Οι Depeche Mode χτυπήθηκαν με μια τεράστια απώλεια πέρυσι, όταν ο Andrew Fletcher πέθανε ξαφνικά τον Μάιο. Ο Martin Gore και ο Dave Gahan συνεχίζουν ωστόσο με το συγκρότημα τους, και με το “Memento Mori”, το δέκατο πέμπτο στούντιο άλμπουμ τους, που θα κυκλοφορήσει στις 17 Μαρτίου μέσω της Columbia Records.

Σήμερα, οι Depeche Mode κυκλοφόρησαν το πολυαναμενόμενο lead single, “Ghosts Again”, το τραγούδι με το οποίο μας είχαν προϊδεάσει σε δύο αντίστροφες μετρήσεις -μία για την αρχική ανακοίνωση και μία για την ημερομηνία της πρεμιέρας.

Στην κλασική ταινία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν “Η έβδομη σφραγίδα”, ένας νεαρός ιππότης παίζει σκάκι με τον Θάνατο. Η ταινία χρησιμεύει ως μεταφορά για το ρόλο του Θανάτου στη ζωή μας. Για τους αμύητους μπορεί να είναι σκληρός και τρομακτικός, για τους τολμηρούς, μπορεί να είναι ένα αστείο και για τους πάσχοντες, ένας ευπρόσδεκτος φίλος. Όλοι θα παίξουμε σκάκι μαζί του κάποια στιγμή, αλλά δεν ξέρουμε πόσο καλά θα πάει η παρτίδα. Μια καλή παρτίδα με τον Θάνατο είναι να ζεις απλά καλά – στην ταινία του Μπέργκμαν, ο τρόμος της οργανωμένης θρησκείας κάνει την παρτίδα λιγότερο ικανοποιητική.

“Είναι τόσο σκληρά αδιανόητο να συλλάβουμε τον Θεό με τις αισθήσεις; Γιατί πρέπει να κρύβεται μέσα σε μια ομίχλη μισόλογα υποσχέσεων και αόρατα θαύματα;… Τι θα συμβεί σε όσους από εμάς θέλουν να πιστέψουν αλλά δεν μπορούν;” αναρωτιέται ο ιππότης στην ταινία. Το οδυνηρό τραγούδι των Depeche Mode πραγματεύεται τον κύκλο της ζωής – γνωρίζοντας ότι ο θάνατος δεν είναι προάγγελος του τέλους, αλλά μάλλον οδηγός για μια επόμενη φάση.

Ο Corbijn, ο οποίος εμπνεύστηκε από τις εντυπωσιακές εικόνες της ταινίας για να κάνει ένα οδυνηρό σχόλιο για την κατάσταση ενός σύγχρονου κόσμου που βυθίζεται συνεχώς στο φόβο αυτής της θανάσιμης παρτίδας σκακιού. Αυτή τη φορά τους ρόλους υποδύονται οι ίδιοι οι Dave Gahan και Martin Gore, καθώς μάχονται με τις βασίλισσες και τα πιόνια τους σε μια ταράτσα μια μητρόπολης και στη συνέχεια περνούν μέσα από ένα νεκροταφείο. Είναι γυρισμένο με το συνηθισμένο ασπρόμαυρο, εξπρεσιονιστικό στυλ του, καθώς ο Gahan και ο Gore στέλνουν με οδυνηρό τρόπο την αγάπη τους στην άλλη πλευρά.