηράκια, καλύτερα χάρτινα. Μην μπλέξετε με πιάτα, καλύτερα ξύλινα πιρουνάκια ή μεγάλες οδοντογλυφίδες για το τσιμπολόγημα.
Βολέψτε τους μεζέδες σε τάπερ: τυροπιτάκια, κεφτεδάκια, κοτομπουκιές, λουκάνικα, τυράκια, κριτσίνια. Προσέξτε τι θα αφήσετε στο χώμα/γρασίδι, υπάρχουν και τα μυρμήγκια! Φτιάξτε αυτοσχέδια σταχτοδοχεία για τους καπνιστές. Μην παίζετε μουσική όλη την ώρα στη διαπασών, μπορεί οι άλλοι θαμώνες του πάρκου να μην έχουν όρεξη για Cure, Φουρέιρα ή Καίτη Γαρμπή.
Φροντίστε στην καθαριότητα μετά-φέρτε χάρτινες ή πλαστικές σακούλες για το μάζεμα. Έχετε καλά φορτισμένο κινητό για τα απαραίτητα ντοκουμέντα, αλλά και την αναπαραγωγή μουσικής.
Ραντεβού στο πάρκο!
Μια εβδομάδα πριν την γιορτή μου (του Αγίου Γεωργίου), αποφάσισα με μερικούς φίλους να στήσουμε ένα πικ νικ, σαν γιορτή, στο πάρκο του Βενιζέλου, δίπλα στο Μετρό Μέγαρο Μουσικής.
Θα φέρναμε καθένας κρασί, γλυκά, μεζέδες και θα περνούσαμε μερικές ώρες την Κυριακή, κάτω από τον αθηναϊκό ουρανό, ακούγοντας μουσική.
Για μένα, που τρέμω και μόνο στην ιδέα (και στην ανάμνηση) του camping, το πικ νικ σαν πρότζεκτ δεν ακούγεται και τόσο υπέροχο. Θα προτιμούσα, αν είχα την δυνατότητα, να μαζέψω τους φίλους σε ένα μαγαζί, να φάμε και να πιούμε «σαν άνθρωποι». Αν ήταν χειμώνας θα τους μάζευα σπίτι, όπως συνηθίζω, για σαλονάδα με τσούγκρες, κάπνισμα, αρειμάνιες αναλύσεις και, στην ζούλα, κανά χορευτικό στο χωλάκι.
Αλλά, με χαρά Θεού και καιρό-προάγγελο καλοκαιριού και με όχι και πάρα πολλά χρήματα να περισσεύουν (οποία έκπληξις), το να μαζευτούμε δέκα δεκαπέντε άτομα και να στήσουμε κατάσταση στο πάρκο, μάλλον ήταν η καλύτερη ιδέα.
Και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα, κι ας μην έχετε γιορτή ή γενέθλια. Νιώσαμε ελευθερία, συνδέσαμε τα κινητά μας με το ηχείο, τριγύρω έπαιζαν παιδιά, παραδίπλα μας άλλες παρέες είχαν φτιάξει την δική τους φάση, τα χέρια μας άγγιξαν γρασίδι και μαυρίσαμε και λίγο στην μύτη και τους ώμους. Άσε που φωτογραφηθήκαμε για πρώτη φορά στα πόδια του ορειχάλκινου Ελευθερίου Βενιζέλου (τι επιβλητικό, τι όμορφο άγαλμα), επιβεβαιώνοντας στα κεφάλια μας για ακόμα μια φορά την ρήση ότι την Αθήνα μπορείς να την ζεις συνεχώς σαν τουρίστας, αρκεί να έχεις διάθεση.
Μπροστά μας, βούιζε η Βασιλίσσης Σοφίας. Κι εμείς αναρωτηθήκαμε γιατί δεν το’ χαμε κάνει πιο πριν αυτό το πικ νικ, αλλά, τουλάχιστον, υποσχεθήκαμε πως θα το επαναλάβουμε σύντομα-έρχεται και Πρωτομαγιά.
Οδηγός πικ νικ για πρωτάρηδες
Θα χρειαστείτε ψάθες για να κάτσει ο κόσμος. Μπορεί, βέβαια, καθένας να φέρει την δική του αρίδα. Μην ξεχάσετε και ένα μεγάλο τραπεζομάντηλο ή ριχτάρι για να απλώσετε στην μέση και να βάλετε τα καλούδια.
Προβλέψτε για λίγο, έστω, πάγο. Θυμηθείτε χαρτοπετσέτες και ποτηράκια, καλύτερα χάρτινα. Μην μπλέξετε με πιάτα, καλύτερα ξύλινα πιρουνάκια ή μεγάλες οδοντογλυφίδες για το τσιμπολόγημα.
Βολέψτε τους μεζέδες σε τάπερ: τυροπιτάκια, κεφτεδάκια, κοτομπουκιές, λουκάνικα, τυράκια, κριτσίνια. Προσέξτε τι θα αφήσετε στο χώμα/γρασίδι, υπάρχουν και τα μυρμήγκια! Φτιάξτε αυτοσχέδια σταχτοδοχεία για τους καπνιστές. Μην παίζετε μουσική όλη την ώρα στη διαπασών, μπορεί οι άλλοι θαμώνες του πάρκου να μην έχουν όρεξη για Cure, Φουρέιρα ή Καίτη Γαρμπή.
Φροντίστε στην καθαριότητα μετά-φέρτε χάρτινες ή πλαστικές σακούλες για το μάζεμα. Έχετε καλά φορτισμένο κινητό για τα απαραίτητα ντοκουμέντα, αλλά και την αναπαραγωγή μουσικής.
Ραντεβού στο πάρκο!
