Επιδόματα φανταστικά, τι επιδόματα φανταστικα; Θα αναφωνήσετε και θα έχετε κάθε δίκιο με το μέρος σας. Εδώ δεν παίρνουμε (ή έστω, παίρνουμε με δυσκολία) αυτά που μας οφείλουν, τα άκρως πραγματικά και αναγκαία για την επιβίωσή μας. Μιλώ για την Ελλάδα και για άλλες χώρες των Βαλκανίων και του μεσογειακού νότου που δεν έχουν φθάσει στα επίπεδα κρατικής πρόνοιας των βορειοευρωπαϊκών χωρών. Είναι ζόρικο πράγμα να ζεις σε τόπους σαν αυτούς, η αλήθεια είναι. Είναι ζόρικο να αποφασίσεις να κάνεις ένα παιδί, δεν συζητάμε για δύο ή τρία. Είναι μαχαιριά, επίσης, να είσαι ανάπηρος σε μια χώρα χωρίς ουσιαστικά δομημένη κοινωνική πολιτική δράση-είναι σα να πορεύεσαι μόνος, σα να μη νοιάζεται κανείς για σένα.
Η επιδοματική πολιτική, η αλήθεια είναι, στηρίζεται στην ιδέα ότι “οι φτωχοί θα είναι φτωχοί” και ότι απλώς πρέπει να παραμείνουν στην ζωή για να μπορούν να παράξουν το κέρδος, να εργάζονται ως γρανάζια καλολαδωμένα στην μηχανή. Κάθε κράτος πρέπει να θέλει πολίτες ευτυχισμένους, ευημερούντες, με ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα.
Αλλά, για να μην γίνει βαθιά πολιτικό το κείμενο αυτό, έρχομαι στο ψητό της φαντασίας που λέει ότι σε έναν ιδανικό κόσμο τα λεφτά θα τα κατέχουμε όλοι και θα μας είναι πραγματικά κάτι το ασήμαντο. Το «χρήμα» στα αρχαία ελληνικά σημαίνει «πράγμα» και σε έναν ιδανικό κόσμο οι άνθρωποι θα αντιμετωπίζουμε συλλήβδην τα χρήματα ως πράγματα, δεν θα τα προσκυνάμε, δεν θα τα μαζεύουμε με τσουβάλια και θα δίνουμε στους πολλούς ξεροκόμματακαι στους λίγους χυδαίες πολυτέλειες και υπερβολικές υπερβολές. Τέλος πάντων, στον κόσμο αυτό, τα σύγχρονα κράτη, έχοντας συμβουλευτεί Φιλοσόφους και Ποιητές, σύγχρονους και παλαιούς, θα καταρτίσουν μια σειρά από επιδόματα νέου τύπου και νέας εποχής που θα κάνουν τους ανθρώπους πιο λειτουργικούς και πιο χαρούμενους. Δεν χρειάζεται κάθε κράτος να προσφέρει και τα δέκα επιδόματα που θα διαβάσετε-ας διαλέξει καθένα κράτος ένα, δύο ή τρία.
Εμείς ένα Olafaq brainstorming κάνουμε, απλώς. Ίσως ορμώμενοι και από τις δικές μας, ολόδικές μας ειδικές ανάγκες.
1. Επίδομα ερωτευμένων
Κάθε άνθρωπος που βιώνει τον έρωτα, και ειδικά την αρχή του, αυτή την πρώτη μαγεμένη και μαγική περίοδο, δικαιούται ένα επίδομα ή, ίσως, ακόμα καλύτερα μια ειδική άδεια από τις εργασίες σου. Θα έπρεπε να γίνει νόμιμο για τους πρώτους δύο μήνες τους οποίους μοιράζονται, να μην πηγαίνουν πουθενά τα πρωινά. Να κάθονται στο κρεβάτι να ατενίζουν ο ένας τα μάτια του άλλου, να ανταλλάσσουν σωματικά υγρά, να διηγούνται ιστορίες από τις ζωές τους, να κοιμούνται και να ξυπνούν αγκαλιασμένοι, να διαβάζουν ποίηση. Να, κάπως έτσι:
2. Επίδομα γατογονέων και σκυλογονέων
Αν έχετε περισσότερα από ένα ζωάκια στο σπίτι σας ξέρετε. Ξέρετε, δηλαδή, την αγάπη, την ζεστασία, την παρέα, αλλά και την φροντίδα που απαιτείται, τα έξοδα, τον χρόνο. Σκυλογονείς που ξυπνούν χαράματα, γατογονείς που αδειάζουν κατουρημένες άμμους, ζωογονείς ενωμένοι, αφοσιωμένοι στα χνουδοπαίδια τους, με τις τροφές, με τα αποπαριστικά, με την επίσκεψη στους κτηνιάτρους…Ε, όλοι αυτοί δεν θα άξιζαν μια ενίσχυση από το κράτος; Επιτελούν έργο!
