Αρχίζει το ματς με την ανακοίνωση ότι τα social media του ΠΑΟΚ έχουν ίσως την καλύτερη αισθητική από όσους παίζουν μπάλα στα timelines. Κινηματογραφικοί, ζωντανοί και σύγχρονοι, κάθε post τους είναι μία ξεχωριστή ιστορία εμπνευσμένη από το σύμπαν των 24ων καρέ και οι ασπρόμαυρες εικόνες τους θα μπορούσαν να κυκλοφορούν σε αφίσες. Δεν το βλέπεις συχνά σε ελληνικές αθλητικές σελίδες οπότε κάθεσαι στην κερκίδα και τους απολαμβάνεις όποια φανέλα κι αν φοράς.
Ο διευθυντής επικοινωνίας τους είναι ο Marlon Brando του Βορρά, Παναγιώτης Αρωνιάδης, ο οποίος βρίσκεται στην ομάδα από το καλοκαίρι του 2013 -μια αιωνιότητα σε ποδοσφαιρικούς όρους- και πιστεύει πως η φιλοσοφία τους είναι απλή και δύσκολη ταυτόχρονα αφού ο στόχος τους από την πρώτη μέρα, είναι να βοηθήσουν τον σύλλογο ν’ αναπτυχθεί σε όλους τους τομείς.
Εκεί, κάπου ανάμεσα σε αγώνες και διαλείμματα στα αποδυτήρια, πέρασε από μια αθηνέζικη (sic) ανάκριση.
-Ποια είναι τα στοιχεία από την ιστορία, τη φιλοσοφία και την κουλτούρα του ΠΑΟΚ που θες να βγάζετε προς τα έξω;
Κάτι που πάντα αναφέρω είναι η «εντολή» του κ. Σαββίδη σε μια από τις πρώτες μας συναντήσεις. «Αν μπορούμε να είμαστε κορυφαίοι και να κοντράρουμε τους μεγαλύτερους ευρωπαϊκούς συλλόγους στον κόσμο σε κάποιον τομέα, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να το προσπαθήσουμε». Ε, αυτό κάνουμε καθημερινά. Προσπαθούμε να δουλεύουμε με ευρωπαϊκά στάνταρ, δίχως να βάζουμε φρένο στα όνειρά μας.
Θέλουμε ο ΠΑΟΚ να γίνεται πιο μοντέρνος, πιο εξωστρεφής, να φέρει πιο κοντά τη νέα γενιά, αν είναι δυνατόν να τη μάθει να βλέπει διαφορετικά το ποδόσφαιρο, ν’ αναδείξει μια διαφορετική, πιο ανθρώπινη πλευρά των πρωταγωνιστών, να φωτίσει τις αποτυχίες μέσα από τη διήγηση ιστοριών και συνολικά να δημιουργήσει τη δική του σχολή επικοινωνιακής προσέγγισης και διαχείρισης γύρω από την ανάπτυξη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κι όλα αυτά διατηρώντας τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας και της κουλτούρας του ΠΑΟΚ. Δηλαδή το έντονα συναίσθημα, την αίσθηση της οικειότητας, το οικογενειακό δέσιμο. Χαρακτηριστικά που δεν λείπουν ποτέ από το περιεχόμενό μας. Είμαστε περήφανοι που σήμερα ο ΠΑΟΚ έχει φτάσει να θεωρείται πρότυπο στην Ελλάδα και ν’ ανταγωνίζεται στ’ αλήθεια μεγάλους συλλόγους από το εξωτερικό.
-Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της αισθητικής των σελίδων σας και ποιες είναι οι αναφορές σου;
Νομίζω ότι την αισθητική μπορείς να τη διακρίνεις, αλλά είναι δύσκολο να την περιγράψεις. Θεωρώ ότι οι σελίδες μας έχουν ιδιαίτερο χαρακτήρα και θέλω να πιστεύω πως τις καταλαβαίνεις ακόμα και χωρίς να δεις το λογότυπο. Αισθητικά, οι γραμμές μας είναι πιο καθαρές, ενδεχομένως αυστηρές για τ’ αθλητικά δεδομένα, αλλά ταυτόχρονα μοντέρνες και τολμηρές.
