Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ένας 27χρονος χιμπατζής, ο Μπαζού, κατάφερε να δραπετεύσει από τον περιφραγμένο χώρο στον οποίο ζούσε φυλακισμένος μαζί με τους υπόλοιπους χιμπατζήδες της ομάδας του μέσα στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο και να ξεφύγει από τα όριά του, με αποτέλεσμα, να ενεργοποιηθούν τα πρωτόκολλα που ισχύουν σε τέτοιες περιπτώσεις και επειδή το ζώο δεν μπορούσε να περιοριστεί και να ελεγχθεί η αντίδρασή του, θανατώθηκε με πυροβόλο όπλο από τους φροντιστές του.
View this post on Instagram
Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του πάρκου, κ.Λεσουέρ αλλά και τον επί δεκαπέντε χρόνια φροντιστή του κ. Μπάλα, ο χιμπατζής δεν μπορούσε να ναρκωθεί επειδή βρισκόταν υπό έξαρση αδρεναλίνης και για να τον πιάσει η αναισθησία θα χρειαζόταν αρκετός χρόνος, κάτι το οποίο θεωρήθηκε επικίνδυνο για τις δυνητικές επιδράσεις του, καθώς θα έθετε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
View this post on Instagram
Ο λόγος που ο alpha male χιμπατζής της ομάδας δραπέτευσε από το “κλουβί” του ήταν ότι εδώ και λίγο καιρό επικρατούσαν διαμάχες με τα υπόλοιπα αρσενικά της ομάδας για το ποιο θα επικρατήσει ( εδώ εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν προέβλεψαν οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου τη δυνητική εξέλιξη, ώστε να αποφευχθεί ένας καυγάς που θα αποβεί μοιραίος). Το ζώο ήταν τόσο θυμωμένο από τους διαπληκτισμούς αυτούς που θέλησε να ξεφύγει από την υπόλοιπη ομάδα του και δεν το σταμάτησαν ούτε τα ηλεκτροφόρα σύρματα τα οποία υπάρχουν περιμετρικά του χώρου στον οποίο βρισκόταν κρατούμενο.
View this post on Instagram
Όταν λοιπόν όλα αυτά έκαναν τον Μπαζού να ξεφύγει από τον έλεγχο της ομάδας των φροντιστών αλλά και των ορίων της περίφραξης του πάρκου, σύμφωνα με τους υπεύθυνους ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της δυνητικής επικινδυνότητάς του ήταν να “εξουδετερωθεί” όπως τόνισαν οι ίδιοι, δηλαδή να θανατωθεί ή καλύτερα -ας μην φοβόμαστε τις λέξεις- να δολοφονηθεί.
View this post on Instagram
To περιστατικό αυτό, είναι το δεύτερο το οποίο συμβαίνει στα 23 χρόνια λειτουργίας του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, καθώς το 2018 είχαν επίσης ξεφύγει δυο τζάγκουαρ τα οποία δυστυχώς και πάλι θανατώθηκαν από τους υπεύθυνους του κήπου.
View this post on Instagram
Η θανάτωση του Μπαζού όσο “αναγκαία” κι αν παρουσιάστηκε από τον ιδιοκτήτη και την ομάδα των φροντιστών του, προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στον κόσμο, με απλούς πολίτες να διαμαρτύρονται στα social media και φιλοζωικές οργανώσεις να συγκεντρώνονται έξω από το πάρκο την Κυριακή το απόγευμα, για να δηλώσουν την διαφωνία τους με τη γενικότερη λειτουργία ενός τέτοιου χώρου στον οποίο άγρια ζώα φυλακίζονται και παρουσιάζονται ως θέαμα προς οικονομικό όφελος των ανθρώπων.
View this post on Instagram
Ανάμεσα στους διαδηλωτές για την κατάργηση των ζώων σε αιχμαλωσία ήταν και η Έλενα Ακρίτα η οποία δήλωσε πως “τα παιδιά μας δεν θα μάθουν να αγαπάνε τα ζώα όταν τα βλέπουν μέσα σε κλουβιά πετώντας τους μπανάνες, αλλά υιοθετώντας ένα αδέσποτο.”
