Υπάρχουν οι αναγνώστες, υπάρχουν οι συγγραφείς, υπάρχουν τα βιβλιοπωλεία.

Και υπάρχουν και τα βιβλία, τα οποία κάποιος τυπώνει, εκδίδει, διανέμει. Οι εκδοτικοί οίκοι είναι συνυπεύθυνοι για την ευτυχία των αναγνωστών, των βιβλιοφάγων. Είναι εκείνοι στους οποίους χρωστάμε την απαράμιλλη μυρωδιά χαρτιού, την υφή των εξωφύλλων, των σελίδων, στην τελική, την βιβλιοθήκη μας ολόκληρη.

Οι εκδότες, ιδίως οι μικροί, οι μερακλήδες, οι λάτρεις της δουλειάς τους (παρά τα αντικειμενικά της ζόρια), βάζουν ψυχή και μας γνωστοποιούν πένες με τις οποίες κολλάμε, μας δίνουν ωραίες ιστορίες, μας εμπνέουν, ίσως, να γράψουμε κι εμείς.

Το κεφάλαιο «αυτοέκδοση» το θεωρώ πονεμένο και είναι ένας βασικός τρόπος να επιβιώνουν κάποιοι μικροί εκδοτικοί. Ήτοι, πας εσύ, δίνεις κάποια χρήματα (μηνιάτικο περίπου), σου βγάζουν το έργο σου και με το κεφάλαιό σου μπορεί να επενδύσουν σε ένα άλλο έργο, ίσως γνωστότερου συγγραφέα ή εμπορικότερης προοπτικής, πληρώνοντας εξ ολοκλήρου την έκδοσή του.

Αυτό θα το κάνουμε θέμα άλλη φορά στο olafaq. Τώρα, στο καλειδοσκόπιό μας βάζουμε τέσσερις αγαπημένους, μικρούς εκδοτικούς οίκους με δυνατότητες εξέλιξης και για παραπάνω-το αξίζουν όλοι.

*Μάλιστα, ο ένας εξ αυτών, δεν είναι καν εκδοτικός οίκος επισήμως ακόμη. Αλλά επειδή το μότο μας είναι «η πόλη ανάποδα», τίποτα δεν μας πτοεί.

Κάναμε στους ανθρώπους πίσω από τα εκδοτικά projects έξι ερωτήσεις και εκείνοι απάντησαν.

1. Πότε ξεκίνησε το εκδοτικό πρότζεκτ σας;
2. Ποιος ήταν/ είναι ο στόχος σας;
3.  Πόσα βιβλία έχετε βγάλει μέχρι σήμερα;
4. Για ποια έκδοσή σας υπερηφανεύεστε ιδιαίτερα;
5. Τι ετοιμάζετε αυτή την εποχή;
6. Πώς μπορεί να σας προσεγγίσει κάποια/ος συγγραφέας που θέλει συνεργασία μαζί σας;

 

Εκδόσεις Κυψέλη και Νίκος Βεργέτης

Ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2020. Το πρώτο μας βιβλίο, η ποιητική συλλογή “Και τα σκυλιά κοιτούσαν δακρυσμένα” του Παντελή Ροδοστόγλου, κυκλοφόρησε την πρώτη μέρα της πρώτης καραντίνας. Επιχειρηματικό δαιμόνιο! Στόχος μας είναι να βγάλουμε τα βιβλία από τα ράφια και τα σαλόνια της διανόησης και να τα μετατρέψουμε σε ζωντανούς οργανισμούς.

Να αγκαλιάσουμε τη νεολαία που δεν διαβάζει, αντί να της κουνάμε το δάχτυλο. Να συνομιλήσουμε με το τώρα.

