Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι άνθρωποι της εποχής των παγετώνων μπορεί να προκάλεσαν μεγάλες πυρκαγιές στη σημερινή Νότια Καλιφόρνια, καθιστώντας την περιοχή ακατοίκητη για χίλια χρόνια.
Αυτές οι τεράστιες πυρκαγιές μπορεί να συνέβαλαν σημαντικά στην εξαφάνιση της μεγαλοπανίδας στην περιοχή, όπως δείχνουν απολιθώματα από τα λατομεία πίσσας La Brea. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 18 Αυγούστου στο περιοδικό Science.
«Όταν συμβαίνουν τέτοιες πυρκαγιές, είναι σχεδόν σαν να έχει εκραγεί μια βόμβα. Ήταν σαν ερημιά για 1.000 χρόνια», δήλωσε στο Live Science ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης F. Robin O’Keefe, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Marshall στη Δυτική Βιρτζίνια.
Ο O’Keefe και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν ένα πολύπλοκο σύνολο δεδομένων για να μοντελοποιήσουν το μεταβαλλόμενο οικοσύστημα στην Καλιφόρνια μετά την υποχώρηση των παγετώνων στη Βόρεια Αμερική κατά τη διάρκεια της ύστερης Πλειστόκαινου εποχής (2,6 εκατομμύρια έως 11.700 χρόνια πριν), η οποία περιελάμβανε την τελευταία εποχή των παγετώνων. Κλειδί στην ανάλυσή τους ήταν η χρονολόγηση με άνθρακα απολιθωμάτων που εναποτέθηκαν στις πίσσες La Brea, έναν παλαιοντολογικό ερευνητικό χώρο στο Λος Άντζελες. Τα οστά πολυάριθμων μεγάλων θηλαστικών έχουν εξαχθεί από αυτές τις διαρροές ασφάλτου, παρέχοντας ένα εκτεταμένο αρχείο των ζώων που κάποτε κατοικούσαν στην περιοχή.
«Αυτό είναι πραγματικά συναρπαστικό επειδή έχουμε ένα μέγεθος δείγματος που έχει βιολογική σημασία», δήλωσε ο O’Keefe. Τέτοιες μαζικές αποθέσεις απολιθωμάτων μεγάλων θηλαστικών είναι σπάνιες.
Η ομάδα επικεντρώθηκε στα οκτώ πιο κοινά θηλαστικά που ανασύρθηκαν από τα ελαιώδη βάθη των λάκκων: λιοντάρια (Panthera atrox), βίσονες (Bison antiquus), κογιότ (Canis latrans), λύκοι (Aenocyon dirus), βραδύποδες (Paramylodon harlani), σαπροδόντες (Smilodon fatalis), άλογα (Equus occidentalis) και καμήλες (Camelops hesternus). Η ομάδα εξήγαγε την πρωτεΐνη κολλαγόνο από 172 διατηρημένα οστά και στη συνέχεια χρησιμοποίησε ραδιοχρονολόγηση για να εξακριβώσει πότε πέθανε κάθε ζώο. Τα απολιθώματα χρονολογήθηκαν μεταξύ 15.600 και 10.000 ετών πριν από σήμερα.
Οι ερευνητές συνέκριναν τη συχνότητα αυτών των απολιθωμάτων με την πάροδο του χρόνου με υπάρχοντα δεδομένα από τη λίμνη Elsinore, νοτιοανατολικά του Λος Άντζελες, σχετικά με τις αποθέσεις γύρης -οι οποίες υποδεικνύουν την ποικιλομορφία της φυτικής ζωής- και την εκτιμώμενη χρονική περίοδο κατά την οποία ο ξυλάνθρακας από τις πυρκαγιές εναποτέθηκε στα στρώματα ιζημάτων της περιοχής. Οι μετατοπίσεις και στις τρεις καταγραφές συσχετίστηκαν στενά με τις εκτιμώμενες αυξήσεις της ανθρώπινης εγκατάστασης. Η υπολογιστική μοντελοποίηση υπέδειξε ότι οι ανθρώπινοι πληθυσμοί επεκτάθηκαν ταχύτατα στην περιοχή ξεκινώντας πριν από 13.200 χρόνια.
Περίπου 13.500 χρόνια πριν, η εναπόθεση ξυλάνθρακα αυξήθηκε εκθετικά, γεγονός που υποδηλώνει μια παρατεταμένη περίοδο πυρκαγιών. Η επικάλυψη των μετατοπίσεων γύρης και ξυλάνθρακα υποδηλώνει ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες μπορεί να προκάλεσαν αυτές τις πυρκαγιές.
