Billow Observatory – Stareside (Felte Records)
Σε ένα μουσικό έργο τόσο γαλήνιο, ήρεμο και διακριτικό, ακόμη και οι πιο μικρές λεπτομέρειες που σπάνε την ηρεμία μπορούν να ανασηκώσουν τις τρίχες στο σβέρκο σας, όπως οι φλαουτοειδείς κιθαριστικές λούπες της στο “Wash Away the Dust” ή το tremolo στο λιτό “Havel”. Το αποκορύφωμα του άλμπουμ εμφανίζεται αργά στο tracklist. Το “Stareside” καβαλάει ένα λεπτό, μεταλλικό ηχητικό ρυθμικό μοτίβο, πάνω από το οποίο ένα ζωηρό synth arpeggio προσθέτει χρώμα και κίνηση. Οι κιθάρες και τα synths πλέκονται πέρα δώθε στα σχεδόν εννέα λεπτά του κομματιού, διασχίζοντας μια υπέροχη ισορροπία μεταξύ κίνησης και στασιμότητας που χαρακτηρίζει την υπεροχή αυτού του μοναδικού άλμπουμ.
Loscil – The Sails p.1 (Self Released)
Το “The Sails p. 1” είναι το πρώτο μέρος δύο συλλογών που περιέχουν μουσική που γράφτηκε για χορευτικά έργα τα τελευταία οκτώ χρόνια. Οι υφές εδώ είναι γενικά απαλές, αλλά συχνά αυξάνουν την ένταση καθώς οι συγχορδίες σβήνουν στη σιωπή πριν ξεσπάσουν ξανά. Ο λευκός θόρυβος υπάρχει, ταλαντεύεται σε μια γεμάτη αντηχήσεις ατμόσφαιρα, η οποία γεμίζει σταδιακά τα κενά. Παρότι αποτελεί μια συλλογή, το “The Sails p.1” ακούγεται σαν ένας εξαιρετικά ολοκληρωμένος δίσκος και αξίζει να τοποθετηθεί δίπλα σε προηγούμενα highlights της καριέρας του, όπως το “Submers” και το “Monument Builders”, ως ένα αριστούργημα στην αφηρημένη electronica.
Earthen Sea – Ghost Poems (Kranky)
Τα ρεύματα των επαναλήψεων, το παράξενο στατικό σφύριγμα μαζί με τα κλικ και τα ποπ, που κάθε τόσο πετάγονται, θυμίζουν τους πρώιμους Pole, αν και απουσιάζει το βαθύ μπάσο που συχνά έσπρωχνε τα κομμάτια των Pole σε πιο αποφασιστικά dub εδάφη. Οι ήχοι του Earthen Sea επιπλέουν άμορφα, με ρυθμικά μοτίβα, τόσο αργά και αποσπασματικά που μοιάζουν σχεδόν τυχαία μερικές φορές. Στιγμές όπως ο ρυθμός του “Rough Air”, που ακούγεται σαν σταγόνες που στάζουν πάνω σε εμαγιέ τραπέζι, είναι ό,τι πιο ποπ φιλοξενεί το νέο άλμπουμ του Jacob Long, με αυτό το ευχάριστο κομμάτι να ακούγεται σαν την πιο φανταστική ανάγνωση της αστικής ποπ, βουτηγμένης σε dub μανιέρες. Ο Long πηγαίνει τα πράγματα σε πιο σκιερά μέρη στο “Slate Horizon” και ράβει σε λούπες την ζοφερή αντήχηση ενός μοναχικού πιάνου, με διακριτικές νότες μπάσου και περισσότερους υγρούς ήχους, ως ρυθμικές προτάσεις στο “Ochre Sky” που χτίζεται αργά σε ένα μοναδικό ηχητικό πέπλο.
Yann Novak – The Future is a Forward Escape into the Past (Touch)
Το The Future is a Forward Escape Into the Past από το 2018 είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ του πολυδιάστατου καλλιτέχνη και συνθέτη Yann Novak από το Λος Άντζελες και το δεύτερο που έβγαλε για την βρετανική Touch. Εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ μνήμης, χρόνου και πλαισίου μέσα από τέσσερα ζωντανά δομημένα κομμάτια που ωθούν το έργο του Novak προς μια νέα κατεύθυνση, ενώ ταυτόχρονα εξερευνούν το ηχητικό του παρελθόν. Το The Future is a Forward Escape Into the Past είναι συντεθειμένο ως τετράπτυχο -μια ενιαία χειρονομία σπασμένη σε τέσσερα μέρη- που στοχάζεται πάνω στην αναπόφευκτη εξέλιξη του χρόνου, τη σχέση μας με το παρελθόν και τη διαστρέβλωση του παρελθόντος μέσα από τις ατέλειες της μνήμης.
