«Είμαστε όλοι στο μπαρ και πίνουμε Stella Artois, και μιλάμε με παραπομπές στον  Sartre και τον Danny Dyer», τραγουδάει ο frontman των Hotel Lux, Lewis Duffin, στο σινγκλ τους “English Disease”. Με μια εκλεπτυσμένη νεανική αυθάδεια σχολιάζουν ένα αγαπημένο βρετανικό χόμπι και με σαρκαστικούς, βιτριολικούς στίχους που πραγματεύονται από χωρισμούς μέχρι την αντιμετώπιση του Jeremy Corbyn από τα βρετανικά media.

Το  ανερχόμενο πενταμελές συγκρότημα από το Portsmouth του Νότιου Λονδίνου μοιάζει να έρχεται για να συνταράξει τα μεταBrexit λιμνάζοντα νερά. Οι στίχοι τους καταπιάνονται με  την ιστορία, την πολιτική, την κουλτούρα των παλικαριών και την τάξη πάνω από έναν κολλητικό, κατεξοχήν βρετανικό  ήχο επηρεασμένο από τους Libertines, τους Clash και τους Specials.

Και όπως και οι προηγούμενοι, αυτή η ομάδα εικοσάρηδων θα μπορούσε να αποτελέσει την  επόμενη ελπίδα της Indie Rick βρετανικής σκηνής.

Έχουν ήδη παίξει πλάι σε ονόματα όπως οι Fontaines DC και οι Shame, ενώ το τo πρώτο τους ΕΡ με τίτλο “Barstool Preaching” έγινε δεκτό με τους καλύτερους οιωνούς: η κριτική ήταν ενθουσιώδης, ο Iggy Pop μιλούσε στο ραδιόφωνο για τη νέα αγαπημένη του μπάντα, το άνοιγμα στις ΗΠΑ μέσω SXSW δεν φαινόταν να αργεί – και ξαφνικά, lockdown. Τα μεγαλεπήβολα σχέδια μπήκαν για κάμποσο καιρό στην άκρη, αλλά ήγγικεν η ώρα και τώρα οι Hotel Lux, έτοιμοι για περιοδείες και live, είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τη θέση τους στην άνοιξη του μοντέρνου βρετανικού ήχου.

Το άλμπουμ τους “Hands Across The Creek” κυκλοφόρησε στις αρχές του 2023 με παραγωγό τον Bill Ryder-Jones και υπήρξε μια ξεκάθαρη δήλωση ότι το συγκρότημα απομακρύνεται σιγά σιγά από τις pub rock ρίζες του και παίρνει την κιθαριστική μορφή που, για κάποιους, αναμενόταν: το κάνει, δε, πολύ καλά, με υλικό στο οποίο διακρίνονται οι επιρροές των Ian Dury, Art Brut και Felt αλλά και η αγάπη που τρέφουν για την αλά Pete Doherty brit pop που τους ανέθρεψε.

Εν όψει της πολυαναμενομενης συναυλίας τους στις 6 Οκτωβρίου στο Death Disco, τα αγόρια από το Portsmouth μιλούν στο Olafaq για τη μέχρι τώρα καριέρα τους, τις επιρροές τους, το επερχόμενο EP τους, για την καλπάζουσα δεξιά, τον Iggy Pop, την Dua Lipa, και πολλά άλλα.

– Πώς δημιουργήθηκαν οι Hotel Lux ως συγκρότημα, και ποιο είναι η ιστορία πίσω από το όνομα του συγκροτήματος;
Το συγκρότημα πήρε το όνομά του από το “Hotel Lux”, ένα ξενοδοχείο στη Σοβιετική Μόσχα, φημισμένο για τη στέγαση κομμουνιστών και πολιτικών  απόκληρων κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Όχι ιδιαίτερα πολυτελές λαμβάνοντας υπόψη ότι μεγάλο μέρος των ενοίκων του ήταν αρουραίοι. Σκεφτήκαμε ότι ήταν ένα ενδιαφέρον όνομα που ακουγόταν ωραίο, και μας άρεσε η ιδέα ότι είναι ένα σύμβολο για τους περιθωριακούς  και τους επαναστάτες.

