Ονομάζεται «παρουσιασμός», δηλαδή presenteeism και είναι ένας σχετικά νέος εργασιακός όρος που αφορά σε υπαλλήλους που αρνούνται να κάνουν χρήση της αναρρωτικής άδειας που δικαιούνται.
Μιλάμε για όσους (και όλοι μας έχουμε αντίστοιχα παραδείγματα από τα περιβάλλοντα εργασίας μας) εξακολουθούν να πηγαίνουν στην δουλειά τους παρότι είναι άρρωστοι, κάτι σαν… «αδικαιολογήτως παρών στην εργασία», ας πούμε.
Τους γνωρίζουμε όλοι αυτούς τους τύπους εργαζομένων: οι περισσότεροι είναι ανασφαλείς με την θέση τους και φοβούνται, κατά βάθος, ότι αν λείψουν έστω μια ημέρα από το πόστο τους, είτε το όλο… οικοδόμημα θα καταρρεύσει εν τη απουσία τους, είτε θα τους κοιτάει με στραβό μάτι ο προϊστάμενός τους (είτε και τα δυο μαζί ταυτόχρονα).
Όλες οι πρόσφατες έρευνες, ωστόσο, συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι αποτελεί μεγάλο λάθος, εκ μέρους του άρρωστου εργαζόμενου, να σηκωθεί μετά (ψυχολογικής) βίας και μετά κόπων και βασάνων και να τρέξει πρόθυμα να εργαστεί –και, κατ επέκταση, οι ίδιοι οι εργοδότες οφείλουν να επιβάλουν στα στελέχη τους να πάρουν την αναρρωτική άδειά τους κανονικά, προκειμένου να αποφεύγονται ενδεχόμενες δυσάρεστες επιπτώσεις στο εγγύς μέλλον.
Και αυτές δεν είναι και λίγες: σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Occupational Health Psychology, ένας από τους βασικούς λόγους του «παρουσιασμού» είναι, όπως αναφέρεται, «η αγωνιώδης επίτευξη των καθημερινών εργασιακών μας στόχων, η ολοκλήρωση της δουλειάς και η προσπάθεια να ανταπεξέλθουν στον ολοένα και αυξανόμενο φόρτο εργασίας».
Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν την παραπάνω έρευνα, βασίστηκαν στην ενδελεχή ανάλυση ημερολογίων που κρατούσαν για 15 ημέρες σε συνολικά 126 εξ αποστάσεως εργαζόμενοι από διαφορετικούς κλάδους.
Τα συμπεράσματα ήταν ότι όλη αυτή η πρεμούρα για την φυσική παρουσία ενός εργαζομένου στο γραφείο εγκυμονεί, ασφαλώς, τους αυτονόητους κινδύνους να «κολλήσουν» με ιώσεις τους συναδέλφους τους, γεγονός που μπορεί να έχει ακόμη χειρότερο αποτέλεσμα.
Τώρα, όσον αφορά στις επιδόσεις σας, θα έχουν κι αυτές φθίνουσα πορεία την επόμενη μέρα και την μεθεπόμενη, αν δεν ξεκουραστείτε και αναρρώσετε πλήρως, οδηγώντας σε ένα άνευ προηγουμένου εργασιακό burnout.
«Η έρευνά μας δείχνει ότι το να εργάζεστε ενώ είστε άρρωστοι έχει αρνητικό αντίκτυπο στην απόδοση την επόμενη μέρα, καθώς εξαντλείται η ψυχολογική ενέργειά σας, κάτι που δεν αναπληρώνεται», δήλωσε ο ψυχολόγος Wladislaw Rivkin, μέλος της ομάδας των ερευνητών, από το Trinity College του Δουβλίνου.
Όπως εξηγεί, όταν αγνοείτε τα σήματα που στέλνει το σώμα σας και συνεχίζετε να εργάζεστε, προκαλείται η λεγόμενη «εξάντληση του εγώ» (ego depletion), δηλαδή μειώνεται ραγδαία η πνευματική αλλά και σωματική σας δύναμη.
Για το λόγο αυτό και οι επιστήμονες αποθαρρύνουν ανοιχτά το presenteeism, με την λογική ότι παντού και πάντοτε η ανάρρωσή μας είναι πιο σημαντική από την εργασία μας.
Και, ακόμη και αν το δούμε και σε καθαρά οικονομικό επίπεδο, μπορεί να νομίζετε ότι είστε ευσυνείδητοι επαγγελματίες και ότι δεν θέλετε να «χώσετε» τους συναδέλφους σας, αλλά η αλήθεια παραμένει μια και αδιαπραγμάτευτη: το να πηγαίνετε στη δουλειά όταν είστε άρρωστοι έχει κόστος για εσάς και για την εταιρεία όπου εργάζεστε -πιθανότατα και για τους συναδέλφους σας, στο κοντινό μέλλον.
Οπότε παραμείνετε σπίτι και περιμένετε να αναρρώσετε. Είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε (δίχως τύψεις και ενοχές), για όλους τους εμπλεκομένους.
