Και εκεί που ξεκινήσαμε σιγά-σιγά να αγαπάμε τα σώματά μας και να τα αγκαλιάζουμε όπως είναι, η φούσκα του “body positivity” ξεκίνησε να ξεφουσκώνει, παραχωρώντας τη θέση της στο νέο επικίνδυνο trend του TikTok.
Το hashtag #SkinnyTok έχει έρθει να κουμπώσει σε μια εποχή όπου το Ozempic και άλλα υποτιθέμενα φάρμακα απώλειας βάρους απολαμβάνουν ένα μεγάλο ποσοστό αποδοχής από την κοινωνία μας. Το υπερβολικά λεπτό -και σχεδόν ανορεξικό- σώμα έχει επιστρέψει στο πολιτισμικό μας λεξιλόγιο, δημιουργώντας μια αρκετά μεγάλη κοινότητα που ανταλλάσσει συμβουλές διατροφής και προγράμματα προπόνησης που ενθαρρύνουν ακραίες καταστάσεις με σκοπό το άμεσο αδυνάτισμα.
Αν τύχει και βρεθείς σε αυτή τη μεριά του TikTok είναι πολύ πιθανό να ακούσεις φράσεις, όπως: «Αυτό που τρως ιδιωτικά θα φανεί δημόσια» ή «Ένα αδύνατο σώμα νοικιάζεται, δεν σου ανήκει». Σε ποιον ψυχολόγο να τα πεις αυτά και να μην φρίξει!
Όπως καταλαβαίνεις, αυτή η κατάσταση που κανονικοποιεί την ασιτία και την υπερκόπωση του σώματος μπορεί να αποδειχθεί αρκετά επικίνδυνη, ειδικά για τις νεαρές ηλικίες. Και να για να σου πω την αλήθεια μου, αν το SkinnyTok είχε εμφανιστεί όταν ήμουν μαθήτρια του λυκείου, σίγουρα θα μου είχε αφήσει ως δωράκι μια διατροφική διαταραχή ή μια κατάθλιψη.
Βλέπεις, με αφορμή το άγχος των πανελληνίων πήρα και εγώ τα κιλάκια μου. Δεν ήταν πολλά, αλλά στον καθρέφτη μου έβλεπα κάτι το οποίο ήταν ικανό να μου χαλάσει τη μέρα, τους μήνες ή και ολόκληρη τη χρονιά.
Η πίεση από το ευρύτερο συγγενικό μου περιβάλλον έκανε τη δική μου προσωπική δυσαρέσκεια να γιγαντωθεί, τόσο που το καλοκαίρι δεν σκεφτόμουν παραλίες και παγωτά, αλλά κοιλιές και μπούτια που μου φαίνονταν άσχημα μέσα στα μαγιό, τα σορτσάκια και τα crop tops.
Όλο αυτό είχε το αποτέλεσμα μιας συνεχούς έρευνας για δραστικούς τρόπους αδυνατίσματος: νερό με λεμόνι το πρωί, διάφορες κρέμες σμίλευσης και τιμωρητική γυμναστική μετά από κάποιο γεύμα με πολλές θερμίδες.
Ευτυχώς για εμένα, μόλις βγήκα από αυτή την αγχώδη κατάσταση απευθύνθηκα σε έναν ειδικό διατροφολόγο με σκοπό να με κατευθύνει καταλλήλως. Αλλά αυτή στιγμή σκέφτομαι όλα αυτά τα παιδιά ή και τους ενήλικες που μέσα σε μια ευάλωτη στιγμή τους πέφτουν θύματα μιας άκρως επικίνδυνης τάσης, που τους υπόσχεται ότι θα δείχνουν περισσότερο «όμορφοι» και «ελκυστικοί» σε αστραπιαίο χρονικό διάστημα.
Ευτυχώς, το TikTok δήλωσε ότι μπλόκαρε τα αποτελέσματα αναζήτησης για το #skinnytok, δεδομένου ότι έχει συνδεθεί με ανθυγιεινό περιεχόμενο απώλειας βάρους. Μάλιστα, όσοι χρήστες χρησιμοποιούν το hashtag θα ανακατευθύνονται τώρα σε πηγές υποστήριξης ψυχικής υγείας αντ’ αυτού.
«Εξετάζουμε τακτικά τα μέτρα ασφαλείας μας για την αντιμετώπιση των εξελισσόμενων κινδύνων και έχουμε μπλοκάρει τα αποτελέσματα αναζήτησης για το #skinnytok από τότε που συνδέθηκε με ανθυγιεινό περιεχόμενο απώλειας βάρους. Συνεχίζουμε να περιορίζουμε τα βίντεο από λογαριασμούς εφήβων και να παρέχουμε ειδικούς υγείας και πληροφορίες στο TikTok Search», δήλωσε εκπρόσωπος του TikTok.