Μέχρι σήμερα, έχουμε βγάλει δέκα βιβλία, που μπορείτε να βρείτε στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα www.kypselibooks.gr. Δύσκολο να υπερηφανευτώ για μία και μόνο έκδοση. Για να μην απαντήσω το κοινότυπο “είναι όλα παιδιά μου”, θα πω τρία βιβλία, για διαφορετικούς λόγους το καθένα:

Παντελής Ροδοστόγλου, «Και τα σκυλιά κοιτούσαν δακρυσμένα». Είναι τρομακτικά ευχάριστο στο πρώτο βιβλίο του εκδοτικού να βγάζεις τον αγαπημένο σου σύγχρονο έλληνα ποιητή.
«ΛΕΞ: Ένα αστέρι από τσιμέντο» (συλλογικό). Ένα βιβλίο για έναν ράπερ από τη Θεσσαλονίκη που μιλάει για το εδώ και το τώρα, για τους καιρούς και τις πόλεις μας, ένα μανιφέστο της εποχής μας με όλα τα άσχημα και τα όμορφα που αυτή κουβαλάει.
Γκρέγκορι Ντέιβιντ Ρόμπερτς, “Σανταράμ”. Ένα ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημα χιλίων σχεδόν σελίδων που όσο με τρόμαζε ο όγκος και το εκδοτικό του κόστος, τόσο όταν το διάβαζα συνειδητοποιούσα ότι το να το εκδώσω είναι ένας απ’ τους λόγους που αποφάσισα να κάνω αυτή τη δουλειά.

Αυτή την εποχή, ετοιμάζουμε πολλά και διάφορα, αλλά θα σταθώ σε ένα: “Μαλαέρμπα”, Μανουέλ Χαμπόις (μτφρ. Καλυψώ Αγγελοπούλου). Μία -κατ’ εμέ- ανατριχιαστική ιστορία βίαιης ενηλικίωσης.

Ένας ύμνος στα προεφηβικά χρόνια, μα κυρίως ένα βιβλίο απαραίτητο για όποιον και όποια είναι ή σκέφτεται να γίνει γονιός ή παιδαγωγός και δεν ψάχνει manual σωστής ανατροφής. Ένα βιβλίο που βράζει μέσα στις αμφιβολίες και τα αναπάντητα ερωτήματά του.

Τα στοιχεία επικοινωνίας μας  αναγράφονται στο site μας και στη σελίδα μας στο facebook.

 

Εκδόσεις Άρτεμις και Θάνος Ζελίτης

Οι εκδόσεις Άρτεμις ξεκίνησαν επισήμως το 2016. Όμως η φορολογική άδεια εκδόσεων υπάρχει από το 1991. Μέχρι την «επισημοποίησή» τους είχαμε, η Άρτεμις Πετροπούλου και εγώ, φιλοτεχνήσει πάρα πολλές αυτοεκδόσεις. Η οικονομική στενότητα της εποχής και η δυσκολία των αυτοεκδιδόμενων συγγραφέων να «υπάρξουν» πλέον στο χώρο -και κυρίως στα βιβλιοπωλεία-, μας έκανε να προχωρήσουμε στην επισημοποίηση των εκδόσεων, κάτω από τη σκέπη του ονόματός μας.

 

 

Στόχος μας, να υπηρετήσουμε τους ήδη υπάρχοντες πελάτες μας αλλά παντοτινός μας σκοπός είναι η όσο το δυνατόν πιο ποιοτική έκδοση – εμφάνιση ενός βιβλίου. Όχι το κέρδος. Μέχρι σήμερα, έχουμε κυκλοφορήσει κάπου στους 30 τίτλους.

Δεν θυμάμαι ακριβώς, μπορεί να είναι και περισσότεροι. Από άποψης αισθητικής, υπερηφανευόμαστε για όλες τις εκδόσεις, ωστόσο θα ξεχώριζα προσωπικά την μελέτη της κ. Πέρσας Αποστολή με τίτλο «Το πικαρικό μυθιστόρημα και η παρουσία του στον ελληνικό 19ο αιώνα».

Έχουμε στα σκαριά πέντε βιβλία, αυτή την εποχή. Δύο ποιητικές συλλογές, δύο συλλογές διηγημάτων και ένα δοκίμιο.

Χαιρόμαστε πάντα να υποδεχόμαστε νέες ιδέες και συγγραφείς. Μπορούν να μας βρουν είτε τηλεφωνικά, είτε μέσω της ιστοσελίδας μας.