Ονομάζεται «παρουσιασμός», δηλαδή presenteeism και είναι ένας σχετικά νέος εργασιακός όρος που αφορά σε υπαλλήλους που αρνούνται να κάνουν χρήση της αναρρωτικής άδειας που δικαιούνται.
Μιλάμε για όσους (και όλοι μας έχουμε αντίστοιχα παραδείγματα από τα περιβάλλοντα εργασίας μας) εξακολουθούν να πηγαίνουν στην δουλειά τους παρότι είναι άρρωστοι, κάτι σαν… «αδικαιολογήτως παρών στην εργασία», ας πούμε.
Τους γνωρίζουμε όλοι αυτούς τους τύπους εργαζομένων: οι περισσότεροι είναι ανασφαλείς με την θέση τους και φοβούνται, κατά βάθος, ότι αν λείψουν έστω μια ημέρα από το πόστο τους, είτε το όλο… οικοδόμημα θα καταρρεύσει εν τη απουσία τους, είτε θα τους κοιτάει με στραβό μάτι ο προϊστάμενός τους (είτε και τα δυο μαζί ταυτόχρονα).
Όλες οι πρόσφατες έρευνες, ωστόσο, συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι αποτελεί μεγάλο λάθος, εκ μέρους του άρρωστου εργαζόμενου, να σηκωθεί μετά (ψυχολογικής) βίας και μετά κόπων και βασάνων και να τρέξει πρόθυμα να εργαστεί –και, κατ επέκταση, οι ίδιοι οι εργοδότες οφείλουν να επιβάλουν στα στελέχη τους να πάρουν την αναρρωτική άδειά τους κανονικά, προκειμένου να αποφεύγονται ενδεχόμενες δυσάρεστες επιπτώσεις στο εγγύς μέλλον.
Και αυτές δεν είναι και λίγες: σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Occupational Health Psychology, ένας από τους βασικούς λόγους του «παρουσιασμού» είναι, όπως αναφέρεται, «η αγωνιώδης επίτευξη των καθημερινών εργασιακών μας στόχων, η ολοκλήρωση της δουλειάς και η προσπάθεια να ανταπεξέλθουν στον ολοένα και αυξανόμενο φόρτο εργασίας».
Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν την παραπάνω έρευνα, βασίστηκαν στην ενδελεχή ανάλυση ημερολογίων που κρατούσαν για 15 ημέρες σε συνολικά 126 εξ αποστάσεως εργαζόμενοι από διαφορετικούς κλάδους.
Τα συμπεράσματα ήταν ότι όλη αυτή η πρεμούρα για την φυσική παρουσία ενός εργαζομένου στο γραφείο εγκυμονεί, ασφαλώς, τους αυτονόητους κινδύνους να «κολλήσουν» με ιώσεις τους συναδέλφους τους, γεγονός που μπορεί να έχει ακόμη χειρότερο αποτέλεσμα.
Τώρα, όσον αφορά στις επιδόσεις σας, θα έχουν κι αυτές φθίνουσα πορεία την επόμενη μέρα και την μεθεπόμενη, αν δεν ξεκουραστείτε και αναρρώσετε πλήρως, οδηγώντας σε ένα άνευ προηγουμένου εργασιακό burnout.
«Η έρευνά μας δείχνει ότι το να εργάζεστε ενώ είστε άρρωστοι έχει αρνητικό αντίκτυπο στην απόδοση την επόμενη μέρα, καθώς εξαντλείται η ψυχολογική ενέργειά σας, κάτι που δεν αναπληρώνεται», δήλωσε ο ψυχολόγος Wladislaw Rivkin, μέλος της ομάδας των ερευνητών, από το Trinity College του Δουβλίνου.
Όπως εξηγεί, όταν αγνοείτε τα σήματα που στέλνει το σώμα σας και συνεχίζετε να εργάζεστε, προκαλείται η λεγόμενη «εξάντληση του εγώ» (ego depletion), δηλαδή μειώνεται ραγδαία η πνευματική αλλά και σωματική σας δύναμη.
Για το λόγο αυτό και οι επιστήμονες αποθαρρύνουν ανοιχτά το presenteeism, με την λογική ότι παντού και πάντοτε η ανάρρωσή μας είναι πιο σημαντική από την εργασία μας.
Και, ακόμη και αν το δούμε και σε καθαρά οικονομικό επίπεδο, μπορεί να νομίζετε ότι είστε ευσυνείδητοι επαγγελματίες και ότι δεν θέλετε να «χώσετε» τους συναδέλφους σας, αλλά η αλήθεια παραμένει μια και αδιαπραγμάτευτη: το να πηγαίνετε στη δουλειά όταν είστε άρρωστοι έχει κόστος για εσάς και για την εταιρεία όπου εργάζεστε -πιθανότατα και για τους συναδέλφους σας, στο κοντινό μέλλον.
Οπότε παραμείνετε σπίτι και περιμένετε να αναρρώσετε. Είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε (δίχως τύψεις και ενοχές), για όλους τους εμπλεκομένους.
