Οι μουσικοί έχουν πολλά «παιδιά» (έτσι αποκαλούν οι ίδιοι τα τραγούδια που συνθέτουν ή ερμηνεύουν). Όμως κάποια από αυτά τα «παιδιά» είναι ενός… κατώτερου (μουσικού) Θεού και πολλά είναι τα παραδείγματα μουσικών ή ερμηνευτών που αποκήρυξαν, εκ των υστέρων, ένα τραγούδι τους, κάνοντάς το να μοιάζει σαν αποπαίδι της υπόλοιπης δισκογραφίας τους.

Beastie Boys: Fight for Your Right (to Party)

Όταν στο ίδιο το ένθετο βιβλιαράκι που συνοδεύει το cd “The Sounds of Science” αναφέρει πως το συγκεκριμένο τραγούδι “sucks”, τότε δεν το υποπτεύεσαι απλώς (επειδή δεν το παίζουν ποτέ στα live τους), αλλά είσαι πλέον σίγουρος πως οι Beasties το είχαν εξαρχής εξορίσει στα τρίσβαθα του μηχανισμού της μουσικής λήθης τους.

R.E.M.: Shiny Happy People

Από τότε που βγήκε, το 1991, ο Michael Stipe δεν έχει σταματήσει να υπαινίσσεται πως το τραγούδι αυτό αποτέλεσε μια άσχημη παρένθεση στην, ένδοξη κατά τ’ άλλα, καριέρα του συγκροτήματος: “Δεν θα έλεγα πως ντρέπομαι γι’ αυτό, αλλά θα έλεγα πως έχει απειροελάχιστη συναισθηματική αξία για μένα”, είχε πει ο τραγουδιστής, συμπυκνώνοντας στα λόγια του το γενικότερο συναίσθημα που επικρατεί στις τάξεις της μπάντας γι’ αυτό.

Radiohead: Creep

“Αυτό είναι το νέο μας τραγούδι / ένα ολοκληρωτικό χάσιμο χρόνου”, διακηρύττουν οι στίχοι του “My Iron Lung”, ενός τραγουδιού που βγήκε δυο ακριβώς χρόνια μετά την επιτυχία του “Creep”, του κομματιού που έβαλε της μπάντα απ’ την Οξφόρδη στην Superleague της παγκόσμιας Ροκ Σκηνής. Μέχρι το 2001 οι πέντε μουσικοί αρνούνταν να το παίξουν στις συναυλίες τους, αλλά από τότε έχουν ρίξει (έστω λίγο) νερό στο κρασί τους, παίζοντας το σε επιλεγμένα live.

Bobby McFerrin: Don’t Worry Be Happy

“Δεν είναι πως δεν αγαπάω το τραγούδι αυτό: απλώς είναι σαν να έχεις ένα τσούρμο παιδιά και μερικά απ’ αυτά να θες να φύγουν απ’ το σπίτι και να πάνε στο πανεπιστήμιο γρηγορότερα από κάποια άλλα”, είπε ο McFerrin, ο οποίος το έγραψε το 1987, μέσα σε διάστημα 50 (!) λεπτών. Το αποκήρυξε πολύ γρήγορα και κατόπιν αφοσιώθηκε στη μελέτη του αγαπημένου του, του Mozart.

Robert Plant: Stairway to Heaven

“Αυτό το καταραμένο τραγούδι γάμων πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει να ακούγεται”, είπε ο πρώην τραγουδιστής των Led Zeppelin σχετικά με το, κατά πολλούς, καλύτερο ροκ κομμάτι όλων των εποχών. “Αν ήμουν υποχρεωμένος να το τραγουδάω μέχρι σήμερα στις συναυλίες μου, θα τα είχα παίξει”, καταλήγει ο Plant, με μια σαφή εμπάθεια απέναντι στο πιο γνωστό κομμάτι της πρώην μπάντας του.

Nirvana: Smells Like Teen Spirit

“Το τραγούδι αυτό είναι ένα ξεπούλημα. Ντρέπομαι να το παίζω στις συναυλίες μας γιατί όλοι περιμένουν να ακούσουν μόνο αυτό”, είχε πει ο μακαρίτης ο Kurt Cobain σε μια συνέντευξη του λίγο πριν αυτοκτονήσει. Και για ποιο, ε; Για το ίδιο το κομμάτι που, εκείνο τον Σεπτέμβριο του 1991, τους έβαλε, κυριολεκτικά, στο μουσικό χάρτη και τους μετέτρεψε από ένα σχετικά άσημο συγκρότημα σε μπάντα εκατομμυρίων πωλήσεων (και μουσικής επιδραστικότητας).

Sinead O’Connor: Nothing Compares 2 U

Η O’Connor και ο συνθέτης του τραγουδιού, ο Prince, δεν είχαν συναντηθεί ποτέ πριν η μικρόσωμη Ιρλανδή μετατρέψει το κομμάτι αυτό στο, ίσως, πιο σημαντικό της καριέρας της. Νευριασμένη απ’ την τελική της ερμηνεία και πεπεισμένη πως είχε κάνει κακή επιλογή τραγουδιού, όταν τον συνάντησε, πλακώθηκε μαζί του σε τέτοιο βαθμό, που κατέληξε να τον φτύσει στο πρόσωπο φεύγοντας: “ναι, τον έφτυσα. Αρκετές φορές”, είχε δηλώσει κατόπιν η ίδια στην εφημερίδα “Mirror”.

France Gall: Les Sucettes

Η τραγουδίστρια του “Poupee De Cire, Poupee De Son”, είχε πάρει σχεδόν εργολαβία όλα τα τραγούδια του, πρωτοεμφανιζόμενου, τότε συνθέτη Serge Gainsbourg, χωρίς να έχει καταλάβει πως επρόκειτο για έναν μαεστρικό προβοκάτορα του στίχου: το τραγούδι αναφέρεται σε κορίτσια που τους αρέσει να γλείφουν γλειφιτζούρια, αλλά φυσικά ο Serge άλλο πράγμα είχε κατά νου. Όταν η μικρή και αθώα Gall «έπιασε» τα σαφή σεξουαλικά υπονοούμενά του, αρνήθηκε να το ξανατραγουδήσει ζωντανά.

Madonna: Like a Virgin

“Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο μπορώ πλέον να τραγουδήσω ξανά κομμάτια όπως το “Holiday” ή το “Like a Virgin”, εκτός αν κάποιος με πλήρωνε 30 εκατομμύρια δολάρια για να το κάνω”, είπε η Madonna πριν πολλά χρόνια στον ραδιοφωνικό σταθμό Z100 της Νέας Υόρκης σχετικά με τα τραγούδια εκείνα που της έδωσαν το παρατσούκλι “Βασίλισσα της Ποπ”.