View this post on Instagram
Συνολικά, οι δηλώσεις του ιδιοκτήτη του πάρκου κ. Λεσουέρ στον δημοσιογράφο Σωτήρη Σκουλούδη τόσο για τις συνθήκες λειτουργίας του Πάρκου, όσο και για την τήρηση των κανόνων ευζωίας των ζώων, είναι οι εξής: “Δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για οποιονδήποτε επισκέπτη του πάρκου, με τον τρόπο που διαχειριστήκαμε το περιστατικό. Τα αντανακλαστικά μας και τα πρωτόκολλα που εφαρμόστηκαν ήταν άμεσα. Εδώ μιλάμε για ένα ζώο που έφυγε κυνηγημένο από τα άλλα ζώα, σε κατάσταση πανικού, που κατάφερε μάλιστα και βγήκε έξω από τα όρια του πάρκου… Οι πρώτες αντιδράσεις του προσωπικού ήταν να προσπαθήσουν να το φέρουν πίσω στον χώρο. Επί 15 λεπτά προσπαθούσαν, πριν καταλήξουμε στην θλιβερή και τραγική για εμάς απόφαση της θανάτωσης. Η θανάτωση, ήταν επιβεβλημένη, διότι η διαδικασία της νάρκωσης δεν λειτουργεί σε ζώο σε αυτή την κατάσταση πανικού. Θα χρειάζονταν τουλάχιστον 10 λεπτά για να πιάσει, ενώ το ίδιο, βλέποντας ότι το χτύπησαν άνθρωποι, θα στρεφόταν εναντίον τους. Τον χιμπατζή τον έχουμε 15 χρόνια… Κατανοώ τη στεναχώρια των φιλόζωων και όλων, αλλά πρέπει να καταλαβαινετε και τη δική μας στεναχώρια… Υπάρχει ομάδα 12 ατόμων που φροντίζουν αυτό το ζώο επί 15 χρόνια! Καταλαβαινετε τι σοκ ήταν για εμας αυτή η τελική απόφαση. Δεν υπήρχε όμως άλλος τρόπος. Το προσωπικό μας είναι άρτια εκπαιδευμένο για όλα τα σενάρια, ενώ κάνουμε συχνά τέτοια ασκήσεις για τη διαχείριση αυτών των περιστατικών. Μάλιστα, 6-7 έτομα έχουν ειδικό πιστοποiητικό και στη χρήση των όπλων, όσο και στον εξοπλισμό της νάρκωσης.Είμαστε ήδη κέντρο διαχείρισης άγριας ζωής. Συμμετέχουμε σε 70 προγράμματα διασωσης, βοηθαμε όλες τις φιλοζωικές οργανώσεις άγριας ζωής, όπως και συμμετέχουμε σε προσπάθειες διάσωσης ειδών υπό εξαφάνιση. Τι περισσοτερο να κανουμε δηλαδή; Η ευζωία των ζώων είναι εξαιρετική, δεν ακολουθούμε απλά τις διεθνείς προδιαγραφές, αλλά τις ξεπερνούμε. Πρέπει ο κόσμος να ξέρει ότι όλα τα ζώα που έχουμε ειναι γεννημένα σε αιχμαλωσία – 4η, 5ης και 6ης γενιάς, δηλαδή, γεννημενα σε ζωολογικά πάρκα… Τα προγράμματα διατροφής τους είναι τα καλύτερα, η υγεία τους παρακολουθείται καθημερινά από εξειδικευμένους κτηνιάτρους, ενώ οι χώροι όπου ζουν είναι μεγαλύτεροι από ότι προβλέπεται στις προδιαγραφές.”
View this post on Instagram
Το θέμα που θα εξετάσουμε εδώ όμως δεν είναι το κατά πόσον το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο τήρησε τις προδιαγραφές ή ενήργησε σύμφωνα με τα πρωτόκολλα, αλλά η γενικότερη νοοτροπία σχετικά με την ανάγκη ή μη λειτουργίας ζωολογικών κήπων γενικά.
