Το κάμπινγκ προκύπτει εκεί που ο συμβιβασμός με το αναμενόμενο γίνονται ασύνδετοι όροι. Σε εκείνο το χρονικό σημείο της ζωής σου που χρειάζεσαι μία βαθιά ανάσα, στης οποίας την εκπνοή, θα μπορέσεις μαζί με τον αέρα να αποβάλλεις από μέσα σου όλα αυτά που σε βαραίνουν. Γιατί το κάμπινγκ είναι το άνοιγμα στο απρόοπτο που οφείλεις να κάνεις κάποια στιγμή στην ζωή σου. Να κινηθείς έξω απ’ τα πλαίσια που έχεις ορίσει και να νιώσεις απελευθερωμένος απ’ τα μοτίβα ξεκούρασης και διακοπών που έχεις μάθει/ζήσει.
Πίστεψε με, μπορείς να ξεκουραστείς χωρίς να κοιμάσαι σε memory foam στρώμα, αλλά στην άμμο της παραλίας. Μπορείς να γεμίσεις τις μπαταρίες σου χωρίς να κάθεσαι κάτω απ’ την σκιά της ομπρέλας του beach bar, αλλά με το να στέκεσαι όρθιος έξω απ’ την σκηνή σου επιτρέποντας στον ήλιο να γεμίσει ενέργεια τον οργανισμό σου. Όσο για την ατομική σου περιποίηση και υγιεινή, μην ανησυχείς. Κάνοντας κάμπινγκ δεν γίνεσαι όπως ο Tom Hanks στον “Ναυαγό”, οπότε για όλα υπάρχουν λύσεις, αρκεί λίγο να το ψάξεις.
Η δυσκολία του να βρεις παρέα να σε συνοδεύσει σε αυτό, είναι πάντα ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσεις, αλλά μπορείς να κάνεις και μόνος σου διακοπές. Βρες τον εξοπλισμό που θα χρειαστείς ψάχνοντας στο internet, κάνε τις αγορές σου και διάλεξε τον προορισμό απ’ τα διαθέσιμα οργανωμένα κάμπινγκ που υπάρχουν.
ΥΓ: Η ελεύθερη κατασκήνωση στην Ελλάδα απαγορεύεται και μάλιστα διώκεται ποινικά. Αλλά πάντα θα βρεθεί μία καβάτζα για να στήσεις…
Δευτέρα
Είναι η πρώτη σου μέρα στο νησί, οι πρώτες σου ώρες στην παραλία. Δεν είχε πολλά διαθέσιμα σημεία για να στήσεις και κυρίως όλα τα χτυπάει ο ήλιος 24/7. Αποδέχθηκες την κατάσταση, δεν σε νοιάζει και όσο χαμογελάς στάζει ο ιδρώτας στο πρόσωπο σου. Είναι μεσημέρι. Ανταλλάσσεις βλέμμα οικειότητας με τις κοπέλες της διπλανής σκηνής. «Καλώς ήρθες». Γίνονται οι συστάσεις και πηγαίνεις προς την θάλασσα. Η πρώτη σου βουτιά, το πρώτο σου κύμα.
Τρίτη
Είχες ξεκινήσει να διαβάζεις ένα βιβλίο ξαπλωμένος στην ψάθα έξω απ’ την σκηνή, αλλά σε πήρε ο ύπνος. Η ώρα είναι 20:45. Σε ξύπνησε ο φίλος σου λέγοντας «Έλα σήκω ρε να χαζέψεις τον ήλιο που πέφτει στην θάλασσα». Πήρες τον αναπτήρα σου και άναψες τσιγάρο.
Τετάρτη
Αποφασίσατε να περάσετε το βράδυ σας στην Χώρα. Με αέρινη ενδυμασία και ανέμελη διάθεση, περιπλανηθήκατε σε διάφορα σοκάκια, τσιμπήσατε κάτι εξαιρετικούς μεζέδες, αράξατε για ένα cocktail σε ένα cosy μπαρ με ωραίο μουσική που θυμίζει αθηναϊκό ραδιόφωνο, αλλά το highlight της βραδιάς ήταν η φάση σε ένα μεζεδοπωλείο όπου έπαιζαν live κάτι παιδιά απ’ το κάμπινγκ (δεν τους ξέρατε). Διονυσιακές καταστάσεις με ούζα και μπύρες να πηγαινοέρχονται, χορούς και όλο το μαγαζί μια φωνή. Γυρίσατε στην σκηνή σας σιγοτραγουδώντας και γελώντας συνωμοτικά (χωρίς λόγο).
