Ήταν 11 Αυγούστου του 2014, όταν o Robin Williams εντοπίστηκε νεκρός στο σπίτι του, στο Paradise Cay της Καλιφόρνια. Σύντομα, η αυτοψία έδειξε αυτοκτονία καθώς είχε κρεμαστεί με μια ζώνη απ’ τον λαιμό, ενώ ανακάλυψαν και κοψίματα στον αριστερό καρπό του.
Μέχρι εκείνο το σημείο, ο Williams είχε περάσει σχεδόν όλη του τη ζωή κάνοντας τους ανθρώπους, κυρίως, να γελούν. Ταλαντούχος κωμικός και βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός, έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και ήταν αγαπητός σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Όμως, το χαμόγελο του Robin Williams που τόσο αγαπήθηκε απ’ τον κόσμο, έκρυβε μια βαθύτατη θλίψη. Ίσως, γι’ αυτό κατάφερε να αγγίξει τις ευαίσθητες συναισθηματικές χορδές μας. Γελούσαμε μαζί του, νιώθαμε οικειότητα και ταυτόχρονα θέλαμε να τον πάρουμε μια αγκαλιά, σαν να ήταν κάποιος δικός άνθρωπος. «Έλα, βλέπεις; Είναι ωραίο και σημαντικό να γελάμε. Όλα καλά θα πάνε».
Ο μοναδικός Williams, πάλεψε με τον αλκοολισμό και τον εθισμό στα ναρκωτικά νωρίς στην καριέρα του. Πολλές φορές έφτασε ένα βήμα πριν το «τέλος», όπως όταν τα ξημερώματα στις 5 Μαρτίου του 1982 επισκέφθηκε τον φίλο του και κωμικό John Belushi. Μαζί κατανάλωσαν αρκετά γραμμάρια κοκαΐνης, με αποτέλεσμα ο Belushi να πεθάνει από υπερβολική δόση. Αργότερα στη ζωή του, θα αντιμετώπιζε προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη, αλλά και σωματικές-νευρολογικές παθήσεις, όπως Parkinson και άνοια με σωμάτια Lewy.
Όλα αυτά ήταν γνωστά σε οικογένεια, φίλους και θαυμαστές, και ο ίδιος πάντα έδινε εσωτερικές μάχες προκειμένου να καταλάβει γιατί η ζωή δεν του φέρθηκε πιο γενναιόδωρα. Το μοναδικό ταλέντο υποκριτικής, αυτοσχεδιασμού και αυτοσαρκασμού, δεν ήταν αρκετό για να τον κρατήσει σε μια ισορροπία.
Με αφορμή τα 8 χρόνια απ’ τον θάνατο του, επέλεξα δέκα αγαπημένες ταινίες (χωρίς ιεραρχική σειρά) που είτε πρωταγωνίστησε είτε με την συμμετοχή του και μόνο, απογείωσε το φιλμ.
Dead Poets Society (1989)
Όσον αφορά τις ταινίες που λειτουργούν ως συνδετικός κρίκος μεταξύ τέχνης και ύπαρξης, εμπνέοντας τον θεατή, το “Dead Poets Society” είναι από τις κορυφαίες του είδους. Αυτό, σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην ερμηνεία του Williams ως καθηγητή που προσπαθεί να εμπνεύσει τους μαθητές του, ενθαρρύνοντάς τους να «αδράξουν την μέρα». Ο John Keating [σ.σ. το όνομα του ρόλου που ενσάρκωσε ο Williams] έθεσε πολύ ψηλά τον πήχη στο τι (πρέπει) να κάνει ένας δάσκαλος.
One Hour Photo (2002)
Σε σκηνοθεσία του Mark Romanek, πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ που αφορά έναν μοναχικό τεχνικό φωτογραφίας, τον Sy (σ.σ. Robin Williams). Χωρίς φίλους και οικογένεια, αποκτά επικίνδυνη εμμονή με την οικογένεια Yorkins, ιδιαίτερα με τη σύζυγο Nina (σ.σ. Connie Nielsen) και τον γιο Jake (σ.σ. Dylan Smith). Αν και η πλοκή μπορεί να γίνει αντικείμενο (αρνητικής ίσως) κριτικής, δεν μπορεί να υπάρξει καμία κριτική για τον Williams, ο οποίος έδειξε σε θεατές και θαυμαστές του, ένα ερμηνευτικό εύρος που δεν είχαν φανταστεί ότι μπορεί να έχει.
