Η πόλη του Norwalk της California, αν και ιδρύθηκε επίσημα το 1957, έχει μεγάλη ιστορία που χάνεται στο βάθος των χρόνων.

Στην γεωγραφική της περιοχή ζούσαν ιθαγενείς της φυλής “Shoshone” ή αλλιώς “Snake Indians”, όπως τους αποκαλούσαν Γάλλοι εξερευνητές την εποχή της αποικιοκρατίας. Αργότερα, το σημείο αυτό αποτέλεσε μέρος του διάσημου “El Camino Real”, του δρόμου που δημιουργήθηκε κατά τον 18ο αιώνα προκειμένου να συνδέσει τις αποικιοκρατικές περιοχές της Ισπανικής Αυτοκρατορίας που έφταναν ως το Texas. Αφορμή ήταν η αποστολή της Καθολικής Εκκλησίας, όπου ιεραποστολείς του τάγματος των Φραγκισκανών επέβαλαν την θρησκεία τους στους αυτόχθονες λαούς. Οι περιοχές που δημιουργήθηκαν τότε, ονομάστηκαν “New Spain” και “Alta California”. Μέχρι και σήμερα οι φυλές της λατινικής Αμερικής, αν και κυρίαρχες πληθυσμιακά αποτελούν «μειονότητα», είναι το κυρίαρχο πολιτιστικό στοιχείο του Norwalk, αφού απέχει μόλις 197 χλμ. απ’ την Tijuana του Mexico.

Από εκεί κατάγονται και οι Delinquent Habits που μαζί με τους Cypress Hill, εκπροσώπησαν στα ‘90s όσο κανένα άλλο hip-hop συγκρότημα, την κοινότητα αυτή. «Ένιωθα ότι ήθελα να εκπροσωπήσω αυτή τη μειονότητα του hip-hop. Τους Λατίνους, τους Μεξικάνους, τους Τσικάνους», μου λέει ο Kemo The Blaxican, ένας απ’ τους δύο MCs του γκρουπ [σ.σ. ο Ives Irie είναι ο άλλος MC] και συν-ιδρυτής των DH.

Η ονομασία του συγκροτήματος, “Delinquent Habits”, σημαίνει «Παραβατικές Συνήθειες». Απ’ τα μέσα των ‘70s (όπου ξεκίνησε η κάθετη κοινωνική πτώση) και μέχρι τα μέσα των ‘90s, λίγοι καλλιτέχνες είχαν μιλήσει για την ζωή στα ghetto της Αμερικής. Αυτό το κενό γενικότερα ήρθε να «καλύψει» το hip-hop, αφού όπως έχει πει και ο Chuck-D των Public Enemy, αυτή η μουσική αποτέλεσε «το Μέσο Ενημέρωσης για τις μειονότητες». Η κουλτούρα του δρόμου για την οποία ράπαραν όλοι, ήταν ένας τρόπος διαφυγής απ’ τα ghetto. Κάποιοι κατάφεραν να ξεφύγουν απ’ αυτά μέσω της μουσικής του hip-hop, ενώ κάποιοι άλλοι όχι. «Ο δρόμος ήταν μέρος της ζωής μου σε έντονο βαθμό και συνεχίζω να υποστηρίζω την κουλτούρα του με όποιον τρόπο μπορώ μέχρι και σήμερα», σχολιάζει ο Kemo στην ερώτηση μου που αφορά το “street life” και το που θα μπορούσε να βρίσκεται αν δεν υπήρχαν οι DH.

«Αν δεν υπήρχε η μουσική, θα αξιοποιούσα στο έπακρο τις ευκαιρίες που θα μου δίνονταν. Ελπίζω, να ήταν δημιουργικές. Εννοείται πως θα παρείχα στην οικογένεια μου ό,τι χρειάζεται, με όποιον τρόπο μπορούσα, όπως κάνω και τώρα», συμπληρώνει.

Ο πρώτος δίσκος των Delinquent Habits, με τον ομώνυμο τίτλο, κυκλοφόρησε το 1996 μέσω της RCA και το single “Tres Delinquentes” εκτοξεύθηκε στα charts και γνώρισε μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία. Η «λατινοαμερικάνικη υπερηφάνεια», που είναι πολύ σημαντική για την κοινότητα τους, ανέβηκε στα ύψη όπως και το τραγούδι τους. Απ’ τις φτωχές συνοικίες του Norwalk, βρέθηκαν στο τηλεοπτικό στούντιο του Conan O’ Brien για την “Late Night” εκπομπή του, παρουσιάζοντας live τη μουσική τους, ενώ συνόδευσαν σε περιοδείες τους Korn, τους Limp Bizkit και τον Ice T. «Νιώθαμε πως ήμασταν νικητές και πως είχαμε ξεπεράσει όλα τα εμπόδια που είχαν παρουσιαστεί μπροστά μας. Αντιμετωπίσαμε προκλήσεις απ’ τις δισκογραφικές εταιρείες και η βιομηχανία μέχρι τότε, είχε προσπαθήσει να μας διαγράψει πολλές φορές. Παρόλα αυτά, συνεχίσαμε να αγωνιζόμαστε. Προσωπικά, είχα ένα έντονο αίσθημα υπερηφάνειας που δεν μπορούσα να προδώσω και ως γκρουπ της είχαμε δώσει [σ.σ. της υπερηφάνειας] μία έντονη λάτιν απόχρωση», ήταν τα λόγια του Kemo σχετικά με την πρώτη τους επιτυχία και το πώς τους αντιμετώπιζαν οι δισκογραφικές.