Πέμπτη
Το μοναδικό ΑΤΜ του νησιού άδειασε. Δεν γίνονται αναλήψεις. Μεθαύριο βράδυ έρχεται πάλι καράβι, που θα μεταφέρει νέους επισκέπτες και λεφτά. Την βγάζετε με φρούτα, παξιμάδια-κριτσίνια και ντομάτες που πλένονται στην θάλασσα. Μπαίνει σε εφαρμογή η ανταλλακτική οικονομία. Δίνεις ένα πακέτο χαρτάκια και ένα κουτί φιλτράκια για να πάρεις ένα δύο κονσέρβες τόνου με καλαμπόκι. «Μια χαρά» σκέφτεσαι, «μπορώ να ζήσω και έτσι χωρίς πρόβλημα» γράφεις σε SMS προς έναν συνάδελφο σου.
Παρασκευή
Σε ξύπνησε η ζέστη και άνοιξες το φερμουάρ της σκηνής σου για να δεις σε ποια φάση είναι ο ήλιος. Άφησες το ρολόι σπίτι, αποφεύγεις να ασχολείσαι με το κινητό και σε αυτή την προσπάθεια σου να συνδεθείς όσο γίνεται περισσότερο με την φύση, αποφάσισες πως δεν σε αφορά η έννοια του χρόνου και αν χρειαστεί, θα προσπαθήσεις να καταλάβεις τι ώρα απ’ την φάση του ηλίου/φεγγαριού. Της έδωσες ένα γλυκό φιλί στα χείλη και σηκώθηκες για πρωινή βουτιά. «Πολύ νωρίς σήμερα. Είναι 7 η ώρα. Δεν κοιμήθηκες καλά;» ακούς μέσα στην θάλασσα από κάποιον που κολυμπάει κοντά σου.
Σάββατο
Το μεσημέρι έστησαν δίπλα σας δύο κορίτσια. Φυσιογνωμίες κεντρικής Ευρώπης με μία πρώτη ματιά, κάτι που επιβεβαίωσαν στην ερώτηση σας από που ήρθαν. Την ψάχνουν με την ηθοποιία και μάζεψαν κάποια λεφτά για διακοπές από την συμμετοχή τους σε τηλεοπτικά διαφημιστικά μεγάλων brand. Κάποια στιγμή τις χάσατε και πιθανόν και αυτές να είχαν χαθεί κάπου στο νησί, σε κάποιο μονοπάτι. Τις πετύχατε πάλι το επόμενο βράδυ όπου κάνατε παρέα καθισμένοι στην άμμο και το ξημέρωμα σας βρήκε τον καθένα να κοιμάστε σε διαφορετική σκηνή. Εσύ με την Sonja στην δική σας και ο φίλος σου με την Petra στην δική τους.
Κυριακή
Είναι η μέρα που γύρισες Αθήνα. Μάζευες την σκηνή σου με μάτια κατεβασμένα. Δεν μπορούσες να κοιτάξεις ψηλά τον ουρανό, ούτε να ευθυγραμμίσεις το βλέμμα σου με το αχανές της θάλασσας. Διασχίζοντας το μονοπάτι για να φύγεις, γύρισες και κοίταξες πίσω. Ένθερμες αγκαλιές και υποσχόμενα βλέμματα με τον Γρήγορη τον «ψυχεδελικό guru», την Μαργαρίτα την οριακά «soul mate», την Ραμπελία που σε έλεγε Γιώργο, τον Pierre τον «ζωγράφο», την Έλλη που περπατώντας «έσχιζε τον αέρα», την Vlada την «περαστική», τον Steve τον «αδερφό», την Κατερίνα την «rock n’ roll», τον Βασίλη τον «Διογένη», την Χριστίνα την «περίεργη» και άλλες προσωπικότητες. Είπατε πως θα βρεθείτε πάλι. Δεν έχει σημασία αν θα γίνει αυτό, αλλά ότι στιγμιαία το πιστεύατε.
