«Σαν τα μπεκατσόνια (θα) πάμε», ακούγεται σαν echo μέσα στο κεφάλι μου καθώς καθημερινά φίλοι και γνωστοί ενημερώνουν ότι έχουν (ξανά)προσβληθεί από covid.
Υπάρχουν αυτοί που νοσούν για δεύτερη ή και τρίτη φορά, ευτυχώς για τέταρτη εγώ τουλάχιστον δεν έχω ακούσει, υπάρχουν και αυτοί που μέχρι χτες υποστήριζαν ότι είναι άτρωτοι αλλά σήμερα το θετικό τεστ τους διαψεύδει πανηγυρικά. Υπάρχουμε και εμείς που δεν έχουμε νοσήσει μέχρι ακόμη αλλά αναρωτιόμαστε «για πόσο ακόμη;»
Κρατάω μια επιφύλαξη μήπως κάποια στιγμή το πέρασα ασυμπτωματικά, καθώς όσες φορές είχα συμπτώματα ή είχα έρθει σε επαφή με κρούσμα φρόντιζα να κάνω rapid ή pcr. Ευτυχώς αυτές οι φορές ήταν λίγες αλλιώς θα είχα ξοδέψει μια περιουσία. Ευτυχώς επίσης κάθε φορά αναστέναζα ανακουφισμένη με το αρνητικό αποτέλεσμα.
Κάπως έτσι ένιωθε και ο Γιάννης, 45 χρονών υγιειονομικός που ως τώρα δεν είχε νοσήσει. Πίστευε μάλιστα ότι μάλλον θα τη σκαπουλάρει γενικά καθώς «δουλεύω κάθε μέρα από την αρχή της πανδημίας μέσα σε νοσοκομείο, κυκλοφορώ αποφεύγοντας τους χώρους με πολύ συνωστισμό και παίρνοντας τις απαραίτητες προφυλάξεις αλλά και σε μπαρ χωρίς πολύ κόσμο πηγαίνω και στο μάθημα χορού και στο μικρό γκρουπ του γυμναστηρίου. Αν ήταν να γίνει δεν θα είχα κολλήσει μέχρι τώρα;» Έτσι έλεγε μέχρι που σήμερα το πρωί ύστερα από δύο αρνητικά rapid τεστ αλλά με υψηλό πυρετό το pcr τον έβγαλε θετικό.
Ύστερα από σχεδόν 2,5 χρόνια πανδημίας είναι προφανές ότι κάποιοι έχουν γενετικά μειωμένες πιθανότητες να κολλήσουν, όμως δεν έχει βρεθεί ακόμη κάτι ξεκάθαρο με επιστημονική τεκμηρίωση και οι όποιες υποθέσεις γίνονται σε εντελώς θεωρητική βάση.
Όπως φαίνεται ο καθένας αναπτύσσει άλλη ψυχολογική διάθεση απέναντι στην κατάσταση αναλόγως με το αν έχει νοσήσει ή όχι αλλά και αναλόγως αν ανήκει σε ευπαθή ομάδα ή όχι. Η κ. Μαριάννα, ετών 78, νοικοκυρά, δεν έχει προσβληθεί από τον ιό αλλά σε καμία περίπτωση δεν νιώθει άτρωτη. Αντιθέτως, όσο περνάει ο καιρός αγχώνεται περισσότερο, γιατί «στην αρχή δεν πίστευα ότι μετά από 2,5 χρόνια θα ζούσαμε ακόμη με τις μάσκες και με τον φόβο μήπως κολλήσουμε. Νιώθω ανακουφισμένη που υπάρχουν τα εμβόλια, έκανα πρόσφατα και την 4η δόση, αλλά κουρασμένη που δεν βλέπω να απομακρύνεται ο κίνδυνος και που ειδικά για εμάς τους ηλικιωμένους είναι πολύ μεγάλος. Δεν είμαι αισιόδοξη, περνάνε τα χρόνια και ο κόσμος δεν φροντίζει πια να παίρνει τα απαραίτητα μέτρα, ούτε βλέπω να τελειώνει αυτό το κακό».