 

 

Εκδόσεις Λογότυπο και Χρύσανθος Ξάνθης

Ουσιαστικά, ξεκινήσαμε το 1853 με τα άπαντα του Μάο και το εγχειρίδιο «Η διοργάνωση ενός γαμάτου πάρτι και ο ρεβιζιονισμός σαν κατάσταση». Το πρώτο μας βιβλίο, όμως, κυκλοφόρησε το 2019. Ποίηση του Γιώργου Σκανδάλη με τίτλο Οι Ερωσυλίες της Ερωφίλης. Με ένα βαθύ κόκκινο εξώφυλλο και τον υπότιτλο  «Ημερολόγιο ενός χωρισμού».

Ο στόχος μας ήταν να αποδείξουμε ότι το έντυπο, το χαρτί, η εφημερίδα έχουν καραπεθάνει. Εμείς e-book θέλαμε να βγάζουμε, αλλά κανείς δεν ήξερε από αυτά τότε! (sic)

Για να είμαι ειλικρινής, όμως, η ζωή μας πήγε, και όχι το αντίστροφο. Έχοντας εμπειρία από εκδόσεις και από το βιβλίο γενικότερα, αφού είμαστε ατελιέ γραφικών τεχνών από το 1990 με τον τίτλο ΛΟΓΟΤΥΠΟ, είδαμε πως υπάρχει μία ζωντάνια και διάθεση για γράψιμο από πολύ κόσμο, με ποιοτικά χαρακτηριστικά. Σκεφτήκαμε λοιπόν να δημιουργήσουμε μία φιλική στέγη για αυτούς τους δημιουργούς που έχουν και την ανάγκη να δούνε τυπωμένη τη δουλειά τους.

Πραγματικά γνωρίσαμε πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους – και μέσα από το έντυπό μας , φυσικά, το «Η Πόλη Ζει».

Γύρω στα είκοσι βιβλία έχουμε βγάλει μέχρι στιγμής από το Λογότυπο.  Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ποιοτικά περισσότερους τίτλους· όπως εμείς τουλάχιστον νιώθουμε το ποιοτικά! Τώρα τελευταία, είμαστε κάπως «κολλημένοι» με τη σειρά Συνευρέσεις. Έχουμε κυκλοφορήσει ήδη τρία βιβλία σε αυτή τη σειρά και πάμε για τα δύο επόμενα. Όποιος/α θέλει μπορεί να διαβάσει εδώ για την ψυχή της σειράς!

Αυτή την εποχή, εκτός από έναν ιπτάμενο δίσκο φορτωμένο με μολότοφ, ετοιμάζουμε τον πρώτο τίτλο μιας νέας σειράς με προβοκατόρικο τίτλο –θα το μάθετε σε κάποιους μήνες–, ένα βιβλίο που πραγματεύεται τις εξεγέρσεις στον Μεσαίωνα (με επιμελητή τον Σέργιο Μοσχονά) και ένα λεύκωμα με τίτλο «Οι Αθένιανς» του αγαπημένου μας Ουμπέρτο Ντάβολι.

Αν θέλει να μας προσεγγίσει κάποια/ος συγγραφέας που θέλει συνεργασία, να το κάνει-ιδανικά, νοητικά ή με σήματα καπνού. Όχι με περιστέρια, τα μισούμε!

Από την άλλη, θα χαρούμε να μιλήσουμε τηλεφωνικά, ηλεκτρονικά ή και από κοντά αν κάποιος/α θέλει να περάσει από τα γραφεία μας στην Κυψέλη, δίπλα στο αστυνομικό τμήμα Κυψέλης.

Όχι, σοβαρά. Εκεί είναι τα γραφεία μας! Αλήθεια!

 

 

Στίξη και Νίκος Σταϊκούλης

Αν και κυοφορούταν κάμποσα χρόνια, η {στίξη} ως site δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 2020, εποχή της πρώτης καραντίνας. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο και η αλήθεια είναι πως, αρχικά, δεν υπήρχε στόχος να κυκλοφορήσει και δεύτερο. Είμαστε, ας πούμε, ένα νεοσύστατο και στα πολύ πρώτα του βήματα εκδοτικό πρότζεκτ, αλλά  αισθανόμαστε πως είμαστε περισσότερο ένα ποιητικό online περιοδικό.