Dopplereffekt – Neurotelepathy (Leisure System)
Έχοντας περάσει τρία χρόνια στην δισκογραφική αδράνεια, οι Dopplereffekt επιστρέφουν με το πρώτο τους άλμπουμ από το “Cellular Automata” του 2017. Αν η μουσική τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως καθαρά “εγκεφαλική” στο παρελθόν, βουτώντας σε επιστημονικά θέματα μαθηματικών, πληροφορικής και αστροφυσικής με πολλές περίπλοκες λεπτομέρειες, το τέταρτο άλμπουμ τους Neurotelepathy μπορεί πολύ εύκολα να ξαναγράψει τον ορισμό της λέξης. Η Michaela To-Nhan Barthel και ο Gerald Donald των θρυλικών Drexciya, ξαναζωντανεύουν για μια ακόμη φορά τον θρυλικό ήχο των Dopplereffekt, κεντημένο σταθερά με electro beats, ambient sci-fi υφές και αστραφτερές συνθετικές ταπετσαρίες. Όπως πάντα, απαραίτητοι στον σύγχρονο ακροατή!
Oren Ambarchi / Johan Berthling / Andreas Werliin – Ghosted (Drag City Records)
Με ρίζες στην πλούσια τονικότητα και τα επαναλαμβανόμενα σχήματα του ακουστικού (και μερικές φορές ηλεκτρικού) μπάσου του Johan Berthling, τα τέσσερα κομμάτια που αποτελούν το Ghosted θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι krautrock ασκήσεις – με προσεκτικές επαναλήψεις που χτίζονται συνεχώς (μέσα στην κίνησή τους) με λεπτές αλλαγές καθώς προχωρούν. Η κιθάρα του Oren Ambarchi ακούγεται συχνά με έναν τόνο που μοιάζει με όργανο, πετάει νότες φωτιάς που μοιάζουν να μπαίνουν σε τροχιά γύρω από τους ρυθμούς του Johan και του Andreas. Αυτοί οι τρεις μουσικοί παίζουν αρκετό καιρό μαζί ώστε να ξέρουν ότι τα λόγια είναι περιττά, όταν θέλουν να διαμορφώνουν τους αυτοσχεδιασμούς τους είτε με βραχυπρόθεσμους είτε με μακροπρόθεσμους στόχους. Το “Ghosted” είναι ένα μοναδικό άλμπουμ που αναδεικνύει πώς πρέπει να είναι ο στενός διάλογος μεταξύ μεγάλων παικτών, όταν μπορούν να επιμεληθούν τόσο επιλεκτικά το ηχοδιάστημα που υπάρχει ανάμεσά τους.
Billow Observatory – Stareside (Felte Records)
Σε ένα μουσικό έργο τόσο γαλήνιο, ήρεμο και διακριτικό, ακόμη και οι πιο μικρές λεπτομέρειες που σπάνε την ηρεμία μπορούν να ανασηκώσουν τις τρίχες στο σβέρκο σας, όπως οι φλαουτοειδείς κιθαριστικές λούπες της στο “Wash Away the Dust” ή το tremolo στο λιτό “Havel”. Το αποκορύφωμα του άλμπουμ εμφανίζεται αργά στο tracklist. Το “Stareside” καβαλάει ένα λεπτό, μεταλλικό ηχητικό ρυθμικό μοτίβο, πάνω από το οποίο ένα ζωηρό synth arpeggio προσθέτει χρώμα και κίνηση. Οι κιθάρες και τα synths πλέκονται πέρα δώθε στα σχεδόν εννέα λεπτά του κομματιού, διασχίζοντας μια υπέροχη ισορροπία μεταξύ κίνησης και στασιμότητας που χαρακτηρίζει την υπεροχή αυτού του μοναδικού άλμπουμ.
Loscil – The Sails p.1 (Self Released)
Το “The Sails p. 1” είναι το πρώτο μέρος δύο συλλογών που περιέχουν μουσική που γράφτηκε για χορευτικά έργα τα τελευταία οκτώ χρόνια. Οι υφές εδώ είναι γενικά απαλές, αλλά συχνά αυξάνουν την ένταση καθώς οι συγχορδίες σβήνουν στη σιωπή πριν ξεσπάσουν ξανά. Ο λευκός θόρυβος υπάρχει, ταλαντεύεται σε μια γεμάτη αντηχήσεις ατμόσφαιρα, η οποία γεμίζει σταδιακά τα κενά. Παρότι αποτελεί μια συλλογή, το “The Sails p.1” ακούγεται σαν ένας εξαιρετικά ολοκληρωμένος δίσκος και αξίζει να τοποθετηθεί δίπλα σε προηγούμενα highlights της καριέρας του, όπως το “Submers” και το “Monument Builders”, ως ένα αριστούργημα στην αφηρημένη electronica.
