Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος το βιβλίο του Θανάσης Γιώγλου «Σταύρος Κουγιουμτζής – Άσε με πάλι να σου πω…».
Περιλαμβάνει μια μεγάλη, βιογραφική αφήγηση της συζύγου του Σταύρου, Αιμιλίας Κουγιουμτζή, κείμενα από τις κόρες του Δώρα και Μαρία, της αδελφής του Μαρίας, αποκλειστική συνέντευξη του Γιώργου Νταλάρα και εκτενή αναφορά στη συνεργασία του με τον Σταύρο Κουγιουμτζή, μια σπάνια συνέντευξη του Κουγιουμτζή στον Μίμη Πλέσσα, αναδρομή στους σημαντικότερους σταθμούς της δισκογραφίας του, συνεντεύξεις και κείμενα από συνεργάτες του –και όχι μόνο– στιχουργούς, ερμηνευτές, μουσικούς και ανθρώπους της μουσικής δημοσιογραφίας και έρευνας, αναφορά στη σχέση του με τον Μίκη Θεοδωράκη, τις συμμετοχές του στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, επιλογή από δηλώσεις του στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, καταλόγους με τα αγαπημένα του τραγούδια, δημοσιεύματα και δηλώσεις από το φευγιό και την κηδεία του, αναλυτική δισκογραφία με τις πρώτες ερμηνείες αλλά και τις επανεκτελέσεις των τραγουδιών του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και άλλες γνωστές ή λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής και του έργου του.
Η συγγραφή του βιβλίου ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2007 και ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 2022.
Προλογίζουν ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Β΄, η Αιμιλία Κουγιουμτζή και ο Στάθης Παχίδης.
Η έκδοση συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό κα ντοκουμέντα αρχείου. Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Πέτρος Παράσχης.
«Ο Θανάσης Γιώγλου όλο τον ελεύθερο χρόνο του τον διαθέτει στην έρευνα γύρω από το ελληνικό τραγούδι. Γνωρίζει πράγματα για τη δουλειά του Σταύρου, για τα οποία εγώ δεν είχα ιδέα.
Εντέλει, με την έγκριση και την απόλυτη εμπιστοσύνη από εμένα και τα κορίτσια μου, ξεκίνησε εδώ και χρόνια την πιο σωστή καταγραφή για τη δισκογραφία του Σταύρου, συγκέντρωσε μαρτυρίες και συνεντεύξεις από δεκάδες σημαντικούς καλλιτέχνες και ανθρώπους του τραγουδιού και κατέγραψε και αυτά που του λέγαμε όλα αυτά τα χρόνια, για τη ζωή και τη διαδρομή του Σταύρου στο ελληνικό τραγούδι.
Έτσι, αποφάσισα κι εγώ να γράψω λίγα λόγια για τη ζωή μας στο βιβλίο αυτό, κάνοντας εν μέρει και το χατίρι του αγαπημένου φίλου Φίλιππου Γράψα, ο οποίος όταν του έλεγα κάποια περιστατικά από τη ζωή μου με τον Σταύρο με παρότρυνε να τα κάνω ένα βιβλίο.
Εγώ καθυστερούσα, γιατί δεν ήθελα ένα βιβλίο που να το υπογράφω μόνο εγώ, κι ο Φίλιππος με μάλωνε. Και χάρηκα πολύ που εκδότης είναι ο αγαπημένος φίλος και ακούραστος εργάτης του ελληνικού τραγουδιού Θανάσης Συλιβός.
Θέλω να κλείσω με μια φράση που έχω ξαναπεί σε συνεντεύξεις μου για τον Θανάση Γιώγλου: ‘‘Ο Θανάσης είναι ο φύλακας άγγελος του έργου του Σταύρου’’. Χρωστάμε πολλοί και πολλά στον Θανάση και τον ευχαριστούμε.»