View this post on Instagram
Ξεκινώντας λοιπόν αυτή τη συζήτηση, θα παραθέσουμε ένα βίντεο το οποίο έχει δημιουργήσει η PETA, με πρωταγωνιστή έναν γορίλα, ο οποίος βρίσκεται σε αιχμαλωσία, χλευάζεται από μικρά παιδιά τα οποία τον επισκέπτονται σε ζωολογικό κήπο και ακούγοντας το κομμάτι “I want to break free” στο walkman του επιχειρεί να διεκδικήσει την ελευθερία του:
Σε αυτό το βίντεο, συνοψίζεται ολόκληρη η νοοτροπία που θα πρέπει να αναθεωρηθεί όσον αφορά στην πρακτική της αιχμαλωσίας ζώων που βρίσκονται σε ζωολογικούς κήπους ή πάρκα, ακόμα κι αν έχουν γεννηθεί υπό αυτές τις συνθήκες, καθώς η θέση τους δεν είναι σε κλουβιά έστω κι αν αυτά είναι πολυτελείας, αλλά στο φυσικό τους περιβάλλον.
View this post on Instagram
Εδώ και αρκετά χρόνια, στα τσίρκα, έχει απαγορευτεί η παρουσία άγριων ζώων τα οποία χρησιμοποιούνταν για να κάνουν διάφορα “νούμερα” και να “διασκεδάζουν” τον κόσμο, καθώς κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με την αξιοπρέπεια της ύπαρξής τους. Κάτι τέτοιο, καλό θα ήταν να εφαρμοστεί πλέον και στους ζωολογικούς κήπους παγκοσμίως, καθώς οι συνθήκες αιχμαλωσίας βλάπτουν την ψυχική υγεία των ζώων τα οποία δεν προορίζονται για να ζουν σε περιφραγμένους χώρους αλλά στα φυσικά περιβάλλοντά τους. Το να πηγαίνει ο άνθρωπος να βλέπει τα άγρια ζώα σε τέτοιες συνθήκες δεν τον μαθαίνει τίποτε το σωστό γι αυτά, διότι ο παραλληλισμός είναι να πηγαίνει να επισκέπτεται ανθρώπους μέσα σε φυλακές- περνάει λάθος μήνυμα.
View this post on Instagram
Αυτό που θα μπορούσε να γίνει είναι να μετατραπούν τα ζωολογικά πάρκα σε κέντρα διάσωσης και περίθαλψης της άγριας ζωής με κρατική χρηματοδότηση, ώστε να μην πληρώνουν εισητήρια οι επισκέπτες και τα ζώα να αντιμετωπίζονται σαν αντικείμενα οικονομικής εκμετάλλευσης, το προσωπικό να είναι πλήρως καταρτισμένο στην διαχείρηση και το σεβασμό των άγριων ζώων και όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά να επιστρέφουν στο φυσικό τους περιβάλλον. Κάτι τέτοιο σταδιακά θα φτάσει στην πλήρη κατάργηση των ζωολογικών κήπων παγκοσμίως μετατρέποντας τους ήδη υπάρχοντες σε κέντρα διάσωσης της άγριας ζωής και όχι σε καταστήματα με ζώα σε βιτρίνες στα οποία οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά θα τα κοιτούν σαν προϊόντα προς αγορά, διαιωνίζοντας έτσι τη λογική της ασέβειας προς την ελευθερία τους και το δικαίωμά τους να ζουν στη φύση όπου προορίζονται.
View this post on Instagram
Κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επισκεφθεί τέτοιους χώρους και έχουμε δει τι σημαίνει τα ζώα να βρίσκοται σε περιορισμό. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να κοιτάς ένα περήφανο λιοντάρι να βρίσκεται κλεισμένο μέσα σε μερικά τετραγωνικά μέτρα κόβοντας βόλτες γύρω από τον εαυτό του καθώς ενστικτωδώς μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν ανήκει πραγματικά εκεί. Κοιτώντας τα έγκλειστα άγρια ζώα μέσα σε κλουβιά, μια μόνο φράση θα έπρεπε να μας έρχεται στο μυαλό μαζί με τον αδικοχαμένο Μπαζού ο οποίος πλήρωσε την ελευθερία του με το ύψιστο τίμημα, την ίδια του τη ζωή: “Όσο κι αν χτίζουν φυλακές και ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό κι όλο θα δραπετεύει.”