Jumanji (1995)
Παρόλο που η ταινία “Jumanji: Welcome to the Jungle” (2017) του Dwayne Johnson αποδείχθηκε μεγαλύτερη επιτυχία, το πρώτο “Jumanji” όπου πρωταγωνίστησε ο Williams, άνοιξε το δρόμο. Στην ταινία του Joe Johnston, ο Williams υποδύεται τον Alan, ο οποίος ως παιδί «απορροφήθηκε» από το επιτραπέζιο παιχνίδι Jumanji και επανεμφανίζεται 26 χρόνια αργότερα ως ενήλικας. Αν και δεν σημείωσε μεγάλη επιτυχία η ταινία, ο Williams – όπως πάντα σχεδόν – απέσπασε καλές κριτικές και η ταινία έγινε αγαπημένη στο οικογενειακό κοινό.
Insomnia (2002)
Ποιος θα πίστευε ότι ο Williams είχε την ικανότητα να υποδυθεί έναν ψυχωτικό δολοφόνο; Ευτυχώς για εμάς, ο Cristopher Nolan είδε αυτές τις δυνατότητες τους και τις χρησιμοποίησε με μεγάλη επιτυχία σε αυτό το ψυχολογικό θρίλερ. Ο Williams και ο Pacino έχουν μαγική χημεία μεταξύ τους και οι σκηνές που μοιράζονται είναι πολύ δυνατές. Ο Williams ήταν γνωστό ότι μπορούσε να μας κάνει να γελάσουμε, αλλά αποδείχθηκε ότι μπορούσε να μας κάνει και να ανατριχιάσουμε.
Popeye (1980)
Οι αντιδράσεις για το “Popeye” του Robert Altman ποικίλλουν ευρέως (σ.σ. βαθμολογία 61% στο Rotten Tomatoes), με κάποιους να το χαρακτηρίζουν λαμπρό και άλλους να το αποκαλούν ατελείωτο. Ανεξάρτητα από τη γνώμη μας για την ταινία συνολικά, δεν μπορούμε παρά να εκπλαγούμε από την «αλλόκοτη» ερμηνεία του Williams ως καρτούν ναυτικός. Είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό αν σκεφτείς ότι ήταν ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος σε ταινία μεγάλου μήκους.
Mrs. Doubtfire (1993)
Λίγοι ρόλοι ήταν τόσο εμβληματικοί για τον Williams όσο αυτός του Daniel Hillard, που προσπαθεί απεγνωσμένα να περάσει χρόνο με τα παιδιά του μετά από το διαζύγιο με την μαμά τους. Φτάνοντας στα όρια της απελπισίας, υποδύεται την κυρία Doubtfire, μια ηλικιωμένη βρετανή νταντά, που την προσλαμβάνει η ανυποψίαστη πρώην σύζυγος του Daniel (σ.σ. Sally Field) για να προσέχει το σπίτι και τα παιδιά όσο εκείνη είναι στη δουλειά. Όταν ο Williams πέθανε το 2014, οι θαυμαστές του ως φόρο τιμής στον ηθοποιό, τοποθέτησαν λουλούδια μπροστά απ’ το σπίτι που χρησιμοποιήθηκε για τις εξωτερικές σκηνές της ταινίας, στο Σαν Φρανσίσκο.
The Fisher King (1991)
Εκτός από την υποψηφιότητά του για Όσκαρ σε αυτή την ταινία, ο Williams κέρδισε άλλη μια Χρυσή Σφαίρα ως «Καλύτερος ηθοποιός κωμωδίας/μιούζικαλ» για το ρόλο του στην ταινία του Terry Gilliam. Οι συναισθηματικές σκηνές/στιγμές του Williams στο “ The Fisher King” είναι ιδιαίτερα έντονες, κάτι που αφαίρεσε από επάνω του την ταμπέλα του – αποκλειστικά – κωμικού ηθοποιού με τις stand-up τεχνικές.
Good Will Hunting (1997)
Δύσκολα να διαλέξεις ποια είναι η καλύτερη ερμηνεία του Williams, αλλά, ίσως, στο “Good Will Hunting” κατάφερε να συνδυάσει πολλά από αυτά που τον έκαναν έναν ξεχωριστό ερμηνευτή. Τη ζεστή αύρα που εκπέμπει, το πηγαίο χιούμορ που έχει και την ανθρωπιά που υπάρχει στο πρόσωπο του. Στο δράμα του Gus Van Sant, για έναν επιστάτη του MIT (σ.σ. Matt Damon) που είναι κρυφά μια μαθηματική ιδιοφυΐα, ο Williams υποδύεται τον ψυχολόγο του σχολείου, Dr. Sean Maguire, ο οποίος τον βοηθά να συνειδητοποιήσει τις δυνατότητές του.