Από τον πρόλογο της Αιμιλίας Κουγιουμτζή
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης είχε πει για τον Κουγιουμτζή:
Ο Σταύρος είναι μια ιδιόμορφη περίπτωση. Πώς είναι στην ποίηση ο Σαχτούρης που δεν μοιάζει με κανέναν; Ο Σταύρος είναι από μόνος του ένα «μασίφ» πράγμα. Δεν ακουμπάει ούτε στον Θεοδωράκη ούτε στον Χατζιδάκι· σε κανέναν. Του έχω απεριόριστο σεβασμό, είναι ένας από τους συνθέτες που σέβομαι και εκτιμώ πάρα πολύ.
Επίσης, μου αρέσει πάρα πολύ σαν τραγουδίστρια και η γυναίκα του η Αιμιλία. Είναι εξαιρετική. Ο Σταύρος, σε αντίθεση με μένα, που έγραφα συνήθως ματζόρε, είναι «Ο άρχων του μινόρε».
Λίγα λόγια για τον Σταύρο Κουγιουμτζή
Ο Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε στην 23 Ιουλίου 1932 Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες. Μικρασιάτης στην καταγωγή, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που τόσο αγαπούσε.
Μπήκε στο χώρο της μουσικής σε ηλικία 15 ετών, με σπουδές στη Σχολή πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Το 1952, για λόγους βιοπορισμού, αρχίζει να εργάζεται ως πιανίστας σε νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης. Έγραψε το πρώτο του τραγούδι «Περιστεράκι» το 1960 με το οποίο συμμετείχε στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με ερμηνεύτρια τη Ζωή Κουρούκλη.
Μετακόμισε στην Αθήνα το 1967 για να συνεργαστεί με τη δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝΟΣ και με τους τότε ανερχόμενους τραγουδιστές Γιώργο Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννη Καλατζή και Γιάννη Πάριο. Αυτή την περίοδο έγραψε τα σημαντικότερα τραγούδια της σταδιοδρομίας του: «Πού ‘ναι τα χρόνια» (Α. Δασκαλόπουλος), «Να ‘τανε το ’21» (Σ. Τσώτου) – το τραγούδι που τον καθιέρωσε, «Κάπου νυχτώνει» (Σ. Κουγιουμτζής), «Όλα καλά κι όλα ωραία» (Σ. Κουγιουμτζής), «Ο ουρανός φεύγει βαρύς» (Σ. Κουγιουμτζής), «Έτσι ειν’ οι ανθρώποι» (Σ. Τσώτου). Αν και στιχουργός ο ίδιος, συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς όπως το Μάνο Ελευθερίου, Σώτια Τσώτου, Μ. Μπουρμπούλη, Λευτέρη Παπαδόπουλο και ποιητές σαν τον Γ. Θέμελη, Ντ. Χριστιανόπουλο, και Κώστα Βάρναλη. Αργότερα συνεργάστηκε με μια σειρά άλλων μεγάλων ερμηνευτών όπως το Γιάννη Πάριο, την Άννα Βίσση, το Γιάννη Μπογδάνο, τον Αντώνη Καλογιάννη, το Γιάννη Καλατζή και την Ελευθερία Αρβανιτάκη σε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, το «Κόκκινο φουστάνι».
Ακολούθησε μια σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη από το 1988. Με πρόταση του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε στο προσκήνιο το 1998, με καινούργια κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή παράδοση, που ηχογραφήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, με τον Νταλάρα και την Αιμιλία Κουγουμτζή και συνοδεία χορωδίας, με τον τίτλο «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων».
Η τελευταία του δισκογραφική παρουσία το 2001 ήταν το ” Έβρεχε ο κόσμος” με 11 τραγούδια που έγραψε για την κόρη του, Μαρία Κουγιουμτζή και το Γιώργο Χριστοδούλου. Ο μεγάλος συνθέτης έφυγε από την ζωή το Σάββατο 12 Μαρτίου 2005, στα 73 του χρόνια, από ανακοπή καρδιάς.
Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος το βιβλίο του Θανάσης Γιώγλου «Σταύρος Κουγιουμτζής – Άσε με πάλι να σου πω…».
Περιλαμβάνει μια μεγάλη, βιογραφική αφήγηση της συζύγου του Σταύρου, Αιμιλίας Κουγιουμτζή, κείμενα από τις κόρες του Δώρα και Μαρία, της αδελφής του Μαρίας, αποκλειστική συνέντευξη του Γιώργου Νταλάρα και εκτενή αναφορά στη συνεργασία του με τον Σταύρο Κουγιουμτζή, μια σπάνια συνέντευξη του Κουγιουμτζή στον Μίμη Πλέσσα, αναδρομή στους σημαντικότερους σταθμούς της δισκογραφίας του, συνεντεύξεις και κείμενα από συνεργάτες του –και όχι μόνο– στιχουργούς, ερμηνευτές, μουσικούς και ανθρώπους της μουσικής δημοσιογραφίας και έρευνας, αναφορά στη σχέση του με τον Μίκη Θεοδωράκη, τις συμμετοχές του στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, επιλογή από δηλώσεις του στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, καταλόγους με τα αγαπημένα του τραγούδια, δημοσιεύματα και δηλώσεις από το φευγιό και την κηδεία του, αναλυτική δισκογραφία με τις πρώτες ερμηνείες αλλά και τις επανεκτελέσεις των τραγουδιών του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και άλλες γνωστές ή λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής και του έργου του.
Η συγγραφή του βιβλίου ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2007 και ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 2022.
Προλογίζουν ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Β΄, η Αιμιλία Κουγιουμτζή και ο Στάθης Παχίδης.
Η έκδοση συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό κα ντοκουμέντα αρχείου. Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Πέτρος Παράσχης.
«Ο Θανάσης Γιώγλου όλο τον ελεύθερο χρόνο του τον διαθέτει στην έρευνα γύρω από το ελληνικό τραγούδι. Γνωρίζει πράγματα για τη δουλειά του Σταύρου, για τα οποία εγώ δεν είχα ιδέα.
Εντέλει, με την έγκριση και την απόλυτη εμπιστοσύνη από εμένα και τα κορίτσια μου, ξεκίνησε εδώ και χρόνια την πιο σωστή καταγραφή για τη δισκογραφία του Σταύρου, συγκέντρωσε μαρτυρίες και συνεντεύξεις από δεκάδες σημαντικούς καλλιτέχνες και ανθρώπους του τραγουδιού και κατέγραψε και αυτά που του λέγαμε όλα αυτά τα χρόνια, για τη ζωή και τη διαδρομή του Σταύρου στο ελληνικό τραγούδι.
Έτσι, αποφάσισα κι εγώ να γράψω λίγα λόγια για τη ζωή μας στο βιβλίο αυτό, κάνοντας εν μέρει και το χατίρι του αγαπημένου φίλου Φίλιππου Γράψα, ο οποίος όταν του έλεγα κάποια περιστατικά από τη ζωή μου με τον Σταύρο με παρότρυνε να τα κάνω ένα βιβλίο.
Εγώ καθυστερούσα, γιατί δεν ήθελα ένα βιβλίο που να το υπογράφω μόνο εγώ, κι ο Φίλιππος με μάλωνε. Και χάρηκα πολύ που εκδότης είναι ο αγαπημένος φίλος και ακούραστος εργάτης του ελληνικού τραγουδιού Θανάσης Συλιβός.
Θέλω να κλείσω με μια φράση που έχω ξαναπεί σε συνεντεύξεις μου για τον Θανάση Γιώγλου: ‘‘Ο Θανάσης είναι ο φύλακας άγγελος του έργου του Σταύρου’’. Χρωστάμε πολλοί και πολλά στον Θανάση και τον ευχαριστούμε.»