– Η μουσική σας ενσωματώνει post punk και indie rock στοιχεία. Ποιοι καλλιτέχνες ή είδη σας έχουν επηρεάσει περισσότερο;
Τα πρώτα χρόνια της μπάντας δεθήκαμε με τους ήχους των Dr Feelgood, The stranglers και των Blockhead’s. Μας βοήθησαν να διαμορφώσουμε τον ήχο μας και να μας δώσουν κάποια μουσική κατεύθυνση. Πρόσφατα ωστόσο, στραφήκαμε σε μια πιο καλοδουλεμένη προσέγγιση στη σύνθεση τραγουδιών, εστιάζοντας στη δομή και τη μελωδία στο ύφος και την ένταση,  για να καταφέρουμε να αποδώσουμε αυτά που θέλαμε. Για παράδειγμα, στο “An Ideal for Living”, αλλάξαμε πραγματικά την προσέγγισή μας.

– Το τελευταίο άλμπουμ σας, “Hands Across The Creek” έλαβε τρομερά θετικές κριτικές. Μπορείτε να μας μιλήσετε για τη δημιουργική διαδικασία πίσω από αυτό το δίσκο και τι σημαίνει για εσάς;
Το “Hands Across The Creek” είναι ένα κεφάλαιο της μπάντας που μας βρήκε να ωριμάζουμε σε έναν νέο ήχο, έναν ήχο που πιστεύουμε ότι ήταν γραφτό να έχουν οι Hotel Lux. Το γράψαμε και το ηχογραφήσαμε κατά τη διάρκεια αρκετών  και σύντομων περιόδων το 2021. Ο Bill Ryder-Jones έκανε την παραγωγή του άλμπουμ και μας βοήθησε να είμαστε αληθινοί στους εαυτούς μας.

– Οι στίχοι σας συχνά αγγίζουν κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Τι σας παρακινεί να εντάξετε  αυτά τα θέματα στη μουσική σας;
Δεν έχουμε ποτέ κάποια συγκεκριμένα κοινωνικά ή πολιτικά θέματα στο μυαλό μας.  Αυτά τα θέματα βγαίνουν φυσικά μέσα από τις ιστορίες και τους χαρακτήρες που θέλουμε να περιγράψουμε στα τραγούδια μας, κάπως αυθόρμητα. Μας ενδιαφέρει περισσότερο να μιλήσουμε για τον κόσμο γύρω μας και πώς τον αντιλαμβανόμαστε.

–  Πώς αισθάνεστε για τη ραγδαία άνοδο του εθνικισμού σε όλη την Ευρώπη;
Πιστεύουμε  ότι διανύουμε μια ανησυχητική περίοδο για να είμαστε ειλικρινείς. Τείνει να επικρατεί μια αίσθηση απομονωτισμού μεταξύ πολλών μεγάλων ευρωπαϊκών εθνών, η οποία, σε έναν τόσο παγκοσμιοποιημένο κόσμο, είναι ανησυχητική. Ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου έχουμε μια κυβέρνηση των Συντηρητικών  που κινείται πολύ γρήγορα προς τα δεξιά με τον παράξενο εθνικισμό τους. Το Brexit μας άφησε μόνους στην Ευρώπη και πολύ φοβόμαστε ότι όλο και περισσότερες χώρες αντιλαμβάνονται την ιδέα της ΕΕ ως απειλή. Το λογικό βέβαια θα ήταν ότι οι άνθρωποι θα είχαν μάθει από τις φρικαλεότητες του παρελθόντος όσον αφορά τον εθνικισμό. Το ελπίζουμε, τουλάχιστον.

– Υπάρχουν κάποιες αστείες ή ενδιαφέρουσες ιστορίες από ζωντανές εμφανίσεις που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Παίξαμε σε μια παραλία στην Ιταλία τις προάλλες και ο πληκτράς μας, ο Dillon, έτρεξε στη θάλασσα φορώντας αναπνευστήρα και γυαλιά κατάδυσης. Στη συνέχεια αποφασίσαμε να κάνουμε ένα encore, οπότε καλέσουμε να επιστρέψει  στη σκηνή μούσκεμα.  Πιο αστείοι από αυτό δεν θα μπορούσαμε να γίνουμε.