Η Χριστιάνα, ετών 37, δημοσιογράφος έχει περάσει covid 2,5 φορές. Εξηγώ: Την πρώτη φορά που είχε έντονα συμπτώματα ήταν τον Μάρτιο του 2020. Κάλεσε αμέσως τον ΕΟΔΥ για οδηγίες καθώς τότε δεν ήταν διαθέσιμα ούτε τα rapid, ούτε τα self test. Όταν στην ερώτηση «Έχετε ταξιδέψει πρόσφατα σε κάποια από τις πληγείσες χώρες» απάντησε αρνητικά τότε της απάντησαν να μην ανησυχεί και ότι «θα είναι κάποια άλλη ίωση». Η Χριστιάννα επέμενε εξηγώντας ότι έχει έντονο βήχα, δύσπνοια, μυαλγία και σωματική κόπωση και επιπλέον ότι είχε συναναστραφεί πρόσφατα τουρίστες από την Ιταλία αλλά αυτές οι πληροφορίες δεν συγκίνησαν τον άνθρωπο του ΕΟΔΥ που εξακολούθησε να είναι καθησυχαστικός και να μην την παραπέμπει σε δημόσιο νοσοκομείο για pcr test. Έτσι η Χριστιάνα πέρασε την «πρώτη φορά κόβιντ» χωρίς επίσημη διάγνωση αλλά με τη βεβαιότητα πλέον ότι ήταν η πρώτη επίσκεψη του ιού στον οργανισμό της. Από πού προκύπτει αυτή η βεβαιότητα; Από το γεγονός ότι είναι βετεράνος covid αφού ακολούθησαν άλλες δύο -επιβεβαιωμένες αυτή τη φορά- νοσήσεις. Η ατυχία της ήταν ότι και οι δύο προέκυψαν ταυτόχρονα ή αμέσως μετά τον εμβολιασμό της με τη δεύτερη και την τρίτη δόση εμβολίου. Ειδικά μετά τη δεύτερη φορά νόμιζε ότι είχε ξεμπερδέψει μια για πάντα με τον ιό καθώς ήταν διπλά εμβολιασμένη και με αντισώματα λόγω νόσησης. Όμως τελικά τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Ευτυχώς, την τρίτη φορά ήταν ασυμπτωματική αλλά πλέον έχει συνηθίσει στην ιδέα ότι κολλάει εύκολα και λέει «Πιστεύω ότι θα κολλήσω ξανά, είμαι πλέον τόσο εξοικειωμένη που δεν φοβάμαι για μένα, το μόνο με απασχολεί είναι να μην κολλήσω άλλους ανθρώπους και ειδικά όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες»
Μέχρι να τελειώσω αυτό το κείμενο στο newsfeed μου στο facebook έχουν περάσει 5-6 φωτογραφίες με θετικά self test. Κι εγώ σκέφτομαι αν πρέπει να δωρίσω το σώμα μου στην επιστήμη για μελέτη αφού γλίτωσα και τον συνωστισμό στην συναυλία των Pet Shop Boys ή να το πάρω απόφαση ότι θα είμαι μια από τις επόμενες που θα ποστάρω το θετικό τεστάκι μου στα social media.
︎❈ Λόγω ιατρικού απορρήτου τα πλήρη στοιχεία όσων μας μίλησαν δεν δίνονται στη δημοσιότητα.
«Σαν τα μπεκατσόνια (θα) πάμε», ακούγεται σαν echo μέσα στο κεφάλι μου καθώς καθημερινά φίλοι και γνωστοί ενημερώνουν ότι έχουν (ξανά)προσβληθεί από covid.
Υπάρχουν αυτοί που νοσούν για δεύτερη ή και τρίτη φορά, ευτυχώς για τέταρτη εγώ τουλάχιστον δεν έχω ακούσει, υπάρχουν και αυτοί που μέχρι χτες υποστήριζαν ότι είναι άτρωτοι αλλά σήμερα το θετικό τεστ τους διαψεύδει πανηγυρικά. Υπάρχουμε και εμείς που δεν έχουμε νοσήσει μέχρι ακόμη αλλά αναρωτιόμαστε «για πόσο ακόμη;»
Κρατάω μια επιφύλαξη μήπως κάποια στιγμή το πέρασα ασυμπτωματικά, καθώς όσες φορές είχα συμπτώματα ή είχα έρθει σε επαφή με κρούσμα φρόντιζα να κάνω rapid ή pcr. Ευτυχώς αυτές οι φορές ήταν λίγες αλλιώς θα είχα ξοδέψει μια περιουσία. Ευτυχώς επίσης κάθε φορά αναστέναζα ανακουφισμένη με το αρνητικό αποτέλεσμα.
Κάπως έτσι ένιωθε και ο Γιάννης, 45 χρονών υγιειονομικός που ως τώρα δεν είχε νοσήσει. Πίστευε μάλιστα ότι μάλλον θα τη σκαπουλάρει γενικά καθώς «δουλεύω κάθε μέρα από την αρχή της πανδημίας μέσα σε νοσοκομείο, κυκλοφορώ αποφεύγοντας τους χώρους με πολύ συνωστισμό και παίρνοντας τις απαραίτητες προφυλάξεις αλλά και σε μπαρ χωρίς πολύ κόσμο πηγαίνω και στο μάθημα χορού και στο μικρό γκρουπ του γυμναστηρίου. Αν ήταν να γίνει δεν θα είχα κολλήσει μέχρι τώρα;» Έτσι έλεγε μέχρι που σήμερα το πρωί ύστερα από δύο αρνητικά rapid τεστ αλλά με υψηλό πυρετό το pcr τον έβγαλε θετικό.
