Είτε πρόκειται για ένα White Russian είτε για ένα ποτήρι αψέντι ή ένα Screwdriver, οι διασημότητες σίγουρα ξέρουν απολαμβάνουν το ποτό τους. ‘Αλλοτε με σύνεση, κι άλλοτε πάλι όχι. Ποιος νομίζετε ότι απολαμβάνει ένα τζιν με μια φέτα λεμόνι χωρίς τα κουκούτσια; Μπορείτε να μαντέψετε ποιος αναφέρει το Martini ως το αγαπημένο του ποτό και ποιος πολιτικός έπινε ουίσκι με το πρωινό του;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι είτε διάσημοι, είτε άσημοι, πάντα θα βρίσκουν λόγους και αφορμές για ένα ποτηράκι ακόμα. Όμως ως πιο ειδικός πάνω στο θέμα, ο Μπουκόφσκι, ο ποιητής της μέθης, τοποθετείται αρκετά εύστοχα πάνω στο θέμα:
«Αυτό είναι το πρόβλημα με το ποτό, σκεφτόμουν καθώς έβαζα ένα ακόμη. Εάν κάτι κακό συμβεί, πίνεις στην προσπάθειά σου να ξεχάσεις. Εάν κάτι καλό συμβεί, πίνεις ώστε να το γιορτάσεις. Αν δεν συμβαίνει τίποτα, πίνεις για να συμβεί».
Συγκεντρώσαμε λοιπόν και σας παρουσιάζουμε τις 11 ποτά και κοκτέιλ που αγάπησαν πολύ φημισμένες προσωπικότητες ή χαρακτήρες και οδηγίες πώς να τα φτιάξετε:
Μαδέρα – Μπεν Φράνκλιν
Αν υπάρχουν δύο πράγματα για τα οποία θα θυμόμαστε πάντα τον Μπεν Φράνκλιν, αυτά θα είναι το ποτό και η σύφιλη. Ή μήπως για το ότι έπεισε τους Γάλλους να συμμαχήσουν με τους αποικιοκράτες για να πολεμήσουν τους Βρετανούς και για το πείραμα του για τον ηλεκτρισμό με το κλειδί πάνω στον χαρταετό; Είτε το ένα είτε το άλλο – το θέμα είναι ότι, όταν ο Φραγκλίνος δεν ήταν απασχολημένος με το να αλλάζει τον κόσμο, γέμιζε το ποτήρι του.
Το ποτό της επιλογής του; Μαδέρα, ένα οξειδωμένο και ενισχυμένο κρασί.
Μοχίτο – Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Θα περίμενε κανείς ότι ο Χέμινγουεϊ, ως άντρας πολλά βαρύς, θα προτιμούσε κάτι σαν ουίσκι, σκέτο. Αλλά όχι, στον Έρνεστ άρεσε να πίνει το ρούμι του με δυόσμο. Αν ποτέ δεν ήσασταν υπέρ του κουβανέζικου κοκτέιλ, δοκιμάστε τη συνταγή του Έρνι:
6 φρέσκα φύλλα δυόσμου
Χυμός από 1 λάιμ
2 κουταλάκια του γλυκού καστανή ζάχαρη
60 ml λευκό ρούμι
30 ml σαμπάνια
Κλαδάκι φρέσκου δυόσμου για γαρνίρισμα
Τζιν Ρίκι – Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ
Η αναβίωση του Ρίκι την τελευταία δεκαετία, είχε ως αποτέλεσμα να συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στα πιο κουλ ποτά, και ειδικά στην Ουάσινγκτον. Αλλά για τον Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, ήταν πάντα κουλ. Στην ταραγμένη δεκαετία του ’20, ήταν περισσότερο γνωστός για τις σπουδαίες συγγραφικές του ικανότητες- η απουσία σοβαροφάνειας και η τάση του Φιτζέραλντ για χαζομάρες, του έδωσαν τη φήμη του φαρσέρ. Έτσι, όταν αποκάλυψε ότι λάτρευε το τζιν επειδή δεν ήταν εύκολο να το εντοπίσει κανείς στην αναπνοή του, οι φίλοι του δεν έπεσαν από τα σύννεφα. Δεν έκρυβε την ερωτική του σχέση με το ποτό, λέγοντας: «Πρώτα πίνεις ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει εσένα». Το τζιν ρίκι τον πήρε για τα καλά, και αυτό απαθανατίστηκε για πάντα στον Μεγάλο Γκάτσμπυ.