3. Επίδομα ανθρώπων που εργάζονται πολύ μακριά από την οικία τους
Αυτό δε νομίζω να χρειάζεται καμιά τρομερή ανάλυση. Βενζίνες, κίνηση, έκτακτα περιστατικά στο δρόμο ή, ακόμα χειρότερα, για τους μη έχοντας μέσον, τα λεωφορεία, τα μετρό, ο προαστιακός. Μερικά λεφτάκια το μήνα παραπάνω θα αποτελούσαν πολύ καλό λόγο και κίνητρο για τους ανθρώπους που μετακινούνται τόσες ώρες από και προς την δουλειά τους να συνεχίσουν να το κάνουν. Οι άνθρωποι αυτοί δεν δουλεύον οκτάωρο, δεκάωρο δουλεύουν.
4. Επίδομα ψηλών ανθρώπων
Ο κόσμος είναι φτιαγμένος, σε γενικές γραμμές, για τους μικρόσωμους ανθρώπους. Τα αεροπλάνα, οι θέσεις στα λεωφορεία, οι νεροχύτες στα παλιά σπίτια, τα κρεβάτια ακόμα ακόμα! Είναι η αλήθεια ότι το είδος μας εξελίσσεται και μεγαλώνει-ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας ήταν δεν ήταν 1.60, ας πούμε. Οι ψηλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουμε κάποιες δυσκολίες που πρέπει να γίνουν σεβαστές, κατανοητές και να απαντηθούν με αγάπη και με μπέσα, ή αλλιώς έναν μηνιαίο μποναμά που θα γλυκάνει τις πίκρες μας. Όχι ότι δεν ακούμε καλά λόγια, όχι ότι δεν ξέρουμε πόσο εντυωσιακό είναι το μπόι μας, αλλά να, έχουμε κι ονόματα, ρε παιδιά, δεν είμαστε «ο ψηλός» και «η ψηλή». Η ερώτηση σε ψηλές γυναίκες «πόσο ύψος έχεις;» είναι ασφυκτικά ενοχλητική κάποιες φορές. Ή το άλλο, το «παίζεις μπάσκετ;» Γι’ αυτά και για άλλα πολλά (πόνος στον αυχένα, δυσκολία εύρεσης παπουτσιών κτλ) μας αξίζει μια έξτρα φροντίδα.
5. Επίδομα ευαισθησίας
Για όλες εκείνες τις ψυχές που ραγίζουν στην θέα ενός νεκρού περιστεριού, που δεν μπορούν ούτε ζωύφιο να πειράξουν, που νιώθουν πως θέλουν να βοηθήσουν όλον τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους, μα πρακτικά δεν γίνεται, για όλα εκείνα τα παιδιά που δεν διστάζουν να συγκινηθούν ή να κλάψουν μπροστά στην ομορφιά ή την θλίψη ενός ηλιοβασιλέματος, ένα έντιμο κράτος σε μια μελλοντική τροχιά χρόνου, θα πρέπει να φορντίσει μια ειδική παροχή, ως δώρο για την γλυκύτητα και την καλοσύνη που προσπαθούν να κρατήσουν κόντρα σε δύσκολους καιρούς και σε αβίωτες πραγματικότητες. Ένα είναι το τεστ για εξακρίβωση ευαίσθητων, αυτή η σκηνή από τον Βασιλιά των Λιονταριών. Εύκολο, ναι;
6. Επίδομα ντόπιων σε τουριστικά μέρη
Κατάγεσαι από την Σαντορίνη την Μύκονο, το Γύθειο, την Χαλκιδική, την Ζάκυνθο και την Χίο; Δεν μπορείς να ανασάνεις στον ίδιο σου τον τόπο καλοκαίρι καιρό, λόγω πολυκοσμίας, φασαρίας και γενικού τουριστικού ανεξέλεγκτου οχετού; Πάρε λίγο μπερντέ να πας Μαλδίβες, Καραϊβική, Μάλτα ή Ίμπιζα. Και πας στο νησοχωριουδάκι σου το Πάσχα ή τον Σεπτέμβριο.
