Τα τελευταία χρόνια η βιομηχανία της μόδας έχει αρχίσει να αναγνωρίζει την ανάγκη για ένδυση που να καλύπτει όλους τους τύπους σώματος, ανεξαρτήτως μεγέθους. Η προσδοκία για πιο “εντατική” ενσωμάτωση όλων των σωματικών τύπων φαίνεται να πλήττεται από τις αλλαγές στη βιομηχανία, κυρίως λόγω της αύξησης των φαρμάκων για αδυνάτισμα όπως το Ozempic και άλλων GLP-1 φαρμάκων. Αυτό που αρχικά φαινόταν ως ελπιδοφόρα αλλαγή στην ενσωμάτωση του plus-size αρχίζει να αμφισβητείται, καθώς η βιομηχανία μοιάζει να επιστρέφει σε παλιές, επικίνδυνες τάσεις σχετικά με τα ρούχα και την ποικιλία μεγεθών τους. 

Ο κόσμος της μόδας υπήρξε για πολύ καιρό αφοσιωμένος σε ένα μόνο σωματικό πρότυπο: το λεπτό. Για δεκαετίες οι καταναλωτές που δεν ανήκαν σε αυτό το πρότυπο δεν είχαν πραγματική επιλογή στα καταστήματα, εκτός αν ήθελαν να αγοράσουν πολύ συγκεκριμένα μεγέθη με περιορισμένο στιλ και επιλογές. Ο κόσμος της μόδας φαίνεται ωστόσο, να έκανε στροφή με την είσοδο του body positivity και της αναγνώρισης του plus-size ως μια θεμελιώδη ανάγκη στην κοινωνία.  

Παρά τις αισιόδοξες ενδείξει, η πανδημία και το κοινωνικό αποτύπωμα των τεχνολογιών του διαδικτύου άλλαξαν το τοπίο. Καθώς οι καταναλωτές άρχισαν να εστιάζουν περισσότερο στην εμφάνισή τους μέσω του Zoom και των άλλων εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης, πολλά καταστήματα άρχισαν να περιορίζουν τις επιλογές για μεγάλες διαστάσεις. 

Η πρόσφατη εμφάνιση των φαρμάκων αδυνατίσματος, όπως το Ozempic, με τους χρήστες να υπόσχονται “θαύματα” και γρήγορη απώλεια βάρους προσέφερε την τέλεια δικαιολογία για την επιστροφή στο περιοριστικό μοντέλο μεγέθους. Η πραγματικότητα είναι πως το Ozempic παρά την αίσθηση που δημιουργεί ως θαυματουργό, δεν επηρεάζει όλη την αγορά και δεν αποτελεί λύση για τον καθένα. Παρόλα αυτά ο αντίκτυπος που έχει στην αγορά της μόδας είναι ήδη προφανής. Όσο οι φαρμακευτικές εταιρείες προσφέρουν λύσεις για τα παραπανίσια κιλά, οι μεγάλες εταιρείες μόδας βρίσκουν πιο εύκολη την επιστροφή στις περιορισμένες επιλογές και την αποφυγή του κόστους που συνεπάγεται η παραγωγή ρούχων για μεγαλύτερα μεγέθη. 

Η Holliday, μια από τις πιο δημοφιλείς και δραστήριες προσωπικότητες στο plus-size modeling επισημαίνει ότι τα φάρμακα αυτά ενδέχεται να προσφέρουν έναν καλό λόγο για τη βιομηχανία μόδας να αποχωρήσει από την υιοθέτηση όλων των μεγεθών. Οι επιχειρήσεις εξαιτίας των οικονομικών τους συμφερόντων επενδύουν πολύ λιγότερο στην κατηγορία των μεγάλων μεγεθών, γιατί είναι δύσκολο να βρουν κατάλληλες επιλογές σχεδίασης και να παράγουν ρούχα που να καλύπτουν όλες τις ανάγκες. Τα ρούχα plus-size απαιτούν περισσότερη ύλη, κόστος και εργασία για να καλύψουν τη ζήτηση. Καθώς οι μεγαλύτεροι σχεδιαστές και κατασκευαστές προτιμούν να διατηρούν τα έξοδα χαμηλά, οι επιλογές για τα μεγέθη αυτά μειώνονται με κάθε χρόνο που περνά. 

Η εικόνα ενός ολοένα και πιο στενού στιλ στο plus-size fashion προκαλεί απογοήτευση στους καταναλωτές. Όπως σημειώνει η Lauren Hope Krass, οικοδεσπότης του podcast “Belly Laughs” και της σειράς “Fat Fashion” είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι πολλές φορές οι καταναλωτές βλέπουν ότι οι επιλογές τους σε αυτά τα μεγέθη περιορίζονται, ειδικά σε καταστήματα που φημίζονται για την ποικιλία τους. Επιπλέον η μείωση των προσφορών ή της δυσκολίας εύρεσης των προϊόντων τους είναι εμφανής. Όπως και η ίδια η Krass τονίζει, η οικονομία της βιομηχανίας μόδας έχει δημιουργήσει ένα φαινόμενο “fatphobia” (φόβος για τα υπέρβαρα άτομα), το οποίο ενισχύεται από τον περιορισμένο αριθμό μεγάλων μεγεθών στα καταστήματα και τα κοινωνικά μέσα, τα οποία εντείνουν τις κατηγορίες της υπέρμετρης έντασης γύρω από το “αδύνατο σώμα”. 

Για πολλές γυναίκες που φοράνε τα συγκεκριμένα μεγέθη, οι επιλογές σε ρούχα που να αντανακλούν την πραγματικότητα του σώματός τους εξακολουθούν να είναι ελάχιστες. Ο αντίκτυπος αυτής της απουσίας είναι σημαντικός: πολλά καταναλωτικά άτομα συνειδητοποιούν ότι έχουν τα πιο όμορφα αξεσουάρ, παπούτσια και τσάντες, αλλά οι δυσκολίες να βρουν ρούχα που να ταιριάζουν με το σώμα τους τους απογοητεύουν. 

Παρόλο που οι φαρμακευτικές και οι βιομηχανίες μόδας προσπαθούν να ανταποκριθούν στις τάσεις και τα κοινωνικά φαινόμενα, η πραγματική ανάγκη για τη σύνθεση ενός κόσμου που να καλύπτει όλους τους τύπους σώματος δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η μόδα πρέπει να εξελιχθεί ώστε να αντικατοπτρίζει την ποικιλία του πραγματικού κόσμου, όπου το μέγεθος δεν είναι εμπόδιο στην επιλογή ενός ρούχου που ενσαρκώνει τη διαφορετικότητα και την προσωπική αυτοεκτίμηση. 

Αυτό το πρόβλημα, είτε προέρχεται από την αυξημένη χρήση φαρμάκων αδυνατίσματος είτε από τη συντηρητική προσέγγιση της βιομηχανίας απαιτεί μεγαλύτερη κοινωνική συνειδητοποίηση και μια αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη μόδα και την ένδυση για όλους. 

*Με στοιχεία από το Business Insider. 

 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.