Από τον πρόλογο της Αιμιλίας Κουγιουμτζή
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης είχε πει για τον Κουγιουμτζή:
Ο Σταύρος είναι μια ιδιόμορφη περίπτωση. Πώς είναι στην ποίηση ο Σαχτούρης που δεν μοιάζει με κανέναν; Ο Σταύρος είναι από μόνος του ένα «μασίφ» πράγμα. Δεν ακουμπάει ούτε στον Θεοδωράκη ούτε στον Χατζιδάκι· σε κανέναν. Του έχω απεριόριστο σεβασμό, είναι ένας από τους συνθέτες που σέβομαι και εκτιμώ πάρα πολύ.
Επίσης, μου αρέσει πάρα πολύ σαν τραγουδίστρια και η γυναίκα του η Αιμιλία. Είναι εξαιρετική. Ο Σταύρος, σε αντίθεση με μένα, που έγραφα συνήθως ματζόρε, είναι «Ο άρχων του μινόρε».
Λίγα λόγια για τον Σταύρο Κουγιουμτζή
Ο Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε στην 23 Ιουλίου 1932 Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες. Μικρασιάτης στην καταγωγή, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που τόσο αγαπούσε.
Μπήκε στο χώρο της μουσικής σε ηλικία 15 ετών, με σπουδές στη Σχολή πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Το 1952, για λόγους βιοπορισμού, αρχίζει να εργάζεται ως πιανίστας σε νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης. Έγραψε το πρώτο του τραγούδι «Περιστεράκι» το 1960 με το οποίο συμμετείχε στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με ερμηνεύτρια τη Ζωή Κουρούκλη.
Μετακόμισε στην Αθήνα το 1967 για να συνεργαστεί με τη δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝΟΣ και με τους τότε ανερχόμενους τραγουδιστές Γιώργο Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννη Καλατζή και Γιάννη Πάριο. Αυτή την περίοδο έγραψε τα σημαντικότερα τραγούδια της σταδιοδρομίας του: «Πού ‘ναι τα χρόνια» (Α. Δασκαλόπουλος), «Να ‘τανε το ’21» (Σ. Τσώτου) – το τραγούδι που τον καθιέρωσε, «Κάπου νυχτώνει» (Σ. Κουγιουμτζής), «Όλα καλά κι όλα ωραία» (Σ. Κουγιουμτζής), «Ο ουρανός φεύγει βαρύς» (Σ. Κουγιουμτζής), «Έτσι ειν’ οι ανθρώποι» (Σ. Τσώτου). Αν και στιχουργός ο ίδιος, συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς όπως το Μάνο Ελευθερίου, Σώτια Τσώτου, Μ. Μπουρμπούλη, Λευτέρη Παπαδόπουλο και ποιητές σαν τον Γ. Θέμελη, Ντ. Χριστιανόπουλο, και Κώστα Βάρναλη. Αργότερα συνεργάστηκε με μια σειρά άλλων μεγάλων ερμηνευτών όπως το Γιάννη Πάριο, την Άννα Βίσση, το Γιάννη Μπογδάνο, τον Αντώνη Καλογιάννη, το Γιάννη Καλατζή και την Ελευθερία Αρβανιτάκη σε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, το «Κόκκινο φουστάνι».
Ακολούθησε μια σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη από το 1988. Με πρόταση του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε στο προσκήνιο το 1998, με καινούργια κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή παράδοση, που ηχογραφήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, με τον Νταλάρα και την Αιμιλία Κουγουμτζή και συνοδεία χορωδίας, με τον τίτλο «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων».
Η τελευταία του δισκογραφική παρουσία το 2001 ήταν το ” Έβρεχε ο κόσμος” με 11 τραγούδια που έγραψε για την κόρη του, Μαρία Κουγιουμτζή και το Γιώργο Χριστοδούλου. Ο μεγάλος συνθέτης έφυγε από την ζωή το Σάββατο 12 Μαρτίου 2005, στα 73 του χρόνια, από ανακοπή καρδιάς.