7. Επίδομα ανθρώπων που έχουν α)πεθερά Αιγόκερω β)σύντροφο Υδροχόο γ)παιδί (γιο/κόρη) Δίδυμο
Αυτό θα μας επιτρέψουν οι εκλεκτοί αναγνώστες να μην αναλυθεί περαιτέρω. Πάντως, σας έχουμε και ολόκληρο κείμενο για τα ζώδια εδώ ακριβώς. Ευχαριστούμε για την κατανόηση και την συνεργασία.
8. Επίδομα ανθρώπων που μιλούν περισσότερες από δύο ξένες γλώσσες
Για σταθείτε, κύριοι και κυρίες. Αν κάποιος έβγαλε τα ματάκια του να μάθει να μιλάει σε γλώσσες ξένων ανθρώπων και χωρών, δεν δικαιούται ένα έξτρα εισοδηματάκι-επιδοματάκι για να μπορεί και να κάνει practice τις γνώσεις του αυτές; Να ταξιδέψει, δηλαδή, να πάει, να δει, να βρει, να μιλήσει. Προσοχή: το επίδομα μπορεί να δίδεται, εν προκειμένω, από διαφορετικά κράτη και χώρες, δεν χρειάζεται νε το επιβαρύνεται αποκλειστικά η χώρα προέλευσης του ευρυμαθούς πολύγλωσσου τύπου ή τύπισσας. Αφήστε που αν πραγματοποιηθεί αυτό το πράγμα, περισσότερα άτομα θα επιθυμούν να μάθουν ξένες γλώσσες, ο κόσμος θα είναι σίγουρα κάπως πιο ωραίος, όταν περισσότεροι μιλούν την γλώσσα περισσότερων.
9. Επίδομα ανθρώπων που μαγειρεύουν καλά (εξαιρούνται οι επαγγελματίες μάγειρες)
Μεγαλύτερη ζεστασιά, αγάπη και φροντίδα από ένα πιάτο φαγητό που κάποιος μαγείρεψε για σένα δεν υπάρχει. Ιδίως όταν αυτός ο κάποιος είναι ο άνθρωπός σου, το ταίρι σου, το άλλο σου μισό ολόκληρο, τότε όλη η κατάσταση αγγίζει Θεό, Παράδεισο. Άνθρωποι που κάνουν τα σπιτικά τους να μοσχομυρίζουν και τις καρδιές των αγαπημένων τους να χτυπούν δυνατά μέσω των συνταγών τους αξίζουν εκτός από πολλές αγκαλιές και ένα καλό ποσό το μήνα για να συνεχίσουν να το κάνουν με περισσότερη ζέση, αλλά και να το εξελίξουν όσο θέλουν και μπροούν, αναζητώντας νέα υλικά και επενδύοντας σε πιο επαγγελματικά σκεύη και συσκευές. Ζήτω οι μάγειρες της ζωής μας!
10. Επίδομα ανθρώπων που δεν οδηγούν κανένα όχημα
Η ζωή χωρίς αμάξι είναι δύσκολη, παιδιά, κακά τα ψέματα. Έχει μια ελευθερία κινήσεων (λόγω μη ανάγκης πάρκινγκ ή άγχους αν θα πάθει κάτι το όχημά σου), έχει ίσως λιγότερα έξοδα, αλλά έχει μανούρα πολλή. Χώρια το ότι εξαρτάσαι συχνά από άλλους ανθρώπους που διαθέτουν όχημα. Σας τα λέω αναλυτικά εδώ πέρα. Αν φοβάσαι να οδηγήσεις κι αν δεν οδηγείς για να μην πάρεις κανέναν στον λαιμό σου, δεν πρέπει το δημόσιο να σε επιβραβεύει ελαφρώς με ένα ωραίο χαρτηζλικάκι κάθε μήνα, έτσι για τα ταξάκια και τα λοιπά οδοιπορικά σου; Ε, ναι!