Μια αισθητική που για να την κάνουμε ψηφιακή την περάσαμε πρώτα από το χαρτί μέσα. Το δικό μας brand book είναι το Toumba Magazine κι επειδή οι απόψεις των ειδικών είναι πιο σημαντικές – και σίγουρα πιο αντικειμενικές – από τη δική μου, το σχόλιο της κριτικής επιτροπής των ΕΒΓΕ, των ελληνικών Όσκαρ γραφιστικής θεωρώ ότι αποτελεί παράσημο. «Μια προσέγγιση, όπως αυτή του Toumba Magazine αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό γεγονός γιατί κατορθώνει αυτό που συχνά φαίνεται ουτοπία: Να επικοινωνήσει όχι μ’ ένα ειδικό κοινό, αλλά με το σύνολο του κοινού. Χούλιγκαν, οπαδούς, φιλάθλους και αδιάφορους προς το ποδόσφαιρο αναγνώστες. Η προσέγγιση του Toumba Magazine αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό γεγονός στο συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Γιατί όταν αυτός πλήττεται εκ των έσω με αποτέλεσμα τη δίκαιη αμφισβήτηση ή και απόρριψη του από την κοινωνία, κινήσεις όπως αυτή η έκδοση μπορούν ν’ αποτελέσουν το αναγκαίο και ικανό αντιστάθμισμα». Από εκεί και πέρα, σχετικά με τις αναφορές, όλοι επηρεαζόμαστε από πρόσωπα και πράγματα που βλέπουμε γύρω μας. Είναι απαραίτητο να παρατηρείς τι συμβαίνει στον κόσμο και να «κλέβεις» στοιχεία.
Όχι όμως, ν’ αντιγράφεις. Οφείλεις να δίνεις ιδιαίτερη σημασία στα χαρακτηριστικά της κάθε ομάδας ή οργανισμού που εκπροσωπείς. Να προσαρμόζεις και να προσαρμόζεσαι. Αν θες ν’ αποτύχεις με στυλ, μπορείς απλά να ξεπατικώσεις ένα μοντέλο που είδες στο εξωτερικό. Σταθερή αναφορά μου σε θέματα αισθητικής και design είναι ο Δημήτρης Παπάζογλου, ένας από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες που έχουμε στη χώρα μας και που παρέα – μέσα από πάρα πολλούς δημιουργικούς τσακωμούς – δομήσαμε την οπτική ταυτότητα επικοινωνίας του ΠΑΟΚ.
View this post on Instagram
– Ένα top5 με τις καλύτερες ιστορίες που έχουν ανέβει στις social σελίδες του ΠΑΟΚ.
Είμαστε οι ιστορίες μας και τα βιώματά μας και όλη μας η φιλοσοφία στηρίζεται στο storytelling. Να διαλέξω πέντε είναι αντικειμενικά πολύ δύσκολο, διότι είναι τόσες πολλές που τις ξεχνάω (ή έστω έτσι λέω στον εαυτό μου για να μην ανησυχεί που δεν θυμάμαι τίποτα). Ας προσπαθήσω όμως.
- Τhe Night. H βραδιά της γιορτής για την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2019. Τόσες πολλές ιστορίες, τόση αναμονή, τέτοια ένταση, τόσα δάκρυα μαζεμένα σε ένα βράδυ. Τo standing ovation στον τραυματία Βιεϊρίνια, το κλάμα του Πέλκα, η συγκίνηση στην κερκίδα, ο φόρος τιμής σε όσους έφυγαν. Το βράδυ που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου και το μεγαλύτερο project που είχα την τιμή ν’ αναλάβω.
- The Final 2018. Πήραμε την απόφαση να το τολμήσουμε σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά περίοδο και μας βγήκε. Ήταν πρώτο ντοκιμαντέρ 100% δικής μας παραγωγής. Έκανε αίσθηση και δημιούργησε σχολή.
- Χmas Projects. H Χριστουγεννιάτικη παράδοσή μας. Από την παρωδία του Final 2018, στο Home Alone, στο συναίσθημα με τους ηλικιωμένους φιλάθλους που κλείστηκαν στο σπίτι λόγω Covid και στο The Last Dance δείπνο.