Ύστερα από σχεδόν 2,5 χρόνια πανδημίας είναι προφανές ότι κάποιοι έχουν γενετικά μειωμένες πιθανότητες να κολλήσουν, όμως δεν έχει βρεθεί ακόμη κάτι ξεκάθαρο με επιστημονική τεκμηρίωση και οι όποιες υποθέσεις γίνονται σε εντελώς θεωρητική βάση.
Όπως φαίνεται ο καθένας αναπτύσσει άλλη ψυχολογική διάθεση απέναντι στην κατάσταση αναλόγως με το αν έχει νοσήσει ή όχι αλλά και αναλόγως αν ανήκει σε ευπαθή ομάδα ή όχι. Η κ. Μαριάννα, ετών 78, νοικοκυρά, δεν έχει προσβληθεί από τον ιό αλλά σε καμία περίπτωση δεν νιώθει άτρωτη. Αντιθέτως, όσο περνάει ο καιρός αγχώνεται περισσότερο, γιατί «στην αρχή δεν πίστευα ότι μετά από 2,5 χρόνια θα ζούσαμε ακόμη με τις μάσκες και με τον φόβο μήπως κολλήσουμε. Νιώθω ανακουφισμένη που υπάρχουν τα εμβόλια, έκανα πρόσφατα και την 4η δόση, αλλά κουρασμένη που δεν βλέπω να απομακρύνεται ο κίνδυνος και που ειδικά για εμάς τους ηλικιωμένους είναι πολύ μεγάλος. Δεν είμαι αισιόδοξη, περνάνε τα χρόνια και ο κόσμος δεν φροντίζει πια να παίρνει τα απαραίτητα μέτρα, ούτε βλέπω να τελειώνει αυτό το κακό».
Η Χριστιάνα, ετών 37, δημοσιογράφος έχει περάσει covid 2,5 φορές. Εξηγώ: Την πρώτη φορά που είχε έντονα συμπτώματα ήταν τον Μάρτιο του 2020. Κάλεσε αμέσως τον ΕΟΔΥ για οδηγίες καθώς τότε δεν ήταν διαθέσιμα ούτε τα rapid, ούτε τα self test. Όταν στην ερώτηση «Έχετε ταξιδέψει πρόσφατα σε κάποια από τις πληγείσες χώρες» απάντησε αρνητικά τότε της απάντησαν να μην ανησυχεί και ότι «θα είναι κάποια άλλη ίωση». Η Χριστιάννα επέμενε εξηγώντας ότι έχει έντονο βήχα, δύσπνοια, μυαλγία και σωματική κόπωση και επιπλέον ότι είχε συναναστραφεί πρόσφατα τουρίστες από την Ιταλία αλλά αυτές οι πληροφορίες δεν συγκίνησαν τον άνθρωπο του ΕΟΔΥ που εξακολούθησε να είναι καθησυχαστικός και να μην την παραπέμπει σε δημόσιο νοσοκομείο για pcr test. Έτσι η Χριστιάνα πέρασε την «πρώτη φορά κόβιντ» χωρίς επίσημη διάγνωση αλλά με τη βεβαιότητα πλέον ότι ήταν η πρώτη επίσκεψη του ιού στον οργανισμό της. Από πού προκύπτει αυτή η βεβαιότητα; Από το γεγονός ότι είναι βετεράνος covid αφού ακολούθησαν άλλες δύο -επιβεβαιωμένες αυτή τη φορά- νοσήσεις. Η ατυχία της ήταν ότι και οι δύο προέκυψαν ταυτόχρονα ή αμέσως μετά τον εμβολιασμό της με τη δεύτερη και την τρίτη δόση εμβολίου. Ειδικά μετά τη δεύτερη φορά νόμιζε ότι είχε ξεμπερδέψει μια για πάντα με τον ιό καθώς ήταν διπλά εμβολιασμένη και με αντισώματα λόγω νόσησης. Όμως τελικά τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Ευτυχώς, την τρίτη φορά ήταν ασυμπτωματική αλλά πλέον έχει συνηθίσει στην ιδέα ότι κολλάει εύκολα και λέει «Πιστεύω ότι θα κολλήσω ξανά, είμαι πλέον τόσο εξοικειωμένη που δεν φοβάμαι για μένα, το μόνο με απασχολεί είναι να μην κολλήσω άλλους ανθρώπους και ειδικά όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες»
Μέχρι να τελειώσω αυτό το κείμενο στο newsfeed μου στο facebook έχουν περάσει 5-6 φωτογραφίες με θετικά self test. Κι εγώ σκέφτομαι αν πρέπει να δωρίσω το σώμα μου στην επιστήμη για μελέτη αφού γλίτωσα και τον συνωστισμό στην συναυλία των Pet Shop Boys ή να το πάρω απόφαση ότι θα είμαι μια από τις επόμενες που θα ποστάρω το θετικό τεστάκι μου στα social media.
︎❈ Λόγω ιατρικού απορρήτου τα πλήρη στοιχεία όσων μας μίλησαν δεν δίνονται στη δημοσιότητα.