Good Morning, Vietnam (1987)
Στην ταινία του Barry Levinson, υποδύεται τον Adrian Cronauer, έναν DJ/ραδιοφωνικό παραγωγό, ο οποίος υπηρετεί στο ραδιοφωνικό σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων των Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Ο Cronauer χρησιμοποιεί το χιούμορ του σαν όπλο, μιλώντας επί ώρες μπροστά στο μικρόφωνο για να διασκεδάσει τους Αμερικανούς στρατιώτες που ρίχνονται στη μάχη. Όσο όμως έρχεται αντιμέτωπος με τη φρίκη του πολέμου, η «άμυνα» του, να αντιμετωπίζει τα πάντα που συμβαίνουν γύρω του ως αστείο, αρχίζει σταδιακά να καταρρέει. Εκτός από την υποψηφιότητά του για Όσκαρ, ο Williams κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για αυτόν τον ρόλο.
Hook (1991)
Κατά την γνώμη μου – και λαμβάνοντας ως δεδομένο, πως δεν μπορούμε να διαλέξουμε ποια είναι η καλύτερη ερμηνεία του – το Hook, σε σκηνοθεσία Steven Spielberg, είναι η καλύτερη ταινία που έπαιξε ποτέ ο Williams. Ο τρόπος που ενσάρκωσε τον Peter Pan, οριακά κατάφερε να αφαιρέσει απ’ το μυαλό μας την κλασική φιγούρα του παραμυθιού και να ταυτιστεί ο Williams μαζί του. Με λίγα μαθήματα «πτήσης» απ’ την Tinker Bell (σ.σ. Julia Roberts) και τη βοήθεια των «Χαμένων Αγοριών», ο Peter Banning (σ.σ. Robin Williams), ένας επιτυχημένος δικηγόρος που η δουλειά του αφήνει λίγο χρόνο για τα παιδιά του, συνειδητοποιεί ότι στην πραγματικότητα είναι το μικρό αγόρι που δεν ήθελε ποτέ να μεγαλώσει (σ.σ. Peter Pan), μέχρι που έφυγε από τη «Χώρα του Ποτέ» για το Μανχάταν. Εξαιρετικός επίσης και ο Dustin Hoffman στον ρόλο του Captain Hook.
Ήταν 11 Αυγούστου του 2014, όταν o Robin Williams εντοπίστηκε νεκρός στο σπίτι του, στο Paradise Cay της Καλιφόρνια. Σύντομα, η αυτοψία έδειξε αυτοκτονία καθώς είχε κρεμαστεί με μια ζώνη απ’ τον λαιμό, ενώ ανακάλυψαν και κοψίματα στον αριστερό καρπό του.
Μέχρι εκείνο το σημείο, ο Williams είχε περάσει σχεδόν όλη του τη ζωή κάνοντας τους ανθρώπους, κυρίως, να γελούν. Ταλαντούχος κωμικός και βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός, έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και ήταν αγαπητός σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Όμως, το χαμόγελο του Robin Williams που τόσο αγαπήθηκε απ’ τον κόσμο, έκρυβε μια βαθύτατη θλίψη. Ίσως, γι’ αυτό κατάφερε να αγγίξει τις ευαίσθητες συναισθηματικές χορδές μας. Γελούσαμε μαζί του, νιώθαμε οικειότητα και ταυτόχρονα θέλαμε να τον πάρουμε μια αγκαλιά, σαν να ήταν κάποιος δικός άνθρωπος. «Έλα, βλέπεις; Είναι ωραίο και σημαντικό να γελάμε. Όλα καλά θα πάνε».
Ο μοναδικός Williams, πάλεψε με τον αλκοολισμό και τον εθισμό στα ναρκωτικά νωρίς στην καριέρα του. Πολλές φορές έφτασε ένα βήμα πριν το «τέλος», όπως όταν τα ξημερώματα στις 5 Μαρτίου του 1982 επισκέφθηκε τον φίλο του και κωμικό John Belushi. Μαζί κατανάλωσαν αρκετά γραμμάρια κοκαΐνης, με αποτέλεσμα ο Belushi να πεθάνει από υπερβολική δόση. Αργότερα στη ζωή του, θα αντιμετώπιζε προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη, αλλά και σωματικές-νευρολογικές παθήσεις, όπως Parkinson και άνοια με σωμάτια Lewy.