Είναι μόνο το #Skinnytok αυτό που φταίει;
Θα ήταν πάρα πολύ απλό, σχεδόν αφελές, να κατηγορήσουμε μονάχα μερικά βίντεο για μια εμμονή που έχει απλωθεί σαν άγνωστη αρρώστια στο συλλογικό μας φαντασιακό. Ναι, οι εικόνες αυτές έχουν δύναμη. Διαμορφώνουν πρότυπα, πυροδοτούν ανασφάλειες, παίζουν με την αυτοεκτίμηση μας όπως παίζει ο αέρας με τη θάλασσα. Αλλά δεν είναι οι μόνες υπεύθυνες.
Ζούμε σε μια εποχή που έχει κάνει το Ozempic σύμβολο αρετής και τα νούμερα των ρούχων έναν κώδικα ηθικής. Μια εποχή όπου το φαγητό μετριέται με ενοχή και οι καθρέφτες έχουν πάψει να αντανακλούν πρόσωπα – μόνο κρίσεις. Και δεν μιλάμε μόνο για μερικούς influenceers που παρασύρθηκαν, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα που πουλάει την αδυναμία ως επιτυχία και την αυτάρκεια ως αμέλεια.
Η βιομηχανία της απώλειας βάρους δεν μας βλέπει ως ανθρώπους αλλά ως projects προς διόρθωση. Από τις “μαγικές” θεραπείες έως τα ροζ χάπια της λήθης, προσφέρει λύσεις σε προβλήματα που η ίδια κατασκεύασε, γιατί ποιο θα ήταν το νόημα της ύπαρξής της, αν δεν μας έκανε πρώτα να νιώσουμε ότι έχουμε όντως κάποιο ελάττωμα;
Κι όμως, τα σώματά μας δεν είναι ουδέτερα αγγεία για να χυθεί πάνω τους η μόδα. Είναι το ημερολόγιο της ύπαρξής μας. Είναι η παιδική μας ηλικία, τα τραύματα και οι θρίαμβοι, τα μεσημέρια που γελάσαμε και τα βράδια που πενθήσαμε. Είναι ζωντανά, ατελή και, ευτυχώς, δικά μας.
Η υγεία, ΟΚ, ναι, να την προσέχουμε. Αλλά όχι στο όνομα μιας αισθητικής τυραννίας. Γιατί όλο το υπόλοιπο μοιάζει όλο και πιο πολύ με σιωπηρή κακοποίηση, καμουφλαρισμένη με φίλτρα και hashtags.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
Και εκεί που ξεκινήσαμε σιγά-σιγά να αγαπάμε τα σώματά μας και να τα αγκαλιάζουμε όπως είναι, η φούσκα του “body positivity” ξεκίνησε να ξεφουσκώνει, παραχωρώντας τη θέση της στο νέο επικίνδυνο trend του TikTok.
Το hashtag #SkinnyTok έχει έρθει να κουμπώσει σε μια εποχή όπου το Ozempic και άλλα υποτιθέμενα φάρμακα απώλειας βάρους απολαμβάνουν ένα μεγάλο ποσοστό αποδοχής από την κοινωνία μας. Το υπερβολικά λεπτό -και σχεδόν ανορεξικό- σώμα έχει επιστρέψει στο πολιτισμικό μας λεξιλόγιο, δημιουργώντας μια αρκετά μεγάλη κοινότητα που ανταλλάσσει συμβουλές διατροφής και προγράμματα προπόνησης που ενθαρρύνουν ακραίες καταστάσεις με σκοπό το άμεσο αδυνάτισμα.
Αν τύχει και βρεθείς σε αυτή τη μεριά του TikTok είναι πολύ πιθανό να ακούσεις φράσεις, όπως: «Αυτό που τρως ιδιωτικά θα φανεί δημόσια» ή «Ένα αδύνατο σώμα νοικιάζεται, δεν σου ανήκει». Σε ποιον ψυχολόγο να τα πεις αυτά και να μην φρίξει!
Όπως καταλαβαίνεις, αυτή η κατάσταση που κανονικοποιεί την ασιτία και την υπερκόπωση του σώματος μπορεί να αποδειχθεί αρκετά επικίνδυνη, ειδικά για τις νεαρές ηλικίες. Και να για να σου πω την αλήθεια μου, αν το SkinnyTok είχε εμφανιστεί όταν ήμουν μαθήτρια του λυκείου, σίγουρα θα μου είχε αφήσει ως δωράκι μια διατροφική διαταραχή ή μια κατάθλιψη.
Βλέπεις, με αφορμή το άγχος των πανελληνίων πήρα και εγώ τα κιλάκια μου. Δεν ήταν πολλά, αλλά στον καθρέφτη μου έβλεπα κάτι το οποίο ήταν ικανό να μου χαλάσει τη μέρα, τους μήνες ή και ολόκληρη τη χρονιά.