Το κάμπινγκ προκύπτει εκεί που ο συμβιβασμός με το αναμενόμενο γίνονται ασύνδετοι όροι. Σε εκείνο το χρονικό σημείο της ζωής σου που χρειάζεσαι μία βαθιά ανάσα, στης οποίας την εκπνοή, θα μπορέσεις μαζί με τον αέρα να αποβάλλεις από μέσα σου όλα αυτά που σε βαραίνουν. Γιατί το κάμπινγκ είναι το άνοιγμα στο απρόοπτο που οφείλεις να κάνεις κάποια στιγμή στην ζωή σου. Να κινηθείς έξω απ’ τα πλαίσια που έχεις ορίσει και να νιώσεις απελευθερωμένος απ’ τα μοτίβα ξεκούρασης και διακοπών που έχεις μάθει/ζήσει.
Πίστεψε με, μπορείς να ξεκουραστείς χωρίς να κοιμάσαι σε memory foam στρώμα, αλλά στην άμμο της παραλίας. Μπορείς να γεμίσεις τις μπαταρίες σου χωρίς να κάθεσαι κάτω απ’ την σκιά της ομπρέλας του beach bar, αλλά με το να στέκεσαι όρθιος έξω απ’ την σκηνή σου επιτρέποντας στον ήλιο να γεμίσει ενέργεια τον οργανισμό σου. Όσο για την ατομική σου περιποίηση και υγιεινή, μην ανησυχείς. Κάνοντας κάμπινγκ δεν γίνεσαι όπως ο Tom Hanks στον “Ναυαγό”, οπότε για όλα υπάρχουν λύσεις, αρκεί λίγο να το ψάξεις.
Η δυσκολία του να βρεις παρέα να σε συνοδεύσει σε αυτό, είναι πάντα ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσεις, αλλά μπορείς να κάνεις και μόνος σου διακοπές. Βρες τον εξοπλισμό που θα χρειαστείς ψάχνοντας στο internet, κάνε τις αγορές σου και διάλεξε τον προορισμό απ’ τα διαθέσιμα οργανωμένα κάμπινγκ που υπάρχουν.
ΥΓ: Η ελεύθερη κατασκήνωση στην Ελλάδα απαγορεύεται και μάλιστα διώκεται ποινικά. Αλλά πάντα θα βρεθεί μία καβάτζα για να στήσεις…
Δευτέρα
Είναι η πρώτη σου μέρα στο νησί, οι πρώτες σου ώρες στην παραλία. Δεν είχε πολλά διαθέσιμα σημεία για να στήσεις και κυρίως όλα τα χτυπάει ο ήλιος 24/7. Αποδέχθηκες την κατάσταση, δεν σε νοιάζει και όσο χαμογελάς στάζει ο ιδρώτας στο πρόσωπο σου. Είναι μεσημέρι. Ανταλλάσσεις βλέμμα οικειότητας με τις κοπέλες της διπλανής σκηνής. «Καλώς ήρθες». Γίνονται οι συστάσεις και πηγαίνεις προς την θάλασσα. Η πρώτη σου βουτιά, το πρώτο σου κύμα.
Τρίτη
Είχες ξεκινήσει να διαβάζεις ένα βιβλίο ξαπλωμένος στην ψάθα έξω απ’ την σκηνή, αλλά σε πήρε ο ύπνος. Η ώρα είναι 20:45. Σε ξύπνησε ο φίλος σου λέγοντας «Έλα σήκω ρε να χαζέψεις τον ήλιο που πέφτει στην θάλασσα». Πήρες τον αναπτήρα σου και άναψες τσιγάρο.
Τετάρτη
Αποφασίσατε να περάσετε το βράδυ σας στην Χώρα. Με αέρινη ενδυμασία και ανέμελη διάθεση, περιπλανηθήκατε σε διάφορα σοκάκια, τσιμπήσατε κάτι εξαιρετικούς μεζέδες, αράξατε για ένα cocktail σε ένα cosy μπαρ με ωραίο μουσική που θυμίζει αθηναϊκό ραδιόφωνο, αλλά το highlight της βραδιάς ήταν η φάση σε ένα μεζεδοπωλείο όπου έπαιζαν live κάτι παιδιά απ’ το κάμπινγκ (δεν τους ξέρατε). Διονυσιακές καταστάσεις με ούζα και μπύρες να πηγαινοέρχονται, χορούς και όλο το μαγαζί μια φωνή. Γυρίσατε στην σκηνή σας σιγοτραγουδώντας και γελώντας συνωμοτικά (χωρίς λόγο).