«Δεν ξέρουμε αν αυτές ξεκίνησαν από φωτιές ή αν στην πραγματικότητα άναβαν φωτιές για το κυνήγι τους», δήλωσε ο O’Keefe.
Οι αποδείξεις για ανθρώπους στην περιοχή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι ελάχιστες. Ωστόσο, ο O’Keefe δήλωσε ότι αυτό δεν αποδυναμώνει την υπόθεση της ομάδας. Στην πραγματικότητα, οι πυρκαγιές μπορεί να έκαναν την περιοχή αφιλόξενη για τους ανθρώπους.
Όλα τα είδη που αναλύθηκαν, εκτός από τα κογιότ, εξαφανίστηκαν από την περιοχή πριν από 12.900 χρόνια.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι τα τεράστια θηλαστικά στην περιοχή εξαφανίστηκαν στο τέλος του Πλειστόκαινου λόγω μιας σειράς παραγόντων. Η αύξηση της θερμοκρασίας και οι περίοδοι ξηρασίας άφησαν τη βλάστηση ευάλωτη στη φωτιά. Η Νότια Καλιφόρνια μετατράπηκε από ένα υγρό δασικό περιβάλλον σε ένα ξηρό ή θαμνώδες περιβάλλον, προετοιμάζοντας την περιοχή για πυρκαγιές.
Ταυτόχρονα, οι ανθρώπινοι πληθυσμοί αυξήθηκαν. Οι πυρκαγιές τους σάρωσαν τα ξηρά δάση και επιτάχυναν μαζικές αλλαγές στα οικοσυστήματα.
Τα γιγάντια ζώα που κάποτε έβοσκαν άνετα με πλούσια φυτική ύλη, τώρα αγωνίζονταν να βρουν τροφή την ίδια στιγμή που οι άνθρωποι άρχισαν να τα κυνηγούν. Και τότε ο κόσμος τους κάηκε ολοσχερώς.
«Βλέπουμε βαθύτατους παραλληλισμούς μεταξύ της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε σήμερα με αυτή την εξαφάνιση πριν από 13.000 χρόνια», δήλωσε ο O’Keefe, αναφερόμενος στις πυρκαγιές που μαίνονται σήμερα στη Βόρεια Αμερική και σε άλλες περιοχές.
Πηγή: Live Science
Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι άνθρωποι της εποχής των παγετώνων μπορεί να προκάλεσαν μεγάλες πυρκαγιές στη σημερινή Νότια Καλιφόρνια, καθιστώντας την περιοχή ακατοίκητη για χίλια χρόνια.
Αυτές οι τεράστιες πυρκαγιές μπορεί να συνέβαλαν σημαντικά στην εξαφάνιση της μεγαλοπανίδας στην περιοχή, όπως δείχνουν απολιθώματα από τα λατομεία πίσσας La Brea. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 18 Αυγούστου στο περιοδικό Science.
«Όταν συμβαίνουν τέτοιες πυρκαγιές, είναι σχεδόν σαν να έχει εκραγεί μια βόμβα. Ήταν σαν ερημιά για 1.000 χρόνια», δήλωσε στο Live Science ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης F. Robin O’Keefe, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Marshall στη Δυτική Βιρτζίνια.
Ο O’Keefe και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν ένα πολύπλοκο σύνολο δεδομένων για να μοντελοποιήσουν το μεταβαλλόμενο οικοσύστημα στην Καλιφόρνια μετά την υποχώρηση των παγετώνων στη Βόρεια Αμερική κατά τη διάρκεια της ύστερης Πλειστόκαινου εποχής (2,6 εκατομμύρια έως 11.700 χρόνια πριν), η οποία περιελάμβανε την τελευταία εποχή των παγετώνων. Κλειδί στην ανάλυσή τους ήταν η χρονολόγηση με άνθρακα απολιθωμάτων που εναποτέθηκαν στις πίσσες La Brea, έναν παλαιοντολογικό ερευνητικό χώρο στο Λος Άντζελες. Τα οστά πολυάριθμων μεγάλων θηλαστικών έχουν εξαχθεί από αυτές τις διαρροές ασφάλτου, παρέχοντας ένα εκτεταμένο αρχείο των ζώων που κάποτε κατοικούσαν στην περιοχή.
«Αυτό είναι πραγματικά συναρπαστικό επειδή έχουμε ένα μέγεθος δείγματος που έχει βιολογική σημασία», δήλωσε ο O’Keefe. Τέτοιες μαζικές αποθέσεις απολιθωμάτων μεγάλων θηλαστικών είναι σπάνιες.