Το site ξεκίνησε ως ένας διαδικτυακός χώρος καθαρά προσωπικός (που πάει να πει πως από πίσω βρισκόταν μόνο ένα άτομο αρχικά), έχοντας όμως σκοπό να αποτελέσει ένα τρόπον τινά καταφύγιο για όσους ήθελαν να εκφραστούν (με οποιονδήποτε τρόπο) αλλά δεν έβρισκαν βήμα.

Σχεδόν αμέσως η {στίξη} μετατράπηκε σε μια λογοτεχνική ομάδα, που αποτελείται από τον Νίκο Σταϊκούλη, το Γιώργο Συμνιανάκη, την Ισμήνη Κατσάβαρου, την Ελένη Γεωργίου και τον Σταμάτη Παρασκευά.

Το εκδοτικό κομμάτι είναι ουσιαστικά-και μέχρι στιγμής, τουλάχιστον-τα δικά μας βιβλία, τα κείμενα αυτής της ομάδας πέρα από το χώρο του ίντερνετ. Στόχος του όλου πρότζεκτ δεν είναι άλλος πέρα από τη συνύπαρξη, πέρα από το να δομούμε το κοινό έδαφος πάνω στο οποίο βαδίζουμε.

 

Μέχρι στιγμής έχουμε κυκλοφορήσει τρία βιβλιαράκια και είμαστε στην αναμονή για το τέταρτο. Το ντεμπούτο ήταν το «They Could’ve Danced All Night», μια νουβέλα για ένα μυστηριώδες πάρτυ στην Νέα Ορλεάνη του 1959, ακολούθησε το «Generation 404» –ένα συλλογικό έργο, και τελευταία ήταν η ποιητική συλλογή του Νίκου «εικοσιτέσσερις νύχτες».

Στις επόμενες εβδομάδες περιμένουμε να σκάσει η ποιητική σύνθεση του Γιώργου, τα «Όστρακα».

Αναμφίβολα, υπερηφανευόμαστε για το «Generation 404», τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Κι αυτό διότι το βιβλίο αποτέλεσε κομμάτι ενός μεγαλύτερου αφιερώματος που διοργανώσαμε με θέμα τη δική μας γενιά, και που περιελάμβανε ταυτόχρονη κυκλοφορία κειμένων στο site –μέσω ανοιχτού καλέσματος– και event με live μουσική και εικαστική έκθεση στην υπόγεια Αθήνα τον περασμένο Σεπτέμβριο. Το βιβλίο αποτελεί συλλογή ποιημάτων, κειμένων, σκέψεων και εικαστικού υλικού πάνω στο θέμα της δικής μας γενιάς ως βίωμα και ως εμπειρία και λατρέψαμε το γεγονός πως αποτέλεσε την αφορμή για ένα μεγάλο coming together ανθρώπων της γενιάς μας.

Πέρα από την ποιητική σύνθεση του Γιώργου, θα ακολουθήσουν δύο ακόμη βιβλία πριν από το καλοκαίρι: μια ιστορική-μυθοπλαστική νουβέλα της Νεφέλης Γκογκώτση με τίτλο «Μπέσι, 1561» και μια συλλογή του Α. Μπαγατέλα με τίτλο «Όσα δεν πρόλαβα να σου πω».

Μετά το καλοκαίρι θα κυκλοφορήσει μάλλον άλλη μια νουβελίτσα, αλλά για το συγκεκριμένο βιβλίο τίποτα δεν είναι ακόμη σίγουρο, όποτε το κρατάμε για σουρπρίζ.

Το site μας διαθέτει έναν πολύ άνετο ξενώνα για να φιλοξενεί τα κείμενα και τα έργα όλων εκείνων που θέλουν να μοιραστούν κάτι, και αυτό το σμίξιμο είναι πάντοτε μια πολύ καλή αφορμή για γνωριμία και συνεργασίες. Αν θέλετε, λοιπόν, να «διανυκτερεύσετε» για μερικά βράδια μαζί με τα έργα σας σε ένα ζεστό ξενώνα, περάστε από εδώ!

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News