Screwdriver – Τρούμαν Καπότε
Το απλό αυτό κοκτέιλ που λίγο πολύ όλοι πίναμε στο γυμνάσιο, ο Κάποτ το αποκαλούσε «το πορτοκαλί ποτό μου». Έτσι, αν θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα μια λογοτεχνική γενιά και ένα είδος γραφής, καθίστε αναπαυτικά και χαρίστε στον εαυτό σας 60 ml βότκα, πάγο μέχρι πάνω, γεμίστε με χυμό πορτοκάλι και προσθέστε δύο φέτες πορτοκαλιού για το γαρνίρισμα.
Μαργαρίτα – Τζακ Κέρουακ
Αν κάποιος τα έβγαζε πέρα με τόσες μαργαρίτες, αυτός ήταν ο Τζακ Κέρουακ. Δυστυχώς, έπαιρνε τα δικά του λόγια – «μην πίνεις για να μεθύσεις, πιες για να απολαύσεις τη ζωή»- πολύ στα σοβαρά, αφού σε ηλικία μόλις 47 ετών, ο Κέρουακ πέθανε από κίρρωση του ήπατος.
Αν εξακολουθείτε να θέλετε να ενδώσετε σε μια απολαυστική Μαργαρίτα, ως φόρο τιμής στον συγγραφέα του On The Road, ακολουθήστε τις ακόλουθες οδηγίες:
Ξεκινάμε περνώντας μία φέτα lime στο εξωτερικό μέρος του χείλους του ποτηριού και μετά το βυθίζουμε σε αλάτι, έτσι ώστε το αλάτι να προσκολληθεί στο ποτήρι χωρίς να περάσει μέσα σε αυτό. Προσθέτουμε όλα τα συστατικά στο shaker, γεμίζουμε με άφθονο πάγο και χτυπάμε καλά για περίπου 10 δευτερόλεπτα. Σουρώνουμε το ποτό σε ένα ποτήρι περνώντας το και από σουρωτήρι τσαγιού. Με αυτόν τον τρόπο δεν αφήνουμε τα μικρά κομματάκια πάγου (που λιώνουν πολύ εύκολα) να περάσουν μέσα στο ποτό. Γαρνίρουμε με μία φέτα lime και απολαμβάνουμε μια καταπληκτική Margarita!
Ουίσκι – Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ
«Δεν έπρεπε ποτέ να είχα περάσει από το ουίσκι στο μαρτίνι», είπε κάποτε ο μεγάλος ηθοποιός. Και ίσως ήταν η αγάπη του για το ουίσκι να ήταν κι αυτό που τον κράτησε υγιή. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας The African Queen, όλοι στο καστ, με εξαίρεση τον Μπόγκαρτ και τον Τζον Χιούστον, προσβλήθηκαν από δυσεντερία. Αυτό που ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι τρέφονταν αποκλειστικά στη με κονσερβοποιημένα λαχανικά και ουίσκι. «Κάθε φορά που μια μύγα δάγκωνε τον Χιούστον ή εμένα, έπεφτε νεκρή», δήλωνε ο ηθοποιός.