Η ομάδα επικεντρώθηκε στα οκτώ πιο κοινά θηλαστικά που ανασύρθηκαν από τα ελαιώδη βάθη των λάκκων: λιοντάρια (Panthera atrox), βίσονες (Bison antiquus), κογιότ (Canis latrans), λύκοι (Aenocyon dirus), βραδύποδες (Paramylodon harlani), σαπροδόντες (Smilodon fatalis), άλογα (Equus occidentalis) και καμήλες (Camelops hesternus). Η ομάδα εξήγαγε την πρωτεΐνη κολλαγόνο από 172 διατηρημένα οστά και στη συνέχεια χρησιμοποίησε ραδιοχρονολόγηση για να εξακριβώσει πότε πέθανε κάθε ζώο. Τα απολιθώματα χρονολογήθηκαν μεταξύ 15.600 και 10.000 ετών πριν από σήμερα.
Οι ερευνητές συνέκριναν τη συχνότητα αυτών των απολιθωμάτων με την πάροδο του χρόνου με υπάρχοντα δεδομένα από τη λίμνη Elsinore, νοτιοανατολικά του Λος Άντζελες, σχετικά με τις αποθέσεις γύρης -οι οποίες υποδεικνύουν την ποικιλομορφία της φυτικής ζωής- και την εκτιμώμενη χρονική περίοδο κατά την οποία ο ξυλάνθρακας από τις πυρκαγιές εναποτέθηκε στα στρώματα ιζημάτων της περιοχής. Οι μετατοπίσεις και στις τρεις καταγραφές συσχετίστηκαν στενά με τις εκτιμώμενες αυξήσεις της ανθρώπινης εγκατάστασης. Η υπολογιστική μοντελοποίηση υπέδειξε ότι οι ανθρώπινοι πληθυσμοί επεκτάθηκαν ταχύτατα στην περιοχή ξεκινώντας πριν από 13.200 χρόνια.
Περίπου 13.500 χρόνια πριν, η εναπόθεση ξυλάνθρακα αυξήθηκε εκθετικά, γεγονός που υποδηλώνει μια παρατεταμένη περίοδο πυρκαγιών. Η επικάλυψη των μετατοπίσεων γύρης και ξυλάνθρακα υποδηλώνει ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες μπορεί να προκάλεσαν αυτές τις πυρκαγιές.
«Δεν ξέρουμε αν αυτές ξεκίνησαν από φωτιές ή αν στην πραγματικότητα άναβαν φωτιές για το κυνήγι τους», δήλωσε ο O’Keefe.
Οι αποδείξεις για ανθρώπους στην περιοχή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι ελάχιστες. Ωστόσο, ο O’Keefe δήλωσε ότι αυτό δεν αποδυναμώνει την υπόθεση της ομάδας. Στην πραγματικότητα, οι πυρκαγιές μπορεί να έκαναν την περιοχή αφιλόξενη για τους ανθρώπους.
Όλα τα είδη που αναλύθηκαν, εκτός από τα κογιότ, εξαφανίστηκαν από την περιοχή πριν από 12.900 χρόνια.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι τα τεράστια θηλαστικά στην περιοχή εξαφανίστηκαν στο τέλος του Πλειστόκαινου λόγω μιας σειράς παραγόντων. Η αύξηση της θερμοκρασίας και οι περίοδοι ξηρασίας άφησαν τη βλάστηση ευάλωτη στη φωτιά. Η Νότια Καλιφόρνια μετατράπηκε από ένα υγρό δασικό περιβάλλον σε ένα ξηρό ή θαμνώδες περιβάλλον, προετοιμάζοντας την περιοχή για πυρκαγιές.
Ταυτόχρονα, οι ανθρώπινοι πληθυσμοί αυξήθηκαν. Οι πυρκαγιές τους σάρωσαν τα ξηρά δάση και επιτάχυναν μαζικές αλλαγές στα οικοσυστήματα.
Τα γιγάντια ζώα που κάποτε έβοσκαν άνετα με πλούσια φυτική ύλη, τώρα αγωνίζονταν να βρουν τροφή την ίδια στιγμή που οι άνθρωποι άρχισαν να τα κυνηγούν. Και τότε ο κόσμος τους κάηκε ολοσχερώς.
«Βλέπουμε βαθύτατους παραλληλισμούς μεταξύ της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε σήμερα με αυτή την εξαφάνιση πριν από 13.000 χρόνια», δήλωσε ο O’Keefe, αναφερόμενος στις πυρκαγιές που μαίνονται σήμερα στη Βόρεια Αμερική και σε άλλες περιοχές.
Πηγή: Live Science