– Καθώς έγινε αναφορά στην  περιοδεία σας και τα live σας, έχετε κάποια τελετουργία σαν μπάντα πριν βγείτε στη σκηνή;
Έχει γίνει παράδοση να πίνουμε όλοι μας ένα σφηνάκι τεκίλα λίγο πριν βγούμε στη σκηνή για να μας δώσει λίγη ενέργεια. Εκτός από αυτό, μας αρέσει να χαλαρώνουμε και να τρώμε ένα καλό γεύμα πριν παίξουμε. Επιπλέον, μερικές φορές χορεύουμε και τραγουδάμε Το “All Summer Long” του Kid Rock πριν βγούμε στη σκηνή.

– Πώς αισθάνεστε που ο βασιλιάς του ροκ εν ρολ, ο Iggy Pop σας παρασημοφόρησε στην εκπομπή του ;
Ο Iggy είναι βασιλιάς! και απλά επιβεβαίωσε αυτό που ξέραμε ήδη – την αλήθεια που όλοι οι άλλοι αρνούνταν. Ήμασταν αρκετά καλοί για το Radio 6.

– Οι συνεργασίες συχνά αποτελούν βασικό πυλώνα στην εξέλιξη μιας μπάντας. Υπάρχουν μουσικοί με τους οποίους θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον; Θα σκεφτόσασταν μια συνεργασία με την Dua Lipa για παράδειγμα;
Πάντα λέγαμε όλα αυτά τα χρόνια ότι θα θέλαμε να συνεργαστούμε με τον Damon Albarn. Είτε πρόκειται για τη σύνθεση τραγουδιών, είτε για την παραγωγή της μουσικής μας από τον ίδιο. Όλοι έχουμε αρκετά διαφορετικά μουσικά γούστα, αλλά νομίζω ότι ο συγκεκριμένος είναι ένας καλλιτέχνης που όλοι συμφωνούμε ότι θα ήταν καταπληκτικό να συνεργαστούμε μαζί του. Όσον αφορά τη Dua Lipa, η πόρτα μας είναι πάντα ανοιχτή αν ποτέ θελήσει να κάνει ένα ντουέτο με τον Lewis.

– Πώς θα σχολιάζατε τις συγκρίσεις με τους Ιρλανδούς  Fontaines D.C.;
Μπορούμε να καταλάβουμε τους λόγους που γίνονται αυτές οι συγκρίσεις, αλλά δεν πιστεύουμε ότι μοιάζουμε πάρα πολύ σε μουσικό επίπεδο. Ίσως να συσχετιζόμαστε σε ένα βαθμό στο στιχουργικά. Όπως και να έχει, αυτές οι συγκρίσεις μας χαροποιούν, μιας και  οι Fontaines D.C. είναι μια σπουδαία ομάδα παιδιών που δημιουργούν σπουδαία μουσική. Επάξια βρίσκονται στη θέση που βρίσκονται.

– Ποια είναι τα σχέδιά σας για την επόμενη χρονιά; Υπάρχουν επερχόμενα projects, περιοδείες ή κυκλοφορίες;
Αυτή τη στιγμή γράφουμε καινούργια πράγματα. Το αν αυτό πρόκειται να εξελιχθεί σε ένα EP ή ένα άλμπουμ, δεν είμαστε σίγουροι ακόμα. Αλλά δουλεύουμε πάνω σε νέο υλικό και σκοπεύουμε να επιστρέψουμε στην Ευρώπη το επόμενο έτος για μερικές ακόμα ωραίες ροκ συναυλίες.

– Τι να περιμένουμε από τους Hotel Lux την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου στη σκηνή του Death Disco;
Καουμπόικες μπότες και αρκετό  geezer dog rock.

Faceboof Event εδώ.

➸ Δείτε επίσης: Οι Royal Arch φέρνουν έναν φρέσκο αέρα στην αθηναϊκή ανεξάρτητη σκηνή