Επιδόματα φανταστικά, τι επιδόματα φανταστικα; Θα αναφωνήσετε και θα έχετε κάθε δίκιο με το μέρος σας. Εδώ δεν παίρνουμε (ή έστω, παίρνουμε με δυσκολία) αυτά που μας οφείλουν, τα άκρως πραγματικά και αναγκαία για την επιβίωσή μας. Μιλώ για την Ελλάδα και για άλλες χώρες των Βαλκανίων και του μεσογειακού νότου που δεν έχουν φθάσει στα επίπεδα κρατικής πρόνοιας των βορειοευρωπαϊκών χωρών. Είναι ζόρικο πράγμα να ζεις σε τόπους σαν αυτούς, η αλήθεια είναι. Είναι ζόρικο να αποφασίσεις να κάνεις ένα παιδί, δεν συζητάμε για δύο ή τρία. Είναι μαχαιριά, επίσης, να είσαι ανάπηρος σε μια χώρα χωρίς ουσιαστικά δομημένη κοινωνική πολιτική δράση-είναι σα να πορεύεσαι μόνος, σα να μη νοιάζεται κανείς για σένα.
Η επιδοματική πολιτική, η αλήθεια είναι, στηρίζεται στην ιδέα ότι “οι φτωχοί θα είναι φτωχοί” και ότι απλώς πρέπει να παραμείνουν στην ζωή για να μπορούν να παράξουν το κέρδος, να εργάζονται ως γρανάζια καλολαδωμένα στην μηχανή. Κάθε κράτος πρέπει να θέλει πολίτες ευτυχισμένους, ευημερούντες, με ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα.
Αλλά, για να μην γίνει βαθιά πολιτικό το κείμενο αυτό, έρχομαι στο ψητό της φαντασίας που λέει ότι σε έναν ιδανικό κόσμο τα λεφτά θα τα κατέχουμε όλοι και θα μας είναι πραγματικά κάτι το ασήμαντο. Το «χρήμα» στα αρχαία ελληνικά σημαίνει «πράγμα» και σε έναν ιδανικό κόσμο οι άνθρωποι θα αντιμετωπίζουμε συλλήβδην τα χρήματα ως πράγματα, δεν θα τα προσκυνάμε, δεν θα τα μαζεύουμε με τσουβάλια και θα δίνουμε στους πολλούς ξεροκόμματακαι στους λίγους χυδαίες πολυτέλειες και υπερβολικές υπερβολές. Τέλος πάντων, στον κόσμο αυτό, τα σύγχρονα κράτη, έχοντας συμβουλευτεί Φιλοσόφους και Ποιητές, σύγχρονους και παλαιούς, θα καταρτίσουν μια σειρά από επιδόματα νέου τύπου και νέας εποχής που θα κάνουν τους ανθρώπους πιο λειτουργικούς και πιο χαρούμενους. Δεν χρειάζεται κάθε κράτος να προσφέρει και τα δέκα επιδόματα που θα διαβάσετε-ας διαλέξει καθένα κράτος ένα, δύο ή τρία.
Εμείς ένα Olafaq brainstorming κάνουμε, απλώς. Ίσως ορμώμενοι και από τις δικές μας, ολόδικές μας ειδικές ανάγκες.
1. Επίδομα ερωτευμένων
Κάθε άνθρωπος που βιώνει τον έρωτα, και ειδικά την αρχή του, αυτή την πρώτη μαγεμένη και μαγική περίοδο, δικαιούται ένα επίδομα ή, ίσως, ακόμα καλύτερα μια ειδική άδεια από τις εργασίες σου. Θα έπρεπε να γίνει νόμιμο για τους πρώτους δύο μήνες τους οποίους μοιράζονται, να μην πηγαίνουν πουθενά τα πρωινά. Να κάθονται στο κρεβάτι να ατενίζουν ο ένας τα μάτια του άλλου, να ανταλλάσσουν σωματικά υγρά, να διηγούνται ιστορίες από τις ζωές τους, να κοιμούνται και να ξυπνούν αγκαλιασμένοι, να διαβάζουν ποίηση. Να, κάπως έτσι:
2. Επίδομα γατογονέων και σκυλογονέων
Αν έχετε περισσότερα από ένα ζωάκια στο σπίτι σας ξέρετε. Ξέρετε, δηλαδή, την αγάπη, την ζεστασία, την παρέα, αλλά και την φροντίδα που απαιτείται, τα έξοδα, τον χρόνο. Σκυλογονείς που ξυπνούν χαράματα, γατογονείς που αδειάζουν κατουρημένες άμμους, ζωογονείς ενωμένοι, αφοσιωμένοι στα χνουδοπαίδια τους, με τις τροφές, με τα αποπαριστικά, με την επίσκεψη στους κτηνιάτρους…Ε, όλοι αυτοί δεν θα άξιζαν μια ενίσχυση από το κράτος; Επιτελούν έργο!