- Toumba Uncencored. Είναι ωραίο κι ενδεχομένως εύκολο να παρουσιάζεις το πως κερδίζεις. Έχει μεγαλύτερη αξία να δείχνεις το πως χάνεις. Γι’ αυτό και τo συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ πέντε επεισοδίων είχε μεγαλύτερη αξία.
- ΑΚ47 & the rest. Τα βίντεο παρουσίασης των ποδοσφαιριστών μας από το 2018 κι έπειτα. Το κάθε ένα μια δική του ξεχωριστή ιστορία. Επίσης, δημιούργησαν σχολή γύρω από τις ανακοινώσεις μεταγραφών στην Ελλάδα.
Εκτός συναγωνισμού όλες οι ανθρώπινες ιστορίες. Η περιπέτεια του μικρού Ισού, ενός παιδιού χωρίς άκρα που ήρθε στην προπόνηση κι έπαιξε μπάλα με τους ποδοσφαιριστές. Του Γιαννάκη που είναι πάντα δίπλα στην ομάδα. Παιδιών που ταλαιπωρούνται από προβλήματα υγείας και παίρνουν δύναμη από την αγάπη τους για τον ΠΑΟΚ.
-Τι θα ήθελες να δεις σχετικά με την εξέλιξη των social media σας και πώς πάει η ανταπόκριση;
Η ανταπόκριση πολλές φορές ξεπερνά τις προσδοκίες μας κι όλα τα μπράβο πάνε στον κόσμο που δείχνει έμπρακτα ότι αποζητά τη διάδραση με την ομάδα. Παρά τις συνεχείς αλλαγές στους αλγόριθμους των social media ώστε να προωθούνται οι πληρωμένες καταχωρήσεις, τα οργανικά μας νούμερα παραμένουν ψηλά. Ψηλότερα από ομάδες που έχουν πενταπλάσιο αριθμό followers. Χαρακτηριστικό είναι πως την τρέχουσα σεζόν έχουμε 357.598.556 impressions. Δείχνει το δέσιμο του κόσμου με την ομάδα. Την ανάγκη που έχει να είναι δίπλα της. Να εκφράζει την αγάπη του, αλλά και την απογοήτευσή του όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Τι θα ήθελα να δω ε; Πολλά πράγματα. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι ικανοποιημένος από την εικόνα μας. Θέλω να δημιουργήσουμε πολύ περισσότερο περιεχόμενο, να κάνουμε παραγωγές, να είμαστε δημιουργικοί και πρωτότυποι, να βγάλουμε νέα πρόσωπα στο προσκήνιο, να κάνουμε πράγματα που μας γεμίζουν. Έχουμε πάρα πολύ δρόμο μπροστά μας.
-Τι σου ζητάνε πιο συχνά οι οπαδοί να ανεβάζεις στις σελίδες;
Τους ίδιους!! Τα βίντεο με πρωταγωνιστές τον κόσμο είναι από τα πιο αποδοτικά. Είμαστε άλλωστε στην εποχή που το UGC (User Generated Content) rules.Επίσης, ο κόσμος τρελαίνεται για παρασκήνια. Με βίντεο από τ’ αποδυτήρια, με πιο χαλαρές ανθρώπινες στιγμές και χαβαλέ. Μην ξεχνάμε ότι ένας από τους λόγους που χρησιμοποιούμε τα Social Media είναι για να διασκεδάζουμε.
-Ποια είναι η μεγαλύτερη παγίδα των social και τι παρατηρείς όσον αφορά τη μορφή που έχουν σήμερα;
Κάποτε ήταν τα likes, τώρα πιστεύω ότι είναι τα σχόλια. Τόσο στην καθημερινότητά μας, όσο και στον αθλητισμό. Βλέπεις ανθρώπους να λιώνουν, να υποφέρουν εξαιτίας αρνητικών σχολίων κι αντίστροφα να… ψηλώνουν από την αναπάντεχη αποδοχή, να νομίζουν ότι είναι κάτι διαφορετικό απ’ ότι πραγματικά είναι. Αναφέρω πρώτα τ’ αρνητικά σχόλια, όμως, γιατί το hate speech μάλλον πρέπει να λογίζεται ως κοινωνικό φαινόμενο. Είναι τόσο εύκολο να βγάλεις τον χειρότερό σου εαυτό μέσα από μια οθόνη και είναι και στοχευμένα ανεξέλεγκτο. Οι πλατφόρμες θέλουν να γίνεται αυτός ο χαμός, τους φέρνει περισσότερα έσοδα. Κυνικό, αλλά αληθινό.