View this post on Instagram
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ένας 27χρονος χιμπατζής, ο Μπαζού, κατάφερε να δραπετεύσει από τον περιφραγμένο χώρο στον οποίο ζούσε φυλακισμένος μαζί με τους υπόλοιπους χιμπατζήδες της ομάδας του μέσα στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο και να ξεφύγει από τα όριά του, με αποτέλεσμα, να ενεργοποιηθούν τα πρωτόκολλα που ισχύουν σε τέτοιες περιπτώσεις και επειδή το ζώο δεν μπορούσε να περιοριστεί και να ελεγχθεί η αντίδρασή του, θανατώθηκε με πυροβόλο όπλο από τους φροντιστές του.
View this post on Instagram
Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του πάρκου, κ.Λεσουέρ αλλά και τον επί δεκαπέντε χρόνια φροντιστή του κ. Μπάλα, ο χιμπατζής δεν μπορούσε να ναρκωθεί επειδή βρισκόταν υπό έξαρση αδρεναλίνης και για να τον πιάσει η αναισθησία θα χρειαζόταν αρκετός χρόνος, κάτι το οποίο θεωρήθηκε επικίνδυνο για τις δυνητικές επιδράσεις του, καθώς θα έθετε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
View this post on Instagram
Ο λόγος που ο alpha male χιμπατζής της ομάδας δραπέτευσε από το “κλουβί” του ήταν ότι εδώ και λίγο καιρό επικρατούσαν διαμάχες με τα υπόλοιπα αρσενικά της ομάδας για το ποιο θα επικρατήσει ( εδώ εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν προέβλεψαν οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου τη δυνητική εξέλιξη, ώστε να αποφευχθεί ένας καυγάς που θα αποβεί μοιραίος). Το ζώο ήταν τόσο θυμωμένο από τους διαπληκτισμούς αυτούς που θέλησε να ξεφύγει από την υπόλοιπη ομάδα του και δεν το σταμάτησαν ούτε τα ηλεκτροφόρα σύρματα τα οποία υπάρχουν περιμετρικά του χώρου στον οποίο βρισκόταν κρατούμενο.
View this post on Instagram
Όταν λοιπόν όλα αυτά έκαναν τον Μπαζού να ξεφύγει από τον έλεγχο της ομάδας των φροντιστών αλλά και των ορίων της περίφραξης του πάρκου, σύμφωνα με τους υπεύθυνους ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της δυνητικής επικινδυνότητάς του ήταν να “εξουδετερωθεί” όπως τόνισαν οι ίδιοι, δηλαδή να θανατωθεί ή καλύτερα -ας μην φοβόμαστε τις λέξεις- να δολοφονηθεί.
View this post on Instagram
To περιστατικό αυτό, είναι το δεύτερο το οποίο συμβαίνει στα 23 χρόνια λειτουργίας του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, καθώς το 2018 είχαν επίσης ξεφύγει δυο τζάγκουαρ τα οποία δυστυχώς και πάλι θανατώθηκαν από τους υπεύθυνους του κήπου.
View this post on Instagram
Η θανάτωση του Μπαζού όσο “αναγκαία” κι αν παρουσιάστηκε από τον ιδιοκτήτη και την ομάδα των φροντιστών του, προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στον κόσμο, με απλούς πολίτες να διαμαρτύρονται στα social media και φιλοζωικές οργανώσεις να συγκεντρώνονται έξω από το πάρκο την Κυριακή το απόγευμα, για να δηλώσουν την διαφωνία τους με τη γενικότερη λειτουργία ενός τέτοιου χώρου στον οποίο άγρια ζώα φυλακίζονται και παρουσιάζονται ως θέαμα προς οικονομικό όφελος των ανθρώπων.
View this post on Instagram
Ανάμεσα στους διαδηλωτές για την κατάργηση των ζώων σε αιχμαλωσία ήταν και η Έλενα Ακρίτα η οποία δήλωσε πως “τα παιδιά μας δεν θα μάθουν να αγαπάνε τα ζώα όταν τα βλέπουν μέσα σε κλουβιά πετώντας τους μπανάνες, αλλά υιοθετώντας ένα αδέσποτο.”