Η πίεση από το ευρύτερο συγγενικό μου περιβάλλον έκανε τη δική μου προσωπική δυσαρέσκεια να γιγαντωθεί, τόσο που το καλοκαίρι δεν σκεφτόμουν παραλίες και παγωτά, αλλά κοιλιές και μπούτια που μου φαίνονταν άσχημα μέσα στα μαγιό, τα σορτσάκια και τα crop tops.
Όλο αυτό είχε το αποτέλεσμα μιας συνεχούς έρευνας για δραστικούς τρόπους αδυνατίσματος: νερό με λεμόνι το πρωί, διάφορες κρέμες σμίλευσης και τιμωρητική γυμναστική μετά από κάποιο γεύμα με πολλές θερμίδες.
Ευτυχώς για εμένα, μόλις βγήκα από αυτή την αγχώδη κατάσταση απευθύνθηκα σε έναν ειδικό διατροφολόγο με σκοπό να με κατευθύνει καταλλήλως. Αλλά αυτή στιγμή σκέφτομαι όλα αυτά τα παιδιά ή και τους ενήλικες που μέσα σε μια ευάλωτη στιγμή τους πέφτουν θύματα μιας άκρως επικίνδυνης τάσης, που τους υπόσχεται ότι θα δείχνουν περισσότερο «όμορφοι» και «ελκυστικοί» σε αστραπιαίο χρονικό διάστημα.
Ευτυχώς, το TikTok δήλωσε ότι μπλόκαρε τα αποτελέσματα αναζήτησης για το #skinnytok, δεδομένου ότι έχει συνδεθεί με ανθυγιεινό περιεχόμενο απώλειας βάρους. Μάλιστα, όσοι χρήστες χρησιμοποιούν το hashtag θα ανακατευθύνονται τώρα σε πηγές υποστήριξης ψυχικής υγείας αντ’ αυτού.
«Εξετάζουμε τακτικά τα μέτρα ασφαλείας μας για την αντιμετώπιση των εξελισσόμενων κινδύνων και έχουμε μπλοκάρει τα αποτελέσματα αναζήτησης για το #skinnytok από τότε που συνδέθηκε με ανθυγιεινό περιεχόμενο απώλειας βάρους. Συνεχίζουμε να περιορίζουμε τα βίντεο από λογαριασμούς εφήβων και να παρέχουμε ειδικούς υγείας και πληροφορίες στο TikTok Search», δήλωσε εκπρόσωπος του TikTok.
Είναι μόνο το #Skinnytok αυτό που φταίει;
Θα ήταν πάρα πολύ απλό, σχεδόν αφελές, να κατηγορήσουμε μονάχα μερικά βίντεο για μια εμμονή που έχει απλωθεί σαν άγνωστη αρρώστια στο συλλογικό μας φαντασιακό. Ναι, οι εικόνες αυτές έχουν δύναμη. Διαμορφώνουν πρότυπα, πυροδοτούν ανασφάλειες, παίζουν με την αυτοεκτίμηση μας όπως παίζει ο αέρας με τη θάλασσα. Αλλά δεν είναι οι μόνες υπεύθυνες.
Ζούμε σε μια εποχή που έχει κάνει το Ozempic σύμβολο αρετής και τα νούμερα των ρούχων έναν κώδικα ηθικής. Μια εποχή όπου το φαγητό μετριέται με ενοχή και οι καθρέφτες έχουν πάψει να αντανακλούν πρόσωπα – μόνο κρίσεις. Και δεν μιλάμε μόνο για μερικούς influenceers που παρασύρθηκαν, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα που πουλάει την αδυναμία ως επιτυχία και την αυτάρκεια ως αμέλεια.
Η βιομηχανία της απώλειας βάρους δεν μας βλέπει ως ανθρώπους αλλά ως projects προς διόρθωση. Από τις “μαγικές” θεραπείες έως τα ροζ χάπια της λήθης, προσφέρει λύσεις σε προβλήματα που η ίδια κατασκεύασε, γιατί ποιο θα ήταν το νόημα της ύπαρξής της, αν δεν μας έκανε πρώτα να νιώσουμε ότι έχουμε όντως κάποιο ελάττωμα;
Κι όμως, τα σώματά μας δεν είναι ουδέτερα αγγεία για να χυθεί πάνω τους η μόδα. Είναι το ημερολόγιο της ύπαρξής μας. Είναι η παιδική μας ηλικία, τα τραύματα και οι θρίαμβοι, τα μεσημέρια που γελάσαμε και τα βράδια που πενθήσαμε. Είναι ζωντανά, ατελή και, ευτυχώς, δικά μας.
Η υγεία, ΟΚ, ναι, να την προσέχουμε. Αλλά όχι στο όνομα μιας αισθητικής τυραννίας. Γιατί όλο το υπόλοιπο μοιάζει όλο και πιο πολύ με σιωπηρή κακοποίηση, καμουφλαρισμένη με φίλτρα και hashtags.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