Όλα αυτά ήταν γνωστά σε οικογένεια, φίλους και θαυμαστές, και ο ίδιος πάντα έδινε εσωτερικές μάχες προκειμένου να καταλάβει γιατί η ζωή δεν του φέρθηκε πιο γενναιόδωρα. Το μοναδικό ταλέντο υποκριτικής, αυτοσχεδιασμού και αυτοσαρκασμού, δεν ήταν αρκετό για να τον κρατήσει σε μια ισορροπία.
Με αφορμή τα 8 χρόνια απ’ τον θάνατο του, επέλεξα δέκα αγαπημένες ταινίες (χωρίς ιεραρχική σειρά) που είτε πρωταγωνίστησε είτε με την συμμετοχή του και μόνο, απογείωσε το φιλμ.
Dead Poets Society (1989)
Όσον αφορά τις ταινίες που λειτουργούν ως συνδετικός κρίκος μεταξύ τέχνης και ύπαρξης, εμπνέοντας τον θεατή, το “Dead Poets Society” είναι από τις κορυφαίες του είδους. Αυτό, σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην ερμηνεία του Williams ως καθηγητή που προσπαθεί να εμπνεύσει τους μαθητές του, ενθαρρύνοντάς τους να «αδράξουν την μέρα». Ο John Keating [σ.σ. το όνομα του ρόλου που ενσάρκωσε ο Williams] έθεσε πολύ ψηλά τον πήχη στο τι (πρέπει) να κάνει ένας δάσκαλος.
One Hour Photo (2002)
Σε σκηνοθεσία του Mark Romanek, πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ που αφορά έναν μοναχικό τεχνικό φωτογραφίας, τον Sy (σ.σ. Robin Williams). Χωρίς φίλους και οικογένεια, αποκτά επικίνδυνη εμμονή με την οικογένεια Yorkins, ιδιαίτερα με τη σύζυγο Nina (σ.σ. Connie Nielsen) και τον γιο Jake (σ.σ. Dylan Smith). Αν και η πλοκή μπορεί να γίνει αντικείμενο (αρνητικής ίσως) κριτικής, δεν μπορεί να υπάρξει καμία κριτική για τον Williams, ο οποίος έδειξε σε θεατές και θαυμαστές του, ένα ερμηνευτικό εύρος που δεν είχαν φανταστεί ότι μπορεί να έχει.
Jumanji (1995)
Παρόλο που η ταινία “Jumanji: Welcome to the Jungle” (2017) του Dwayne Johnson αποδείχθηκε μεγαλύτερη επιτυχία, το πρώτο “Jumanji” όπου πρωταγωνίστησε ο Williams, άνοιξε το δρόμο. Στην ταινία του Joe Johnston, ο Williams υποδύεται τον Alan, ο οποίος ως παιδί «απορροφήθηκε» από το επιτραπέζιο παιχνίδι Jumanji και επανεμφανίζεται 26 χρόνια αργότερα ως ενήλικας. Αν και δεν σημείωσε μεγάλη επιτυχία η ταινία, ο Williams – όπως πάντα σχεδόν – απέσπασε καλές κριτικές και η ταινία έγινε αγαπημένη στο οικογενειακό κοινό.
Insomnia (2002)
Ποιος θα πίστευε ότι ο Williams είχε την ικανότητα να υποδυθεί έναν ψυχωτικό δολοφόνο; Ευτυχώς για εμάς, ο Cristopher Nolan είδε αυτές τις δυνατότητες τους και τις χρησιμοποίησε με μεγάλη επιτυχία σε αυτό το ψυχολογικό θρίλερ. Ο Williams και ο Pacino έχουν μαγική χημεία μεταξύ τους και οι σκηνές που μοιράζονται είναι πολύ δυνατές. Ο Williams ήταν γνωστό ότι μπορούσε να μας κάνει να γελάσουμε, αλλά αποδείχθηκε ότι μπορούσε να μας κάνει και να ανατριχιάσουμε.
Popeye (1980)
Οι αντιδράσεις για το “Popeye” του Robert Altman ποικίλλουν ευρέως (σ.σ. βαθμολογία 61% στο Rotten Tomatoes), με κάποιους να το χαρακτηρίζουν λαμπρό και άλλους να το αποκαλούν ατελείωτο. Ανεξάρτητα από τη γνώμη μας για την ταινία συνολικά, δεν μπορούμε παρά να εκπλαγούμε από την «αλλόκοτη» ερμηνεία του Williams ως καρτούν ναυτικός. Είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό αν σκεφτείς ότι ήταν ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος σε ταινία μεγάλου μήκους.