3. Επίδομα ανθρώπων που εργάζονται πολύ μακριά από την οικία τους
Αυτό δε νομίζω να χρειάζεται καμιά τρομερή ανάλυση. Βενζίνες, κίνηση, έκτακτα περιστατικά στο δρόμο ή, ακόμα χειρότερα, για τους μη έχοντας μέσον, τα λεωφορεία, τα μετρό, ο προαστιακός. Μερικά λεφτάκια το μήνα παραπάνω θα αποτελούσαν πολύ καλό λόγο και κίνητρο για τους ανθρώπους που μετακινούνται τόσες ώρες από και προς την δουλειά τους να συνεχίσουν να το κάνουν. Οι άνθρωποι αυτοί δεν δουλεύον οκτάωρο, δεκάωρο δουλεύουν.
4. Επίδομα ψηλών ανθρώπων
Ο κόσμος είναι φτιαγμένος, σε γενικές γραμμές, για τους μικρόσωμους ανθρώπους. Τα αεροπλάνα, οι θέσεις στα λεωφορεία, οι νεροχύτες στα παλιά σπίτια, τα κρεβάτια ακόμα ακόμα! Είναι η αλήθεια ότι το είδος μας εξελίσσεται και μεγαλώνει-ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας ήταν δεν ήταν 1.60, ας πούμε. Οι ψηλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουμε κάποιες δυσκολίες που πρέπει να γίνουν σεβαστές, κατανοητές και να απαντηθούν με αγάπη και με μπέσα, ή αλλιώς έναν μηνιαίο μποναμά που θα γλυκάνει τις πίκρες μας. Όχι ότι δεν ακούμε καλά λόγια, όχι ότι δεν ξέρουμε πόσο εντυωσιακό είναι το μπόι μας, αλλά να, έχουμε κι ονόματα, ρε παιδιά, δεν είμαστε «ο ψηλός» και «η ψηλή». Η ερώτηση σε ψηλές γυναίκες «πόσο ύψος έχεις;» είναι ασφυκτικά ενοχλητική κάποιες φορές. Ή το άλλο, το «παίζεις μπάσκετ;» Γι’ αυτά και για άλλα πολλά (πόνος στον αυχένα, δυσκολία εύρεσης παπουτσιών κτλ) μας αξίζει μια έξτρα φροντίδα.
5. Επίδομα ευαισθησίας
Για όλες εκείνες τις ψυχές που ραγίζουν στην θέα ενός νεκρού περιστεριού, που δεν μπορούν ούτε ζωύφιο να πειράξουν, που νιώθουν πως θέλουν να βοηθήσουν όλον τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους, μα πρακτικά δεν γίνεται, για όλα εκείνα τα παιδιά που δεν διστάζουν να συγκινηθούν ή να κλάψουν μπροστά στην ομορφιά ή την θλίψη ενός ηλιοβασιλέματος, ένα έντιμο κράτος σε μια μελλοντική τροχιά χρόνου, θα πρέπει να φορντίσει μια ειδική παροχή, ως δώρο για την γλυκύτητα και την καλοσύνη που προσπαθούν να κρατήσουν κόντρα σε δύσκολους καιρούς και σε αβίωτες πραγματικότητες. Ένα είναι το τεστ για εξακρίβωση ευαίσθητων, αυτή η σκηνή από τον Βασιλιά των Λιονταριών. Εύκολο, ναι;
6. Επίδομα ντόπιων σε τουριστικά μέρη
Κατάγεσαι από την Σαντορίνη την Μύκονο, το Γύθειο, την Χαλκιδική, την Ζάκυνθο και την Χίο; Δεν μπορείς να ανασάνεις στον ίδιο σου τον τόπο καλοκαίρι καιρό, λόγω πολυκοσμίας, φασαρίας και γενικού τουριστικού ανεξέλεγκτου οχετού; Πάρε λίγο μπερντέ να πας Μαλδίβες, Καραϊβική, Μάλτα ή Ίμπιζα. Και πας στο νησοχωριουδάκι σου το Πάσχα ή τον Σεπτέμβριο.