Μαρτίνι – Τζέιμς Μποντ
Σίγουρα, ο Τζέιμς Μποντ δεν αποτελεί υπαρκτό πρόσωπο-αλλά μετά τη τελευταία ταινία του κύκλου, το Skyfall, όπου τον παρακολουθήσαμε να πίνει Heineken αντί για μαρτίνι, ο σάλος που προκλήθηκε από αυτήν την ύβρη, ήταν και παραήταν υπαρκτός. Όπως και να ‘χει, κανείς δεν θα μπορεί να παραγγείλει ξανά ένα μαρτίνι «κτυπημένο, και όχι ανακατεμένο» χωρίς να μοιάζει με έναν επίδοξο Bond.
Ουίσκι και νερό/σε ψηλό ποτήρι – Ουίνστον Τσώρτσιλ
Ο τρόπος με τον οποίο ζούσε αυτός ο Βρετανός ηγέτης κάνει τους χαρακτήρες του Mad Men να φαίνονται φλώροι. Από την άλλη, το να έχεις κυβερνήσει ένα έθνος ενάντια στη ναζιστική Γερμανία, νομίζω σου δίνει το ελεύθερο να πίνεις ουίσκι για πρωινό.
Η βρετανική εφημερίδα The Telegraph κάπου αναφέρει ότι σε ένα ταξίδι του στα 1954, παρήγγειλε:
1ο πιάτο: Αβγά ποσέ, τοστ, μαρμελάδα, βούτυρο, καφέ με γάλα, μια επιπλέον κανάτα με κρύο γάλα, κοτόπουλο.
2ο πιάτο: Γκρέιπφρουτ, Ζάχαρη, πορτοκαλάδα με πάγο, νερό με ουίσκι.
Και τέλος: ένα πούρο.
White Russian – Τζεφ Λεμπόφσκι
Κατά τη διάρκεια της ταινίας Big Lebowski διάρκειας 117 λεπτών, ο χαρακτήρας του Jeff Bridges πίνει εννέα White Russian και χύνει ένα από αυτά. Η συνταγή είναι απλή:
2 μέρη βότκα, ένα μέρος λικέρ καφέ και ένα μέρος κρέμα γάλακτος. Αν το θέλετε λίγο πιο γλυκό και με πιο έντονη γεύση καφέ μπορείτε να βάλετε ίσα μέρη από κάθε συστατικό.
Αυτό το αριστούργημα των τριών συστατικών ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά κολεγιόπαιδων.
Αψέντι – Πάμπλο Πικάσο
Σίγουρα το αλκοόλ ενέπνευσε τον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο «Ο πότης του αψέντι», τότε αυτά τα μπουκάλια αψέντι που αγόρασε αποδείχτηκαν μια σπουδαία επένδυση, καθώς το 2010, αυτό το έργο της Μπλε Περιόδου του Πικάσο, πωλήθηκε για 51,2 εκατομμύρια δολάρια.
Bud Light – Μπαράκ Ομπάμα
Πιθανότατα, το πιο καλοζυγισμένο ποτό στην ιστορία ήταν το λεγόμενο «Beer Summit» όπως ονομάζεται η συγκέντρωση που έκανε ο Barack Obama στον Λευκό Οίκο τον Ιούλιο του 2009 σε στήριξη του αφροαμερικανού καθηγητή Henry Louis Gates που έπεσε θύμα ρατσιστικής βίας. Σε εκείνη τη συνάντηση, το χέρι που κρατούσε μια μπύρα Bud σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, θα μπορούσε λίγα λεπτά αργότερα να είναι πάνω στο κόκκινο κουμπί των πυρηνικών κεφαλών. Πιθανότατα δεν το άγγιξε πότε αυτό το κουμπί, αλλά στο σατιρικό επιτραπέζιο «Οι έξι βαθμοί του Kevin Bacon», μια μπύρα Bud Light και το πυρηνικό ολοκαύτωμα ήταν δύο κλικ μακριά. Ούτε μπορούσε να προβλέψει κανείς ότι ο πρόεδρος θα έπινε τελικά Bud light, αλλά τελικά, παραδόξως στα γκάλοπ η Bud τα πηγε καλύτερα από το να έπινε μια γαλλική Kronenbourg 1664.
