Η επίσημη υποψηφιότητα του Μαρόκου για το OSCAR Διεθνούς Ταινίας συμμετέχει στο Διαγωνιστικό Τμήμα των Νυχτών Πρεμιέρας και κέρδισε το κοινό στην πρεμιέρα της στην κατάμεστη μεγάλη αίθουσα του Δαναού. Η Μαριάμ Τουζανί στη δεύτερη μεγάλου μήκους (προηγήθηκε το Adam 2019) προσπάθειά της δημιουργεί μία ιστορία που είναι δύσκολο να αποδεχθεί η – με παρωπίδες – μουσουλμανική κοινότητα. Οι άνθρωποι όμως με τις ιδιαιτερότητές τους παραμένουν παντού ίδιοι. Αυτό ακριβώς έρχονται να πιστοποιήσουν η Μίνα κι ο Χαλίμ.

Ζευγάρι για χρόνια. Διατηρούν ένα παραδοσιακό ραφείο στην επαρχία. Η δουλειά φθίνει, ωστόσο πιστοί στις αρχές τους καταβάλουν κάθε προσπάθειά, ώστε να κρατήσουν την τέχνη τους ζωντανή. Παρ΄ότι τα οικονομικά τους δεν είναι ανθηρά είναι υποχρεωμένοι να προσλάβουν έναν υπάλληλο, καθώς τα προβλήματα υγείας δε λείπουν από την καθημερινότητά τους. Ο Γιουσέφ έρχεται να προστεθεί στην εξέλιξη των γεγονότων και διαμορφώνεται ένα τρίγωνο. Η διπλή προοικονομία («μην αλλάζεις εδώ», σκηνή στο χαμάμ) θα μας κάνει να αντιληφθούμε τον βαθμό της καταπίεσης που βιώνει ο σύζυγος.

Η αξιοπρέπεια είναι χαρακτηριστικό και των τριών πρωταγωνιστών. Ο μικρός λέει με το κεφάλι ψηλά στο αφεντικό, «τα λεφτά έρχονται και φεύγουν», μιλώντας παράλληλα για τις αξίες με τις οποίες ανδρώθηκε. Ο άντρας προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων έχοντας να διαχειριστεί τη θέση του στην κοινωνία και την επιθυμία που πηγάζει από μέσα του. Η γυναίκα, ίσως η πιο δυνατή όλων παλεύει με τεράστια δύναμη ψυχής κόντρα σε αντιξοότητες κι ας αντιλαμβάνεται πολύ καλά πως τα πράγματα απ΄όλες τις απόψεις έχουν πάρει τον δρόμο τους κι αυτός δεν έχει επιστροφή.

Όσο υφαίνεται το μπλε καφτάνι, τόσο ξετυλίγεται η πλοκή και η μία αποκάλυψη διαδέχεται την άλλη. Η μορφίνη δεν μπορεί πια να κάνει θαύματα. Μοιραία η δόση της αυξάνεται. Η πορεία της ασθένειας αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο και το σώμα. Η κλεψύδρα αδειάζει. Τώρα περισσότερο από ποτέ έχει ανάγκη να περάσουν χρόνο μαζί. Πράγμα που συμβαίνει χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο αποχαιρετισμός είναι πάντα μία δύσκολη διαδικασία. Oι εξομολογήσεις δε φέρνουν ένταση, αλλά εξαγνισμό των αμαρτιών. Η βαθιά κατανόηση και ο σεβασμός οδηγούν στην αληθινή αγάπη. Γνώριζε τα πάντα, αλλά ήταν περήφανη που είχε δίπλα της τον Χαλίμ χωρίς περιστροφές.

Το σημάδι στο στήθος αποκαλύπτει οριστικά το αδιέξοδο. Η τρυφερότητα των τελευταίων ημερών και η ειδική διαχείριση της τελευταίας σκηνής σκορπούν συγκίνηση. Lubna Azabal (Tel Aviv on Fire) και Saleh Bakri (Αmira) σε δύο ερμηνείες υψηλού επιπέδου, που ελάχιστα πράγματα έχουν να ζηλέψουν από φτασμένους ηθοποιούς. Εκτός από το Βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών (FIPRESCI) στο τμήμα ένα Κάποιο Βλέμμα των Καννών, το έργο ήταν υποψήφιο και για τον Queer Φοίνικα. Με την ευχή να έχει την καλύτερη δυνατή τύχη και γιατί όχι να διεκδικήσει με αξιώσεις τη «Χρυσή Αθήνα».

︎❈ Η ταινία προβάλλεται εκ νέου την Τρίτη 4 Οκτωβρίου στις 21:45 στον Δαναό.