Σε επίπεδο διαχείρισης δεν πρέπει ν’ αφήσεις τα σχόλια να καθορίσουν την στρατηγική σου, να σε φοβίσουν, να σε κάνουν να σκέφτεσαι «άστο τώρα αυτό, δεν το κάνω γιατί θα φάμε κράξιμο». Αν μπεις σ’ αυτή τη διαδικασία το έχασες το παιχνίδι. Οφείλεις ν’ ακούς, ν’ αντιλαμβάνεσαι, να σέβεσαι το συναίσθημα, αλλά να μην επηρεάζεσαι σε επίπεδο αποφάσεων.
-Με τι/ποιον γελάς περισσότερο στα social;
Είμαι fan των fail videos, το παραδέχομαι κι επίσης τελευταία γελάω με τα βίντεο που αλλάζουν τον ήχο που αντιστοιχεί στην εικόνα. Για παράδειγμα το τελευταίο που είδα είναι ένα με τον Αντετοκούνμπο να χορεύει στη γιορτή της κατάκτησης του NBA κι ως μουσική έχουν μπει κλαρίνα. Γελάω με τα βίντεο του Luben, του 9gag. Κοινώς με βλακείες, αλλά είναι η αποφόρτισή μου.
-Ποιες σελίδες ομάδων ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στα social και που στοιχεία παρατηρείς ότι χρησιμοποιούν περισσότερο στην προβολή τους;
Κάθε ομάδα χτίζει την εικόνα της γύρω από το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της. Η Μπαρτσελόνα γύρω από τη νοοτροπία «κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος». Η Ρεάλ Μαδρίτης γύρω από τους τίτλους και την ιστορία. Η Παρί Σεν Ζερμαίν που δεν έχει τέτοιο background λειτουργεί κυρίως ως fashion brand.
Ειδική περίπτωση και case study επαναπροσέγγισης στη σύγχρονη εποχή είναι ο Άγιαξ. Είναι από τις ομάδες που δουλεύει πολύ στο κομμάτι των Social και συστηματικά δημιουργεί περιεχόμενο που το βλέπεις και το ζηλεύεις με την καλή έννοια. Έχουν την ιδέα. Και αυτό πληρώνεις στα Social Media. Aυτό που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις. Η ιδέα τους να λιώσουν το τρόπαιο του πρωταθλήματος την περσινή σεζόν κι από αυτό να δημιουργήσουν αστέρια τα οποία μοίρασαν στους κατόχους διαρκείας ήταν απλά υπέροχη.
Ειδική περίπτωση είναι και η Ρόμα. Πολύ προοδευτική, με χιούμορ, αλλά και κινήσεις με νόημα όπως οι ανακοινώσεις παικτών με φωτογραφίες παιδιών που αγνοούνται προκειμένου να βοηθήσει στην προσπάθεια εξεύρεσής τους. Το στοιχείο που ξεχωρίζει σ’ όλα αυτά είναι το βίντεο. Καλώς ή κακώς όλα είναι εικόνα.
-Τι σε εμπνέει περισσότερο στη Θεσσαλονίκη για το υλικό των σελίδων ή την αισθητική του;
Η όλη αύρα της πόλης. Αυτή η ιδιαίτερη, αστική κουλτούρα και η σύνδεση του ΠΑΟΚ με την Θεσσαλονίκη. Μπορεί ν’ ακούγεται υπερβολή, αλλά όταν η ομάδα χάνει μπορείς να το νιώσεις περπατώντας στους δρόμους. Τα πρόσωπα είναι σκυθρωπά, υπάρχει εκνευρισμός. Αντίστοιχα έπειτα από επιτυχίες, είναι σαν να βγήκε ο ήλιος. Χαμόγελα παντού. Ξέρεις, γενικά η Θεσσαλονίκη κι ο ΠΑΟΚ έχουν πολλές ομοιότητες. Είναι των άκρων. Άσπρο και μαύρο. Βρίσκεις και τους πολύ προοδευτικούς και τους πολύ συντηρητικούς. Εμείς προτιμάμε να συντασσόμαστε με τους πρώτους.