Είτε πρόκειται για ένα White Russian είτε για ένα ποτήρι αψέντι ή ένα Screwdriver, οι διασημότητες σίγουρα ξέρουν απολαμβάνουν το ποτό τους. ‘Αλλοτε με σύνεση, κι άλλοτε πάλι όχι. Ποιος νομίζετε ότι απολαμβάνει ένα τζιν με μια φέτα λεμόνι χωρίς τα κουκούτσια; Μπορείτε να μαντέψετε ποιος αναφέρει το Martini ως το αγαπημένο του ποτό και ποιος πολιτικός έπινε ουίσκι με το πρωινό του;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι είτε διάσημοι, είτε άσημοι, πάντα θα βρίσκουν λόγους και αφορμές για ένα ποτηράκι ακόμα. Όμως ως πιο ειδικός πάνω στο θέμα, ο Μπουκόφσκι, ο ποιητής της μέθης, τοποθετείται αρκετά εύστοχα πάνω στο θέμα:
«Αυτό είναι το πρόβλημα με το ποτό, σκεφτόμουν καθώς έβαζα ένα ακόμη. Εάν κάτι κακό συμβεί, πίνεις στην προσπάθειά σου να ξεχάσεις. Εάν κάτι καλό συμβεί, πίνεις ώστε να το γιορτάσεις. Αν δεν συμβαίνει τίποτα, πίνεις για να συμβεί».
Συγκεντρώσαμε λοιπόν και σας παρουσιάζουμε τις 11 ποτά και κοκτέιλ που αγάπησαν πολύ φημισμένες προσωπικότητες ή χαρακτήρες και οδηγίες πώς να τα φτιάξετε:
Μαδέρα – Μπεν Φράνκλιν
Αν υπάρχουν δύο πράγματα για τα οποία θα θυμόμαστε πάντα τον Μπεν Φράνκλιν, αυτά θα είναι το ποτό και η σύφιλη. Ή μήπως για το ότι έπεισε τους Γάλλους να συμμαχήσουν με τους αποικιοκράτες για να πολεμήσουν τους Βρετανούς και για το πείραμα του για τον ηλεκτρισμό με το κλειδί πάνω στον χαρταετό; Είτε το ένα είτε το άλλο – το θέμα είναι ότι, όταν ο Φραγκλίνος δεν ήταν απασχολημένος με το να αλλάζει τον κόσμο, γέμιζε το ποτήρι του.
Το ποτό της επιλογής του; Μαδέρα, ένα οξειδωμένο και ενισχυμένο κρασί.
Μοχίτο – Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Θα περίμενε κανείς ότι ο Χέμινγουεϊ, ως άντρας πολλά βαρύς, θα προτιμούσε κάτι σαν ουίσκι, σκέτο. Αλλά όχι, στον Έρνεστ άρεσε να πίνει το ρούμι του με δυόσμο. Αν ποτέ δεν ήσασταν υπέρ του κουβανέζικου κοκτέιλ, δοκιμάστε τη συνταγή του Έρνι:
6 φρέσκα φύλλα δυόσμου
Χυμός από 1 λάιμ
2 κουταλάκια του γλυκού καστανή ζάχαρη
60 ml λευκό ρούμι
30 ml σαμπάνια
Κλαδάκι φρέσκου δυόσμου για γαρνίρισμα
Τζιν Ρίκι – Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ
Η αναβίωση του Ρίκι την τελευταία δεκαετία, είχε ως αποτέλεσμα να συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στα πιο κουλ ποτά, και ειδικά στην Ουάσινγκτον. Αλλά για τον Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, ήταν πάντα κουλ. Στην ταραγμένη δεκαετία του ’20, ήταν περισσότερο γνωστός για τις σπουδαίες συγγραφικές του ικανότητες- η απουσία σοβαροφάνειας και η τάση του Φιτζέραλντ για χαζομάρες, του έδωσαν τη φήμη του φαρσέρ. Έτσι, όταν αποκάλυψε ότι λάτρευε το τζιν επειδή δεν ήταν εύκολο να το εντοπίσει κανείς στην αναπνοή του, οι φίλοι του δεν έπεσαν από τα σύννεφα. Δεν έκρυβε την ερωτική του σχέση με το ποτό, λέγοντας: «Πρώτα πίνεις ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει εσένα». Το τζιν ρίκι τον πήρε για τα καλά, και αυτό απαθανατίστηκε για πάντα στον Μεγάλο Γκάτσμπυ.