View this post on Instagram
Συνολικά, οι δηλώσεις του ιδιοκτήτη του πάρκου κ. Λεσουέρ στον δημοσιογράφο Σωτήρη Σκουλούδη τόσο για τις συνθήκες λειτουργίας του Πάρκου, όσο και για την τήρηση των κανόνων ευζωίας των ζώων, είναι οι εξής: “Δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για οποιονδήποτε επισκέπτη του πάρκου, με τον τρόπο που διαχειριστήκαμε το περιστατικό. Τα αντανακλαστικά μας και τα πρωτόκολλα που εφαρμόστηκαν ήταν άμεσα. Εδώ μιλάμε για ένα ζώο που έφυγε κυνηγημένο από τα άλλα ζώα, σε κατάσταση πανικού, που κατάφερε μάλιστα και βγήκε έξω από τα όρια του πάρκου… Οι πρώτες αντιδράσεις του προσωπικού ήταν να προσπαθήσουν να το φέρουν πίσω στον χώρο. Επί 15 λεπτά προσπαθούσαν, πριν καταλήξουμε στην θλιβερή και τραγική για εμάς απόφαση της θανάτωσης. Η θανάτωση, ήταν επιβεβλημένη, διότι η διαδικασία της νάρκωσης δεν λειτουργεί σε ζώο σε αυτή την κατάσταση πανικού. Θα χρειάζονταν τουλάχιστον 10 λεπτά για να πιάσει, ενώ το ίδιο, βλέποντας ότι το χτύπησαν άνθρωποι, θα στρεφόταν εναντίον τους. Τον χιμπατζή τον έχουμε 15 χρόνια… Κατανοώ τη στεναχώρια των φιλόζωων και όλων, αλλά πρέπει να καταλαβαινετε και τη δική μας στεναχώρια… Υπάρχει ομάδα 12 ατόμων που φροντίζουν αυτό το ζώο επί 15 χρόνια! Καταλαβαινετε τι σοκ ήταν για εμας αυτή η τελική απόφαση. Δεν υπήρχε όμως άλλος τρόπος. Το προσωπικό μας είναι άρτια εκπαιδευμένο για όλα τα σενάρια, ενώ κάνουμε συχνά τέτοια ασκήσεις για τη διαχείριση αυτών των περιστατικών. Μάλιστα, 6-7 έτομα έχουν ειδικό πιστοποiητικό και στη χρήση των όπλων, όσο και στον εξοπλισμό της νάρκωσης.Είμαστε ήδη κέντρο διαχείρισης άγριας ζωής. Συμμετέχουμε σε 70 προγράμματα διασωσης, βοηθαμε όλες τις φιλοζωικές οργανώσεις άγριας ζωής, όπως και συμμετέχουμε σε προσπάθειες διάσωσης ειδών υπό εξαφάνιση. Τι περισσοτερο να κανουμε δηλαδή; Η ευζωία των ζώων είναι εξαιρετική, δεν ακολουθούμε απλά τις διεθνείς προδιαγραφές, αλλά τις ξεπερνούμε. Πρέπει ο κόσμος να ξέρει ότι όλα τα ζώα που έχουμε ειναι γεννημένα σε αιχμαλωσία – 4η, 5ης και 6ης γενιάς, δηλαδή, γεννημενα σε ζωολογικά πάρκα… Τα προγράμματα διατροφής τους είναι τα καλύτερα, η υγεία τους παρακολουθείται καθημερινά από εξειδικευμένους κτηνιάτρους, ενώ οι χώροι όπου ζουν είναι μεγαλύτεροι από ότι προβλέπεται στις προδιαγραφές.”
View this post on Instagram
Το θέμα που θα εξετάσουμε εδώ όμως δεν είναι το κατά πόσον το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο τήρησε τις προδιαγραφές ή ενήργησε σύμφωνα με τα πρωτόκολλα, αλλά η γενικότερη νοοτροπία σχετικά με την ανάγκη ή μη λειτουργίας ζωολογικών κήπων γενικά.