-Τι σ’ αρέσει περισσότερο όταν πηγαίνεις να δεις αγώνα στο γήπεδο;
Το παράδοξο είναι πως αυτό που μ’ αρέσει είναι εκείνο που δεν… παλεύεται. Το άγχος, η ένταση, η προσμονή, η πίεση, οι ανεβασμένοι παλμοί. Τα συναισθήματα που σου προκαλεί ο αθλητισμός δύσκολα τα βρίσκεις αλλού. Για να είμαι ειλικρινής, βέβαια, πολλές φορές από τον φόρτο της δουλειάς κι από την πίεση για πράγματα που αφορούν εμάς εσωτερικά και δεν τα γνωρίζει ο κόσμος καταλήγω να μην βλέπω δευτερόλεπτο αγώνα, αλλά έτσι είναι αυτά. Δεν πληρωνόμαστε για να βλέπουμε.
-Πώς θα χαρακτήριζες τους οπαδούς σας;
Τρελούς. Ξεκάθαρα. Δεν μπορείς να καταλάβεις τον ΠΑΟΚ αν δεν έχεις αυτή την ωραία τρέλα. Γι’ αυτό κι ορισμένοι από τους πιο χιουμοριστικούς, τρολ λογαριασμούς ανήκουν σε φίλους του ΠΑΟΚ.
-Έχεις μια προσωπική ιστορία που σχετίζεται με την ομάδα;
Πόσο χρόνο έχετε; Γιατί μπορεί να μας πάρει ώρα. Έπειτα από εννιά χρόνια οι ιστορίες είναι πάρα πολλές. Και καλές και κακές για να μην τα εξιδανικεύουμε. Σε μια δουλειά όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Συνολικά, λοιπόν, θα έλεγα ότι ο ΠΑΟΚ έχει γίνει οικογένειά μου. Σε ανθρώπινο επίπεδο. Η ενασχόληση μου με την ομάδα με βοήθησε να ξεπεράσω δύσκολες προσωπικές στιγμές, να δω τα λάθη μου, να γίνω καλύτερος, να σταθώ στα πόδια μου, να εξελιχθώ.
Οι ποδοσφαιριστές είναι σαν μικροί μου αδερφοί. Θα πούμε τα προσωπικά μας, θα φιλοξενήσει ο ένας τον άλλο σε ειδικές καταστάσεις, θα καλύψει ο ένας τον άλλο όταν χρειαστεί. Η σχέση μας ξεπερνάει το επαγγελματικό και γι’ αυτό μπορούμε να έχουμε αυτά τ’ αποτελέσματα. Με τους συνεργάτες μου είμαστε πλέον στενοί φίλοι που μοιραζόμαστε (σχεδόν) τα πάντα και είμαι πολύ τυχερός που τους έχω δίπλα μου. Πολύ τυχερός.
Ο σύλλογος στήριξε, μου έδωσε τη δυνατότητα ή αν θέλετε την πολυτέλεια να κάνω πράγματα και είμαι και θα είμαι απεριόριστα ευγνώμων γι’ αυτή την ευκαιρία. Είναι σχέση ζωής για μένα ο ΠΑΟΚ.
-Τι θα ήθελες να δεις από την ομάδα από εδώ και πέρα;
Να νικά, να κατακτά τίτλους, να προοδεύει, να μεγαλώνει κι άλλο. Στο τέλος της ημέρας, όλοι μας είμαστε εργαλεία για την επιτυχία της ομάδας. Και επειδή μιλάμε για ποδόσφαιρο, κρινόμαστε από το αποτέλεσμα. Δοκάρι και μέσα είμαστε οι καλύτεροι, δοκάρι κι έξω «ξυπνάτε εκεί στην ΠΑΕ». Το συναίσθημα της νίκης δεν συγκρίνεται. Άσε που όταν νικάς μπορείς πιο εύκολα να υλοποιείς την κάθε τρέλα που σου έρχεται στο κεφάλι. Και μας έρχονται πολλές…
