Περίμενες το συγκεκριμένο mail και με το που σου ήρθε η ειδοποίηση το άνοιξες αμέσως. Το διάβασες μονορούφι και αμέσως έστειλες την απάντησή σου. Τέλος. Πάει κι αυτό. Finito. Μπορείς να το διαγράψεις από την to-do λίστα σου και να προχωρήσεις στην επόμενη υποχρέωσή σου.

Μόνο που έκανες λάθος. Έπεσες στην παγίδα του precrastination! Δεν κατάλαβες καλά το αρχικό νόημα του mail οπότε κατέληξες να απαντήσεις κάτι τελείως διαφορετικό (ίσως έκανες και κάποια ορθογραφικά, που δε χρειαζόταν να δει ο εργοδότης σου).

Η επιθυμία σου να ολοκληρώνεις όλες τις υποχρεώσεις σου με το που προκύπουν, στην πραγματικότητα μπορεί να σε επιβραδύνει και να σε οδηγεί σε μεγαλύτερα λάθη, ακόμη και σε παρεξηγήσεις ή εντάσεις με συναδέλφους ή κοντινά σου πρόσωπα.

Πολύ κακό για το τίποτα

«Πρέπει να είμαστε στο αυτοκίνητο στις 7 π.μ.», ανακοίνωσες στη γυναίκα και την κόρη σου το βράδυ. Το πρωί θα ξεκινούσατε ταξίδι αρκετών ωρών για το χωριό των γονιών σου, οπότε δεν ήθελες να αργήσετε και να βγείτε εκτός προγράμματος.

Σηκώθηκες πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι και ήσουν έτοιμος στις 6:45 π.μ. Στη συνέχεια έκοψες βόλτες σε όλο το σπίτι χτυπώντας όλες τις πόρτες και φωνάζοντας: «Πάμε, μην αργείτε, πρέπει να πάμε στο αυτοκίνητο». Η σύζυγός σου και η κόρη σου μάλλον δεν εκτίμησαν την επείγουσα αυτή ανάγκη.

«Είπες ότι θα ξεκινούσαμε στις 7», παραπονέθηκε η κόρη σου.

«Μέχρι τις 7 έχουμε ακόμα πολύ χρόνο», είπε η σύζυγός σου.

Τελικά, όντως ξεκινήσατε γύρω στις 7 το πρωί και φτάσατε στην ώρα σας στον προορισμό σας.

Η χαρά του να διαγράφεις πράγματα από τη λίστα σου

Η ολοκλήρωση των μικρότερων εργασιών και η διαγραφή τους από τις λίστες μας είναι ανακουφιστική. Σύμφωνα με τους νευροεπιστήμονες του Πρίνστον, όταν ολοκληρώνουμε μια λιγότερο απαιτητική εργασία, το κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου μας ενεργοποιείται, γεννώντας το γνωστό ευχάριστο συναίσθημα.

Αλλά η βιασύνη μας να διαγράψουμε υποχρεώσεις από την to-do λίστα μας, δε μας βοηθάει πάντα ούτε και μας φέρνει πιο κοντά στον στόχο μας.

Το πρόβλημα με το precrastination

Ο καθηγητής ψυχολογίας και ερευνητής David Rosenbaum επινόησε τον όρο “precrastination” και τον ορίζει ως «την τάση να αντιμετωπίζεις τους δευτερεύοντες στόχους με την πρώτη ευκαιρία — ακόμη και αν αυτό σου κοστίζει επιπλέον προσπάθεια».

Όπως το να στείλετε βιαστικά ένα email χωρίς να το διορθώσετε.

Ίσως το πρώτο mail πόυ αναφέραμε στην αρχή ήταν μια πρόταση για δουλειά. Ήθελες στα γρήγορα να επιβεβαιώσεις ότι ενδιαφέρεσαι και δέχεσαι την πρόταση, ίσως από φόβο ότι αν δεν απαντήσεις κατευθείαν, θα χάσεις την ευκαιρία. Στη βιασύνη σου όμως να πεις το «ναι», έγραψε λάθος το επώνυμό σου. Και έστειλες το mail στον τωρινό σου εργοδότη. Αμήχανο…

Φτάνει πια με το hustle culture – Δε θα πεθάνουμε κιόλας για μια δουλειά

Ο Rosenbaum ισχυρίζεται ότι η τάση μας προς το precrastination μπορεί να έχει κληρονομηθεί από τους πρώτους προγόνους μας, οι οποίοι ήταν προετοιμασμένοι να αρπάζουν φαγητό ή να φροντίζουν τις βασικές τους ανάγκες άμεσα. Σε έναν κόσμο πριν τα ψυγεία, την κεντρική θέρμανση και τα σούπερ μάρκετ, έπρεπε να δράσεις *ΑΜΕΣΩΣ*.

Μπορεί επίσης να οφείλεται σε άγχος. Συχνά αισθανόμαστε μια υποκείμενη πίεση -σαν να θέλουμε να επισπεύσουμε τα πράγματα- όταν έχουμε φορτωμένο πρόγραμμα ή κάποια προθεσμία ή όταν η ευκαιρία που μας δίνετε μας ενδιαφέρει πολύ. Έτσι προσπαθούμε να τελειώσουμε κατευθείαν τα πράγματα που φαίνονται πιο γρήγορα και εύκολα.

Πέφτουμε με τα μούτρα στη δουλειά, χωρίς να σκεφτούμε αν αυτό που κάνουμε είναι απαραίτητο ή ακόμα και σχετικό με τον τελικό μας στόχο. Το precrastination οδηγεί επίσης σε λάθη βιασύνης, τα οποία στη συνέχεια πρέπει να διορθώσουμε = ακόμη περισσότερη δουλειά.