Mrs. Doubtfire (1993)
Λίγοι ρόλοι ήταν τόσο εμβληματικοί για τον Williams όσο αυτός του Daniel Hillard, που προσπαθεί απεγνωσμένα να περάσει χρόνο με τα παιδιά του μετά από το διαζύγιο με την μαμά τους. Φτάνοντας στα όρια της απελπισίας, υποδύεται την κυρία Doubtfire, μια ηλικιωμένη βρετανή νταντά, που την προσλαμβάνει η ανυποψίαστη πρώην σύζυγος του Daniel (σ.σ. Sally Field) για να προσέχει το σπίτι και τα παιδιά όσο εκείνη είναι στη δουλειά. Όταν ο Williams πέθανε το 2014, οι θαυμαστές του ως φόρο τιμής στον ηθοποιό, τοποθέτησαν λουλούδια μπροστά απ’ το σπίτι που χρησιμοποιήθηκε για τις εξωτερικές σκηνές της ταινίας, στο Σαν Φρανσίσκο.
The Fisher King (1991)
Εκτός από την υποψηφιότητά του για Όσκαρ σε αυτή την ταινία, ο Williams κέρδισε άλλη μια Χρυσή Σφαίρα ως «Καλύτερος ηθοποιός κωμωδίας/μιούζικαλ» για το ρόλο του στην ταινία του Terry Gilliam. Οι συναισθηματικές σκηνές/στιγμές του Williams στο “ The Fisher King” είναι ιδιαίτερα έντονες, κάτι που αφαίρεσε από επάνω του την ταμπέλα του – αποκλειστικά – κωμικού ηθοποιού με τις stand-up τεχνικές.
Good Will Hunting (1997)
Δύσκολα να διαλέξεις ποια είναι η καλύτερη ερμηνεία του Williams, αλλά, ίσως, στο “Good Will Hunting” κατάφερε να συνδυάσει πολλά από αυτά που τον έκαναν έναν ξεχωριστό ερμηνευτή. Τη ζεστή αύρα που εκπέμπει, το πηγαίο χιούμορ που έχει και την ανθρωπιά που υπάρχει στο πρόσωπο του. Στο δράμα του Gus Van Sant, για έναν επιστάτη του MIT (σ.σ. Matt Damon) που είναι κρυφά μια μαθηματική ιδιοφυΐα, ο Williams υποδύεται τον ψυχολόγο του σχολείου, Dr. Sean Maguire, ο οποίος τον βοηθά να συνειδητοποιήσει τις δυνατότητές του.
Good Morning, Vietnam (1987)
Στην ταινία του Barry Levinson, υποδύεται τον Adrian Cronauer, έναν DJ/ραδιοφωνικό παραγωγό, ο οποίος υπηρετεί στο ραδιοφωνικό σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων των Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Ο Cronauer χρησιμοποιεί το χιούμορ του σαν όπλο, μιλώντας επί ώρες μπροστά στο μικρόφωνο για να διασκεδάσει τους Αμερικανούς στρατιώτες που ρίχνονται στη μάχη. Όσο όμως έρχεται αντιμέτωπος με τη φρίκη του πολέμου, η «άμυνα» του, να αντιμετωπίζει τα πάντα που συμβαίνουν γύρω του ως αστείο, αρχίζει σταδιακά να καταρρέει. Εκτός από την υποψηφιότητά του για Όσκαρ, ο Williams κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για αυτόν τον ρόλο.
Hook (1991)
Κατά την γνώμη μου – και λαμβάνοντας ως δεδομένο, πως δεν μπορούμε να διαλέξουμε ποια είναι η καλύτερη ερμηνεία του – το Hook, σε σκηνοθεσία Steven Spielberg, είναι η καλύτερη ταινία που έπαιξε ποτέ ο Williams. Ο τρόπος που ενσάρκωσε τον Peter Pan, οριακά κατάφερε να αφαιρέσει απ’ το μυαλό μας την κλασική φιγούρα του παραμυθιού και να ταυτιστεί ο Williams μαζί του. Με λίγα μαθήματα «πτήσης» απ’ την Tinker Bell (σ.σ. Julia Roberts) και τη βοήθεια των «Χαμένων Αγοριών», ο Peter Banning (σ.σ. Robin Williams), ένας επιτυχημένος δικηγόρος που η δουλειά του αφήνει λίγο χρόνο για τα παιδιά του, συνειδητοποιεί ότι στην πραγματικότητα είναι το μικρό αγόρι που δεν ήθελε ποτέ να μεγαλώσει (σ.σ. Peter Pan), μέχρι που έφυγε από τη «Χώρα του Ποτέ» για το Μανχάταν. Εξαιρετικός επίσης και ο Dustin Hoffman στον ρόλο του Captain Hook.