View this post on Instagram
Ξεκινώντας λοιπόν αυτή τη συζήτηση, θα παραθέσουμε ένα βίντεο το οποίο έχει δημιουργήσει η PETA, με πρωταγωνιστή έναν γορίλα, ο οποίος βρίσκεται σε αιχμαλωσία, χλευάζεται από μικρά παιδιά τα οποία τον επισκέπτονται σε ζωολογικό κήπο και ακούγοντας το κομμάτι “I want to break free” στο walkman του επιχειρεί να διεκδικήσει την ελευθερία του:
Σε αυτό το βίντεο, συνοψίζεται ολόκληρη η νοοτροπία που θα πρέπει να αναθεωρηθεί όσον αφορά στην πρακτική της αιχμαλωσίας ζώων που βρίσκονται σε ζωολογικούς κήπους ή πάρκα, ακόμα κι αν έχουν γεννηθεί υπό αυτές τις συνθήκες, καθώς η θέση τους δεν είναι σε κλουβιά έστω κι αν αυτά είναι πολυτελείας, αλλά στο φυσικό τους περιβάλλον.
View this post on Instagram
Εδώ και αρκετά χρόνια, στα τσίρκα, έχει απαγορευτεί η παρουσία άγριων ζώων τα οποία χρησιμοποιούνταν για να κάνουν διάφορα “νούμερα” και να “διασκεδάζουν” τον κόσμο, καθώς κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με την αξιοπρέπεια της ύπαρξής τους. Κάτι τέτοιο, καλό θα ήταν να εφαρμοστεί πλέον και στους ζωολογικούς κήπους παγκοσμίως, καθώς οι συνθήκες αιχμαλωσίας βλάπτουν την ψυχική υγεία των ζώων τα οποία δεν προορίζονται για να ζουν σε περιφραγμένους χώρους αλλά στα φυσικά περιβάλλοντά τους. Το να πηγαίνει ο άνθρωπος να βλέπει τα άγρια ζώα σε τέτοιες συνθήκες δεν τον μαθαίνει τίποτε το σωστό γι αυτά, διότι ο παραλληλισμός είναι να πηγαίνει να επισκέπτεται ανθρώπους μέσα σε φυλακές- περνάει λάθος μήνυμα.
View this post on Instagram
Αυτό που θα μπορούσε να γίνει είναι να μετατραπούν τα ζωολογικά πάρκα σε κέντρα διάσωσης και περίθαλψης της άγριας ζωής με κρατική χρηματοδότηση, ώστε να μην πληρώνουν εισητήρια οι επισκέπτες και τα ζώα να αντιμετωπίζονται σαν αντικείμενα οικονομικής εκμετάλλευσης, το προσωπικό να είναι πλήρως καταρτισμένο στην διαχείρηση και το σεβασμό των άγριων ζώων και όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά να επιστρέφουν στο φυσικό τους περιβάλλον. Κάτι τέτοιο σταδιακά θα φτάσει στην πλήρη κατάργηση των ζωολογικών κήπων παγκοσμίως μετατρέποντας τους ήδη υπάρχοντες σε κέντρα διάσωσης της άγριας ζωής και όχι σε καταστήματα με ζώα σε βιτρίνες στα οποία οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά θα τα κοιτούν σαν προϊόντα προς αγορά, διαιωνίζοντας έτσι τη λογική της ασέβειας προς την ελευθερία τους και το δικαίωμά τους να ζουν στη φύση όπου προορίζονται.
View this post on Instagram
Κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επισκεφθεί τέτοιους χώρους και έχουμε δει τι σημαίνει τα ζώα να βρίσκοται σε περιορισμό. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να κοιτάς ένα περήφανο λιοντάρι να βρίσκεται κλεισμένο μέσα σε μερικά τετραγωνικά μέτρα κόβοντας βόλτες γύρω από τον εαυτό του καθώς ενστικτωδώς μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν ανήκει πραγματικά εκεί. Κοιτώντας τα έγκλειστα άγρια ζώα μέσα σε κλουβιά, μια μόνο φράση θα έπρεπε να μας έρχεται στο μυαλό μαζί με τον αδικοχαμένο Μπαζού ο οποίος πλήρωσε την ελευθερία του με το ύψιστο τίμημα, την ίδια του τη ζωή: “Όσο κι αν χτίζουν φυλακές και ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό κι όλο θα δραπετεύει.”
View this post on Instagram