Για παράδειγμα, έχετε να κάνετε ένα ομαδικό πρότζεκτ και αποφασίζεις να το ξεκινήσεις πριν καν το μίτινγκ σας με την υπόλοιπη ομάδα. Στο μίτινγκ διαπιστώνεις ότι άδικα έχασες χρόνο και ενέργεια, επειδή το προσχέδιο του πρότζεκτ άλλαξε.

Βήμα-βήμα όλα θα γίνουν

Για να εξουδετερώσετε την τάση σας προς το precrastination — και το άγχος που έρχεται όταν νιώθετε πίεση, πρέπει να γίνετε πιο συνειδητοποιημένοι στο πώς διαχειρίζεστε τον χρόνο σας. Ακολουθούν μερικά πράγματα που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε το precrastination σας.

Δώστε προτεραιότητα στα σημαντικά

Φτιάξτε μια to-do λίστα με όλες τις υποχρεώσεις της εβδομάδας, ώστε να μην χρειάζεται να ανησυχείτε ότι κάτι θα ξεχάσετε. Στη συνέχεια, επιλέξτε τα τρία πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να ολοκληρώσετε σήμερα. Αυτό είναι όλο. Επαναλάβετε την ίδια διαδικασία αύριο.

Μετά από αυτό, κρύψτε τη λίστα και όταν ολοκληρώσετε τις τρεις βασικές εργασίες σας, μπορείτε να επιστρέψετε σε αυτήν και να επιλέξετε ένα άλλο αντικείμενο για να αντιμετωπίσετε Ή να ασχοληθείτε με κάτι λιγότερο επείγον.

Αυτό σας βοηθά να προσδιορίσετε τις προτεραιότητές σας, κάτι που το precrastination δε σας επιτρέπει. Και όχι, δεν είναι όλα στη λίστα σας απαραίτητα, ούτε καν τα περισσότερα. Συχνά, όταν κοιτάζω τη δική μου λίστα στο τέλος της εβδομάδας, τα πράγματα που δεν έχω διαγράψει δεν ήταν τελικά τόσο σημαντικά ή δεν χρειάζεται πλέον να συμπληρωθούν. Με μόλις τρία βασικά tasks στο καθημερινό μου πρόγραμμα, νιώθω λιγότερο άγχος και περισσότερο συγκεντρωμένη στον τελικό στόχο.

Παύση

Μόλις ολοκληρώσω ένα άρθρο, κάνω απομαγνητοφώνηση κάποιας συνέντευξης, γράψω ένα email ή ό,τι άλλο έχω να κάνω, προσπαθώ να πάρω μια απόσταση από την εργασία που μόλις τελείωσα πριν πατήσω το send/publish και τη διαγράψω από τη λίστα. Θα σηκωθώ από τον υπολογιστή, θα πάρω κάποιον τηλέφωνο, θα κάνω μια βόλτα ή θα πιω έναν καφέ προτού επιστρέψω στο γραφείο μου. Αυτή η απόσταση με επιβραδύνει φυσικά, επομένως θα είμαι πιο σίγουρη όταν αποφασίσω να πατήσω το send και να διαγράψω το task από τη λίστα μου.

Όταν επιστρέψω, θα το ξανακοιτάξω για τελικές διορθώσεις πριν θεωρήσω ότι έχει τελειώσει.

Επαναπροσδιορίστε την έννοια της προόδου

Είναι εύκολο να παγιδευτούμε στη νοοτροπία του hustle culture, δηλαδή του όσο περισσότερα κάνουμε, τόσο πιο επιτυχημένοι θα είμαστε. Η καπιταλιστική αυτή νοοτροπία είναι ανθυγιεινή και απάνθρωπη.

Για να πετύχουμε οποιονδήποτε στόχο, πρέπει πρώτα να εξασκηθούμε, να μελετήσουμε, να εκπαιδευτούμε και να επιμορφωθούμε, να πειραματιστούμε και να αναπτύξουμε τις δεξιότητες και τις ιδέες μας. Αυτό απαιτεί χρόνο και προσπάθεια. Σπάνια αυτή η εργασία οδηγεί σε άμεσα και απτά αποτελέσματα. Η σύλληψη ενός βιβλίου, για παράδειγμα, απαιτεί πολύ χρόνο και προσοχή προτού το μελάνι ακουμπήσει τις σελίδες.

Ο χρόνος που αφιερώνετε μέσα στην ημέρα σας για να μάθετε κάτι, να το ερευνήσετε και να το κατανοήσετε είναι ουσιαστικός για την πρόοδό σας και οφείλετε να το αναγνωρίσετε. Είναι κι αυτό πρόοδος—αν και σπάνια μεταφράζεται σε εργασία που διαγράφετε από τη λίστα σας στο τέλος της ημέρας.

Μην παραλείπετε αυτόν τον προγραμματισμό και τον χρόνο για έρευνα, μάθηση και κατανόηση – είναι σημαντικό μέρος της δουλειάς σας. Μελλοντικά, θα σας εξοικονομήσει χρόνο και θα σας εμποδίσει να κάνετε περιττές εργασίες.

Προσπαθήστε, όσο μπορείτε (δεν είναι εύκολο, ειδικά όταν δε σας αρέσει η δουλειά σας) να απολαμβάνετε τη διαδικασία αντί να ενδίδετε αποκλειστικά στην προσπάθεια να κάνετε κάτι, οτιδήποτε, όλη την ώρα.