Screwdriver – Τρούμαν Καπότε
Το απλό αυτό κοκτέιλ που λίγο πολύ όλοι πίναμε στο γυμνάσιο, ο Κάποτ το αποκαλούσε «το πορτοκαλί ποτό μου». Έτσι, αν θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα μια λογοτεχνική γενιά και ένα είδος γραφής, καθίστε αναπαυτικά και χαρίστε στον εαυτό σας 60 ml βότκα, πάγο μέχρι πάνω, γεμίστε με χυμό πορτοκάλι και προσθέστε δύο φέτες πορτοκαλιού για το γαρνίρισμα.
Μαργαρίτα – Τζακ Κέρουακ
Αν κάποιος τα έβγαζε πέρα με τόσες μαργαρίτες, αυτός ήταν ο Τζακ Κέρουακ. Δυστυχώς, έπαιρνε τα δικά του λόγια – «μην πίνεις για να μεθύσεις, πιες για να απολαύσεις τη ζωή»- πολύ στα σοβαρά, αφού σε ηλικία μόλις 47 ετών, ο Κέρουακ πέθανε από κίρρωση του ήπατος.
Αν εξακολουθείτε να θέλετε να ενδώσετε σε μια απολαυστική Μαργαρίτα, ως φόρο τιμής στον συγγραφέα του On The Road, ακολουθήστε τις ακόλουθες οδηγίες:
Ξεκινάμε περνώντας μία φέτα lime στο εξωτερικό μέρος του χείλους του ποτηριού και μετά το βυθίζουμε σε αλάτι, έτσι ώστε το αλάτι να προσκολληθεί στο ποτήρι χωρίς να περάσει μέσα σε αυτό. Προσθέτουμε όλα τα συστατικά στο shaker, γεμίζουμε με άφθονο πάγο και χτυπάμε καλά για περίπου 10 δευτερόλεπτα. Σουρώνουμε το ποτό σε ένα ποτήρι περνώντας το και από σουρωτήρι τσαγιού. Με αυτόν τον τρόπο δεν αφήνουμε τα μικρά κομματάκια πάγου (που λιώνουν πολύ εύκολα) να περάσουν μέσα στο ποτό. Γαρνίρουμε με μία φέτα lime και απολαμβάνουμε μια καταπληκτική Margarita!
Ουίσκι – Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ
«Δεν έπρεπε ποτέ να είχα περάσει από το ουίσκι στο μαρτίνι», είπε κάποτε ο μεγάλος ηθοποιός. Και ίσως ήταν η αγάπη του για το ουίσκι να ήταν κι αυτό που τον κράτησε υγιή. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας The African Queen, όλοι στο καστ, με εξαίρεση τον Μπόγκαρτ και τον Τζον Χιούστον, προσβλήθηκαν από δυσεντερία. Αυτό που ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι τρέφονταν αποκλειστικά στη με κονσερβοποιημένα λαχανικά και ουίσκι. «Κάθε φορά που μια μύγα δάγκωνε τον Χιούστον ή εμένα, έπεφτε νεκρή», δήλωνε ο ηθοποιός.