Earthen Sea – Ghost Poems (Kranky)
Τα ρεύματα των επαναλήψεων, το παράξενο στατικό σφύριγμα μαζί με τα κλικ και τα ποπ, που κάθε τόσο πετάγονται, θυμίζουν τους πρώιμους Pole, αν και απουσιάζει το βαθύ μπάσο που συχνά έσπρωχνε τα κομμάτια των Pole σε πιο αποφασιστικά dub εδάφη. Οι ήχοι του Earthen Sea επιπλέουν άμορφα, με ρυθμικά μοτίβα, τόσο αργά και αποσπασματικά που μοιάζουν σχεδόν τυχαία μερικές φορές. Στιγμές όπως ο ρυθμός του “Rough Air”, που ακούγεται σαν σταγόνες που στάζουν πάνω σε εμαγιέ τραπέζι, είναι ό,τι πιο ποπ φιλοξενεί το νέο άλμπουμ του Jacob Long, με αυτό το ευχάριστο κομμάτι να ακούγεται σαν την πιο φανταστική ανάγνωση της αστικής ποπ, βουτηγμένης σε dub μανιέρες. Ο Long πηγαίνει τα πράγματα σε πιο σκιερά μέρη στο “Slate Horizon” και ράβει σε λούπες την ζοφερή αντήχηση ενός μοναχικού πιάνου, με διακριτικές νότες μπάσου και περισσότερους υγρούς ήχους, ως ρυθμικές προτάσεις στο “Ochre Sky” που χτίζεται αργά σε ένα μοναδικό ηχητικό πέπλο.
Yann Novak – The Future is a Forward Escape into the Past (Touch)
Το The Future is a Forward Escape Into the Past από το 2018 είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ του πολυδιάστατου καλλιτέχνη και συνθέτη Yann Novak από το Λος Άντζελες και το δεύτερο που έβγαλε για την βρετανική Touch. Εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ μνήμης, χρόνου και πλαισίου μέσα από τέσσερα ζωντανά δομημένα κομμάτια που ωθούν το έργο του Novak προς μια νέα κατεύθυνση, ενώ ταυτόχρονα εξερευνούν το ηχητικό του παρελθόν. Το The Future is a Forward Escape Into the Past είναι συντεθειμένο ως τετράπτυχο -μια ενιαία χειρονομία σπασμένη σε τέσσερα μέρη- που στοχάζεται πάνω στην αναπόφευκτη εξέλιξη του χρόνου, τη σχέση μας με το παρελθόν και τη διαστρέβλωση του παρελθόντος μέσα από τις ατέλειες της μνήμης.
Dopplereffekt – Neurotelepathy (Leisure System)
Έχοντας περάσει τρία χρόνια στην δισκογραφική αδράνεια, οι Dopplereffekt επιστρέφουν με το πρώτο τους άλμπουμ από το “Cellular Automata” του 2017. Αν η μουσική τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως καθαρά “εγκεφαλική” στο παρελθόν, βουτώντας σε επιστημονικά θέματα μαθηματικών, πληροφορικής και αστροφυσικής με πολλές περίπλοκες λεπτομέρειες, το τέταρτο άλμπουμ τους Neurotelepathy μπορεί πολύ εύκολα να ξαναγράψει τον ορισμό της λέξης. Η Michaela To-Nhan Barthel και ο Gerald Donald των θρυλικών Drexciya, ξαναζωντανεύουν για μια ακόμη φορά τον θρυλικό ήχο των Dopplereffekt, κεντημένο σταθερά με electro beats, ambient sci-fi υφές και αστραφτερές συνθετικές ταπετσαρίες. Όπως πάντα, απαραίτητοι στον σύγχρονο ακροατή!
Oren Ambarchi / Johan Berthling / Andreas Werliin – Ghosted (Drag City Records)
Με ρίζες στην πλούσια τονικότητα και τα επαναλαμβανόμενα σχήματα του ακουστικού (και μερικές φορές ηλεκτρικού) μπάσου του Johan Berthling, τα τέσσερα κομμάτια που αποτελούν το Ghosted θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι krautrock ασκήσεις – με προσεκτικές επαναλήψεις που χτίζονται συνεχώς (μέσα στην κίνησή τους) με λεπτές αλλαγές καθώς προχωρούν. Η κιθάρα του Oren Ambarchi ακούγεται συχνά με έναν τόνο που μοιάζει με όργανο, πετάει νότες φωτιάς που μοιάζουν να μπαίνουν σε τροχιά γύρω από τους ρυθμούς του Johan και του Andreas. Αυτοί οι τρεις μουσικοί παίζουν αρκετό καιρό μαζί ώστε να ξέρουν ότι τα λόγια είναι περιττά, όταν θέλουν να διαμορφώνουν τους αυτοσχεδιασμούς τους είτε με βραχυπρόθεσμους είτε με μακροπρόθεσμους στόχους. Το “Ghosted” είναι ένα μοναδικό άλμπουμ που αναδεικνύει πώς πρέπει να είναι ο στενός διάλογος μεταξύ μεγάλων παικτών, όταν μπορούν να επιμεληθούν τόσο επιλεκτικά το ηχοδιάστημα που υπάρχει ανάμεσά τους.