Πέμπτη
Το μοναδικό ΑΤΜ του νησιού άδειασε. Δεν γίνονται αναλήψεις. Μεθαύριο βράδυ έρχεται πάλι καράβι, που θα μεταφέρει νέους επισκέπτες και λεφτά. Την βγάζετε με φρούτα, παξιμάδια-κριτσίνια και ντομάτες που πλένονται στην θάλασσα. Μπαίνει σε εφαρμογή η ανταλλακτική οικονομία. Δίνεις ένα πακέτο χαρτάκια και ένα κουτί φιλτράκια για να πάρεις ένα δύο κονσέρβες τόνου με καλαμπόκι. «Μια χαρά» σκέφτεσαι, «μπορώ να ζήσω και έτσι χωρίς πρόβλημα» γράφεις σε SMS προς έναν συνάδελφο σου.
Παρασκευή
Σε ξύπνησε η ζέστη και άνοιξες το φερμουάρ της σκηνής σου για να δεις σε ποια φάση είναι ο ήλιος. Άφησες το ρολόι σπίτι, αποφεύγεις να ασχολείσαι με το κινητό και σε αυτή την προσπάθεια σου να συνδεθείς όσο γίνεται περισσότερο με την φύση, αποφάσισες πως δεν σε αφορά η έννοια του χρόνου και αν χρειαστεί, θα προσπαθήσεις να καταλάβεις τι ώρα απ’ την φάση του ηλίου/φεγγαριού. Της έδωσες ένα γλυκό φιλί στα χείλη και σηκώθηκες για πρωινή βουτιά. «Πολύ νωρίς σήμερα. Είναι 7 η ώρα. Δεν κοιμήθηκες καλά;» ακούς μέσα στην θάλασσα από κάποιον που κολυμπάει κοντά σου.
Σάββατο
Το μεσημέρι έστησαν δίπλα σας δύο κορίτσια. Φυσιογνωμίες κεντρικής Ευρώπης με μία πρώτη ματιά, κάτι που επιβεβαίωσαν στην ερώτηση σας από που ήρθαν. Την ψάχνουν με την ηθοποιία και μάζεψαν κάποια λεφτά για διακοπές από την συμμετοχή τους σε τηλεοπτικά διαφημιστικά μεγάλων brand. Κάποια στιγμή τις χάσατε και πιθανόν και αυτές να είχαν χαθεί κάπου στο νησί, σε κάποιο μονοπάτι. Τις πετύχατε πάλι το επόμενο βράδυ όπου κάνατε παρέα καθισμένοι στην άμμο και το ξημέρωμα σας βρήκε τον καθένα να κοιμάστε σε διαφορετική σκηνή. Εσύ με την Sonja στην δική σας και ο φίλος σου με την Petra στην δική τους.
Κυριακή
Είναι η μέρα που γύρισες Αθήνα. Μάζευες την σκηνή σου με μάτια κατεβασμένα. Δεν μπορούσες να κοιτάξεις ψηλά τον ουρανό, ούτε να ευθυγραμμίσεις το βλέμμα σου με το αχανές της θάλασσας. Διασχίζοντας το μονοπάτι για να φύγεις, γύρισες και κοίταξες πίσω. Ένθερμες αγκαλιές και υποσχόμενα βλέμματα με τον Γρήγορη τον «ψυχεδελικό guru», την Μαργαρίτα την οριακά «soul mate», την Ραμπελία που σε έλεγε Γιώργο, τον Pierre τον «ζωγράφο», την Έλλη που περπατώντας «έσχιζε τον αέρα», την Vlada την «περαστική», τον Steve τον «αδερφό», την Κατερίνα την «rock n’ roll», τον Βασίλη τον «Διογένη», την Χριστίνα την «περίεργη» και άλλες προσωπικότητες. Είπατε πως θα βρεθείτε πάλι. Δεν έχει σημασία αν θα γίνει αυτό, αλλά ότι στιγμιαία το πιστεύατε.