7. Επίδομα ανθρώπων που έχουν α)πεθερά Αιγόκερω β)σύντροφο Υδροχόο γ)παιδί (γιο/κόρη) Δίδυμο
Αυτό θα μας επιτρέψουν οι εκλεκτοί αναγνώστες να μην αναλυθεί περαιτέρω. Πάντως, σας έχουμε και ολόκληρο κείμενο για τα ζώδια εδώ ακριβώς. Ευχαριστούμε για την κατανόηση και την συνεργασία.
8. Επίδομα ανθρώπων που μιλούν περισσότερες από δύο ξένες γλώσσες
Για σταθείτε, κύριοι και κυρίες. Αν κάποιος έβγαλε τα ματάκια του να μάθει να μιλάει σε γλώσσες ξένων ανθρώπων και χωρών, δεν δικαιούται ένα έξτρα εισοδηματάκι-επιδοματάκι για να μπορεί και να κάνει practice τις γνώσεις του αυτές; Να ταξιδέψει, δηλαδή, να πάει, να δει, να βρει, να μιλήσει. Προσοχή: το επίδομα μπορεί να δίδεται, εν προκειμένω, από διαφορετικά κράτη και χώρες, δεν χρειάζεται νε το επιβαρύνεται αποκλειστικά η χώρα προέλευσης του ευρυμαθούς πολύγλωσσου τύπου ή τύπισσας. Αφήστε που αν πραγματοποιηθεί αυτό το πράγμα, περισσότερα άτομα θα επιθυμούν να μάθουν ξένες γλώσσες, ο κόσμος θα είναι σίγουρα κάπως πιο ωραίος, όταν περισσότεροι μιλούν την γλώσσα περισσότερων.
9. Επίδομα ανθρώπων που μαγειρεύουν καλά (εξαιρούνται οι επαγγελματίες μάγειρες)
Μεγαλύτερη ζεστασιά, αγάπη και φροντίδα από ένα πιάτο φαγητό που κάποιος μαγείρεψε για σένα δεν υπάρχει. Ιδίως όταν αυτός ο κάποιος είναι ο άνθρωπός σου, το ταίρι σου, το άλλο σου μισό ολόκληρο, τότε όλη η κατάσταση αγγίζει Θεό, Παράδεισο. Άνθρωποι που κάνουν τα σπιτικά τους να μοσχομυρίζουν και τις καρδιές των αγαπημένων τους να χτυπούν δυνατά μέσω των συνταγών τους αξίζουν εκτός από πολλές αγκαλιές και ένα καλό ποσό το μήνα για να συνεχίσουν να το κάνουν με περισσότερη ζέση, αλλά και να το εξελίξουν όσο θέλουν και μπροούν, αναζητώντας νέα υλικά και επενδύοντας σε πιο επαγγελματικά σκεύη και συσκευές. Ζήτω οι μάγειρες της ζωής μας!
10. Επίδομα ανθρώπων που δεν οδηγούν κανένα όχημα
Η ζωή χωρίς αμάξι είναι δύσκολη, παιδιά, κακά τα ψέματα. Έχει μια ελευθερία κινήσεων (λόγω μη ανάγκης πάρκινγκ ή άγχους αν θα πάθει κάτι το όχημά σου), έχει ίσως λιγότερα έξοδα, αλλά έχει μανούρα πολλή. Χώρια το ότι εξαρτάσαι συχνά από άλλους ανθρώπους που διαθέτουν όχημα. Σας τα λέω αναλυτικά εδώ πέρα. Αν φοβάσαι να οδηγήσεις κι αν δεν οδηγείς για να μην πάρεις κανέναν στον λαιμό σου, δεν πρέπει το δημόσιο να σε επιβραβεύει ελαφρώς με ένα ωραίο χαρτηζλικάκι κάθε μήνα, έτσι για τα ταξάκια και τα λοιπά οδοιπορικά σου; Ε, ναι!