Αυτά τα λάτιν στοιχεία είναι χαρακτηριστικά της μουσικής των DH, αφού το πνεύμα Mariachi [σ.σ. είδος παραδοσιακής μεξικάνικης μουσικής] κυριαρχεί σε όλες τους τις κυκλοφορίες και μπλέκεται όμορφα με τα samples, τα scratches, τα beat του hip-hop, αλλά και με πιο hardcore στοιχεία. O Kemo μου σχολιάζει: «Είμαστε ένα πολυφυλετικό και ποικιλόμορφο γκρουπ. H νότια πλευρά του Los Angeles στην California, ήταν η παιδική μας χαρά και έπαιξε μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση των προσωπικοτήτων μας. Ξέραμε ποιοι ήμασταν και τι θα γινόμασταν. Ο καθένας μας έφερνε ξεχωριστά στοιχεία στο τραπέζι των συζητήσεων όταν μιλούσαμε για την προσέγγιση στη μουσικής μας και κάπως έτσι, αναμείξαμε πετυχημένα την ωμή και ακατέργαστη πλευρά του hip-hop, με την Ισπανική γλώσσα αλλά και με τα Ισπαγγλικά. Αυτό νομίζω ήταν εκρηκτικό».

Οι πρώτες ολοκληρωμένες δουλειές των Delinquent Habits γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και μέσα απ’ αυτές προκύπτουν διάφορα πετυχημένα singles, όπως το “Here Comes the Horns” απ’ το ομώνυμο άλμπουμ του 1998, τα “Return Of The Tres” και “House Of The Rising Drum” απ’ τον δίσκο “Merry Go Round” που κυκλοφόρησε το 2000. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2017 και στο άλμπουμ “It Could Be Round Two” για να επανέλθουν οι DH με κάποιο hit. Το τραγούδι “California” μετράει στο Spotify περίπου 9,2 εκατομμύρια streams και το υπέροχο sample απ’ το “This Land Is Your Land” με την φωνή της Sharon Jones, μετατρέπει το τραγούδι σε ένα άτυπο Καλιφορνέζικο «ύμνο». Όμως έχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε. «Βρισκόμαστε σε μία μεταβατική και δημιουργική φάση. Δεν θα αλλάξουμε πολύ, hip-hop κάνουμε, αλλά θα δώσουμε κάτι καινούργιο. Καλά πράγματα έρχονται», μου λέει ο Kemo.

Στην Ελλάδα τους DH (όπως και τους Cypress Hill) τους αγαπάμε πολύ. Για κάποιον λόγο – ίσως το ηλιόλουστο ηχόχρωμα των Λατίνων μας ταιριάζει – νιώθουμε ότι υπάρχουν αρκετά κοινά στοιχεία με τη μουσική τους, και έτσι το γκρουπ απ’ το Norwalk μας επισκέπτεται όποτε μπορεί τα τελευταία χρόνια. Ρωτάω τον Kemo αν έχουν διαπιστώσει κάτι ιδιαίτερο στην χώρα μας. «Πολύ γρήγορα καταλάβαμε πως οι άνθρωποι της Ελλάδας είναι «όμορφοι άνθρωποι». Επίσης, είδαμε πόσο αγαπάτε την τεκίλα και έτσι προκύπτει ένα αληθινό δέσιμο με τον “ Delinquente” τρόπο ζωής».

Αυτή την φορά, οι Delinquent Habits θα παίξουν στο τριήμερο “Street Mode Festival” της Θεσσαλονίκης, την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου. Το φεστιβάλ ξεκίνησε ως μια σειρά εκδηλώσεων το 2009 σε ανοιχτούς/δημόσιους χώρους, όπως η πλατεία της Θέρμης και το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, με όραμα να παρουσιάσει όλα τα στοιχεία της “street” κουλτούρας σε μία ενιαία γιορτή. «To “Street Mode” ρίχνει φως στην κουλτούρα του δρόμου και φέρνει αναγνώριση σε καλλιτέχνες και αθλητές, που μέχρι πρότινος, μπορεί να είχαν περάσει απαρατήρητοι. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για την «κοινότητα του δρόμου» (αλλά και όχι μόνο) να υπάρχει μια τέτοια διοργάνωση», σχολιάζει ο Kemo, κλείνοντας την συνέντευξη μας με αυτά τα λόγια.

[Info]

Street Mode Festival : Facebook, Instagram, TikTok, YouTube, website

Eισιτήρια για το φεστιβάλ, εδώ