Μαρτίνι – Τζέιμς Μποντ
Σίγουρα, ο Τζέιμς Μποντ δεν αποτελεί υπαρκτό πρόσωπο-αλλά μετά τη τελευταία ταινία του κύκλου, το Skyfall, όπου τον παρακολουθήσαμε να πίνει Heineken αντί για μαρτίνι, ο σάλος που προκλήθηκε από αυτήν την ύβρη, ήταν και παραήταν υπαρκτός. Όπως και να ‘χει, κανείς δεν θα μπορεί να παραγγείλει ξανά ένα μαρτίνι «κτυπημένο, και όχι ανακατεμένο» χωρίς να μοιάζει με έναν επίδοξο Bond.
Ουίσκι και νερό/σε ψηλό ποτήρι – Ουίνστον Τσώρτσιλ
Ο τρόπος με τον οποίο ζούσε αυτός ο Βρετανός ηγέτης κάνει τους χαρακτήρες του Mad Men να φαίνονται φλώροι. Από την άλλη, το να έχεις κυβερνήσει ένα έθνος ενάντια στη ναζιστική Γερμανία, νομίζω σου δίνει το ελεύθερο να πίνεις ουίσκι για πρωινό.
Η βρετανική εφημερίδα The Telegraph κάπου αναφέρει ότι σε ένα ταξίδι του στα 1954, παρήγγειλε:
1ο πιάτο: Αβγά ποσέ, τοστ, μαρμελάδα, βούτυρο, καφέ με γάλα, μια επιπλέον κανάτα με κρύο γάλα, κοτόπουλο.
2ο πιάτο: Γκρέιπφρουτ, Ζάχαρη, πορτοκαλάδα με πάγο, νερό με ουίσκι.
Και τέλος: ένα πούρο.
White Russian – Τζεφ Λεμπόφσκι
Κατά τη διάρκεια της ταινίας Big Lebowski διάρκειας 117 λεπτών, ο χαρακτήρας του Jeff Bridges πίνει εννέα White Russian και χύνει ένα από αυτά. Η συνταγή είναι απλή:
2 μέρη βότκα, ένα μέρος λικέρ καφέ και ένα μέρος κρέμα γάλακτος. Αν το θέλετε λίγο πιο γλυκό και με πιο έντονη γεύση καφέ μπορείτε να βάλετε ίσα μέρη από κάθε συστατικό.
Αυτό το αριστούργημα των τριών συστατικών ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά κολεγιόπαιδων.
Αψέντι – Πάμπλο Πικάσο
Σίγουρα το αλκοόλ ενέπνευσε τον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο «Ο πότης του αψέντι», τότε αυτά τα μπουκάλια αψέντι που αγόρασε αποδείχτηκαν μια σπουδαία επένδυση, καθώς το 2010, αυτό το έργο της Μπλε Περιόδου του Πικάσο, πωλήθηκε για 51,2 εκατομμύρια δολάρια.
Bud Light – Μπαράκ Ομπάμα
Πιθανότατα, το πιο καλοζυγισμένο ποτό στην ιστορία ήταν το λεγόμενο «Beer Summit» όπως ονομάζεται η συγκέντρωση που έκανε ο Barack Obama στον Λευκό Οίκο τον Ιούλιο του 2009 σε στήριξη του αφροαμερικανού καθηγητή Henry Louis Gates που έπεσε θύμα ρατσιστικής βίας. Σε εκείνη τη συνάντηση, το χέρι που κρατούσε μια μπύρα Bud σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, θα μπορούσε λίγα λεπτά αργότερα να είναι πάνω στο κόκκινο κουμπί των πυρηνικών κεφαλών. Πιθανότατα δεν το άγγιξε πότε αυτό το κουμπί, αλλά στο σατιρικό επιτραπέζιο «Οι έξι βαθμοί του Kevin Bacon», μια μπύρα Bud Light και το πυρηνικό ολοκαύτωμα ήταν δύο κλικ μακριά. Ούτε μπορούσε να προβλέψει κανείς ότι ο πρόεδρος θα έπινε τελικά Bud light, αλλά τελικά, παραδόξως στα γκάλοπ η Bud τα πηγε καλύτερα από το να έπινε μια γαλλική Kronenbourg 1664.
